ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Got7] Markbam เล่ห์รัก - กลรักเจ้าตัวน้อย- เมียแต่ง

    ลำดับตอนที่ #136 : fic markbam แค้นเสน่หา ตอนที่ 2

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.41K
      6
      23 ก.ย. 57



























    ยูคยอมพาแบมแบมมาส่งบ้านที่ครอบครัวเค้าให้แบมแบมกับยองมินอยู่ หลังจากเกิดเหตุการณ์กับครอบครัวของแบมแบม แบมแบมเดินเข้ามาในบ้านก็เจอกับยองมินที่นั่งกอดตุ๊กตาหมีที่พ่อเคยซื้อให้อยู่ที่โซฟา แบมแบมเห็นแบบนั้นก็รีบเข้าไปหาน้อง

     

    “ ยองมิน ทำไมยังไม่นอนอีกครับ ดึกแล้วนะ ” แบมแบมนั่งลงข้างๆยองมินก่อนจะลูบหัวน้องด้วยความรัก

     

    ยองมินยิ้มให้แบมแบม ก่อนจะชี้แบมแบม

     

    “ รอพี่เหรอครับ ” แบมแบมถามน้อง

     

    ยองมินพยักหน้าให้พี่ชาย ก่อนจะกอดแบมแบมอย่างอ้อนๆ แบมแบมที่เห็นน้องทำแบบนั้นก็ยิ่งยิ้มออกมากับความน่ารักของน้อง

     

    “ ยองมิน ทานนมก่อนนอนรึยังครับ ” ยูคยอมที่ยืนมองอยู่เอ่ยถามยองมิน

     

    ยองมินหันไปหายูคยอม ก่อนจะส่ายหน้าน้อยๆ

     

    “ ทำไม ถึงไม่ทานหล่ะครับ พี่สั่งให้ทานทุกวันใช่มั้ยครับ ” ยูคยอมเอ็ดน้องที่ไม่ยอมดื่มนม จนยองมินทำหน้าเศร้าๆ ยูคยอมที่เห็นน้องทำหน้าแบบนั้นก็สงสาร

     

    “ พรุ่งนี้ต้องทานนะ พี่เป็นห่วงยองมินนะครับ ” ยูคยอมพูดด้วยเสียงที่อ่อนลง

     

    ทำให้ยองมินยิ้มออกทันที ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหายูคยอม แล้วจับมือยูคยอมมาเกี่ยวก้อยสัญญากัน

     

    “ สัญญากับพี่แล้วนะครับ ” ยูคยอมที่โดนยองมินเกี่ยวก้อยสัญญาพูดกับน้องด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

     

    ยองมินพยักหน้าก่อนจะยิ้มให้ยูคยอมจนตาปิด

     

    แบมแบมนั่งมองน้องกับยูคยอมด้วยรอยยิ้ม หลังจากนั้นยูคยอมก็กลับไปแบมแบมจึงพายองมินไปนอนเมื่อเห็นว่ายองมินหลับแล้ว แบมแบมจึงนั่งข้างเตียงมองดูยองมินที่กำลังนอนหลับ

     

    “ ยองมิน เวลาแห่งการแก้แค้นได้เริ่มต้นแล้วนะ พี่จะทำให้พวกมันเจ็บปวดทรมานที่สุด ยองมินจะต้องไม่ทรมานคนเดียว พี่จะเอาคืนพวกมันให้ทุกข์ทรมานมากกว่ายองมินของพี่ ” แบมแบมคิดในใจอย่างอาฆาตแค้น

     

    มาร์คที่วันนี้มาทำงานที่บริษัทตัวเองเหมือนเช่นทุกวัน เค้านั่งอยู่ในห้องทำงานของตัวเองโดยที่มีผ้าเช็ดหน้าผืนเมื่อคืนตั้งอยู่บนโต๊ะทำงานด้วย มาร์คหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมามองอย่างเหม่อๆ เค้านั้นคิดถึงหน้าของแบมแบมทั้งคืน แม้ยามหลับตาก็เห็นแต่สายตาและรอยยิ้มของเจ้าของผ้าเช็ดหน้าผืนนี้อยู่ตลอด

     

    “ พี่ออกไปทานมื้อเที่ยงกันเถอะครับ ผมหิวแล้ว ” แจบอมเข้ามาในห้องโดยไม่เคาะประตูเหมือนเดิม

     

    “ อ้าว เที่ยงแล้วเหรอพี่ไม่ได้ดูเวลา ” มาร์คที่หลุดจากอาการเหม่อ รีบเก็บผ้าเช็ดหน้าเข้ากระเป๋ากางเกงแล้วถามแจบอม

     

    “ โห้พี่ ทำงานจนไม่สนใจอะไรเลยนะ เพลาๆบ้างก็ได้แม่ไม่ด่าหรอก ” แจบอมบ่นพี่ชายตัวเอง

     

    “ จะเห็นพี่ทำๆหายๆเหมือนนาย พอดีบริษัทล่มพอดี ” มาร์คพูดเล่นกับน้องชายก่อนทั้งคู่จะหัวเราะพร้อมกัน

     

