คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #157 : เรื่อง กลรักเจ้าตัวน้อย ตอนที่ 40
วันนี้ คุณหมอยูคยอม รูปหล่อมาทำงานด้วยใบหน้าอิ่มเอมสุดๆ จนพวกพยาบาลที่มองคุณหมอพากันแอบกัดผ้าเช็ดหน้าด้วยความเสียใจหลังจากที่เมื่อคืนคุณหมอหนุ่มออกจากโรงพยาบาลไปแล้ว พวกพยาบาลสาวๆที่อยู่ในร้านสะดวกซื้อตอนหมอยูคกำลังช็อปสิ่งจำเป็นสำหรับเผด็จศึกคุณครูจองกุกอยู่นั้น ต่างพาใบหน้าเปื้อนน้ำตาไปเมาส์มอยถึงความเจ็บช้ำที่ได้รับจากคุณหมอหนุ่ม กันทั่วทุกแผนกเรียกได้ว่าขนาดแม่บ้านในห้องครัวโรงพยาบาลยังรู้กันเลยที่เดียว ใช้เวลาแค่คืนเดียวเรื่องราวสุดแสนสะเทือนใจของเหล่าบรรดาพยาบาลสาวๆก็รู้กันทั่วโรงพยาบาล บางคนที่ไม่เชื่อคำร่ำลือต่างพากันรอดูอาการคุรหมอหนุ่มที่จะมาทำงานวันนี้กันอย่างใจจดใจจ่อ จนเมื่อหมอหนุ่มมาถึงอาการมีความสุขจนออร่ากระแทกตาพวกสาวๆก็เป็นสิ่งยืนยันในคำร่ำลือได้อย่างดี พวกพยาบาลที่แอบหมายปองคุณหมอหนุ่มหนึ่งในทายาทเจ้าของโรงพยาบาลผู้ครองตำแหน่ง หนุ่มโสดในฝันของโรงพยาบาลแห่งนี้ ได้มีเจ้าของตัวจริงแล้ว ทำเอาบรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ต่างพากันน้ำตาตกกันเป็นแถบๆ
หมอยูคยอม ผู้ไม่ได้รู้ตัวเลย เดินไปทำงานโดยแจกยิ้มให้สาวๆเหมือนเดิม ก่อนจะไปหาคุณหมอจินยองที่อยู่หน้าลิฟต์พอดี
“ สวัสดีครับพี่จินยอง ” หมอยูคยิ้มทักทาย หมอจินยอง
“ มีอะไรดีรึเปล่าหมอยูค ดูมีความสุขเหลือเกินนะ ” หมอจินยองที่เห็นอาการของหมอยูคเอ่ยแซว
“ ไม่มีอะไรหรอกครับพี่จินยอง แค่อารมณ์ดีเฉยๆครับ ” หมอยูคแก้ตัวอย่างอารมณ์ดี
“ จ๊ะ จะไปดูพี่ยองแจพร้อมกันเลยมั้ย ป่านนี้คงใกล้ได้เวลาเข้าห้องผ่าแล้วหล่ะ ” หมอจินยองถาม
“ ไปครับ อยากจะไปดูว่าที่คุณพ่อ ซะหน่อยว่าจะตื่นเต้นแค่ไหน ” หมอยูคที่นึกถึงพี่แจ็คสันผู้เห่อเมียกับลูกจนออกนอกหน้า ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง
“ พี่ว่าป่านนี้พี่แจ็คสันคงนั่งไม่ติดแล้วหล่ะ พวกเรารีบไปกันเถอะ ” หมอจินยองที่นึกถึงอาการของแจ็คสัน หัวเราะน้อยๆก่อนจะเข้าลิฟต์ไปพร้อมหมอยูคยอม
ทางด้าน แจ็คสัน ที่กำลังรอเวลา ยองแจเข้าห้องผ่า ก็เดินไปเดินมาไม่หยุดด้วยความตื่นเต้นที่จะได้เจอ เจ้าตัวน้อย ที่พวกเค้าเฝ้ารอมาตลอดหลายเดือน
“ ไอ้แจ็ค มึงช่วยนั่งเฉยๆได้มั้ยว่ะ กูเวียนหัวแล้วนะ ” มาร์คที่เห็นเพื่อนเดินไม่หยุดเอ่ยขึ้น
