ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Got7] Markbam เล่ห์รัก - กลรักเจ้าตัวน้อย- เมียแต่ง

    ลำดับตอนที่ #152 : เรื่องสั้น เมียแต่ง jackjae ตอนที่ 16 ครบตอน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.56K
      9
      10 ต.ค. 57












    แจบอมพาเพื่อนตัวเองกลับบ้านด้วยสภาพที่แจ็คสันมีผ้าพันแผลที่มือข้างที่ต่อยโต๊ะเมื่อกี้ เค้าพาแจ็คสันที่เงียบตั้งแต่ออกมาจากห้องทำงานของมาร์ค แจ็คสันยังคงเงียบไม่พูดกับใครหรืออะไรออกมาเลย แจบอมมองดูเพื่อนด้วยความเป็นห่วง แจ็คสันไม่เคยเป็นแบบนี้ ปรกติเป็นคนชอบโวยวาย เอาแต่ใจ แต่ครั้งนี้เพื่อนของเค้าเหมือนคนที่กำลังช็อคกับเรื่องที่พึ่งได้รับรู้ความจริงทุกอย่าง แจบอมที่ไม่ว่าจะถามอะไรเพื่อนเท่าไรก็ไม่ยอมตอบเค้า จึงพาแจ็คสันไปส่งบนห้องนอน ก่อนจะพูดกับแจ็คสัน

     

    “ แกอยากได้อะไรรึเปล่า เดี๋ยวฉันสั่งแม่บ้านให้เอาขึ้นมาให้ ” แจบอมลองถามแจ็คสันที่นั่งอยู่ที่ปลายเตียง แต่ก็เหมือนเดิมแจ็คสันไม่ยอมพูดอะไรนอกจากนั่งนิ่ง แจบอมถอนหายใจอีกครั้ง เค้าไม่ชอบสภาพของเพื่อนตอนนี้เลย

     

    “ ไอ้แจ็ค ปัญหาทุกอย่างมันแก้ไขได้นะ แกลองคิดทบทวนดูให้ดีว่าแกรู้สึกยังไง อยู่ที่ตัวแกแล้วนะ ว่าจะเลือกทางไหน ” แจบอมพูดทิ้งท้ายให้แจ็คสันได้คิด ก่อนที่เค้าจะออกมาจากห้องปล่อยให้เพื่อนเค้าได้อยู่คนเดียว

     

    หลังจากแจบอมออกจากห้องไปแล้ว น้ำตาของแจ็คสันที่นั่งเงียบอยู่นานก็ไหลออกมา มันไหลออกมาจากหัวใจของผู้ชายที่กำลังช้ำใจอย่างหนักเค้าไม่เคยรู้มาก่อนว่า เป็นตัวเค้าเองต่างหากที่เป็นคนทำให้ทุกคนต้องเจ็บ คนที่เค้าเคยรักมาตลอดคือน้องชายสายเลือดเดียวกับเค้า รักที่เค้าเคยให้ไปมันผิดมาตั้งแต่แรก ไหนจะเพื่อนรักอย่างมาร์ค ที่เป็นเพราะเค้าเองที่ทำให้เพื่อนของเค้าต้องเก็บความเจ็บเอาไว้ตลอดที่ต้องเสียคนที่ตัวเองรักมากมาให้เค้า และคนสุดท้ายที่ทำให้เค้าเสียใจที่สุด ยองแจ ภรรยาของเค้า ที่ยอมทิ้งความรักของตัวเองเพื่อมาแต่งงานกับผู้ชายอย่างเค้าเพื่อให้สุดอย่างไม่เลวร้ายไปมากกว่านี้ แต่เค้ากับทำร้ายคนๆนั้นทุกอย่าง ทั้งดูถูกสารพัด ทั้งยังทำรุนแรงใส่ทุกครั้ง แต่ยองแจก็ยังอดทนอยู่กับเค้ามาตลอด จนคงทนผู้ชายเลวๆอย่างเค้าไม่ไหว ยองแจถึงได้ไปจากเค้า  เมื่อนึกได้ยังงั้นแจ็คสันก็เอามือขึ้นมากุมหัวตัวเองร้องไห้อย่างหนัก ทุกอย่างเป็นความผิดของเค้าเอง เป็นเพราะเค้าเอง แจ็คสันหงายหลังลงไปนอนที่เตียง เค้านอนคดตัวร้องไห้อย่างเจ็บปวด น้ำตาและเสียงร้องไห้ของเค้า ดังไปทั่วห้อง แจ็คสันกำลังทุกข์ทรมานกับความผิดที่ตัวเองเป็นคนทำทั้งหมด แจ็คสันในตอนนี้กำลังอ่อนแอเหลือเกิน เค้านอนร้องไห้อย่างไม่เคยทำมาก่อนเลย เค้าทำให้คนๆนั้นต้องเจ็บปวดอย่างมากมาตลอด ทุกคำพูด ทุกการกระทำ เค้าเป็นที่ทำมันลงไปทั้งหมด ทำไมทุกอย่างถึงได้ลงเอยแบบนี้ ทำไมเค้าต้องมารับรู้เรื่องที่เจ็บปวดขนาดนี้ด้วย แจ็คสันยังคงนอนร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส เค้าทรมาน เค้ากำลังปวดในใจ ทำไมทุกอย่างถึงต้องเป็นแบบนี้ เค้าจะทำอย่างไงต่อไปหนทางของเค้ามันช่างมืดมนเหลือเกิน แจ็คสันที่กำลังนอนคดตัวกอดตัวเองร้องไห้เค้าเอามือกุมที่หัวใจตัวเองบีบมันอย่างแรง เหมือนหัวใจของเค้ามันกำลังจะแตกสลาย แจ็คสันคว่ำหน้าลงกับที่นอนก่อนจะตระโกนกรี๊ดร้องออกมา เค้ากรี๊ดร้องทั้งน้ำตาใส่ที่นอนของเค้าเพราะไม่ต้องการให้ใครได้ยินเสียงอันเจ็บปวดของเค้า ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่แจ็คสันเจ็บปวดทรมานที่สุด

