[Fic EXO]มหาลัยวัยว้าวุ่น

ลำดับตอนที่ #2 : chapter1 billionaire

สวัสดีสวีดัด กระผมหนุ่มรูปงามนาม ปาร์คชานยอลเดือนปี2สุดหล่อจากคณะบริหารธุรกิจระหว่างประเทศทายาทคนเดียวของปาร์คกรุ๊ป บริษัทเอนเตอร์เทรนเมนรายใหญ่ ผู้ซึ่งทั้งคนในวงการและนอกวงการบันเทิงต้องรู้จัก


เพราะอะไรนะเหรอ?

ถามได้ ก็ผมหล่อและรวยมากขนาดนี้ ก็เป็นธรรมดาที่สาวๆจะวิ่งเข้าใส่

ประดุจ แมลงวันตอมอุจจาระ

เห้ย! ผึ้งตอมดอกไม้

และชื่อเสียงในการเป็นเสือผู้หญิงที่เปลี่ยนคนควงเดือนต่อเดือนของผม ทำให้มักมีชื่อของผมโผล่อยู่ในหน้านสพ.หรือโทรทัศน์บ่อยๆ แต่ถึงผมจะขึ้นชื่อว่าเจ้าชู้ขนาดไหน สาวๆก็ยังยอมให้ผมควงเทอเล่นๆอยู่ดี ก็ทำไงได้ ผมมันหล่อและรวยมากไง^^





.



.

.

.

.


"มึงนั่งยิ้มอะไรคนเดียววะไอยอล เป็นบ้าเรอะ?"


นั่นไง! ยังไม่ทันบรรยายสรรพคุณตัวเองเสร็จ ก็มีราหูมาอม หัวผมซะแล้ว


"มึงสิบ้า กุกำลังนั่งส่องน้องปี1อยู่เว้ย"

ผมหันไปด่าไอราหูที่เพิ่งมาถึงโต๊ะประจำกลุ่มของพวกผม 

อยากจะถามใช่มะว่ากลุ่มผมมีใครมั่ง?



ไม่บอกหรอก ปล่อยให้งง 





ล้อเล่น!



ถ้าคุณเป็นพวกชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน ผมก็จะบอกให้ (ล้อเล่นคร้าบบบ อย่านะ ผมรับแต่ไนกี้แอร์เท่านั้น ช้างดาว อิแตะพื้นๆไม่รับครับ)

.

.

.

.

.

กลุ่มกระผมมีชื่อว่า billionaire แค่ชื่อกลุ่มก็บ่งบอกถึงฐานะทางการเงินแล้วเนอะ สมาชิกกลุ่มผมประกอบไปด้วยสมาชิก6คน ซึ่งล้วนแล้วมีฐานะและเป็นทายาทธุรกิจอันดับต้นๆของประเทศทั้งนั้น ถ้าคุณได้อ่านอินโทรตอนที่แล้ว คงพอจะเดาได้นะ ว่ามีใครบ้าง 







แหน่ะ! ยังเดากันไม่ออกอีกเหรอ?



โอเคๆ ผมบอกก็ได้ สมาชิกก็ประกอบไปด้วยผมซึ่งหล่อและรวยมาก ประวัติผมก็บรรยายไปหมดแล้วในเบื้องต้น เลื่อนไปอ่านเองเซ่!



ไอราหูจงอินเดือนคณะเกษตรทายาทร้านเฟรนไชส์ไก่ทอด ซึ่งผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมันชอบแดกไก่เป็นชีวิตจิตใจ ผมเคยถามมันนะว่าบ้านมันมีธุรกิจทำไมมันไม่เรียนบริหารแบบผม แต่ดันไปเรียนคณะเกษตร. มันตอบผมว่าไงรู้มั๊ย? ผมไม่บอกหรอก ฮ่าๆ


ไอเงิงคริส หนุ่มหล่อพ่อรวยลูกเจ้าของสายการบินอู๋แอร์ไลน์ ทำไมผมถึงเรียกมันว่าเงิงอ่าเหรอ? ไปดูเวลามันหัวเราะละกัน

ไอมหาเฉิน ผู้ฝักใฝ่เรื่องกามมะ เอ้ย! ธรรมมะประจำกลุ่ม ทายาทร้านค้าของเก่าและพระเครื่อง ไม่แปลกใจเลย ทำไม สภาพเหมือนเจ้าอาวาส แต่ไม่ใช่เจ้าอาวาสธรรมดานะ เจ้าอาวาสใส่ที่คาดผม (กรรมๆ บาปๆ)


