คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
บทนำ ป่วนรัพระมเหสีหลยุ
‘ ัว้าไร้วาสนา แม้นอยู่ใล้ะวันมาเพียใ็มิอาับ้อวามอบอุ่นมามายนั้นไ้ ยออิน ’
สับเสียโศาอาลัยับะาีวิอัวเอ เอื้อนเอ่ยให้ นาในรับใ้นสนิท้าายไ้รับรู้
‘ อย่าเสียใไปเลยเพะ พระมเหสี ถึอย่าไรพระอ์็ยัมีหม่อมัน อยู่เีย้าพระอ์นะเพะ ’ ้ารับใ้ผู้รัภีี ปลอบพระทัยเ้านาย้วยวามสสารเหลือา ำแหน่ที่ใรๆ่า้อาร วามริมัน่าแสนเหน็เหนื่อยและว้าเหว้นั ั่เ่น พระมเหสีอยออิน ที่ำลัแบรับมันอยู่ ารอภิเษเพื่อวามสัมพันธอสอแว้น ถึไ้รับำแหน่สูส่ แ่ไม่เยไ้รับวามเอ็นูา พระสวามีเลยแม้แ่น้อย พระอ์เฝ้าเลียลอพลอรั ับ พระสนมเอ ินู มิเยเว้น นผู้นภายในวัให่แสนน่ารัเีย ร่ำลือ ว่า ำหนัพระมเหสี เป็น ำหนัร้าที่ฝ่าบาทไม่ิเียายเหยียบย่าแม้แ่ห้า้นเียว ะมีใรน่าสสารเท่า พระมเหสีา่าแว้น่าแผ่นินอ์นี้อีแล้วหนอ
ยออิน เฝ้ามอพระมเหสีที่เหม่อลอยมอูท้อฟ้าที่แสนไลฝ่ายในำหนัที่แสนว้าให่แ่ไร้ึ่วามอบอุ่นอย่าที่วร
‘ ป่านนี้ ฝ่าบาทะทรทำสิ่ใอยู่ัน ยออิน ’ สุรเสียแสนเศร้า รัสถามยออิน ที่มัอยู่้าพระวรายมิห่า
‘ พระมเหสี อย่าสนพระทัยในเรื่อนั้นเลยเพะ พระสนมทร้อาร ลั่นแล้พระอ์เพียเท่านั้น อย่าไ้ใส่พระทัยในสิ่ที่ะทำให้พระอ์เป็นทุ์ นะเพะ ’ ยออิน อบำถามอพระมเหสีอย่าสสารนั เพราะพระอ์เป็นนิใี อ่อนหวาน มัไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมพว้อาร ทำร้ายพระอ์ อย่าพระสนมเอ ินู พระสนมนโปรอฝ่าบาทที่เส็มาเมื่อสัรู่
‘ พระมเหสี ทรเษมสำราีมั้ยเพะ ’ ถ้อยำหวานหูับรอยยิ้มหวานปานน้ำผึ้ อพระสนมเอแสนาม เอ่ยถามพระมเหสี ที่มีำแหน่สูว่า
‘ เราสบายี ท่านหล่ะ สบายีหรือไม่ ’ รับสั่นุ่มนวลเอ่ยถามลับพร้อมรอยยิ้มบาๆอพระมเหสี
‘ เพะ หม่อมันนั้นสุสบายีเ่นันเพะ โีอหม่อมันที่ฝ่าบาททรเมาเอ็นู ทรมาำหนัหม่อมันไม่เว้นว่าสัเพลา หม่อมันนั้นมีวามสุมายิ่นัเพะ พระมเหสี ’ ถ้อยำทีู่ไม่มีสิ่ใแ่แอบแฝไป้วยยาพิษร้ายแรที่ัร่อนพระทัยพระมเหสี นเ็บปว
พระพัร์หมอ แววาเศร้าสร้อยายัึ้น นรอยยิ้มมุมปาเล็ๆอพระสนมเอ ินู ปราเพีย่วเวลาอันสั้น่อนะลับมาเป็นหวานละมุนั่เิม
‘ หม่อมัน ้ออัวลับำหนัแล้วเพะพระมเหสี วนไ้เวลาที่ฝ่าบาทะเส็มาิบน้ำายามบ่ายแล้วเพะ ’ พระสนมเอ รัสับพระมเหสี ที่นั่พระพัร์ีเียว นน่าสสาร่อนะเส็ออาำหนัไป ทิ้ให้พระมเหสี อยู่ในภวั์อพระอ์
บวนเส็ อพระสนมนโปร เลื่อนลับำหนัอัวเอ โย พระสนมเอ ินู เินนำเหล่า ้ารับใ้ มาอย่าส่าามทุย่า้าวที่พระอ์เส็ผ่าน รอยยิ้มบนพระพัร์าม่าวนฝันยิ่นั
‘ ่อยๆ้ำพระทัยายไปเรื่อยๆนะเพะ พระมเหสี ำแหน่นั้นสมวรเป็นอหม่อมันั้แ่แร และอีไม่นานมันะ้อเป็นอหม่อมัน อย่าแน่นอน ’ แม้รอยยิ้มนั้นะอบอุ่นเพียใ แ่ภายในิในั้น่าแสนน่าิัยิ่ว่า
ภายในำหนั ที่พระมเหสีน่าสสารประทับอยู่ เสียร่ำไห้ปวร้าวในโะา สะอื้นอ์ัวสั่น หยน้ำาหยแล้วหยเล่า รินรลอพระอ์สู่านเปียื่น ยออิน ไ้แ่นั่เฝ้ามอมิอาพูปลอบพระทัยอะไรไ้เลยในยามนี้ โรธแ้นิั รอยยิ้มอาบยาพิษนั้นนแทบทนไม่ไหว แ่็ไ้แ่เพียิัอยู่ในใ ้วยัวเป็นแ่บ่าไพร่ะไปทำอะไร พระสนมสูศัิ์ไ้
‘ ยออิน เราไม่มีใรเลย เราน่ารัเียมานัหรือฝ่าบาทถึทรูแลนในัวเรานั ’ ถ้อยำัพ้อ ัวเอทำให้ยออิน รีบลานไปับมือพระมเหสี ไว้อย่า้อารให้ำลัใพระอ์ ่อนะเป็นทั้นายทั้บ่าว ร้อไห้อยู่เีย้าัน ภายในำหนัร้า ที่ใรๆปรามาสสนุปา………
ความคิดเห็น