“ ไม่ได้ว่ะมาร์ค กูตื่นเต้นจนอกจะระเบิดออกมาแล้วเนี่ย อีกไม่นานกูจะได้เห็นหน้าลูกแล้วนะโว๊ย มึงคิดดูดิว่ามันจะภูมิใจแค่ไหนที่ได้เห็นสิ่งที่กูกับยองแจตั้งใจทำเค้ามาขนาดนี้ ” แจ็คสัน ว่าที่คุณพ่อมือใหม่บอกกับเพื่อนของเค้า
“ พี่แจ็คสันครับ หยุดเถอะครับผมก็เริ่มเวียนหัวแล้วนะ ” ยองแจเอ็ดสามีตัวเอง
“ อะไรนะครับยองแจเวียนหัวเหรอครับ ไอ้มาร์คมึงมาดูอาการยองแจให้กูหน่อยดิ จะเป็นอะไรมั้ยว่ะ อย่ามั่วแต่ยืนยิ้มอยู่สิว่ะเมิง มาดูเมียกูหน่อย ” แจ็คสันไปเกาะที่ข้างเตียงของยองแจ ก่อนจะโวยวายเรียกมาร์คให้มาดูอาการของยองแจ
“ อย่าโวยวายสิครับพี่แจ็คสัน ยองแจเวียนหัวก็เพราะพี่นี่แหละ ไม่ได้มีอะไรหรอกครับ ยองแจรู้ว่าพี่ตื่นเต้นยองแจก็ตื่นเต้นเหมือนกัน แต่พี่ช่วยอยู่เฉยๆหน่อยได้มั้ยครับ ” ยองแจเอ็ดสามี จนแจ็คสันหน้าหงอย
“ อย่าไปดุพี่แจ็คสันเค้าเลยครับพี่ยองแจ เค้าเป็นห่วงพี่มากนะครับ เลยกังวลมากไปหน่อย เมื่อก่อนพี่มาร์คก็เป็นไม่ใช่เหรอครับ ” แบมแบมช่วยพูดให้แจ็คสัน พี่เขยตัวเอง
“ ใช่ครับยองแจ พี่แค่อยากกวนมันเล่นเฉยๆ ยองแจอย่าว่ามันเลยครับ ” มาร์คช่วยพูดอีกคน
“ พี่รักยองแจนะครับ รักลูกด้วย ” แจ็คสันจับมือยองแจมาบอกว่ารัก
“ ยองแจก็รักพี่มากนะครับ เดี๋ยวเราก็จะได้เห็นหน้าเจ้าตัวน้อยของเราแล้วนะครับพี่แจ็คสัน ” ยองแจยิ้มให้สามีด้วยความรัก ทั้งคู่ยิ้มให้กันด้วยความเข้าใจกัน
“ พร้อมรึยังครับว่าที่คุณแม่ ” หมอจินยองที่เข้ามาพร้อมหมอยูคยอมเอ่ยถามยองแจ
“ พร้อมแล้วครับ ยองแจอยากเจอเค้าจะแย่แล้ว ” ยองแจพูดตอบจินยอง
“ ดีใจด้วยนะครับพี่ยองแจ ที่จะได้เจอเจ้าตัวน้อยสักที ” หมอยูคยอมเดินไปยินดีกับยองแจที่ข้างเตียง
“ ขอบใจนะยูค แล้วเราหล่ะเมื่อไรจะมีกับเค้าบ้าง ” ยองแจถามกลับ
“ คุณครูเค้าขอเวลาปีหนึ่งครับ อยากให้ทุกอย่างพร้อมซะก่อน แต่พี่ยองแจไม่ต้องห่วงนะครับ ครบหนึ่งปีเมื่อไรผมเดินหน้าเต็มที่เลยครับ ” หมอยูคจอมทะเล้นบอกกับยองแจ
“ ทำเป็นพูดดี ให้คุณครูเค้ายอมให้แกเข้าบ้านเค้าก่อนเถอะ ค่อยมาพูดเรื่องลูก ” แจ็คสันได้ทีเหน็บน้อง
“ เสียใจพี่ ผมเข้ามาเรียบร้อยแล้วแถมค้างเลยด้วย ” หมอยูคอวดแจ็คสันที่ดูถูกเค้า
“ เรื่องจริงเหรอยูค ที่เมื่อคืนไปค้างบ้านคุณครูมา ” แบมแบมรีบหันไปถามหมอยูคเพื่อนตัวเอง
“ จริง ทำไมเหรอแบมแบมมีอะไรรึเปล่า ” หมอยูคถามแบมแบมที่ถามเค้า
