คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #46 : ตอนพิเศษ.... แค่คิดว่าไม่รัก
ตอนพิเศษ ก็แค่คิดว่าไม่รัก
ตอนนี้ผม แบมแบม กับยองแจ พวกเราขึ้นปลายปีสามแล้วครับพวกเราก็ยังเป็นที่สนใจของคนรอบข้างอยู่ดีถึงแม้พวกเราจะบอกไปว่ามีคนรักกันแล้ว ยิ่งยองแจที่เป็นแฟนนายแบบชื่อดังอย่าง แจ็คสัน ด้วยแล้วรายนั้นยิ่งเป็นที่สนใจมากกว่าเก่าหลายเท่าเลยที่เดียวเพราะตอนนี้ ยองแจดูอ่อนหวานน่ารักกว่าตอนที่ยังไม่เป็นแฟนพี่แจ็คสันเสียอีก ตอนนี้ผมกับยองแจพวกเรานั่งคุยกันอยู่บนห้องเรียนเพราะผมมีเรื่องจะปรึกษาเค้า
“ ยองแจนายมีความสุขดีมั้ย ” แบมแบมถามยองแจ
“มีความสุขเรื่องอะไรหล่ะ ” ยองแจถามแบมแบมกลับเมื่อไม่เข้าใจในคำถามของแบมแบม
“ ก็เรื่องความรักไง ” แบมแบมบอกยองแจ
“ อ๋อ ก็ดีนะถึงตาลุงมันจะลามกและหื่นกามมากไปหน่อยนะแต่ก็ดูแลเอาใจใส่ฉันดี ” ยองแจเล่าให้แบมแบมฟัง
“ ยองแจ พี่แจ็คสันเค้า......ประจำเลยเหรอ ” แบมแบมที่ได้ยินยองแจพูดถึงแจ็คสันเอ่ยถาม
“ ไอ้จุดๆนี่มันหมายถึงอะไรเหรอแบมแบม ” ยองแจ งง กับจุดๆของแบมแบม
“ ก็แบบว่า...อืม...เอ่อ....แบบว่า......เรื่องอย่างว่าอ่ะ ” แบมแบมที่ไม่รู้จะพูดยังไงพยายามอธิบายให้ยองแจเข้าใจ
“ แบมแบมหมายถึงเรื่องบนเตียงใช่มั้ย ” ยองแจถามเพื่อความแน่ใจ
“ อืม ” แบมแบมพยักหน้ากับยองแจ
“ ก็นึกว่าเรื่องอะไรซะอีก ถ้าวันไหนไม่ถูกตัวเรานะรับรองวันนั้นฝนตกหนักแน่ๆ ” ยองแจพูดกับแบมแบมเหมือนเป็นเรื่องทั่วไป
“ ขนาดนั้นเลยเหรอยองแจ ” แบมแบมทึ้งกับความชิวของยองแจ
“ ใช่สิแบมแบม เรานี่แทบจะไม่อยากจะไปเจอหน้าตาลุงนั้นเลยถ้าไม่ติดว่ากว่าจะหาเวลาอยู่ด้วยกันได้นะ เราคงไม่ยอมไปหล่ะ ” ยองแจพูดเหวี่ยงๆถึงความหื่นของแฟนตัวเอง
“ ยองแจ แบมแบมขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยอ่ะ ” แบมแบมตัดสินใจเอ่ยถามยองแจ
“ ได้สิ แบมแบมมีอะไรก็ถามมาเถอะ ” ยองแจบอกแบมแบม
“ คือยองแจ.....มันเจ็บมากมั้ยอ่ะ ” แบมแบมพูดออกไป
“ แบมแบมถามแบบนี้แสดงว่า ยังไม่เคยกับพี่มาร์คอีกเหรอ ” ยองแจที่ยังไม่ตอบแบมแบมกับถามกลับอีกตั้งหาก แต่คำตอบที่ได้คือแบมแบมส่ายหน้าอย่างเดียว
“ จิงป่ะเนี่ย พี่มาร์คของแบมแบมเค้าไม่สบายรึเปล่าหรือว่าเค้าจะเป็นกามตายด้าน ” ยองแจที่ตกใจที่รู้ความจริงถามแบมแบม