     




    ทางด้านยองแจ เค้านั่นช่วยจินยองขายกาแฟด้วยความสุข มันเป็นงานที่ทำให้ยองแจรู้สึกเพลินและเริ่มความสุขใจได้อย่างดี จนถึงเวลาปิดร้านจินยองได้พายองแจขึ้นไปที่ชั้นสองของร้านที่ถูกกั้นไว้เป็นที่พักของจินยอง

     

    “ ยองแจ อยู่ห้องนี้นะครับ ส่วนห้องจินยองอยู่ถัดไปถ้ายองแจต้องการอะไรก็บอกจินยองได้เลยนะครับ ” จินยองพายองแจมาดูห้องที่ยองแจจะใช้พักตอนที่อยู่ที่ร้านนี้

     

    “ ขอบคุณนะครับจินยอง ” ยองแจขอบคุณจินยอง ทั้งคู่ยิ้มให้กันก่อนจินยองจะขอตัวไปพักบ้าง

     

    หลังจากจินยองออกไปแล้ว ยองแจก็มองห้องนอนที่ถูกตกแต่งอย่างเรียบง่าย แต่มีของใช้ครบทุกอย่าง ยองแจเดินไปนั่งที่ปลายเตียง ก่อนจะนึกถึงเรื่องราวนี้ตัวเองหนีออกมาจากบ้านสามี เมื่อนึกถึงเรื่องนั้นก็ทำให้ยองแจเศร้าลง ไม่รู้ว่าต่อไปชีวิตเค้าจะเป็นยังไงต่อ จะได้กลับไปอยู่บ้านตัวเองเมื่อไรก็ยังไม่รู้ คิดถึงพ่อ คิดถึงน้องชายตัวแสบและคิดถึงบ้านที่อยากกลับไปใจจะขาด ยองแจนั่งคิดสักพักจึงเดินไปหยิบกระเป๋าที่ใส่พวกของใช้ตัวเองมาเปิดเพื่อเอาโทรศัพท์ที่ตัวเองปิดเครื่องตั้งแต่ออกจากบ้านออกมา เพื่อจะดูว่ามีใครโทรหาเค้าบ้าง หลังจากเปิดเครื่องก็มีข้อความเข้าว่ามีใครโทรมาบ้าง ซึ่ง ก็มีเบอร์ของ พ่อเค้า ยูคยอม และคนอื่นอีกสองสามข้อความ และมีหนึ่งข้อความจากเบอร์ที่ยองแจคุ้นเคยดี ยองแจเปิดข้อความนั้นเพื่อดูว่าส่งมาว่าอะไร

     

    “ ดูแลตัวเองดีๆนะครับ ” พี่มาร์ค ยองแจที่อ่านข้อความสั้นๆจากมาร์ค ต้วน ผู้ชายที่แสนดีตลอดเวลาแม้วันนี้สถานะของทั้งคู่จะเป็นเพียงพี่น้องกันเท่านั้น

     

    หลังจากดูข้อความจนหมดแล้วยองแจ จึงวางโทรศัพท์บนเตียงก่อนจะไปรื้อกระเป๋าเสื้อผ้าของตัวเองเพื่อจัดใส่ตู้เสื้อผ้าในห้อง ขณะที่ยองแจเลือกเสื้อผ้าใส่ตู้อยู่นั้น โทรศัพท์ของเค้าก็มีเสียงข้อความเข้า ยองแจวางมือจากจากจัดเสื้อผ้าเพื่อมาเปิดโทรศัพท์ดูว่าใครส่งข้อความมา ยองแจที่เปิดข้อความที่ถูกส่งมาใหม่ ถึงกับอึ้งไปเมื่อให้ว่าเป็นเบอร์ของใครส่งข้อความหาตัวเอง ข้อความถูกส่งมาจากเบอร์ของผู้ชายคนนั้น “ แจ็คสัน ”

