MY Girl รักหมดใจยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

��� ฉันเจอเขาตอนย้ายมาอยู่ที่นี่ เขาเป็นเพื่อนบ้านที่น่ารักมากและเขาเป็นคนบอกชอบฉันก่อน� แต่......ไม่คิดจะบอกลาซักคำ� แต่ช่างมันเถอะมันผ่านมานานแล้วล่ะ ฉันตั้งใจจะลืมมันแล้วเริ่มต้นใหม่กับการเปิดเทอมวันแรก
"มายด์ แกเป็นไรเปล่า แมลงวันกินข้าแกหมดชามแล้ว " ได้ยินเสียงนี้แล้วทายไม่ผิดแน่ยัยเฟรนจอมเว่อร์พูดขณะที่มือกำลังตักข้าวเข้าปาก ยัยนี่คงจะห่วงฉันจากใจจริงๆใช่ไหม
"เออนั่นดิแกนั่งเหม่ออะไรของแกย่ะยัยมายด์" ยัยเจนสมทบอีกคน
"อ้าวหรอ เอ่อ.... เปล่าซักหน่อยกลับห้องกันเถอะ" ฉันพูดพร้อมลุกขึ้นแล้วรีบเดินมาจากโรงอาหารก่อนที่ยัยสองคนนั้นจะถามอะไรไปมากกว่านี้
"อ้าวยัยมายด์รอพวกฉันด้วย" สองคนนั้นวิ่งตามมาแล้วก็ตะโกนโหวกเหวกซะคนเขาหันมามองเฮ้อเพื่อนฉันน่าอายจิง
"เออ มายด์ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะเว้ย" ยัยแจนพูดแล้วเดินไปทางห้องน้ำ
"ฉันไปด้วยมายด์แกรอพวกฉันก่อนนะเดี๋ยวมา" ยัยเฟรนรีบเดินตามยัยเจนไป� ฉันเลยเดินมานั่งรอที่ระเบียงทางเดิน
"นี่เธอ" เสียงหนึ่งดังขึ้นแต่ว่าเหมือนเขาจะเรียกฉันนะ
"ฉันหรอ" ที่ฉันถามก็เพื่อให้แน่ใจว่าเขาเรียกฉันจะได้ไม่หน้าแตกไง เขาพยักหน้าแล้วนั่งลง ฉันเกือบที่จะอดหัวเราะออกมาไม่ได้เพราะอะไรน่ะเหรอดูที่หน้าเขาสิแต่งหน้าจัดอย่างกับว่าจะไปเล่นงิ้วที่งานวันแน่ะ
"ยิ้มไรของเธอ" เขาพูดอย่างหัวเสียแต่น้ำเสียงดูไม่น่าคบเลยแฮะ
"เปล๊า"ฉันขึ้นเสียงสูงพร้อมหัวเราะออกมานายนี่ต้องเป็นเกย์แน่ๆ
"นี่เธอ หยุดหัวเราะสักที" เขาทำท่าทางงอนแล้วเสหน้าหันไปมองทางอื่น
"เออ ok แล้วนายมีไรอ่ะ " ฉันพูดแล้วใช้มือนวดแก้มเพราะหัวเราะจนปวดไปหมด
"ห้องเกรดแปดเนี่ยมันไปทางไหนอ่ะ" เขาคงใจเย็นขึ้นแล้วดูไปดูมาหมอนี่น่ารักดีเหมือนกันแฮะ
"นายอยู่เกรด 8 เหมือนกันหรอ"
"ฉันถามเธออยู่นะ" เขาทำหน้ามุ่ยอีกครั้ง
"อ้าวนายฉันพูดดีดีนะเดี๋ยวก็ไม่บอกซะหรอก"
"แล้วฉันบอกตอนไหนว่าเธอพูดไม่ดีน่ะ"
นี่นายอย่ากวนได้ป่ะ ฉันจะบอกอะไรให้นะถ้ารอบเดือนไม่มาก็ไปซื้อยามากินซะจะได้ไม่ต้องมาหงุดหงิดใส่คนอื่นเขาแบบนี้ แล้วก็หน้านายน่ะแต่งเบาๆก็พอไม่ต้องจัดหนักหรอกยังไงคนเขาก็รู้ว่านายเป็นอะไรน่ะ" คนอะไรกวนชะมัดโดนเป้นชุดซะมั่งจะได้เข็ด
