คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 2 : เขาคือนักฆ่า T^T
2
เขาคือนักฆ่า T^T
ความหนักใจไม่เคยเข้าใครออกใคร ความอยากจะบ้าตายก็ไม่เคยเข้าใครออกใครได้อีกเช่นกัน นี่มันทฤษฏีบ้าบอคอแตกอะไรเนี่ยยยยยยย!
ปั้ก!
“โอ๊ย TOT”
“สมน้ำหน้า”
ยัยเรโล รีบเผยอปากว่าฉันทันที เมื่อฉันหยิบกล่องอะลูมิเนียมขึ้นมาเคาะหัวตัวเองอย่างต้องการระบายความอัดอั้นในใจ แต่ไม่ทันได้มองก่อนหยิบมันขึ้นมาเคาะซะนี่ ฮึ่ย! อย่ามาด่าฉันตอนนี้นะ อารมณ์ยิ่งวับๆแวมๆ อยู่ (อารมณ์อะไรของเธอ)
“เงียบปากไปเลยแก อยากจะทำอะไรก็ทำไป”
“เป็นอะไรไปอีกล่ะ ตั้งแต่พักกลางวันมาแล้วนะ ใครมาทำอะไรแกอีก” เรโลถามด้วยสีหน้าสงสัยปนเป็นห่วง เฮ้อ เห็นสีหน้าของเพื่อนแบบนี้ก็อุ่นใจน่ะนะ แต่ฉันก็ไม่ได้พูดปัญหาของตัวเองออกไป
“เปล่า มันไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ ฉันแค่เหนื่อยจากเขียนเรียงความก็เท่านั้นเอง”
“โอ้โห...ฉันล่ะเชื่อแกตายเลยย่ะ แค่ไอ้เรียงความวิทยาศาสตร์แกบอกว่าเหนื่อย เหอะ! อย่างแกน่ะต่อให้เอางานทั้งสิบงานมากองตรงหน้า แล้วบอกว่าพรุ่งนี้เดทไลน์ แกยังทำได้เลย กาลา!”
“ฉันเป็นคน ไม่ใช่ทรามฟามเมอร์นะเว้ย ที่จะทำงานสิบชิ้นได้ภายในวันเดียวเสร็จ -O-”
“นั่นแหละ! กลับเข้ามาในเรื่องของแกได้แล้ว มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า”
ตามไม่ทัน...นี่แหละคือความรู้สึกของฉันที่มีให้กับเพื่อนคนนี้ อะไรจะรักฉันขนาดนั้น =_=
“ไม่มีหรอก หน้าฉันก็มันแค่เศร้าไปอย่างนั้นเอง แกเขียนเรียงความของแกต่อเถอะ”
“เออ แต่มีอะไรก็ปรึกษาฉันได้นะ ฉันกรุ๊ปเอ”
“มาเกี่ยวอะไรกับกรุ๊ปเลือด =_=”
“ก็แกชอบทายกรุ๊ปเลือดไม่ใช่เหรอ นี่ไงฉันก็บอกแกแล้ว”
“ขอบใจ เชิญทำเรียงความของเธอต่อเถอะ แม่เรโล!”
ฉันแกล้งตวาดใส่หน้าหล่อนไป ก่อนที่จะวางกล่องอลูมิเนียมลง...เพราะฉันตัดสินใจที่จะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับน่ะ ก็เลยไม่คิดจะบอกใครแม้กระทั่งเพื่อนสนิทอย่างเรโล เหอะ...เรื่องนี้มันไร้สาระจะตายไป เดี๋ยวมันก็คงถึงจุดอิ่มตัวในไม่ช้านี้ล่ะน่า
เหลืออีกไม่กี่นาทีโรงเรียนก็เลิกแล้ว ที่ฉันมานั่งเอ้อระเหยลอยชากับเรโลในห้องสมุดนี่ได้ ก็เพราะอาจารย์ปล่อยก่อนเลิกคลาสมาครึ่งชั่วโมงหรอกนะ
ผ่านสักพักฉันจึงเรียกเรโลขึ้น
“เรโล”
“หืม”
“แกรู้จักผู้ชายคนนี้ป่ะ”
ฉันรีบยื่นนิตยสารที่จ้องแล้วจ้องอีกไปแทรกเรียงความที่เรโลกำลังเขียนอยู่ ฉันไม่รู้หรอกนะว่านิตยสารเล่มนี้มันเกี่ยวกับอะไร รู้แค่ว่ามันมีรูปของ ‘ไอ้บ้านั่น’ เท่านั้น ฉันก็เลยอาศัยช่วงจังหวะนี้แหละ ทำความรู้จักกับหมอนี่ไปแบบอ้อมๆ โดยผ่านทางเรโลไปเลย เผื่อเรโลจะรู้จัก
เรโลจ้องมองนิตยสารในหน้าที่ฉันคั่นอยู่สักพัก ก่อนที่จะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“เวลอน วิกเฟอร์ ไฮเกน นักฆ่ามือฉมังขององค์กร BCN. เป็นหน่วยกองกำลังหลัก และเป็นหนึ่งนักฆ่าหนุ่มหล่อเจ็ดวันที่เกิดวันศุกร์ นี่เธอไม่รู้จักเหรอ คนนี้น่ะ เป็นหนุ่มหล่อที่สาวๆ ต่างก็ร้องกรี๊ดวี้ดว้ายเวลาที่ได้เห็นเขาเลยนะ”
“งั้นเหรอ =O=”
ช็อก...