มีพวกผม4คนที่อยู่ปี2กันแล้ว และก็สมาชิกน้องใหม่ปี1 


ไอชานมเซฮุน ทายาทเฟรนไชส์ร้านชาไข่มุก ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าที่บ้านทำอาชีพอะไร ก็เล่นแม่ง เอาชาไข่มุกที่บ้านมาแดกที่มหาลัยทุกวันเลย เอามากินคนเดียวผมไม่ว่า แม่งยังชอบเอาชานมรสใหม่ๆที่มันคิดค้นให้พวกผมเป็นหนูทดลองอีก กลัวคนเค้าไม่รู้จักเรอะ? แค่เดินไปทางไหนก็เจอแต่ร้านเฟรนไชส์ของมันอยู่และ

คนสุดท้าย ไอแพนด้าเทาผู้น่าเกรงขาม ว่าที่ทนายในอนาคต แค่มันสบตาใครก็พากันหลบตา เพราะมาดที่พร้อมจะเตะต่อยได้ตลอดเวลา แต่อย่าให้มันเจอแมลงสาปนะ กริ๊ดเป็นตุ๊ดเลยทีเดียว 



อะหมดและสมาชิกกลุ่มผม ว่าแล้ว นั่งส่องน้องปี1ต่อดีกว่า ปีนี้น่ารักๆเยอะ ต้องไปสอยมาควงเล่นๆสัก10-20คน (เว่อ)



"อ่าว กุจะไปรู้เรอะ เห็นมึงทำปากมุบมิบ กระยิ่มยิ้มย่องอยู่คนเดียว


เอ๊ะ! ไอดำนี่ไม่รู้อะไรเลย กุกะลังเล่าประวัติของคนหล่อและรวยมากอย่างกูให้รีดเดอร์ฟังอยู่เว้ย! 


"เออ เรื่องของกุ ว่าแต่ไอพวกนั้นหายหัวไปไหนกันหมดวะ?" ผมเอ่ยถามไอดำที่อยู่ข้างๆ หลังจากที่นั่งส่องสาวได้สักพักก็ไม่เห็นวี่แววสมาชิกในกลุ่ม


"คงไปช่วยสโม*จัดซุ้มรับน้องมั้ง เห็นปีนี้มหาลัยจะส่งตัวแทนแต่ละคณะให้มารับน้องกับคณะอื่นๆ วนๆกันให้ทั่วทุกคณะอะ"


*สโมสรนักศึกษา




"จริงดิ? แจ๋วเลยดิ เผื่อจะมีน้องน่ารักๆจากคณะอื่นๆมาให้ควงเล่นๆ"


"เห้อ~ ไอยอล มึงก็คิดเป็นแต่เรื่องเดียวเนอะ"


"แหม~ แล้วมึงไม่คิดเหรอครับ ไอกัมจง?"


"ก...ก็คิด แต่คงไม่ชั่วเท่ามึงหรอก ไอโยดา"


"คร้าบบบ คุณนายฮ้อยทมิฬ คุณคนดีเลิศประเสริฐศรี"


"เอ้อ! กุขี้เกียดเถียงกับมึงและ ไปขึ้นเรียนก่อนนะ คาบนี้อาจารย์โหดวะ บาย"




แล้วไอราหูก็ทิ้งผมให้นั่งฟลอเอเวอร์อโลนคนเดียวที่โต๊ะประจำกลุ่ม สงสัยกันใช่มะ ว่าพวกผมที่รวยกันขนาดนี้กลับมีโต๊ะประจำกลุ่มที่ใต้ต้นไม้แสนธรรมดา




จุ๊ๆ ระดับ billionaire ไม่มีคำว่าธรรมดาหรอกครับ เพราะไอที่ของพวกผมเนี่ย มันเป็นทางผ่านของทุกคณะครับ ไม่ว่าคุณจะเรียนคณะไหน ก็ต้องเดินผ่านโต๊ะของพวกผม มันจึงง่ายในการหาสาวน่ารักๆไปควงเล่นยังไงล๊า เป็นไง บอกแล้ว ไม่ธรรมดา^^




ว่าแล้วก็ของีบหลับสักแปปนะครับ วันนี้ตื่นเช้าไปหน่อย กะว่าจะมานั่งเม้าเรื่องบอลที่มีเตะกันเมื่อคืนซะหน่อย 

ดั๊น ไม่มีใครโผล่หัวมาเลย นอกจากไอราหู แล้วมันก็ดันไปเรียนซะแล้ว เจอกันตอนหน้านะครับ ^^














แหะๆ เป็นยังไงกันบ้างคะ ฟิคเรื่องนี้จะเน้นคาแรคเตอร์กวนๆหน่อยนะคะ ถ้ามีคำหยาบคาย หรือพิมพ์ผิดยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ 

Sweet Kind