     

    ยองแจลังเลที่จะเปิดข้อความอ่าน แต่ก็เลือกที่จะเปิดดูว่าคนๆนั้นจะส่งข้อความมาว่าอะไรเค้าบ้าง แต่เมื่อเปิดข้อความดูถึงกับทำให้ยองแจน้ำตาคลอ ข้อความที่ไม่ได้ส่งมาต่อว่าอะไรเค้าเลย แต่มันเป็นเพียงข้อความสั้นๆที่ยองแจไม่เคยคิดว่าผู้ชายอย่างแจ็คสันจะส่งมาให้เค้า

     

    “ ขอโทษ ” แจ็คสัน       ข้อความที่ไม่มีคำอธิบายอะไรมากมาย แต่ทำให้ความรู้สึกคับอก จนรู้สึกโหว่งๆในหัวใจ ยองแจที่รู้สึกแปลกๆนึกถึงจูบสุดท้ายที่แจ็คสันจูบเค้าตอนหลับก่อนออกไปทำงาน มันกำลังทำให้ยองแจสับสนในใจ

     

    “ คุณต้องการอะไรกันแน่นะ ” ยองแจที่กำลังสับสนพูดออกมา ก่อนจะสะบัดหัวตัวเองนิดๆเพื่อไล่ความคิดเหล่านั้นออกไป

     

    “ อย่าคิดมากยองแจ ผู้ชายคนนั้นเค้าเกลียดเรา อย่าคิดมมาก ” ยองแจเลือกจะเตือนตัวเองแบบนั้น ก่อนจะปิดโทรศัพท์วางไว้บนเตียงเหมือนเดิม แล้วไปจัดเสื้อผ้าต่อ

     

     

    ส่วนมาร์คกับแบมแบม หลังจากมาร์คพูดกับแบมแบมแบบนั้นในห้องทำงานของเค้า แบมแบมก็เงียบไปจนมาร์คไม่กล้าถามต่อ มาร์คบอกกับแบมแบมว่าเค้าจะพาแบมแบมไปส่งบ้าน ซึ่งแบมแบมก็เพียงพยักหย้าให้เค้าอย่างเศร้าๆ ก่อนที่มาร์คจะเก็บของเพื่อพาน้องไปส่งบ้าน ตลอดทางกลับบ้าน มาร์คที่ขับรถหันมามองแบมแบมที่นั่งเหม่อมองแต่ด้านนอกรถอย่างคนเหม่อลอย มาร์คที่เห็นน้องเป็นแบบนั้นเค้าก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกัน เค้าจึงพูดกับน้อง

     

    “ แบมแบมหิวมั้ยครับ พี่จะได้แวะทานข้าวก่อนไปส่งที่บ้าน ” มาร์คถามน้อง

     

    “ แบมแบมไม่หิวครับพี่มาร์ค แบมแบมอยากกลับบ้าน ” แบมแบมตอบมาร์คแต่ไม่ยอมหันมามองหน้าเค้า  มาร์คที่เห็นแบบนั้นก็ถอนหายใจออกมานิดนึง น้องกำลังเสียใจเรื่องของเค้าอยู่แน่ๆ

     

    “ แบมแบมครับ  พี่ขอโทษที่เรื่องทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ พี่ไม่ได้อยากปิดแบมแบมเรื่องของยองแจ และไม่คิดว่า แบมแบมกับแจ็คสันจะเป็นพี่น้องกันด้วย พี่รู้ว่าทุกอย่างมันกระทันหันไปสำหรับเราทุกคนนะครับ แม้แต่ตัวพี่เอง พี่ยังแทบตั้งรับกับทุกอย่างไม่ทัน แต่พี่ไม่อยากให้เรื่องของเราต้องมากลายเป็นปัญหาเพิ่มขึ้นอีกเรื่องนะครับ พี่จะทำทุกอย่างให้มันถูกต้องอย่างที่พวกคุณพ่อท่านต้องการ ให้โอกาสพี่หน่อยนะครับ ” มาร์คบอกกับแบมแบม เค้ารู้ว่าน้องกำลังโทษตัวเองอยู่ว่าเป็นคนที่ทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ เค้าจึงจะไม่ปล่อยให้น้องต้องเสียใจเพียงลำพังเด็ดขาด เรื่องของยองแจถึงเค้าจะเป็นห่วงอยู่นั้นแต่เค้าเชื่อว่ายองแจต้องไม่ลำบาก และอีกอย่างเรื่องของยองแจนั้น ต้องปล่อยให้แจ็คสันเป็นคนจัดการเอง คนนอกอย่างเค้าไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวอีก ทุกคนเจ็บกันมากเยอะแล้วถึงเวลาที่ต้องแก้ปัญหาทุกอย่างกันเอง เค้าต้องอยู่เพื่อว่าที่คู่หมั้นของตัวเองก็พอ