"นี่เธอว่าฉันเป็นเกย์รึไง"เขายืนขึ้นแล้วพูดเสียงดังจนคนเขาหันมามองเป็นตาเดียวกัน
"แล้วไง" ฉันถลึงตาใส่แล้วลุกขึ้นยืนบ้าง ว่าแต่ฉันเกิดมาเตี้ยหรือนายนี่สูงผิดมนุษย์มนากันแน่ เฮ้อช้างมันเถอะ
"เธอพูดว่าแล้วไงเหรอฉันไม่ได้เป็นเธอจะพิสูจห์มั้ยล่ะ"เขาพูดแล้วยื่นหน้าเข้ามาฉันเลยพลักเขาออกไป
"เออ ไม่เป็นก็ไมเป็น"
"ตกลงเกรด 8 ไปทางไหน"ฉันเลยชี้ไปมั่วๆสมน้ำหน้าอยากหื่นดีนักแล้วเขาก็รีบวิ่งไป ยัยสองคนนั้นตกส้วมตายแล้วหรือไง
"ฮัด ชิ้ว" ยัยเจนจามมาจากทางห้องน้ำสองคนนี้ตายยากจริงๆ
"แกบ่นไรให้ฉันว่ะมายด์" ยัยเจนถามแล้วหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับหน้า
"เปล่านี่ ไปกันเหอะ"
"เออป่ะฉันร้นแล้วล่ะ" ยัยเฟรนพูดแล้วดึงแขนฉันกับยัยเจนให้เดินเร็วๆพอมาถึงที่ห้องยัยแจนก็ถามขึ้นมา
"มายด์เมื่อกี้แกคุยกับใครว่ะ"
"ไม่รู้ดิเขามาถามทางอ่ะ" ฉันบอกแล้วเอานาฬิกาที่ทำตกน้ำเมื่อเช้าไปวางไว้ที่โข้งๆซึ่งไม่มีใครนั่งหลังจากที่ไอ้เพื่อนบ้านั้นย้ายออกไปโดยที่ฉันไม่รู้
"เฮ้ย มายด์คนที่คุยกับแกเมื่อกี้ใช่ใหมว่ะน่ารักอ่ะแก" ยัยเจนพูดแล้วหันไปเขย่าแขนยัยเฟรนจนตัวสั่นไปหมด
"เออว่ะหล่ออ่ะแกเดินมาทางนี้ด้วยดูดิ" ยัยเฟรนเป็นไปด้วยอีกคน
"เอ่อโทษนะครับขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ" เขาหันไปพูดหวานกับยัยเจนเชอะทำเป็นเก๊กคิว่าฉันจะกรี๊ดไปกับคนอื่นด้วยรึไงไม่มีทาง
"ได้ค่ะเชิญค่ะ"ยัยเจนทำตาหวานใส่บ้างแหวะหมั่นใส้จริงๆ
"อ้าวนายมานั่งกับฉันได้ไงไปนั่งกับยัยเจนสิ" นายนี่ท่าทางจะประสาทขอนั่งกับยัยเจนแต่กับมานั่งข้างฉันได้ไงเนี่ย
"ก็ตรงนั้นมันเต็มอ่ะเธอมองไม่เห็นรึไง" โหไปเล่นหนังเลยไปอารมย์นี่ปรวนแปรตลดเลยเมื่อกี้ยังหวานใส่ยัยเจนอยู่ดีๆพอพูดกับฉันเนี่ยทำเหมือนจะกินหัวยังงั้นแหละ
"ยัยมายด์ให้เขานั่งด้วยสิ"
"แกดูมันพูดกับฉันสิเฟรน"
"เออน่า นะนะ ให้เขานั่งด้วย" สองคนนั้นทำตาหวานใส่โอ๊ยฉันล่ะเบื่อยัยสองคนนี้เต็มที
"เออก็ได้ นี่ฉันเห็นแก่เพื่อนฉันนะไม่งั้นไม่ให้นายนั่งหรอก" ฉันหันไปพูดกับนายขี้เก๊กทันที
"ถึงเธอไม่ให้นั่งฉันก็จะนั่ง"
"นายนี่มัน....." ฉันเตรียมที่จะเอาหนังสือฟาดนายนี่ซะแล้วถ้าอาจารย์ไม่เข้ามาก่อนฉันจึงนั่งลงแล้วหยิบนาฬิกามาเก็บแล้วก็ต้องเจอหน้ากวนๆของหมอนี่ทั้งวัน ยักคิ้วใส่บ้างแหละ เอาปากกาไปซ่อนบ้างแหละแล้ววันนั้นฉันก็ไม่มีสมธิเรียนเลย