“ นั้นที่พวกพยาบาลร้องไห้ตาแดงกันตั้งแต่เช้าก็เป็นเรื่องจริงสิครับพี่มาร์ค ” แบมแบมไม่ได้ตอบยูค แต่หันไปพูดกับสามีแทน
“ สงสัยจะจริงแล้วหล่ะครับ ดูเจ้ายูคมันหน้าระรื่นขนาดนี้ ” มาร์คที่อุ้มน้องอึนบีพูดยิ้มๆกับแบมแบม
“ มีเรื่องอะไรกันรึเปล่าครับพี่มาร์ค ทำไมพวกพยาบาลถึงต้องร้องไห้กันด้วยครับ ” หมอยูคที่ยังสงสัยถามพี่ชาย
แต่มาร์คกับยืนหัวเราะก่อนจะหันไปมองแบมแบมที่ยืนอมยิ้มอยู่เหมือนกัน
“ ตกลงมันเรื่องอะไรกันเหรอครับ พวกพี่อย่างเงียบสิครับ ผมอยากรู้ ” หมอยูคเดินไปหาทั้งคู่อย่างอยากรู้เรื่องราว
“ น้องอึนบีรู้ค่ะคุณอา ” น้องอึนบีที่ถูกมาร์คอุ้มอยู่เอ่ยบอกคุณอาหมอของตัวเอง
“ น้องอึนบีรู้ได้ยังไงค่ะลูก ” มาร์ครีบถามอึนบี
“ ตอนคุณแม่อยู่ในห้องน้ำ พี่พยาบาลเค้ามาวัดไข้น้องอึนบีค่ะคุณพ่อ แล้วน้องอึนบีได้ยินเค้าคุยกันพอดีค่ะ ” เด็กน้อยพูดตามความจริงที่ตัวเองรู้
“ น้องอึนบีได้ยินว่ายังไงค่ะ บอกคุณอาได้มั้ยค่ะ ” หมอยูคจึงรีบถามหลานสาว
“ น้องอึนบีได้ยินพี่เค้าคุยกันว่า เมื่อคืนคุณอาไปซื้อหมากฝรั่งรสสตอเบอร์รี่ตั้งสามกล่อง แต่น้องอึนบีไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมพวกพี่ๆเค้าต้องร้องไห้ด้วยแค่คุณอาซื้อหมากฝรั่ง ” น้องอึนบีที่ได้ยินมาแบบนั้นเล่าให้คุณอาหมอฟัง แต่เด็กน้อยก็ยังมีข้อสงสัยเหมือนกัน
“ นี่หนูได้ยินขนาดนั้นเลยเหรอลูกอึนบี ” แบมแบมรีบถามลูกสาวที่เล่าเรื่องเมื่อกี้
“ ค่ะคุณแม่ ตอนน้องอึนบีได้ยินพี่ๆเค้าพูดกัน น้องอึนบีได้ยินแค่สตอเบอร์รี่สามกล่อง พอน้องอึนบีถามพวกพี่ๆพยาบาลว่าอะไรคือสตอเบอร์รี่สามกล่อง พี่ๆเค้าก็บอกว่า คุณอาหมอซื้อหมากฝรั่งค่ะ ” ด้วยความใสซื่อของเด็กน้อย เล่าทุกอย่างแบบไม่ปิดบัง
“ โอ๊ย…….คุณแม่จะเป็นลม ” แบมแบมที่ได้ยินลูกสาวพูดถึงกับกุมขมับ จนมาร์คต้องบอกให้นั่งก่อน
“ นี่รู้กันหมดเลยเหรอครับ ” หมอยูคที่รู้เรื่องทั้งหมดแล้วทำหน้าเหวอถามพี่ชาย
“ ก็ใช่สิ เข้ามาในโรงพยาบาลไม่ได้สังเกตุสีหน้าพวกพยาบาลมั้งรึไง ” มาร์คที่กำลังดูภรรยาตัวเองหันมาบอกน้องชาย โดยวางอึนบีให้นั่งที่โซฟาข้างๆเค้า
“ ไอ้หมอยูค แกซื้อไปทำบ้าอะไรตั้งสามกล่องว่ะ ” แจ็คสันถามบ้าง
“ ก็แค่ซื้อเก็บไว้เฉยๆไงพี่ จะได้ไม่ต้องซื้อบ่อย ” หมอยูคหันไปตอบแจ็คสัน
“ หมอยูคเห็นหน้าตาแบบนี้ไม่คิดเลยนะว่าจะเป็นถึงขนาดนี้ ” หมอจินยองได้ที่เอากับเค้าด้วย
