ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Got7] Markbam เล่ห์รัก - กลรักเจ้าตัวน้อย- เมียแต่ง

    ลำดับตอนที่ #116 : เรื่องสั้น เมียแต่ง jackjae ตอนที่ 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.45K
      11
      19 ส.ค. 57












    ที่ บ้านตระกูล หวัง

     

    “ ผมไม่แต่งกับคนที่พ่อหามาให้ผมเด็ดขาด ผมไม่รักเค้าพ่อเข้าใจมั้ยครับว่าผมไม่รักเค้า ” แจ็คสัน หวัง ลูกชายคนเดียวของท่านประธานหวัง กำลังโต้เถียงกับผู้เป็นพ่ออย่างไม่ยอมทางเดียว

     

    “ แต่ฉันจะให้แกแต่งงานกับหนูยองแจ ฉันไม่สนว่าแกจะรักหรือไม่รัก ฉันเลือกของฉันแล้วแกไม่มีสิทธิ์ปฎิเสธ ”  ท่านประธานหวัง ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานตัวใหญ่ภายในห้องทำงานในคฤหาสน์ของตระกูลหวังสั่งเสียงเฉียบขาดกับลูกชาย

     

    “ ไม่ผมบอกพ่อแล้วยังไงครับ ว่าผมไม่มีทางแต่งงานกับคนที่ผมไม่ได้รักเด็ดขาด ” แจ็คสันที่ยืนตรงด้านหน้าโต๊ะทำงานยังไม่ยอมแพ้พ่อตัวเอง

     

    “ ฉันไม่สน ถ้าไม่ใช่หนูยองแจ ฉันไม่รับใครเป็นสะใภ้หวังทั้งนั้น ” ประธานหวังยังคงยื่นคำขาดเหมือนเดิม

     

    “ ทำไมครับพ่อ ทำไมพ่อต้องให้ผมแต่งงานกับคนที่พ่อหามาให้ด้วย ทั้งๆที่พ่อก็รู้ว่าผมมีคนที่ผมรักอยู่แล้ว ” แจ็คสันมองพ่อตัวเองอย่างผิดหวัง

     

    “ เพราะคนที่แกหมายตาเค้ามีคู่หมั้นของเค้าอยู่แล้วไง ฉันถึงต้องหาคนดีๆที่จะมาดูแลและยืนเคียงข้างแกยังไงหล่ะ ” ประธานหวังบอกกับลูกตัวเอง

     

    “ ไม่จริงแบมแบม ไม่ได้เป็นของใครพ่ออย่ามาโกหกผม ” แจ็คสันเถียงพ่อตัวเอง อย่างไม่เชื่อ

     

    “ จริง เค้ามีคนที่เค้าต้องแต่งงานด้วยอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น แกเลิกหวังอะไรที่ไม่มีทางเป็นไปได้ซะ เพราะคนที่แกต้องแต่งงานด้วยคือ หนูยองแจเท่านั้น ” ท่านประธานหวัง ย้ำกับลูกของตัวเองที่ยังช็อกกับเรื่องของคนที่เค้าแอบรักมานาน

     

    “ ผมไม่แต่งกับคนที่ผมไม่รักเด็ดขาด ถึงพ่อจะว่ายังไงผมก็ไม่แต่ง ” แจ็คสันพูดกับพ่อตัวเองด้วยความโมโหที่ถูกบังคับให้แต่งงานกับคนที่ตัวเองไม่ได้รัก

     

    “ ผมรักแบมแบม ผมจะแต่งงานกับแบมแบมเท่านั้น ” แจ็คสันพูดกับพ่อตัวเองอย่างไม่กลัว

     

    “ แกก็รู้ว่าแกไม่มีสิทธิ์ปฎิเสธฉัน ถึงยังไงเด็กคนนั้นก็แต่งกับแกไม่ได้ ” ประธานหวังบอกกับลูกชายอย่างคนที่เหนือกว่า

     

    “ ทำไมครับพ่อ ทำไมแบมแบมถึงแต่งกับผมไม่ได้เพราะอะไรครับ พ่อบอกกับผมมาสิครับ ” แจ็คสันที่ไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อของเค้าถึงต้องกีดกันเค้ากับแบมแบมขนาดนี้

     

    “ แกไม่ต้องรู้อะไรทั้งนั้น รู้แค่ว่า แกต้องแต่งงานกับคนที่ฉันหามาให้ก็พอ ” ประธานหวังไม่ตอบคำถามลูกชาย แจ็คสันมองหน้าพ่อตัวเองอย่างผิดหวังก่อนจะเดินออกมาจากห้องทำงาน

     

    ทางด้านบ้าน ชเว

     

