ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Got7] Markbam เล่ห์รัก - กลรักเจ้าตัวน้อย- เมียแต่ง

    ลำดับตอนที่ #18 : จินยองไม่ใส น้องแบมขอเอาคืน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.56K
      26
      3 มิ.ย. 57

    แบมแบมที่เมื่อคืนนอนดึกเพราะโทรไปคุบกับยองแจเรื่องที่เค้ามาอยู่บ้านพี่มาร์คและเรื่องที่จินยองเป็นน้องของพี่มาร์คและไม่ลืมจะฟ้องยองแจเรื่องที่แจบอมทำพี่จินยองเสียใจ ยองแจที่รู้ว่าแจบอมทำจินยองเสียใจก็โกรธมากแถมยังบอกแบมแบมอีกว่าจะหาทางเอาคืนแจบอมบ้างสุดท้ายก่อนจะวางสายไม่ลืมแซวเค้าอีกว่า “ แบมแบมแกอย่าละเมอเดินไปเข้าห้องนอนพี่มาร์คเข้าหล่ะเดี๋ยวจะไม่ได้นอน ” พร้อมหัวเราะซะลั่นจนเค้าต้องชิงวางสายด้วยความอาย แบมแบมที่ลงมาข้างล่างเจอจินยองที่กำลังสั่งเด็กๆจัดโต๊ะอาหารอยู่

    “ แบมแบมตื่นแล้วเหรอ มานั่งนี่สิจะได้ทานอาหารเช้าพร้อมกัน ” จินยองที่หันมาเห็นแบมแบมจึงเรียกน้องให้มานั่ง

    “ พี่จินยองไม่สบายรึเปล่าครับดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลย ” แบมแบมเดินมาหาจินยองเห็นหน้าจินยองที่ดูไม่ค่อยดีเอาเสียเลยแถมตาทั้งสองข้างยังบวมซะขนาดนั้นถามขึ้น

    “ อ๋อ พี่ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกแค่ปวดหัวนิดหน่อยเองเดี๋ยวทานข้าวเสร็จก็จะขึ้นไปพักซักหน่อย ” จินยองตอบน้อง แบมแบมที่เห็นจินยองปฎิเสธขนาดนั้นจึงไม่อยากถามให้ไม่สบายใจอีกจึงเดินมานั่งรอที่โต๊ะ

    “ เดี๋ยวนั่งรอพี่มาร์คแป็ปหนึ่งนะ ใกล้จะลงมาแล้วหล่ะ”  จินยองบอกน้องด้วยรอยยิ้ม

    เมื่อมาร์คลงมาถึงโต๊ะอาหารจินยองจึงให้เด็กยกอาหารออกมา ทั้งสามนั่งทานอาหารจนเสร็จมาร์คจึงพูดขึ้น   วันนี้พี่ไม่ได้เข้าบริษัทนะ

    “ พี่มาร์คไม่สบายเหรอครับ ” เป็นจินยองที่ถามขึ้น

    “ เปล่าหรอกพอดีวันนี้ไม่มีงานอะไรมากพี่ก็เลยขอพักสักหน่อย ” มาร์คตอบจินยองเพราะรู้ว่าน้องเป็นห่วง ทั้งสามจึงไปนั่งคุยกันต่อที่ห้องนั่งเล่น ก่อนจะมีเด็กรับใช้เข้ามารายงานว่ามีคนมาขอพบคุณท่านยังไม่ทันที่เด็กรับใช้จะรายงานเสร็จก็มีหญิงสวยหุ่นดีหน้าตาสวยเดินเข้ามาซะก่อน

    “ มาร์คค่ะ ยุนอาคิดถึงคุณจังเลย ” หญิงสาวที่ชื่อ ยุนอา เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มพูดขึ้น

    “ ยุนอา คุณมาได้ยังไง ” มาร์คถามยุนอาด้วยความแปลกใจที่หญิงสาวมาหาเค้าถึงบ้าน

    “ ก็ยุนอาคิดถึงมาร์คนิค่ะ ลงจากเครื่องก็รีบมาบ้านมาร์คเลย ” ยุนอาพูดก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างมาร์คพร้อมยกมือไปกอดแขนมาร์คทันที