“ โห้พี่จินยอง อย่าพูดแบบนั้นดิเหมือนผมเป็นพวกโรคจิตเลยอ่ะ ” หมอยูคโวยวายใส่หมอจินยองที่แกล้งเค้า
ก่อนที่หมอจินยองกับแจ็คสันจะหัวเราะ ออกมาเมื่อเห็นท่าทางของหมอยูค พวกเค้าหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน จนพยาบาลที่ต้องมารับยองแจเข้าห้องผ่า มารับยองแจเพื่อลงไปด้านล่างเพราะใกล้ถึงเวลาแล้ว ยองแจกำลังจะถูกเข็นไปห้องผ่าคลอด โดยที่แจ็คสันเดินตามไปติดๆด้วยความเป็นห่วง
“ เดี๋ยวเจอกันนะครับพี่ยองแจ พร้อมกับเจ้าตัวน้อยของพี่ด้วยนะครับ ” แบมแบมที่อยู่ในอ้อมกอดของมาร์คโดยที่มาร์คอุ้มน้องอึนบีอยู่ด้วยบอกกับยองแจ
ยองแจยิ้มให้ครอบครัวของน้องชาย ส่วนหมอยูคกับหมอจินยองยืนยิ้มให้ยองแจ ก่อนที่รถของยองแจจะถูกเข็นออกไป ซึ่งแจ็คสันจะเข้าไปในห้องผ่าด้วยเพื่อเก็บภาพวินาทีแรกที่ลืมตาดูโลกของตัวน้อยของพวกเค้า
เมื่อไปกันหมดแล้ว ภายในห้องจึงเหลือเพียงครอบครัวของมาร์ค หมอจินยองและ หมอยูค
“ นั้นผมไปทำงานก่อนนะครับ ” หมอจินยองบอกกับพวกมาร์ค
“ ครับจินยอง ” มาร์คยิ้มให้หมอจินยอง
“ ผมไปด้วยดีกว่า ไปก่อนนะครับพี่ เดี๋ยวทำงานเสร็จแล้วจะรีบมาดูหน้าหลานคนใหม่ครับ ” หมอยูคบอกด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะไปบ้าง แต่น้องอึนบีก็เรียกคุณอาตัวเองเอาไว้ซะก่อน
“ คุณอาขา น้องอึนบีขอหมากฝรั่งที่คุณอาซื้อบ้างได้มั้ยค่ะ ” เด็กน้องแบมือขอหมากฝรั่งจากคุณอา
ทำเอาทุกคนในห้องถึงกับหน้าเหวอทำอะไรกันไม่ถูกเลยที่เดียว
“ อึนบีขา เดี๋ยวคุณอาเอามาให้นะค่ะ คุณอาต้องรีบไปแล้ว ” หมอยูครีบหาข้อแก้ตัวแล้วรีบเดินออกจากห้องไปแบบไม่รอให้ใครเรียก
“ ผมไปก่อนนะ ” หมอจินยองก็รีบขอตัวออกไปเหมือนกัน
“ พี่มาร์ค ขอยาดมให้แบมแบมหน่อย แบมแบมจะเป็นลม ” แบมแบมที่ลมจับอีกครั้งจับคำพูดของลูกสาวตัวน้อย
“ แบมแบมใจเย็นนะครับ อย่าพึ่งเป็นลมนะครับ ” มาร์คประคองแบมแบมอย่างลำบากเพราะอีกมืออุ้มลูกสาวเอาไว้
“ คุณแม่เป็นอะไรเหรอค่ะ ” น้องอึนบีถามคุณแม่ด้วยความเป็นห่วง
“ ไอ้บ้ายูค เดี๋ยวพ่อจะไปเตะถึงห้องเลยมึง ” มาร์คอาฆาตน้องชายในใจ ก่อนจะเดินพาแบมแบมกลับห้องน้องอึนบี
มาต่ออีกเรื่องแล้วนะค่ะ จะไล่ต่อเรื่อยๆ ไม่ได้หายไปไหนค่ะ แค่พักฟื้นเพราะป่วยพึ่งดีขึ้นนะ ขอบคุณ รีดนามว่า คุณป้า ด้วยนะค่ะพึ่งเห็นเหมือนกันแทบเป็นลมตามน้องแบมแบมเลยที่เดียว ขอบคุณนะค่ะ ขออภัยจริงๆไม่ทันเห็น
ความคิดเห็น