คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : คาใจ
คิม ยุนอา ถูกลูกน้องแจบอมพามาส่งที่สนามบินหลังจากเธอเก็บของเสร็จ เธอถูกลูกน้องตามคุมไม่ห่างจนแน่ใจว่าเธอขึ้นเครื่องไปแล้ว ยุนอาขึ้นเครื่องมาด้วยความแค้นใจที่ต้องไปจากเกาหลีทั้งๆที่เธอยังจัดการพวกมาร์คไม่สำเร็จ
“ ร้ายนักนะ อิม แจบอม ที่ทำกับฉันแบบนี้แต่คอยดูเถอะสิ่งที่ฉันทำไว้มันจะต้องไม่เสียเปล่า ” ยุนอา พูดด้วยความอาฆาตแค้น
ที่โรงเรียนของแบมแบม แบมแบมกำลังนั่งคิดถึงเรื่องเมื่อวาน ยุนอามาพบเค้า พร้อมยื่นซองเอกสารบางอย่างให้เค้า แบมแบมที่รับซองเอกสารมาจากยุนอาที่ยืนมองหน้าเค้าอยู่เปิดซองออกแล้วหยิบเอกสารข้างในขึ้นมาดู แบมแบมที่เห็นเอกสารนั่นถึงกับตกใจ
“ คุณเอามันมาให้ผมทำไม คุณต้องการอะไรกันแน่คุณยุนอา ” แบมแบมถามยุนอาเรื่องเอกสารเกี่ยวกับอุบัติเหตุของพ่อแม่เค้าที่ยุนอาเอามาให้
“ ฉันก็แค่อยากถามนายว่า นายคิดจริงๆเหรอว่าพ่อแม่นายตายเพราะชนต้นไม้เองหรือว่ามีคนทำให้มันเกิดกันแน่ ” ยุนอายิ้มอย่างมีเลศนัยให้แบมแบม
“ คุณกำลังพูดถึงอะไร ตำรวจเค้าก็ระบุอยู่แล้วว่ามันเป็นอุบัติเหตุ คุณอยากบอกอะไรผมกันแน่ ” แบมแบมถามยุนอาอย่างสงสัย
“ แต่ถ้าฉันสงสัยว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุหล่ะนายจะเชื่อฉันมั้ย ” ยุนอายังพยายามพูดให้แบมแบมคิด
“ คุณมีหลักฐานรึไง ” แบมแบมถามยุนอา
“ ตอนนี้ยังแต่ไม่นานน่าจะเจอหลักฐานชิ้นใหญ่ ” ยุนอาบอกแบมแบมด้วยรอยยิ้มที่มองยังไงก็รู้ว่าเสแสร้ง
“ คุณรู้อะไรมากันแน่บอกผมมาตรงๆดีกว่า ” แบมแบมที่เริ่มทนไม่ไหวถามออกไป
“ นายไม่คิดบางเหรอว่าทำไมอยู่ๆมาร์คถึงรับพวกนายมาอุปการะทั้งๆที่ก็ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนแถมดูแลอย่างดีซะจนมากกว่าเด็กอุปการะธรรมดาเสียอีก ” ยุนอาพูดให้แบมแบมคิดตามตัวเอง
“ คุณกำลังหมายความว่ายังไง พี่มาร์คมาเกี่ยวอะไรด้วย ” แบมแบมเริ่มโกรธยุนอาที่วนมาเกี่ยวกับมาร์ค
“ ฉันแค่สงสัยเฉยๆ ทำไมนายถามมาร์คดูหล่ะ รักกันมากไม่ใช่เหรอเค้าอาจจะบอกนายก็ได้นะ ” ยุนอายังคงพูดต่อ
“ ผมว่าคุณไม่ต้องมายุ่งกับเรื่องของผมหรอกครับ เรื่องของผม ผมจัดการเองได้คงไม่ต้องขอให้คุณมาสงสัยอะไรแทนผมขนาดนี้กลับไปสนใจเรื่องของคุณเองจะดีกว่านะครับ ” แบมแบมมองหน้ายุนอาแล้วส่งยิ้มไปให้
“ ไอ้เด็กบ้าแกหาว่าฉันเสือกเหรอมันจะมากไปแล้ว ” ยุนอาขึ้นเสียงชี้หน้าแบมแบม
“ ถ้าคุณจะคิดแบบนั้นผมก็ไม่เถียง ผมขอตัวก่อนนะครับ ” แบมแบมพูดเสร็จจึงเดินหันหลังออกมา