“ พี่มาร์คเค้า ปรกตินะยองแจตอนเค้าจูบเราเรายังรู้สึกได้เลยว่าเค้าต้องการเรา ” แบมแบมแก้ตัวให้มาร์ค
“ ถ้าต้องการแล้วทำไมไม่ทำหล่ะ ปล่อยมานานขนาดนี้ได้ยังไงยิ่งเป็นเพื่อนตาลุงด้วยแล้วฉันไม่เชื่อหรอกตาลุงมันหื่นขนาดนั้นพี่มาร์คก็น่าจะไม่แพ้กันนะ ” ยองแจอธิบายให้แบมแบมฟัง
“ ก็นี่แหละที่ทำให้เราคิดมากอยู่นี่ไงหล่ะ พี่มาร์คดีกับเรามากเลยถึงจะเป็นแฟนกันมาตั้งนานแต่ไม่เคยขอหรือล่วงเกินเราเลยสักครั้งนอกจากจูบกันนิดๆหน่อยเอง ” แบมแบมบอกยองแจ
“ พี่มาร์คเค้าอาจจะรอให้แบมแบมพร้อมหล่ะมั้ง ” ยองแจออกความคิดเห็น
“ ยองแจก็คิดแบบนั้นเหมือนกันใช่มั้ย แบมแบมก็เคยคิดแบบนั้นเหมือนกันแต่ช่วงหลังมานี่พี่มาร์คเค้าทำตัวแปลกๆหล่ะยองแจ เดี๋ยวนี้แตะต้องเราน้อยลงยิ่งจูบด้วยแล้วนะแทบจะไม่มีเลยอ่ะยองแจ เราว่าพี่มาร์คเค้าต้องมีคนใหม่แน่ๆเลย ” แบมแบมที่น้ำตาคลอพูดกับยองแจ
“ อย่าคิดแบบนั้นสิแบมแบม พี่มาร์คเค้าคงมีเหตุผลของเค้ามากกว่า ” ยองแจปลอบแบมแบม
“ เหตุผลอะไรหล่ะที่ต้องคอยหลบเราแบบนี้ เรามันน่าเบื่อแล้วใช่มั้ยยองแจ ” แบมแบมที่น้อยใจมาร์คพูดกับยองแจ
“ ไม่ใช่แน่ๆ พี่มาร์คเค้ารักแบมแบมมากเลยนะ แล้วแบมแบมเคยถามเค้ามั้ยหล่ะว่าทำไมแปลกไป ” ยองแจถามแบมแบม
“ เราไม่กล้าถามหรอกกลัวคำตอบของพี่มาร์ค ” แบมแบมบอกยองแจ
“ อ้าวไม่เคยถามแล้วมานั่งคิดมากเองเนี่ยนะ แบมแบมต้องถามพี่มาร์คเค้าตรงๆไปเลยจะได้มานั่งคิดเองแบบนี้ ” ยองแจพูดให้แบมแบมคิด
“ ถามตรงๆเลยเหรอยองแจ แล้วมันจะดีเหรอ ” แบมแบมถามยองแจเพื่อความแน่ใจ
“ ดีสิ แบมแบมเชื่อยองแจนะคนรักกันมีปัญหาอะไรก็ถามกันตรงๆไปเลยอย่าเอามาคิดเองฝ่ายเดียวยิ่งปล่อยไว้นานๆมันก็จะไม่ดีนะ ” ยองแจพูดกับแบมแบม
“ ก็ได้นั้นวันนี้แบมแบมจะถามพี่มาร์คตรงๆเลยแล้วกัน ” แบมแบมที่ตอนนี้ตัดสินใจตามที่ยองแจบอก บอกยองแจอย่างมุ่งมั่น
“ ดีมากแบมแบม เอาไว้พรุ่งนี้ยองแจจะลาครูเผื่อไว้ให้แล้วกัน ” ยองแจแกล้งแหย่แบมแบม
“ ทำไมต้องลาครูเผื่อด้วยหล่ะยองแจ แค่ไปถามพี่มาร์คเองนะ ” แบมแบมที่ไม่เข้าใจความหมายของยองแจถามกลับ