    “ สวัสดีค่ะน้องจินยอง สบายดีมั้ยค่ะ ” ยุนอาหันไปทักทายจินยองที่นั่งกับเด็กผู้ชายอีกคนที่เธอไม่รู้จัก

    “ ก็สบายดีครับ พี่ยุนอามาหาพี่มาร์คแบบนี้แฟนพี่ยุนอาไม่ว่าเหรอครับ ” จินยองตอบยุนอาก่อนจะถามกลับบ้าง ทันทีที่ยุนอาได้ยินคำถามของจินยองก็หน้าบึ้งทันทีก่อนจะกลับมายิ้มหวานให้จินยองอีกครั้ง

    “ น้องจินยองค่ะ พี่ยุนอาไม่มีแฟนหรอกค่ะ ” ยุนอาบอกจินยองด้วยรอยยิ้มที่จินยองรู้ดีว่าผู้หญิงคนนี้เกลียดเค้าแค่ไหนเค้ากับยุนอามักมีปัญหากันเสมอตั้งแต่เมื่อก่อนที่มาร์คยังคบกับยุนอาอยู่

    “ แล้วเด็กคนนี้ใครเหรอค่ะ ยุนอาไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ” ยุนอาถามถึงแบมแบมที่นั่งข้างจินยอง

    “ พี่ยุนอาจะรู้จักได้ยังไงหล่ะครับก็ในเมื่อพี่ยุนอาเลิกกับพี่มาร์คไปก็นานแล้ว น้องคนนี้ชื่อแบมแบมเป็นเด็กที่พี่มาร์คอุปการะอยู่ พี่ยุนอาอยากรู้อะไรอีกมั้ยครับเดี๋ยวผมตอบให้ ” เป็นจินยองที่ตอบคำถามยุนอาอีกครั้งก่อนจะส่งยิ้มให้ยุนอาอย่างเหนือกว่า

    คิม ยุนอา ที่ถูกจินยองประชดเรื่องที่เธอเลิกกับมาร์ค นั่งจิกมือตัวเองอย่างโกรธแค้นแต่ก็ต้องปั้นหน้ายิ้มให้จินยองเพราะเกรงใจมาร์ค

    “ ยุนอา ผมว่าคุณกลับไปเถอะผมอยากพักผ่อนคงไม่มีเวลามานั่งคุยกับคุณ ” มาร์คบอกยุนอาก่อนจะแกะแขนยุนอาออกและลุกขึ้นเดินออกไป

    “ มาร์คค่ะ มาร์ครอยุนอาก่อนสิค่ะมาร์ค ” ยุนอาพยายามเรียกมาร์คที่เดินออกไปเธอกำลังจะเดินตามมาร์คไปแต่ก็ถูกจินยองขวางไว้ซะก่อน

    “ พี่ยุนอากลับไปเถอะครับ พี่มาร์คเค้าอยากพักผ่อน ” จินยองยืนขวางไม่ให้ยุนอาตามมาร์คไปก่อนจะเอ่ยไล่

    “ มันไม่จบแค่นี้แน่ยังไงฉันก็จะเอามาร์คคืนมาให้ได้ ”  ยุนอาเผยตัวตนที่แท้จริงทันทีที่มาร์คไม่อยู่

    “ พี่มาร์คเค้าคงไม่หลงผิดไปเอาผู้หญิงอย่างคุณอีกหรอกครับ ” จินยองบอกพร้อมรอยยิ้มที่ยุนอาเกลียดเสมอ

    “ ฝากไว้ก่อนเถอะแก อย่าคิดว่าฉันจะยอมแพ้แล้วกัน ” ยุนอาชี้หน้าจินยองก่อนจะออกไป

    จินยองถอนหายใจเสียงดังก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้

    “ พี่จินยองเป็นอะไรรึเปล่าครับ ” แบมแบมรีบเข้าไปดูอาการจินยอง

    “ พี่ไม่เป็นไรหรอกแบมแบมแค่เหนื่อยที่ต้องจัดการกับผู้หญิงแบบนั้น ” จินยองบอกน้อง

    “ เค้าเป็นใครเหรอครับพี่จินยอง ทำไมเค้าพูดกับพี่แบบนี้ ” แบมแบมถามจินยองถึงผู้หญิงที่ขึ้นเสียงกับจินยองเมื่อกี้