    “ ยองแจช่วยพ่อสักครั้งนะลูก ท่านหวังมีบุญคุณกับบ้านเรามากช่วยทำตามที่ท่านต้องการได้มั้ยลูกพ่อขอร้อง ” ผู้เป็นพ่อกำลังขอร้องลูกชายคนโตของตัวเอง ยองแจมองหน้าพ่อก่อนจะเอ่ยออกมา

     

    “ ถ้ามันเป็นความต้องการของพ่อ ผมก็จะทำให้ครับ ” ยองแจบอกกับผู้เป็นพ่อด้วยรอยยิ้ม

    ครอบครัวเค้านั้นมีฐานะปานกลาง มีกันสามคนพ่อลูกซึ่งก็คือ เค้า ยองแจพี่คนโต และ ยูคยอม

    น้องชายสุดหล่อของเค้า พ่อของเค้าทำงานให้กับท่านประธานหวังมานาน ทำให้ยองแจได้มี

    โอกาสเจอกับท่านประธานหวังบ่อยๆเนื่องจากท่านประธานหวังมักมาหา น้าพิม ผู้หญิงคนไทย

    ที่อยู่กับลูกชายแค่สองคน ซึ่งเป็นเพื่อนบ้านเค้าตั้งแต่เค้าจำความได้ ยองแจไม่เคยถามพ่อเรื่องของ

    ประธานหวังกับน้าพิม สักครั้งเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของผู้ใหญ่ ลูกชายของน้าพิม ชื่อ

    แบมแบม เป็นเด็กน่ารักนิสัยดีแถมยังเป็นเพื่อนสนิทของน้องชายเค้าอีกด้วย แต่วันนี้ที่ทำให้ยองแจ

    หนักใจคือเรื่องที่ ท่านประธานหวังมาขอให้เค้าแต่งงานกับลูกชายของท่าน ที่ยองแจไม่เคยรู้จักสัก

    นิด แต่เพราะพ่อที่ยองแจรักมาก ขอร้องด้วยตัวเองทำให้เค้าไม่อาจปฎิเสธได้จริงๆ

     

    แจ็คสันที่กำลังดื่มอย่างหนัก ซดเหล้าโดยไม่แคร์สายตาของเพื่อนๆที่กำลังมองเค้าอยู่

     

    “ เบาๆก็ได้มึง พวกกูไม่ได้แยกมึงแดกขนาดนั้น ” แจบอมประชดเพื่อน

     

    “ กูอยากแดกให้ลืมๆว่ะ กูไม่เข้าใจทำไมพ่อต้องบังคับกูด้วยว่ะ ” แจ็คสันที่กำลังเมาถามแจบอม

    ด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้

     

    “ พ่อมึงเค้าคงเห็นว่าคนที่เค้าหามาให้มึงเป็นคนดีมั้ง ” แจบอมพยายามพูดอย่างเป็นกลาง

     

    “ ดีเหรอ แกคิดว่าคนที่ต้องมาแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเป็นคนดีเหรอว่ะ กูว่าคง

    หวังสมบัติของตระกูลฉันมากกว่า คงเป็นพวกหิวเงินหล่ะสิไม่ว่า ” แจ็คสันพูดถึงคนที่พ่อของเค้า

    หามาให้อย่างดูถูก

     

    “ กูว่ามึงอย่าพึ่งคิดมากดีกว่าว่ะ พ่อมึงเค้าคงดูมาอย่างดีแล้วไม่นั้นคงไม่เลือกเป็นสะใภ้ด้วยตัวเอง

    ขนาดนี้ ” แจบอมบอกกับแจ็คสัน

     

    “ แต่มึงก็รู้ว่ากูรัก แบมแบม กูอยากแต่งงานกับแบมแบมไม่ใช่พวกหิวเงินที่พ่อหามาให้แบบนี้ ”

    แจ็คสันบอกกับแจบอมก่อนจะยกเหล้าขึ้นซดจนหมด

     

    “ แต่กูว่า น้องแบมแบม เค้าคงไม่คิดอะไรกับมึงหรอกว่ะ มึงจำที่น้องเค้าบอกมึงไม่ได้เหรอว่าเค้า

    รักมึงได้แค่พี่ชายเท่านั้น ” แจบอม แทงใจดำของแจ็คสัน

     

    แจ็คสันอึ้งไปกับความจริงที่เพื่อนสนิทตัวเองพูดออกมา ใช่แล้ว แบมแบมรักเค้าเหมือนพี่คนหนึ่ง

    แต่สำหรับเค้ามันไม่ใช่ เค้ารักรุ่นร้องคนนี้อย่างมาก จนเอารูปไปให้พ่อของเค้าดูเพื่อขอให้พ่อเค้าไป

