คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่8
โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง(ที่กรกฏและน้ำใสทำงาน)
“ใสจ๊ะ งานเสร็จยังจ๊ะ ไปทานข้าวกัน” กรกฏถามแฟนสาวเมื่อเห็นว่าเที่ยงแล้ว
“เสร็จแล้วคะไปกันค่ะ” น้ำใสวางปากกาแล้วเตรียมตัวออกไปทานข้าวกับกรกฏ
ทั้งคู่กำลังออกจากห้องทำงาน
“ยัยน้ำใส” เสียงปริศนาเรียกน้ำใสจนทำให้เจ้าตัวตกใจ
“แม่!!! สวัสดีคะ แม่มีอะไรเร่งด่วนหรอค่ะ” น้ำใสตกใจ
“ถ้าฉันไม่มีฉันคงไม่มาหาแกหรอก นี่แกยังมาวุ่นวายกับลูกสาวฉันอีกหรอ ฉันบอกแกแล้วไงว่าแกกับลูกสาวฉันมันไม่เหมาะสมกัน เลิกยุ่งกับลูกสาวฉัน ไปน้ำใสกลับ” เพ็ญจิตรลากลูกสาวออกกจากห้องทำงานทันที
“แต่!แม่ค่ะ” น้ำใสพยายามอธิบายให้ผู้เป็นแม่
“ไม่มีแต่ กลับบ้าน”
“แต่! เรารักกัน” กรกฏพูดออกไปอย่างเร่งรีบ
“รักกันงั้นหรอ เก็บความรักของแกไว้เถอะ ไปน้ำใสกลับบ้าน”
โรงเรียน(ที่มีนาและปลายฟ้าเรียน)
“อิ่มมากเลย อาหารที่นี่อร่อยมากเลย ถ้าครูกินแบบนี้ทุกวันมีหวังอ้วนแน่ๆเลย” นทีพูดหลังจากทานอาหาร
“แน่นอนคะ ดูฟ้าเป็นตัวอย่างสิคะ” มีนาพูดไปยิ้มไป
“ยัยมีน! นี่แกว่าฉันอ้วนหรอ?” ปลายฟ้าพูดด้วยความสงสัย
“น่าจะรู้น่ะ” มีนาพูดพลางเอาจานไปเก็บ
“ยัยมีน!!! ยิ้มอะไรไม่ทราบ” ปลายฟ้าดุมีนากับนที
“ไปๆเอาจานไปเก็บกันดีแล้ว” นทีรีบพูด
ช่วงบ่ายของการเรียนการสอน
“เรามาเรียนกันต่อเลยดีว่า !##@#%#$^#$#^^*^” นทีลงมือสอน
โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง(ที่กรกฏและน้ำใสทำงาน)
“หมอคะ หมอคะ หมอคะ” พยาบาลเรียกกรกฏจากเบาจนถึงกระโกน
“ครับ มีอะไรครับ” กรกฏตื่นจากภวังค์
“คนไข้มาแล้วค่ะ”
“อ่อ! ครับ ขอโทษคะ” กรกฏก็ตรวจคนไข้ไปเรื่อยๆจนถึงเวลาเลิกงาน แล้วเขาก็กลับบ้าน
โรงเรียน(ที่มีนาและปลายฟ้าเรียน)
“เลิกเรียนแล้วสักที ไปมีนกลับบ้านกันดีกว่า” ปลายฟ้าลุกจากเก้าเตรียมตัวออกจากห้องเรียน
“ไปๆ เดี๋ยวก่อนฟ้า” มีนาก็เตรียมตัว
“อะไรอีก” ปลายฟ้าหยุดชะงัก
“เดี๋ยวมีนช่วยครูนทีเอาของไปเต็มก่อน ฟ้าไปรอที่รถก่อนน่ะ” มีนาพูดพลางหยิบหนังสือจากโต๊ะของนที
“แล้วแต่น่ะ งั้นเดี๋ยวฟ้าไปรอที่รถ” ปลายฟ้าเออ-ออตามใจมีนา
ความคิดเห็น