สะกิดต่อมรักยัยจอมเปิ่น

ลำดับตอนที่ #3 : การตัดสินใจ

หลังจากที่มิงฮองได้ช่วยฮีจินพวกเขาทั้ง2คนก็ได้รู้จักกัน
    มิงฮองฉันอยากจะชวนเธอไปกินบะหมี่ที่บ้านฉันอืม! ฉันอยากเลี้ยงเธอเพื่อเป็นการตอบแทนที่เธอช่วยฉันงะ "ไปดิมิงฮองยายฮีจินชวนเลยนะปกติยายนี่ไม่ชอบชวนใครไปเลี้ยงนะนายมีโอกาศไปดิฉันจะได้ไปด้วย"  นี่โซยุเธอนี่พูดมากแล้วนะ งั้นตกลงเย็นนี้เจอกันหน้าโรงเรียนนะมิงฮอง  อืมได้แล้วเจอกัน  และพวกเขาทั้ง3คนก็แยกย้ายไปเรียน
     โอ๊ยเมื่อไหรจะมานะฉันรอจนขาแข็งแล้วนะ  โธ่ใจเย็นหน่อยดิฮีจินเดี๋ยวเค้าก็มา "ฮีจินๆๆ" รอนานมั้ย ไม่นานมั้งเรารีบไปกันเหอะ และระหว่างทางพวกเขาก็ได้คุยกัน มิงฮองบ้านเธออยู่ไหนหรอโซยุกล่าว  บ้านฉันอยู่ในค่ายทหาร ฮะอย่าบอกว่าเธอเป็นลูกนายทหารนะ อืมใช่พ่อฉันเป็นทหาร โหดีจัง ฮีจินบ้านเธอขายบะหมี่มานานยัง ก็นานแล้วมันเป็นร้านเล็กๆแต่ความอร่อยไม่แพ้ใครนะอย่าหาว่าฉันไม่บอก555 โหโฆษณาจังนะยายฮีจินมิงฮองต้องทำใจหน่อยนะเป็นเพื่อนยายฮีจินเปิ่น โม้ โวยวายไม่มีใครเกิน อืมได้ข่าวว่าเธอชอบวาดรูปได้รางวัลเยอะเลยนี่ การวาดรูปก็เป็นสิ่งที่ฉันชอบมานานแล้วฉันอยากเป็นนักวาดรูปที่เก่งๆ และเธอละเป็นนักว่ายน้ำสาวๆคงกรี้ดเยอะเนอะ ไม่หรอกฉันก็อยากเป็นนักกีฬาว่ายน้ำทีมชาติฉันจึงตั้งใจและมุ่งมั่นเพื่อจะไปถึงจุดนั้นให้ได้ ใกล้ถึงบ้านฉันแล้วแหละ "แม่ๆๆฮีจินมาแล้วจ้ะ" แม่หวัดดีค่ะ,หวัดดีครับ เข้ามาข้างในก่อนลูก ฮีจินหาโต๊ะให้เพื่อนนั่งลูก ตามสบายนะจ้ะ พวกเธอเข้ามาเร็วอาจจะดูวุ่นๆหน่อยนะช่วงนี้โรงเรียนเลิกคนเลยเยอะหน่อยมิงฮองเธอเอาอะไร โซยุด้วยเอาไร ฉันขอเป็นบะหมี่แห้งนะ ขอซุปกระดูกหมูเพิ่มด้วยนะ มิงฮองเอาอะไรโซยุถาม เออเอาบะหมี่น้ำแล้วกัน ฮีจินมิงฮองเอาบะหมี่น้ำนะ "ได้ๆสักครู่นะคะ"ร้านฮีจินแต่งน่ารักดีเนอะ อืมใช่! แล้วพ่อฮีจินทำไรหรอ อ๋อ!พ่อเค้าเป็นคนขับรถนายทหารน่ะ อ้าวหรอ ใช่แล้ว "มาแล้วๆๆๆโห น่ากินจัง " ทั้ง3คนก็ได้กินบะหมี่กันอย่างสนุกสนาน "ขอบคุณนะที่พามาเลี้ยงมิงฮองกล่าว" ไม่เป็นไรแหม่เธอก็มีน้ำใจช่วยฉันเหมือนกันแหละ แม่ค่ะหนูไปส่งเพื่อนข้างหน้านะ รีบไปรีบมานะลูก จ้าแม่ "แม่ไปแล้วนะคับ ไปแล้วคะแม่ โซยุและมิงฮองพูดพร้อมกัน" ไว้มากินกันใหม่นะ คับ/ค่ะ เออพรุ่งนี้เจอกันนะโซยุ , มิงฮองด้วย อืม บ๊ายบาย