    ช่วยพูดกับน้อง ว่าเค้าจริงจังแค่ไหน แต่หลังจากที่พ่อเค้าได้เห็นรูปน้องแล้วกับปฎิเสธเด็ดขาด

    แถมยังหาคู่แต่งงานให้เค้าแบบไม่ทันให้ตั้งตัว

     

    “ แต่กูรักเค้าจริงๆนะ ” แจ็คสันบอกกับแจบอมอย่างคนที่เสียใจ

     

    “ กูรู้ แต่มึงไม่มีทางขัดคำสั่งพ่อมึงได้อยู่แล้ว ทำใจยอมรับความจริงเถอะว่ะ ” แจบอมตบบ่า

    เพื่อนอย่างเห็นใจ

     

    “ ทำไม กูต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยว่ะมึงคอยดูนะกูจะทำให้คนที่พ่ออยากได้เป็นลูกสะใภ้นักหนา

    เจ็บจนอยู่กับกูไม่ได้เลย ” แจ็คสันที่กำลังเมาและกำลังโมโหพูดอย่างโกรธแค้น

     

    “ แล้วไอ้มาร์ค มันไปไหนว่ะทำไมยังไม่มาอีก ” แจ็คสันที่เห็นว่าเพื่อนอีกคนยังไม่มาถามขึ้น

     

    “ เห็นมันโทรมาบอกว่า พ่อมันเรียกเค้าไปหาไม่รู้ว่ามีเรื่องสำคัญอะไร ” แจบอมบอกกับแจ็คสัน

    ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม

     

    “ คงไม่ถูกบังคับให้แต่งงานเหมือนกูนะ แม่งถ้าใช่คงขำชิบหาย ” แจ็คสันพูดติดตลกกับแจบอม

    ก่อนที่ทั้งคู่จะนั่งดื่มต่อไป โดยที่ไม่รู้เลยว่าสิ่งที่แจ็คสันพูดเล่นเมื่อกี้กำลังเป็นจริง

     

    หลังจากที่พ่อของยองแจขอร้องให้ยองแจแต่งงาน วันนี้เป็นวันแรกที่ยองแจจะได้เห็นสามีตัวเอง

    ครั้งแรก เพราะวันนี้ท่านประธานหวังเรียกให้ยองแจมาทานข้าวกับตนที่ร้านอาหารที่จองไว้

    ยองแจ ที่มาถึงแล้วเดินตามพนักงานไปที่โต๊ะที่ถูกจองไว้ ทำให้เค้าเจอกับคนทั้งสามที่รออยู่แล้ว

    ยองแจเดินเข้าไปที่โต๊ะก่อนจะเอ่ยขอโทษที่ตัวเองพึ่งมาถึง

     

    “ ขอโทษนะครับท่านประธานที่ผมมาสาย ” ยองแจก้มหัวขอโทษท่านประธานที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ

     

    “ ไม่เป็นไรหรอกยองแจ มานั่งเถอะพวกฉันก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน ” ประธานหวังพูดกับยองแจ

    ก่อนจะเรียกให้มานั่งข้างๆตัวเองที่ถูกเตรียมไว้ให้ยองแจ เมื่อยองแจนั่งลงแล้วก็ยิ้มให้กับพ่อ

    ของตัวเองที่นั่งอยู่ติดกัน แต่ไม่กล้ามองคนที่นั่งตรงข้ามเค้าที่เมื่อกี้มองเค้าด้วยสายตารังเกียจ

     

    “ ยองแจ นี่แจ็คสัน ลูกชายฉันที่จะแต่งงานกับเธอ ” ท่านประธานแนะนำกับยองแจ ยองแจจึง

    ก้มให้คนที่นั่งตรงข้ามตัวเอง แต่อีกฝ่ายกับไม่สนใจ ท่านประธานมองอย่างขัดใจ

     

    “ แจ็คสัน นี่หนูยองแจ คนที่จะมาเป็นภรรยาของแก ” ท่านประธานบอกกับลูกชายแต่อีกฝ่ายยัง

    คงเฉย แถมยังพูดขึ้นมาอีกว่า

     

    “ ผมหิวแล้วนะพ่อ จะสั่งอาหารได้รึยังผมต้องกลับไปทำงานอีกนะ ” แจ็คสันบอกกับพ่อตัวเองโดย

    ไม่สนใจยองแจที่กำลังมองอยู่ ท่านประธานกำลังจะโวยวายแต่พ่อของยองแจก็ห้ามไว้ซะก่อน

     

    “ ท่านครับ เราสั่งอาหารกันเถอะครับคุณแจ็คสันต้องกลับไปทำงานอีกนะครับ ” พ่อของยองแจ