“ ไอ้เด็กเลว ไอ้ชั่ว ไอ้พวกชั้นต่ำคอยดูเถอะไม่นานแกจะต้องเสียใจมากกว่าฉัน ” ยุนอาตระโกนด่าไล่หลังแบมแบมไป
แบมแบมเอาเรื่องที่ยุนอามาหาเค้าที่หน้าโรงเรียนเมื่อกี้ไปเล่าให้ยองแจฟังทั้งหมดรวมทั้งเรื่องที่ยุนอาบอกเค้าด้วย
“ ยัยป้านั้นจะบอกอะไรกันแน่นะ ทำไมถึงต้องให้แบมแบมไปถามพี่มาร์คด้วย ” ยองแจที่สงสัยถามแบมแบม
“ แบมแบมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันแต่ยองแจว่าแบมแบมควรถามพี่มาร์คเค้าดีรึเปล่า ” แบมแบมลองถามความคิดเห็นของยองแจ
“ แต่เราว่าน่าจะถามดูนะ จะได้ไม่ต้องมานั่งสงสัยอะไรผิดๆ แบมแบมลองถามดูสิ ” ยองแจออกความคิดเห็น
“ อืม นั้นเย็นนี้กลับไปแบมแบมจะลองถามพี่มาร์คดู ” แบมแบมเห็นด้วยกับยองแจ ตอนเย็นเมื่อเลิกเรียนแบมแบมจึงมานั่งรอมาร์คที่ห้องรับแขกที่มีจินยองนั่งอยู่ก่อนแล้ว พวกเค้านั่งเล่นได้ไม่นานมาร์คก็กลับมาถึง ก่อนจะเดินมานั่งข้างๆแบมแบม แบมแบมที่เห็นมาร์คเหมือนเครียดเรื่องอะไรบ้างอย่างจึงไม่ถามเรื่องที่เค้าตั้งใจมาถามออกไป มาร์คที่วันนี้ดูเหนื่อยล้ามากมายทำให้แบมแบมเป็นห่วงแต่พอถามว่าจะไปเอาน้ำให้มาร์คกับขอให้เค้านั่งอยู่ข้างๆแทนก่อนจะก้มหัวมาหนุนตักเค้า แบมแบมรู้สึกสงสารมาร์คเหลือเกินที่เป็นแบบนี้เค้าเอามือเกลี่ยผมที่หน้ามาร์คก่อนจะมองหน้าของผู้ชายที่เค้ารักมาก แบมแบมตัดสินใจพูดความในใจของเค้าว่ารักมาร์คมากแค่ไหนก่อนมาร์คจะถามคำถามเค้ากลับมา แบมแบมเลือกจะตอบตามความรู้สึกจริงๆ ก่อนมาร์คจะหันหน้าไปซุกที่ท้องของเค้าแล้วเงียบไป แบมแบมที่เห็นมาร์คเงียบจึงคิดว่ามาร์คคงอยากพักจึงไม่เอ่ยอะไรออกมาได้แต่นั่งลูบผมมาร์คไปเรื่อยๆ แบมแบมไม่รู้ว่าจะแบ่งเบาความไม่สบายใจของมาร์คยังไงแต่เค้าจะอยู่เคียงข้างมาร์คเสมอ
“ สรุปว่าแบมแบมก็ยังไม่ได้ถามพี่มาร์คเรื่องนั้นใช่มั้ย ” ยองแจเอ่ยถามเพื่อนที่นั่งเงียบอยู่นาน
“ อืม แบมแบมยังไม่กล้าถามเห็นพี่มาร์คเครียดๆเลยไม่ถาม ” แบมแบมตอบยองแจหลังจากที่นั่งคิดเรื่องเมื่อวานอยู่นาน
“ แล้วเมื่อไรจะรู้ความจริงว่ายัยป้านั่นหมายถึงอะไรกันแน่ ” ยองแจที่อยากรู้บ่นกับแบมแบม
“ เอาไว้ให้พี่มาร์คอารมณ์ดีกว่านี้หน่อยแบมแบมจะไปถามนะ ” แบมแบมบอกยองแจ
“ ก็ได้แต่แบมแบมต้องถามแน่ๆนะยองแจอยากรู้จริงๆว่ายัยป้าต้องการอะไร ” ยองแจย้ำกับแบมแบม
“ ได้ๆแบมแบมจะถามแน่นอนยองแจไม่ต้องเป็นห่วง ” แบมแบมตอบยองแจ
มันไม่ง่ายอย่างที่คิดแล้วสิเมื่อยุนอาวางระเบิดไว้แล้วแต่ไม่มีใครรู้55555 เม้นมาตอนต่อไปก็จะมาเหมือนเดิมนะเด็กๆๆๆๆๆๆๆ
ความคิดเห็น