    “ เธอ ชื่อ คิม ยุนอา เป็นแฟนเก่าพี่มาร์ค แต่เลิกกันไปนานแล้วเพราะมีคนใหม่อ่ะ ” จินยองเล่าให้แบมแบมฟัง

    “ แฟนเก่าพี่มาร์คเหรอครับดูเธอร้ายจังเลยนะครับ ” แบมแบมพูดตามที่ตัวเองรู้สึก

    “ อืม ผู้หญิงคนนี้ ร้ายกว่าที่คิดเยอะเลยแบมแบม อยู่ห่างๆไว้ดีที่สุด ” จินยองเตือนน้อง




    ตอนเย็นแบมแบมขอจินยองออกมาซื้อของที่ห้างชื่อดังแห่งหนึ่ง โดยบอกว่าตนนัดกับยองแจไว้แล้วจินยองจึงให้คนขับรถที่บ้านพาแบมแบมออกมา แบมแบมที่รอยองแจที่กำลังมาจึงเดินเข้าไปเลือกดูหนังสือเพื่อฆ่าเวลา รอไม่นานยองแจก็มาถึงจึงโทรเรียกแบมแบมให้มาเจอกันที่ร้านกาแฟเลย

     

    “ รอนานมั้ยแบมแบม ” ยองแจถามเพื่อนตัวเล็กที่เดินมาหาเค้าที่โต๊ะ

     

    “ ไม่นานหรอกยองแจ แล้ววันนี้เรียนอะไรบ้าง ” แบมแบมถามยองแจบ้าง

     

    “ ก็ไม่มีอะไรมากนะ แค่ไปตามเก็บงานสองสามชิ้นก็ไม่มีอะไรแล้ว ” ยองแจตอบแบมแบม

     

    “ อืม เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็จะขอพี่มาร์คไปเรียนแล้วหล่ะไม่อยากอยู่บ้านเฉยๆ ” แบมแบมบอกยองแจ

     

    “ แล้วเมื่อคืน แบมแบมได้ละเมอเดินไปห้องพี่มาร์คบ้างรึเปล่าเนี่ย ” ยองแจแซวแบมแบมเรื่องที่ไปอยู่บ้านมาร์ค

     

    “ ยองแจอ่ะ ใครจะบ้าละเมอเดินไปขนาดนั้น ” แบมแบมพูดด้วยความอาย

     

    “ ยองแจว่านะแบมแบมคงไม่ละเมอหรอก…..แต่จงใจเดินไปหาเองมากกว่า5555 ” ยองแจได้ที

    แซวแบมแบมอย่างสนุกสนาน ทั้งคู่นั่งคุยนั่งเล่นกันสักพักจึงเดินออกมาซื้อของต่อ ยองแจเดินจูงมือแบมแบมเลือกของไปเรื่อยๆ ถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้างโดยมีสายตาของหนุ่มๆที่มองตามอย่างสนใจ ยองแจพาแบมแบมเข้าไปเลือกซื้อเสื้อผ้าสำหรับผู้ชายในร้านเสื้อผ้าชื่อดัง

     

    “ แบมแบมช่วยยองแจเลือกหน่อยสิว่าเสื้อตัวไหนสวยกว่ากันยองแจจะซื้อให้คุณพ่ออ่ะ ” ยองแจหยิบเสื้อเชิ้ตสำหรับใส่ทำงานมาสองตัวให้แบมแบมช่วยเลือก

     

    “ สวยทั้งสองตัวเลยยองแจ แบมแบมเลือกไม่ถูกเลยยองแจเลือกเองดีกว่านะ ” แบมแบมที่ไม่เก่งเรื่องเลือกเสื้อผ้าบอกยองแจ

     

    “ อืม ยองแจก็คิดว่ามันสวยทั้งสองตัวเลยเหมือนกัน ทำยังไงดีนะเลือกไม่ถูก….ถ้างั้นเอามันทั้งสองตัวเนี่ยแหละ ” ยองแจที่ตัดสินใจเอาทั้งสองตัวเดินไปส่งเสื้อให้พนักงานคิดเงิน แบมแบมที่ยืนรอยองแจคิดเงินจึงเดินดูของในร้านไปพลางๆจนไปสะดุดตากับผ้าเช็ดหน้าจึงยืนดูด้วยความสนใจ