“ เชื่อยองแจสิ จากประสบการณ์ของยองแจกับตาลุงที่ผ่านมาเวลามีปัญหากันที่ไรเวลาคืนดีกันได้ยองแจไม่เคยรอดเลยสักครั้งยิ่งพี่มาร์คเงียบๆแบบนั้นยองแจว่าเค้าต้องร้ายกว่าตาลุงของยองแจแน่ๆ แบมแบมเตรียมตัวได้เลยวันนี้ไม่รอดแน่ๆ ” ยองแจพูดเสร็จก็หัวเราะหน้าแดงๆของแบมแบมที่เข้าใจความหมายของยองแจแล้ว
เมื่อกลับมาถึงบ้านหลังจากเลิกเรียน แบมแบมนั่งทำใจเรื่องที่ตัวเองตัดสินใจว่าจะถามพี่มาร์คตรงๆวันนี้ ก่อนจะลงมาข้างล่างเพื่อมาช่วยจินยองเตรียมอาหารเย็น หลังจากทุกคนกลับมากันครบแล้วก็มาทานอาหารพร้อมกันโดยที่แบมแบมทานเพียงนิดเดียวก่อนจะขอตัวขึ้นห้องไป
“ จินยอง แบมแบมไม่สบายเหรอ ” มาร์คถามจินยองทันทีที่แบมแบมเดินออกไป
“ ไม่รุ้เหมือนกันครับพี่มาร์ค เมื่อเย็นยังเห็นดีๆอยู่เลยเอาไว้เดียวจินยองขึ้นไปดูน้องให้ครับ ”
“ ไม่ต้องหรอกจินยองเดี๋ยวพี่ขึ้นไปดูเอง ทานข้าวกันต่อเถอะ ” มาร์คบอกให้น้องๆทานข้าวต่อ ส่วนเค้าหลังจากทานอีกนิดหน่อยก็ขอตัวขึ้นไปพักผ่อนเหมือนกัน
หลังจากขอตัวขึ้นมาข้างบน แบมแบมก็รีบจัดการธุระของตัวเอง เพื่อจะได้ไปคุยกับมาร์คอย่างที่เค้าตั้งใจไว้ แบมแบมนั่งทำใจสักพักกำลังจะลุกขึ้นเพื่อไปห้องมาร์คแต่ก็มีคนมาเคาะประตูห้องเค้าซะก่อน แบมแบมจึงไปเปิดประตูก็เจอกับมาร์คที่เป็นคนเคาะห้องเค้า
“ พี่มาร์คมีอะไรรึเปล่าครับ ” แบมแบมถามมาร์ค
“ พี่มาดูว่าเราไม่สบายรึเปล่าเห็นทานข้าวนิดเดียว ” มาร์คบอกแบมแบม
“ คือผมไม่ค่อยหิวครับเลยไม่อยากทาน พี่มาร์คเข้ามาในห้องก่อนมั้ยครับพอดีแบมแบมกำลังจะไปหาพี่มาร์คอยู่พอดีเหมือนกัน ” แบมแบมตอบคำถามมาร์คก่อนจะทำตามที่เค้าตั้งใจไว้
มาร์คเดินเข้ามานั่งบนเตียงแล้วมองแบมแบมที่เดินมานั่งข้างๆเค้า
“ มีอะไรจะถามพี่รึเปล่าครับ ” มาร์คถามแบมแบมที่กำลังทำหน้าเหมือนมีเรื่องอะไรบ้างอย่าง
“ คือ.......พี่มาร์คเบื่อแบมแบมหรือเปล่าครับ ” แบมแบมตัดสินใจพูดออกไป
“ ทำไมถามพี่แบบนั้นครับพี่จะเบื่อแบมแบมได้ยังไงพี่รักแบมแบมซะขนาดนี้ ” มาร์คที่ได้ยินคำถามของน้องรีบตอบกลับไป
“ ก็เดี๋ยวนี้พี่มาร์คดูแปลกๆไปเหมือนไม่อยากอยู่ใกล้ๆแบมแบม ” แบมแบมที่ยังคาใจถามออกไปอีกครั้ง
“ พี่แปลกไปยังไงครับ พี่ก็ยังรักแบมแบมเหมือนเดิมไม่ได้เปลี่ยนไปสักหน่อยนะครับ ” มาร์คยังยืนยันคำพูดตัวเอง
“ แต่พี่มาร์คไม่เหมือนเดิม พี่มาร์คไม่กอดไม่จูบแบมแบมเหมือนเก่าตอนนี้ยิ่งพยายามหลบหน้าแบมแบมอีกต่างหาก ” แบมแบมระบายความน้อยใจของตัวเองให้มาร์คฟัง