    มาร์คกับแจบอม มาทานอาหารญี่ปุ่นในห้าง ทั้งคู่นั่งอยู่ในร้านด้านในกำลังรออาหารมาเสริฟ ขณะที่ทั้งคู่กำลังนั่งรออยู่นั้น โต๊ะที่อยู่ถัดไปจากเค้าก็มีคนสองคนเข้ามานั่งนั้นก็คือ ยูคยอมกับผู้ชายหน้าตาน่ารักคนหนึ่งที่พวกเค้าไม่เคยเห็นหน้า ทั้งคู่สั่งอาหารก่อนจะนั่งยิ้มให้กันโดยไม่สนใจคนรอบข้างสักนิด ก่อนที่ยูคยอมจะจับมือคนหน้าหวานที่ตรงข้ามขึ้นมาจูบ โดยที่หนุ่มน้อยคนนั้นก็หน้าแดงอย่างเขินๆ การกระทำของยูคยอมอยู่ในสายตาของสองพี่น้องทั้งหมด

     

    “ ไม่น่าเชื่อเลยนะพี่ ว่าคุณยูคยอมเค้าจะเจ้าชู้ขนาดนี้เห็นเงียบๆ ร้ายไม่เบาเลยอ่ะ เมื่อคืนก็คนสวยคนนั้น มาอีกวันก็คนน่ารักคนใหม่อีกแล้ว สุดยอด น่าสงสารคนสวยเมื่อคืนนะครับ โดนหลอกแน่ๆ ” แจบอมที่เห็นยูคยอมอยู่กับคนใหม่ พูดออกมาโดยไม่ได้คิดอะไร แต่ผิดกับมาร์คที่นั่งหน้าเครียดเพราะกำลังเป็นห่วงความรู้สึกของเจ้าของผ้าเช็ดหน้าผืนเมื่อคืน

     

    พวกเค้านั่งทานจนเสร็จ โดยที่ยูคยอมกับคนน่ารักทานเสร็จก่อนและออกไปก่อนพวกเค้า มาร์คกับแจบอมเดินออกมาจากร้านอาหารโดยที่มาร์คนั้นเหมือนมีเรื่องที่กำลังคิดหนัก จนแจบอมเป็นคนสะกิดให้พี่ชายดูอะไรบ้างอย่าง

     

    “ พี่ๆ ดูนั้นสิคนสวยเมื่อคืนไง ” แจบอมสะกิดให้มาร์คดู แบมแบมที่กำลังเดินดูของอยู่ในห้างอีกฝั่งจากเค้า มาร์ครีบมองตาที่แจบอมบอกเค้าเห็นแบมแบมกำลังเดินดูของอยู่อีกฝั่งจริงๆ แบมแบมยังคงน่ารักน่ามองเหมือนเดิม โดยที่ตลอดทางที่แบมแบมเดิน มักจะมีผู้ชายมองตามเสมอในความสวยน่ารักของแบมแบม มาร์คหันมาบอกกับแจบอม

     

    “ รอพี่ที่นี่แป็ปนะ เดี๋ยวพี่มา ” มาร์คหันมาบอกกับแจบอม ก่อนจะรีบวิ่งตามแบมแบมไป เค้ารีบวิ่งไปอีกฝั่งที่แบมแบมอยู่ เค้ากำลังวิ่งตามหลังแบมแบม ซึ่งอยู่ข้างหน้าเค้า จนเค้าเห็นแบมแบมเดินหายไปทางมุมของร้านค้า แต่เมื่อเค้าวิ่งไปถึงกับหาแบมแบมไม่เจอ มาร์คพยายามเดินหาแบมแบมอยู่ตรงนั้นสักพักแต่หายังไงก็ยังหาไม่เจอจนเค้าถอนใจกำลังจะเดินกลับไปหาแจบอม ก็หันมาเจอกับแบมแบมที่อยู่ข้างหลังเค้า มาร์คที่ยืนอึ้งเมื่อเห็นแบมแบม จนแบมแบมต้องเป็นฝ่ายถาม

     

    “ เจอกันอีกแล้วนะครับ ” แบมแบมยิ้มให้มาร์ค

     

    “ ครับ คุณมาเดินเล่นเหรอครับ ” มาร์คที่หายอึ้งถามแบมแบม

     

    “ ครับ พอดีว่างๆก็เลยมาเดินเที่ยวครับ แล้วคุณหล่ะครับ ผมยังไม่รู้ชื่อคุณเลยครับ ” แบมแบมเอียงคอถามอย่างน่ารัก จนมาร์คมองตาไม่กระพริบ

     

    “ ผม  มาร์ค ต้วน ครับ เรียก มาร์คเฉยๆก็ได้ครับ ” มาร์คบอกกลับแบมแบม

     

    “ คุณแบมแบม มาคนเดียวเหรอครับ ” มาร์คถามเพื่อความมั่นใจ

     

    “ ครับ ยูคยอมเค้าติดงานครับเลยมาด้วยไม่ได้ผมเลยต้องมาคนเดียว ” แบมแบมตอบมาร์ค

     