    เอ่ยห้ามศึกของสองพ่อลูก ก่อนที่ทุกคนจะสั่งอาหารและกินกันอย่างเงียบๆ ยองแจซึ่งอึดอัดอย่าง

    มากกับสายตาที่มองเค้าแบบไม่เป็นมิตรสักนิดของว่าทีสามีตัวเอง ยองแจที่อิ่มแล้วเอ่ยขอตัวออก

    เพื่อมาเข้าห้องน้ำ หลังจากที่ออกมาล้างมือที่อ่างล้างมือในห้องน้ำทำให้เค้าเห็นว่ามีคนยืนมอง

    เค้าอยู่ ยองแจรีบหันไปหาคนที่มองเค้า

     

    “ คุณแจ็คสัน มีอะไรกับผมรึเปล่าครับ ” ยองแจถามออกไปอย่างกล้าๆกลัวๆ

     

    “ ก็แค่อยากจะมาดูหน้าคนกระหายเงินอย่างเธอใกล้ๆสักหน่อย อยากรู้นักว่าไปทำยังไงถึงทำให้

    พ่อฉันอยากได้เธอเป็นลูกสะใภ้นักหนา หน้าตาก็ดูดีนะแต่ไม่น่าจะเป็นพวกเอาตัวเข้าแลกเพื่อเงิน

    ได้ขนาดนี้ ” แจ็คสันที่เดินเข้ามาใกล้ยองแจพูดด้วยท่าทางกวนๆ ยองแจที่ไม่คิดว่าคนๆนี้ จะพูดจา

    ดูถูกตัวเองอย่างน่ารังเกียจ มองหน้าแจ็คสันอย่างโกรธๆ

     

    “ ทำไมโกรธรึไงที่ฉันพูดแทงใจดำเธอ คนอย่างเธอคงอยากได้เงินจนตัวสั่นถึงได้ตอบตกลงแต่งงาน

    กับคนที่ไม่รู้จักกันง่ายๆแบบนี้ ขอบอกเอาไว้เลยนะว่าฉันไม่ได้พิศวาสคนอย่างเธอเลยสักนิด

    ถ้าพ่อไม่บังคับฉันหล่ะก็ อย่าหวังว่าคนแบบเธอฉันจะมอง ” แจ็คสันเน้นทุกคำให้ยองแจได้ยิน

    ก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำออกมา ทิ้งให้คนที่ถูกว่ายืนร้องไห้เงียบด้วยความแค้นใจ ที่ไม่สามารถ

    ตอบโต้ได้ ยองแจเช็ดน้ำตาที่กำลังไหลออกมาก่อนจะมองหน้าตัวเองในกระจกห้องน้ำ เค้าคง

    หน้ารังเกียจในสายตาผู้ชายคนนั้นมากๆ ถึงได้พูดจาดูถูกกับเค้าแบบนี้ ยองแจเช็ดน้ำตาแห่ง

    ความอ่อนแอของตัวเองก่อนจะรับโทรศัพท์ที่โทรเข้ามา

     

    “ ครับพ่อ พอดีผมท้องเสียครับเลยเข้านานไปหน่อย เป็นไรครับพ่อผมกำลังจะออกไปครับ ”

    ยองแจพูดด้วยน้ำเสียงปรกติ เพราะไม่อยากให้คนเป็นพ่อเป็นห่วงก่อนจะวางสาย แล้วจัดการ

    กับหน้าตาตัวเองเพื่อออกไปหาพ่อและท่านประธานหวังที่นั่งรออยู่ ยองแจเช็คหน้าตาในกระจก

    อีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเรียบร้อยดีแล้วก็พูดกับตัวเองในกระจก

     

    “ อดทนไว้นะยองแจ เราต้องทำตามที่พ่อขอร้องไม่ว่ายังใจจะทำให้พ่อผิดหวังไม่ได้ ” ยองแจบอก

    กับตัวเองในกระจกแล้วจึงออกจากห้องน้ำไป

     

     

    จบแล้วจ๊ะสำหรับตอนแรกของเรื่องสั้น เมียแต่ง แจ็คแจ ขอฝากไว้นิดนึงสำหรับเรื่องนี้อยากแต่ง

    แจ็คแจบ้าง แล้วก็สวัสดีเด็กๆที่เป็นคนประจวบเหมือนกันคนบ้านเดียวกัน555 ป้าเป็นเด็กปราณ

    จ๊ะ ลูกทะเลแต่ว่ายน้ำไม่เป็นนะ ถ้าใครเคยเห็นอีป้าตัวดำๆอ้วนๆที่ปราณนั้นแหละอีป้าเอง555


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×