     

    “ พี่มาร์คลำบากใจมากมั้ยครับ ไม่ต้องอดทนเพื่อแบมแบมก็ได้ครับ ไปทำตามที่ใจพี่มาร์คต้องการเถอะนะครับ แบมแบมไม่อยากให้พี่มาร์คไม่มีความสุขอีก ” แบมแบมพูดออกมาหลังจากนั่งเงียบมาตลอดทาง

     

    “ แบมแบมผิดเองที่เป็นคนเริ่มปัญหาทุกอย่าง พี่มาร์คไม่ต้องทำเพื่อรักษาความรู้สึกของพวกคุณพ่อหรอกนะครับ แบมแบมจะเป็นคนอธิบายทุกอย่างให้คุณพ่อท่านเข้าใจพวกเราเองครับ ” แบมแบมยังคงพูดต่อ

     

    มาร์คหันมามองน้องที่ยังพูดทุกอย่างโดยไม่ยอมหันมามองทางเค้า มาร์คเห็นมือน้องกำลังกำกางเกงตัวเองอย่างสั่นๆ และเสียงที่เครือๆของน้อง แบมแบมกำลังพยายามจะไม่ร้องไห้ออกมา เค้าจึงตัดสินใจเลี้ยวรถเข้าข้างทางเพื่ออยากจะคุยกันให้รู้เรื่อง

     

    มาร์คที่จอดรถแล้ว เค้าหันไปหาน้องก่อนจะเอื้อมมือตัวเองไปวางเป็นหัวน้อง ก่อนจะพูดออกมา

     

    “ เริ่มกันใหม่นะครับ นับหนึ่งกันใหม่ อย่าเก็บความทุกข์เอาไว้ทำร้ายหัวใจของพวกเราเลยนะครับ พี่จะทำทุกอย่างเพื่อพวกเราสองคนนับจากนี้ไป ” มาร์คบอกกับน้องด้วยความรู้สึกของเค้าจริงๆ

     

    แบมแบมที่ได้ยินทุกคำพูดของมาร์ค ก็ปล่อยน้ำตาให้มันไหลออกมา หลังจากวันนี้เค้าจะเป็นคนเลือกทางเดินของตัวเองสักที

     

     

     

     

     

     

    ต่ออีกครึ่ง  นับจากนี้พี่หวังจะทำยังไงต่อไปกันนะ คันปากอยากแอบบอกตอนท้ายนิดนึง เนื้อเรื่องหลังจากนี้ของพี่หวังกับน้องแจ มันจะดราม่าแบบ……. อธิบายไม่ถูกอ่ะ ติดตามกันต่อไปแล้วกันนะ แล้วก็อีกเรื่องที่จะมาบอกกับทุกคนนะค่ะ หลังจากนี้แต่ยังไม่แน่นอนนะ ป้าจะทำตอนพิเศษตอนหนึ่งขึ้นมา ซึ่งเนื้อเรื่องจะไม่เกี่ยวกับตอนหลักของเรื่องเลยนะ จะเป็นเรื่องของพี่มาร์คกับน้องแบมแบม เนื้อเรื่องโดยคราวๆ จะประมาณว่า

     

    “ พี่มาร์คกับน้องแบมแบมเป็นแฟนกัน แต่วันหนึ่งก็เกิดเรื่องกับน้องแบมแบมจนเสียชีวิต มาร์คที่เสียใจพยายามร้องขอให้มีโอกาสอีกสักครั้ง ให้ตัวเองกลับไปแก้ไขเรื่องราวเพื่อช่วยให้ได้คนรักกลับคืนมา จนมีปาฎิหาริย์ เทวดาท่านเห็นใจให้โอกาสมาร์ค 24 ชั่วโมงย้อนกลับไปทำยังไงก็ได้ เพื่อให้แบมแบมรอดจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ถ้ามาร์คทำสำเร็จก็จะได้แบมแบมกลับคืนมา แต่ถ้าไม่สำเร็จ มาร์คก็จะเสียน้องไปตลอดกาล ” ประมาณนี้แหละ เน้นย้ำกันอีกนิด ป้าจะส่งเป็นเมล์ให้เด็กในเพจ เพื่อเป็นของขวัญกับเด็กเพจที่ติดตามป้านะจ๊ะ ส่วนจะเสร็จเมื่อไรนั้นจะแจ้งให้ทราบในเพจจ๊ะ   




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×