“ แบมแบมมันน่าเบื่อมากใช่มั้ยครับพี่มาร์คถึงไม่อยากอยู่ใกล้แบมแบมแล้ว ” แบมแบมยังระบายออกไปด้วยน้ำตาแห่งความน้อยใจ
มาร์คที่เห็นน้ำตาของน้องและเรื่องราวทั้งหมดที่คนตัวเล็กเก็บมาคิดยิ้มกับความน่ารักของคนรักตัวเองก่อนจะก้มลงมาจุมพิตริมฝีปากของคนขี้น้อยใจก่อนจะส่งลิ้นของเค้าไปหยอกล้อกับลิ้นของคนตัวเล็กที่โดนปิดปากด้วยริมฝีปากของคนตัวโต แบมแบมที่กำลังเคลิ้มกับรสจูบเร้าร้อนที่คนตัวโตมอบให้จากที่กำลังน้อยใจกลับหายใจหอบอยู่ใต้ร่างของมาร์คที่ถอนจูบให้คนตัวเล็กได้มีโอกาศหายใจหลังจากที่ถูกเค้ามอบจูบที่แสนร้อนแรงให้
“ อย่าคิดว่าพี่ไม่รักแบมแบมอีกนะครับ พี่รักแบมแบมมากจนไม่รู้ว่าจะห้ามใจไม่ให้ทำเกินเลยกับแบมแบมได้ พี่เลยต้องอยู่ห่างๆเราไงครับ อย่าคิดว่าพี่ไม่รักอีกนะพี่ไม่อยากเห็นน้ำตาของเราอีกแล้ว ” มาร์คอธิบายให้คนใต้ร่างฟัง
“ พี่มาร์ค แบมแบมขอโทษ แบมแบมกลัวพี่มาร์คไม่รักแบมแบมแล้ว แบมแบมขอโทษ ” แบมแบมที่รู้ความจริงจากคนตัวโตร้องไห้ก่อนจะยันตัวขึ้นมากอดคนตัวโตไว้แน่น
“ ไม่ต้องคิดมากอีกนะครับไม่ว่ายังพี่ก็รักแค่แบมแบมคนเดียว ” มาร์คบอกให้แบมแบมมั่นใจอีกครั้ง
“ คืนนี้พี่มาร์ค นอนกับแบมแบมได้มั้ยครับ ” แบมแบมที่เขินกับคำพูดของตัวเองแต่ก็ยังคงมองหน้ามาร์คอย่างรอคำตอบ
“ แน่ใจเหรอครับ พี่ไม่รู้ว่าพี่จะอดทนได้รึเปล่า ” มาร์คบอกน้องอย่างไม่แน่ใจนัก
“ ก็ไม่ต้องอดทนแล้วก็ได้ครับ ” แบมแบมซุกหน้ากับอกของตนตัวโตที่เค้ากอดไว้
มาร์คที่ได้ยินน้องพูดแบบนั้นก็อึ้งไปก่อนจะยิ้มออกมา
“ แน่ใจแล้วใช่มั้ยครับถ้าพี่ทำอะไรลงไปจะหยุดไม่ได้แล้วนะครับ ” มาร์คถามน้องอีกครั้ง
แบมแบมเพียงพยักหน้าในอ้อมกอดของเค้า......................................
จุดๆนั้นคือตอนที่ต้องเอาออกนะค่ะ ใครที่แปะเมล์ไว้ให้ป้าแล้วยังไม่ได้ช่วยมาทวงทีนะค่ะเพื่อป้าทำข้ามไปส่วนคนที่ป้าส่งให้แล้วมาเม้นกันมั้งนะว่ามันเป็นยังไงป้ารอลุ้นอยู่ ส่วนตอนหลักมาต่อแน่ๆค่ะไม่ได้ทิ้งไปไหนแน่นอนด้วยเวลาที่ไม่ค่อยมีอาจช้าบ้างแต่เราจะไม่หายไปไหนแน่ๆค่ะ ถ้าใครอยากได้ตอนที่เอาออกก็มาแปะเมล์ไว้ได้อีกนะค่ะป้าไม่หวง ส่วนน้อง zzzaPloy^^Zzza มาลงเมล์ใหม่ให้ป้าหน่อยนะคือว่ามันส่งไม่ได้จ๊ะ
ความคิดเห็น