    “ โกหก ติดงานบ้าอะไร เห็นนั่งหยอดคนใหม่อยู่ชัดๆ ” มาร์คได้แต่แอบคิดในใจไม่กล้าพูดออกไป ตอนที่มาร์คเงียบไปนั้นแบมแบมก็เดินเข้าไปใกล้มาร์คก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าของตัวเองเช็ดเหงื่อที่หน้าให้มาร์ค

     

    “ ร้อนมากเหรอครับ เหงื่อออกเยอะแยะเลย ” แบมแบมที่กำลังเช็ดเหงื่อให้มาร์คพูดไปยิ้มไป

     

    “ ครับ สงสัยอากาศจะร้อนจริงๆครับ ” มาร์คตอบแก้เขินที่แบมแบมเช็ดหน้าให้เค้า

     

    “ ถ้าอย่างนั้น ผมขอตัวไปซื้อของต่อก่อนนะครับ ” แบมแบมเก็บผ้าเช็ดหน้าใส่กระเป๋าก่อนจะบอกกับมาร์ค

     

    “ ครับ ผมขอเบอร์คุณหน่อยได้มั้ยครับ เผื่อเราจะได้เจอกันอีก ” มาร์คขอเบอร์จากแบมแบม

     

    “ พอดีผมพึ่งกลับมาจากเมืองนอก ยังไม่มีเบอร์เลยครับ ” แบมแบมปฎิเสธออกไป

     

    “ เหรอครับ นั้นผมไปก่อนนะครับ ” มาร์คนั้นรู้สึกเสียดาย ก่อนที่พวกเค้าจะแยกกัน มาร์คเดินกลับมาแจบอมที่ยืนรอเค้า

     

    “ ได้คุยกับเค้ามั้ยพี่ ” แจบอมแซวพี่ชายที่วิ่งตามคนสวยไปโดยบอกให้เค้ายืนรอ

     

    “ อืม ” มาร์คบอกแค่นั้นก่อนจะชวนแจบอมกลับไปทำงานต่อ

     

    ภาพของชายหนุ่มสองคน อยู่ในสายตาของแบมแบมตลอด เค้ามองตามทั้งคู่ที่เดินออกไป จนมีคนมาพูดกับเค้าที่ด้านหลัง

     

    “ มองดูเค้า จะสนใจแบมแบมมากเลยนะ ถึงกลับวิ่งตามหาซะทั่ว ” ยองแจเพื่อนของแบมแบมที่ช่วยในแผนการเอาคืนของแบมแบมด้วย เดินมาพูดที่ด้านหลังแบมแบมด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ไม่แพ้แบมแบมสักนิด

     

    “ ขอบใจนะยองแจ ที่ช่วยเรา  ”  แบมแบมหันไปหายองแจก่อนจะขอบใจเพื่อนตัวเองที่ยอมเข้ามาช่วยเค้าอีกแรง

     

    “ ไม่เป็นไรหรอกแบมแบม ยองแจเต็มใจช่วย คนพวกนั้นทำให้ครอบครัวแบมแบมต้องทุกข์ ยองแจเป็นเพื่อนก็ต้องช่วยแบมแบมอยู่แล้ว ” ยองแจที่รับรู้ความทุกข์ของเพื่อนมาโดยตลอดจับมือแบมแบมเอาไว้

     

    “ อืม แล้วยูคยอมหล่ะไปไหนแล้ว ” แบมแบมถามหาตัวช่วยอีกคนของเค้า

     

    “ เค้าขอตัวกลับไปบริษัทแล้วหล่ะ เห็นว่าพี่จินยองโทรมาตาม ” ยองแจบอกกับแบมแบม

     

    “ นั้น พวกเรากลับกันเถอะ แบมแบมอยากกลับไปดูยองมิน จะซื้อเค้กเจ้าโปรดไปฝากเค้าด้วย คงจะดีใจ ” แบมแบมชวนยองแจกลับบ้าน

     

    ก่อนที่แบมแบมกับยองแจจะเดินออกไป แบมแบมได้หันไปทางที่มาร์คกับแจบอมเดินไปอีกครั้งก่อนจะพูดขึ้น

     

    “ หลงผมให้มากๆนะครับ ครอบครัวคุณจะได้พินาศเร็วๆ ” แบมแบมยิ้มออกมาอย่างสะใจก่อนจะเดินไปพร้อมยองแจ

     

     

     

    เป็นยังไงหล่ะกองหนุนออกมาแล้วสองคน เหลืออีกหนึ่งตัวแม่ ฟิคเรื่องนี้มันเป็นอารมณ์ประมาณ นายเอกแค้นที่ครอบครัวตัวเองไม่เหลืออะไร พ่อตาย น้องเป็นใบ้ จากความเจ็บเปลี่ยนมาเป็นการเอาคืนกับคนที่ทำกับครอบครัวตัวเอง น้องแบมแบมฟิคนี้แรงแน่นอนค่ะ ออกแนวเจ้าแผนการ เซ็กซี่ยั่วยวน คือทำทุกอย่างให้ตระกูลต้วนต้องโดนเหมือนที่ตัวเองโดน ก็ติดตามกันไปเรื่อยๆนะค่ะ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×