     

    “ อยากได้เหรอแบมแบม ” ยองแจที่เห็นแบมแบมยืนมองผ้าเช็ดหน้าอยู่นานจึงถามขึ้น

     

    “ แบมแบมอยากซื้อให้พี่มาร์คอ่ะ ยองแจ ” แบมแบมที่อยากซื้อผ้าเช็ดหน้าให้มาร์คบอกยองแจ

     

    “ ก็ซื้อเลยสิมายองแจช่วยเลือกนะ ” ยองแจที่ได้ยินแบบนั้นก็บอกให้แบมแบมซื้อทันที

     

    “ พี่มาร์คเค้าจะอยากได้ของแบมแบมรึเปล่าอ่ะยองแจ ” แบมแบมที่กลัวมาร์คจะไม่รับของตัวเองถามยองแจ

     

    “ ของแบบนี้ไม่ลองก็ไม่รู้สิถ้ามั่วแต่กลัวแล้วจะรู้เหรอว่าเค้าจะอยากได้รึเปล่า ” ยองแจพูดให้กำลังใจแบมแบม แบมแบมจึงเลือกผ้าเช็ดหน้าผืนที่ตัวเองถูกใจตั้งแต่แรกไปจ่ายเงิน แบมแบมยื่นบัตรเครดิตที่นานๆจะหยิบออกมาใช้สักครั้งให้พนักงาน แจบอมทำบัตรเครดิตให้เค้ากับยูคยอมคนละใบโดยบอกว่า ท่านให้เอาไว้ติดตัวเผื่อยากได้อะไร แต่น้อยครั้งที่แบมแบมจะนำออกมาใช้เพราะลำพังเงินที่แจบอมเข้าบัญชีให้พวกเค้าแต่ละเดือนก็ใช้ไม่หมดอยู่แล้ว เมื่อซื้อของเสร็จทั้งคู่จึงเดินออกมาจากร้าน ก่อนแบมแบมจะชนกับคนที่เดินสวนมาจนเกือบล้มขณะกำลังจะบอกขอโทษคนที่ตัวเองชนแต่อีกฝั่งก็โวยวายขึ้นมาซะก่อน

     

    “ เดินประสาอะไรของแก ไม่มีตารึไง ” ผู้หญิงที่เดินชนกับแบมแบมโวยวายเสียงดัง

     

    “ ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ ” แบมแบมที่ยังไม่ทันตั้งตัวรีบกล่าวขอโทษ

     

    “ ขอโทษแล้วมันหายเจ็บมั้ยที่หน้าที่หลังก็หัดมองทางซะบ้างนะ ” ผู้หญิงคนนั้นยังโวยวายไม่เลิก

     

    “ นี่ป้าเพื่อนผมก็ขอโทษป้าดีๆแล้วไงทำไมต้องว่ากันด้วย ” เป็นยองแจที่ไม่พอใจพูดขึ้น

    “ ใครเป็นป้าแกห่ะ ไอ้เด็กบ้า ” ทันทีที่โดนเรียกป้าผู้หญิงคนนั้นก็ระเบิดอารมณ์ทันที

     

    “ ยองแจพอเถอะ เรารีบไปกันเถอะนะ ” แบมแบมรีบห้ามยองแจก่อนจะหันไปขอโทษคนที่เค้าชนอีกครั้งจึงเห็นหน้าอีกฝ่าย

     

    “ คุณยุนอา ” แบมแบมอุทานชื่ออีกฝ่ายออกมาเมื่อเห็นว่าเป็นใคร อีกฝ่ายที่ได้ยินแบมแบมเรียกชื่อตัวเองจึงหันไปมองก่อนจะพูดขึ้น

     

    “ แกมันไอ้เด็กที่มาร์ครับมาเลี้ยงนิ ถึงว่าไม่มีใครคอยอบรมกิริยามารยาท ถึงแสดงกิริยาต่ำๆทั้งตัวเองทั้งเพื่อน ” ยุนอาพูดจาดูถูกแบมแบม

     

    “ มันจะมากไปแล้วนะป้า หน้าตาก็ดูดีแต่ปากกับใจต่ำมาก ” ยองแจที่ทนไม่ได้เอาคืนให้แบมแบม