“อืม เวลอนน่ะเท่มากเลยในสายตาสาวๆ และเขาก็เท่ให้สายตาของฉันเหมือนกันนะ ฉันคิดว่าแกจะรู้เรื่องเขาซะอีก สนใจแต่บิ๊กแบงของยัยแชงน่ะสิ”
“แน่นอน บิ๊กแบงน่าสนใจกว่าเยอะ จีริ~~~”
ฉันเรียกชื่อคู่ฟินของตัวเองทั้งสองคนระหว่างจีดราก้อนและซึงรี ก่อนที่จะทำสายตาหวานเยิ้มซะจนน้ำตาลเกือบจะขึ้นหน้า อา...พูดถึงคู่ทีมักจะกระชุ่มกระช่วยทำให้เพ้อตลอด ทำเอาลืมเรื่องที่กำลังคุยกับยัยเรโลไปเลย
“นี่ๆๆ ให้มันน้อยๆหน่อย ยัยชองแชงไม่ได้มาอยู่ด้วยซะหน่อยนะ -_-”
อ้อ แล้วยัยแชงหรือยัยชองแชงที่ยัยเรโลว่าน่ะ เป็นคนเดียวกันและเป็นเพื่อนสนิทที่เอาพัดรูปซึงรีมาให้ฉันเองและชีก็ยังให้ฉันรอกลับบ้านเมื่อวานนี้ด้วย
เอ่อ พูดถึงตรงนี้แล้วลืมจีดราก้อนกับซึงรี แล้วมาเข้าเรื่องเลยทีเดียว
“ก็มันเพ้อนี่นา”
“ฉันนี่ไม่น่าพูดบิ๊กแบงขึ้นมาให้แกได้ยินเลย”
“Bigbang!!!!!!!!!”
ฉันเรียกชื่อบิ๊กแบงเสียงดังที่คล้ายระเบิด ทำให้ยัยเรโลเอาไม้บรรทัดพลาสติกขึ้นมาตีฉันด้วยความรำคาญ โหยยย เจ็บนะเนี่ย! ก็บิ๊กแบงเป็นการระเบิดครั้งยิ่งใหญ่ เอ่อ...ของอะไรก็ไม่รู้นี่นา แต่ได้ยินมาว่าบิ๊กแบงเป็นการระเบิดครั้งยิ่งใหญ่อ่ะ ฉันก็เลยทำเสียงให้คล้ายระเบิดตอนพูดบิ๊กแบงไง ยัยนี่นี่เฉยสะบัดเลย มัวแต่บ้าไอ้ผู้ชายนักฆ่ามือฉมังในรูปนั่น ที่ฉัน...