     กริ๊งๆๆๆๆเฮ้อ ฮีจินตื่นมาช่วยแม่เตรียมของและอาบน้ำแต่งตัวไปเรียน "แม่ค่ะไปแล้วนะพ่อไปแล้วนะ" จ้ะลูกตั้งใจเรียนนะ  พอถึงโรงเรียนฮีจิน อ้าวโซยุวันนี้มาช้าจังอืม เธอรู้ป่าวเค้ามีโครงการประกวดวาดรูปทิวทัศน์เธอดูรายละเอียดรึยัง ยังเลยงั้นไว้ไปดูกัน น่าสนใจดีเนอะถ้าชนะจะได้เป็นตัวแทนแข่งระดับจังหวัด และยังได้ของรางวัลอีก 
      มิงฮองๆๆๆอ้าวว่าไงโคฮา ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับนายหน่อยได้ดิ ได้ข่าวว่านายสนิทกับฮีจินเด็กห้อง5/ข.และถึงขั้นไปกินบะหมี่ที่บ้านฮีจิน อืมใช่เค้าชวนฉันไปเลี้ยงที่ช่วยเค้าจากที่เค้าตกน้ำและก็คุยกันแค่นั้นเองเราก็เป็นเพื่อนกันมีอะไรหรอ "นายก็เป็นเพื่อนฉันมานานฉันไม่อยากให้นายติดต่อกับฮีจินง่ะฉันชอบฮีจินชอบมานานแล้ว" มิงฮองเงียบไปพักนึงและก็พูดขึ้นว่า"ได้ฉันจะไม่ยุ่งกับฮีจินอีก" ขอบใจมากนะเพื่อน และโคฮาก็เดินจากไป  ตอนเย็นฮีจินได้มาซ้อมลีดเดอร์ที่โรงยิมเหมือนเดิม เฮ็ๆ 1..2..3... อ้าวพักกันก่อนแล้วค่อยมาซ้อมอีก ฮีจินได้เดินไปห้องน้ำและเค้าก็เห็นมิงฮอง "มิงฮองๆๆ"แต่มิงฮองก็ไม่หัน ทำให้ฮีจินรู้สึกแปลกใจว่าทำไมเรียกแล้วไม่หันมา ฮีจินก็ได้กลับไปซ้อมจนเสร็จแล้วก็กลับบ้าน ฮีจินได้โทรไปหาโซยุ "ฮัลโหลโซยุ" ฉันมีเรื่องจะเล่าให้เธอฟัง ว่าไงเมื่อเย็นนี้ฉันเจอมิงฮองฉันเรียกเค้าแต่เค้าไม่หันทำเหมือนไม่ได้ยิน เธอคิดมากไปป่าวเค้าคงไม่ได้ยิน อืมๆฉันคงคิดมากง่ะ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ
       ฮีจินสายแล้วลูก ค่ะฮีจินรีบอาบน้ำแต่งตัวไปเรียน "ฮีจินเธอมาสายจัง"ฉันนึกว่าเธอจะไม่มาซะแล้ว พักเที่ยงแล้วกินอะไรกันดี "ข้าวผัดเนื้อดีมั้ยหิวมากๆๆๆ ฮีจินพูด" ฮีจินๆๆ ค่ะ เราชื่อโคฮานะเราอยู่5/ก.เป็นเพื่อนมิงฮองเราชอบเธอง่ะชอบมานานแล้วแต่ไม่กล้าบอก อ่ะฉันให้รับไว้หน่อยนะและโคฮาก็ยื่นช็อคโกแลตให้ ฮีจินงงมากและพูดออกไปว่าไม่งะฉันไม่ค่อยชอบช็อคโกแลตขอบคุณมากนะที่เอามาให้ และโซยุก็พูดว่าเอามาเหอะน่าโคฮาเค้าอุตส่าให้ขอบใจมากนะโคฮาและโซยุก็คว้าช็อคโกแลตมา โคฮาก็เดินจากไป  "นี่เธอนี่แย่มากๆเค้าให้ของก็รับๆไว้บ้างถึงแม้เราจะไม่คิดอะไรก็เหอะ" เฮ้อเพื่อนฉันนี่มีเสน่ห์ไม่เบาเชียวน้า และทั้ง2คนก็เดินไปกินข้าวและระหว่างที่ทั้ง2คนกินข้าวพวกเขาก็เจอมิงฮอง "มิงฮองนั่งด้วยกันซิฮีจินพูด" แต่มิงฮองทำท่าไม่สนใจไม่เห็นฮีจินทำให้ฮีจินรู้สึกแปลกใจอย่างมาก โซยุพูดว่าฉันว่ามีอะไรแปลกๆนะ อืมฉันก็ว่างั้นแหละฮีจินกล่าว

      ฮีจินเร็วๆสายแล้วอาจารย์อิโต้เทศน์แน่ ระหว่างที่ฮีจินและโซยุวิ่งขึ้นฉันเรียนมิงฮองได้วิ่งสวนพวกเขาทั้ง2คนไป ฮีจินเห็นจึงตัดสินใจวิ่งตามมิงฮอง โซยุเรียกฮีจินเธอจะไปไหน "เดี๋ยวมา" ฮีจินวิ่งและก็เรียกมิงฮอง มิงฮองหันมา ฮีจินมองมิงฮองด้วยสีหน้าที่เหน็ดเหนื่อย "มิงฮองเธอมีปัญหาอะไรรึป่าวบอกฉันได้นะ" ป่าวไม่มีอะไร "แล้วทำไมเธอหลบหน้าฉันฮีจินกล่าว" ทันใดนั้นโคฮาเห็นจึงเข้ามามีอะไรกันหรอฮีจิน "ป่าวเธออย่ามายุ่ง" ฉันมีธุระกับมิงฮอง อ้าวมิงฮองนี่มันเรื่องอะไรกันทำไมเป็นแบบนี้โคฮากล่าว  ป่าวนะฉันไม่มีอะไรจริงๆแค่ทักทายกันเฉยๆ ทันใดนั้นฮีจินพูดขึ้นว่าฉันรู้แล้วว่ามันเกิดอะไรเป็นอย่างนี้นี่เอง มิงฮองฉันไม่คิดเลยนะว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้ ฉันเกลียดเธอได้ยินมั้ยฉันเกลียดเธอๆๆๆๆๆๆ