     

    “ แกนั้นแหละไอ้เด็กอวดดี สงสัยจะเป็นเด็กมีปัญหาเหมือนกันสิท่าถึงมาคบกันได้ ” ยุนอาดูถูกยองแจบ้าง

     

    “ พวกผมจะมีปัญหาหรือไม่มีปัญหาก็คงไม่เกี่ยวกับป้า ผมว่าป้าเอาเวลาไปวัดไปวาบ้างนะจิตใจจะได้สะอาด ” ยองแจไม่ยอมให้ยุนอาว่าพวกตนฝ่ายเดียว

     

    “ ไอ้เด็กเลว ปากดีแล้วนะแก ” ยุนอาจะเข้าไปตบยองแจแต่แบมแบมมาขวางเอาไว้

     

    “ ถอยไปนะไอ้เด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน ฉันจะตบเพื่อนแกให้ปากแตกเลยคอยดู ถอยไปสิ ” ยุนอาไล่แบมแบมที่ขวางตัวเอง

     

    “ ถึงผมไม่มีพ่อแม่ให้สั่งสอนแต่ผมก็ไม่เคยดูถูกคนอื่นแบบคุณที่มีทั้งพ่อทั้งแม่คอยสั่งสอนแต่คุณก็คงไม่คิดจะจำถึงมาว่าคนอื่นเค้าแบบนี้ ” แบมแบมที่ถูกว่าเรื่องพ่อแม่ทนไม่ไหวพูดขึ้น

     

    “ อย่ามาปากดีกับฉันนะ แกก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าฉันเป็นใคร ” ยุนอาพูดอย่างเป็นต่อ

     

    “ ทราบครับว่าคุณเป็นใคร แต่ในเมื่อผมไม่ผิดก็ไม่กลัวเหมือนกัน ” แบมแบมเอาคืนยุนอาบ้าง

     

    “ คอยดูนะฉันจะฟ้องมาร์คว่าแกกล้าเถียงฉัน ” ยุนอาขู่แบมแบม

     

    “ เชิญคุณตามสบายเลยครับแต่ผมว่าพี่มาร์คคงไม่สนใจคนอย่างคุณเท่าไรหรอกครับไม่อย่างนั้นเค้าจะเดินหนีไม่อยากเจอคุณทำไม ” แบมแบมพูดเสร็จก็ชวนยองแจให้เดินออกมาโดยไม่สนใจยุนอาอีก

     

    “ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆไอ้เด็กเลว กลับมานี่นะ ” ยุนอาที่ได้ยินแบมแบมว่าตัวเองก็กรี๊ดเสียงดัง

    แบมแบมหยุดหันไปมองยุนอาด้วยหางตาก็จะหันมาพูดกับยองแจเสียงดังให้อีกคนได้ยินด้วย

     

    “ เราไปจากที่นี่กันเถอะยองแจขืนอยู่ตรงนี้นานๆเดี๋ยวแก้วหูแตกกันพอดี ” ยองแจที่เห็นเพื่อนพูดแบบนั้นรีบรับมุกทันที

     

    “ ทำไมหล่ะแบมแบม ” แบมแบมยิ้มที่เพื่อนรับมุกตัวเองก่อนจะพูดเสียงดังอีกครั้ง

     

    “ ก็สัตว์สงวนมีนอบ้างตัวมันกำลังร้องหาคู่อยู่แถวนี้ไง ” ทันทีที่แบมแบมพูดจบก็หันไปหัวเราะกับยองแจอย่างสนุกสนาน โดยมีเสียงกรี๊ดของยุนอาตามๆมาติดๆ

     

     

     

    มาต่อให้ครบ100% แล้วนะจ๊ะเด็กๆ วันนี้ไม่ค่อยมีแรงใจเลยขอกำลังใจให้ป้าหน่อยนะเด็กๆเล่ห์รักทั้งหลาย ตอนนี้น้องแบมกับยองแจของเราร้ายแบบนิดๆเองเนอะ 5555 ตอนหน้าผ้าเช็ดหน้าจะถึงมือพี่มาร์คมั้ยนะ?????? ป้ามันมาวางระเบิดอีกลูกแล้วจากไป………ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆ



     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×