โดนเขาหมายหัว T^T แง้งงงงงง ขอร้องไห้เป็นล้านรอบ นี่ฉันกำลังมีเรื่องกับนักฆ่ามือฉมังขององค์กร BCN. เหรอเนี่ย ตายแล้วๆๆๆ
ฉันเคยได้ยินนะว่าองค์กร BCN. อะไรนี่เป็นองค์กรใต้ดินที่คนในเมืองโวเลสเมืองนี้รู้กันทั่วบ้านทั่วเมือง เขาบอกมากันว่าองค์กรนี้เป็นองค์กรนักฆ่าที่น่ากลัวมาก พวกคุณไม่สามารถล่วงรู้ได้เลยว่าพวกเขากำลังวางแผนอะไรกันอยู่เพื่อกำจัดบางสิ่งบางอย่างที่องค์กร BCN. ไม่ชอบหน้า ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งที่ผิดหรือถูกกฎหมายก็ตาม พวกเขาก็จะทำลายถ้ามันเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่ชอบ แต่ก็ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะตั้งตัวเป็นศัตรูกับตำรวจของเมืองโวเลส กลับกันซะอีกที่ทั้งสองฝ่ายจะร่วมมือกันกำจัดคดีต่างๆ แต่เพราะเป็นความชอบของ BCN. มั้ง ก็เลยยอมร่วมมือเป็นบางครั้งบางคราว และที่สำคัญนะ...พวกตำรวจน่ะไม่กล้าตั้งต้นเป็นศัตรูกับ BCN. หรอก เพราะนักฆ่าแต่ละคนนี่ ‘โหดๆ’ และ ‘สุดยอด’ กันทั้งนั้น เพราะถ้าไม่สุดยอดจริงก็ไม่สามารถเข้าเป็นหนึ่งในองค์กร BCN. ได้หรอก
อ้อ แล้วอีกอย่างที่ฉันได้ยินนะ ทางองค์กร BCN. ก็ได้เผยโฉมหน้าของนักฆ่าหนุ่มหล่อเจ็ดวัน เจ็ดความถนัดด้วย ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะฆ่าคนทุกวัน แต่เป็นนักฆ่าที่เกิดตามวันเกิดเจ็ดวัน จันทร์ อังคาร พุธ พฤหัสฯ ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ น่ะ แต่ด้วยความที่ว่าฉันไม่ได้สนใจพวกเขา ก็เลยไม่ได้รู้ข้อมูลของพวกเขาซะเท่าไหร่ และฉันยังได้ยินแว่วๆมาด้วยนะ ว่าพวกเขาเรียนที่ บีเกิ้ล ไฮสกูล โรงเรียนเดียวกันกับฉัน
แน่นอน ฉันไม่เคยเห็น แล้วไม่เคยสนใจพวกเขา เพราะบิ๊กแบงเขาบังตา อร๊ายยยย >/////<
แต่ว่า...กลับมาเครียดเรื่องเวลอนก่อนเถอะ T^T เขาเป็นถึงนักฆ่าเชียวนะ แถมยังหมายหัวฉันไว้อีก แล้วอย่างนี้ฉันจะรอดมั้ยเนี่ย! ฮืออออออ อยากร้องไห้แล้วคลานไปตามกับพื้น เหตุการณ์ครั้งนี้หนูผิดไปแล้ว ได้โปรดสวรรค์จงปัดเป่าเขาออกไปทีเถอะค่ะ หนูกลัววววววว แง้งงงง
“กาลา ทำไมแกทำสีหน้าเหมือนคนขาดเลือดอย่างนั้นล่ะ จะเป็นลมเหรอ” เรโลหันมาถามก่อนที่จะยกมือขึ้นมาจับหน้าผากฉัน แต่ฉันปัดฝ่ามือเธอออกเบาๆ
“เปล่า...ฉันแค่ รู้สึกเวียนหัวนิดหน่อยน่ะ สงสัยเดี๋ยวต้องรีบกลับบ้านแล้วล่ะ ฉันไปก่อนนะ”
พูดจบแล้วฉันก็รีบเก็บสัมภาระและรีบเผ่นออกจากห้องสมุดทันที! ขอโทษนะเรโลที่ฉันรีบร้อนไปหน่อยจนเธองง แต่ว่า...ถ้าฉันไม่ทำอย่างนี้ มีหวังฉันโดนปืนเป่าหัวแน่ T^T ตอนนี้จิตของฉันมันหยุดไม่นิ่งแล้วจริงๆ คิดถึงแต่ว่าจะไปให้ถึงหน้าประตูโรงเรียนอย่างเดียวเลย!
พอได้ยินว่าเขาเป็นนักฆ่าถึงกับหงอเบยยยยย อ่ะ
ฉันรีบก้าวเท้ายาวๆ เพื่อไปที่หน้าประตูโรงเรียนให้เร็วที่สุด แต่ทว่าก็ต้องชะงักฝีเท้าเอาไว้ซะก่อนเมื่อ...
“อย่าทำแบบนี้น่า ฉันก็บอกนายไปแล้วไง ว่าเราไม่ได้อะไรกันเลย”
“งั้นเหรอ...งั้นนายก็แสดงให้ฉันดูหน่อยสิ”
“ไม่เอา…นี่มันในโรงเรียนนะ”
“แสดงว่าออกจากโรงเรียนแล้วนายจะยอมฉันใช่มั้ย”
เห็นผู้ชายสองคนกำลัง...จู้จี้กันในซอกหลืบหนึ่ง! แล้วอีกอย่างพวกเขาก็ยัง...เป็นคู่เดิมอีกด้วย! เฮือกกกกกก เมื่อวานเป็นแค่ระบบแผ่นซีดี แต่วันนี้ฉันได้มาดูในระบบสามดีเลยอ่ะ! ชัดเจนแจ่มแจ้ง ได้ยินทุกคำพูดและทุกกระทำเลยยยยย
ความคิดเห็น