คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : I LOVE YOU 13 อัพ 100%
I LOVE YOU 13
ีย พา บอม มาเินื้อ้าวอเรื่อใ้และอาหารเพื่อไปทำทานอนเย็นเพราะทัู้่ไม่ไ้เรียมอะไรมาเลยัอย่า บอม เินเลืออ้วยิน้าวโพในมือไป้วย ีย ยิ้มแล้วยมือไปเ็ที่ปาอ บอม ที่เปื้อน้าวโพ
“ินเหมือนเ็ๆเลยโแล้วนะ บอม” ีย ุ บอม เบาๆ่อนะึ้าวโพในมืออ บอม ลมาเ็บไว้ในถุ
“ถึบ้านแล้ว่อยทาน” บอม ทำหน้ามุ้ยทันทีเมื่อ ีย ัใเธอแ่็ยอมปล่อย้าวโพามือเมื่อมาถึบ้าน ีย เป็นนทำอาหารทั้หมให้ บอม ทานโยที่มี บอม นั่มอาแป๋วอยู่้าๆ และเมื่ออาหารมาวารหน้า บอม ็ทำาโทันที
“นายที่เ่ั” บอม พูพร้อมับัอาหารเ้าปาสอแ้มป่อออมา
“่อยๆทานเี๋ยว็ิอหรอ” ีย นั่ลบ้าๆ บอม พร้อมับุเธอ
“็มันหิวนี่หน่า” บอม เี้ยวอาหารแ้มป่อทั้สอ้า โยไม่สนใ ีย ัพัอาหารรหน้า็ถูัารเรียบภายในพริบา
หลัาที่ทานอาหารเสร็ บอม ็ัารอาบน้ำแ่ัวแล้วมานั่ทำาแป๋วอยู่หน้าโทรทัศน์ทันที ีย ที่อาบน้ำเสร็เินเ็ผมออมามอ บอม ่อนะเินมาหยุยืนรหน้าแล้วยื่นผ้าเ็ผมให้ บอม
“เ็ผมให้หน่อยิ”
“นาย็เ็เอิ” บอม พูพร้อมับูหนั่อ
“ไม่เอาะให้เธอเ็ให้” ีย เินไปปิโทรทัศน์แล้วมานั่รหน้า บอม ที่นั่ทำหน้าอ อยู่มือบายอมหยิบผ้ามาเ็ผมให้ ีย ลิ่นสบู่อ่อนๆอ ีย ทำให้ บอม หน้าแใเ้นไม่เป็นัหวะน ีย อที่ะวนเธอไม่ไ้
“ทำไมหน้าแอย่าบอนะว่าิเรื่อแบบนั้นอยู่” ีย มอ บอม ้วยสายาเ้าเล่ห์
“ป่ะป่าวะหน่อยมันร้อนนี่หน่า” บอม หลบสายาอ ีย พร้อมับปิเสธทันที
“แห้แล้วั้นไปนอน่อนนะ” บอม ส่ผ้าเ็ผมืนให้ ีย แล้วรีบเินไปนอนบนเียทันทีห่มผ้านมิศรีษะ ีย ลั้นหัวเราะไว้เ็มที่แล้วเินไปนั่้าๆ บอม
“ร้อนแล้วห่มผ้าทำไม” ีย พูพร้อมับึผ้าห่ม ออาัว บอม
“็อนนี้หนาวแล้ว” บอม ึผ้าห่มามือ ีย ลับมาแ่ ีย ไม่ยอมปล่อย
“ั้นยัไม่ไ้ทำโทษเธอเรื่อ่าวับีวอนเลยนะบอม”
“ทำโทษอะไรล่ะ็บอแล้วไว่าไม่มีอะไรอ่ะ” บอม ลุึ้นมาเถียับ ีย ทันทีพร้อมับทำหน้ามุ้ย ีย เอื้อมมือไปบีบมู บอม เบาๆ ้วยวามหมั่นเี้ยว
“โอ๊ยเ็บนะีย” บอม เอามือลูบที่มูอัวเอเบาๆ
“็อยาเถียทำไมล่ะ” ีย ึัว บอม มาไว้ในอ้อมอทันทีที่พูบ
“เียบไม่้อเถียแล้วนอนไ้แล้วพรุ่นี้ะพาไปเที่ยว”
...่อ…
วัน่อมา บอม ลืมาื่นึ้นมา็ไม่เห็น ีย นอนอยู่บนเียแล้ว่อนะเห็นโน้ที่วาไว้บนหัวเีย
“ั้นมีธุระ่วนเี๋ยวเย็นๆะลับมานะ”
“ีย”
บอม ทำหน้ามุ้ยทันทีที่อ่าน้อวามบเาทิ้ให้เธออยู่นเียวไ้ไที่นี่ไม่ใ่ที่โละหน่อย บอม อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเินเล่นไปรอบๆบ้านแล้วมานัู่ทีวีนเผลอหลับไปว่าะื่น็ปาเ้าไปอนเย็นแล้วแ่ ีย ็ยัไม่ลับมาเสียที บอม โทรศัพท์โทรหา ีย แ่็ไม่สามารถิ่อเาไ้เลยแล้วเนื่อาบ้านพัหลันี้อยู่ห่าไลาผู้นแถมยัล้อมรอบไป้วยภูเาทำให้ บอม นึลัวึ้นมาเมื่อพระอาทิย์ลับท้อฟ้าไปแล้ว
บอม ทำท่าะร้อไห้ออมา้วยวามลัววามมือและเมื่อไ้ยินเสียรถอที่หน้าบ้าน เธอ็ยิ้มออมาทันทีพร้อมับวิ่ไปที่หน้าบ้านแ่แล้ว็้อแปลใที่นที่ับรถเ้ามาไม่ใ่ ีย แ่ลับเป็น แทยั แทน บอม มอหน้า แทยั ้วยวามสสัย
“ีย ล่ะ”
บอม ถาม แทยั ้วยวามสสัย
“ิธุระน่ะฮะ เลยให้ผมมารับแทน ลับโลันเถอะฮะึแล้ววันนี้ ีย มาไม่ไ้แล้ว”
บอม มอหน้า แทยั ่อนะเินไปเ็บอปิบ้านนเรียบร้อยแล้วึ้นรถลับไปับแทยั โยลอทา บอม ไม่ไ้พูอะไรับ แทยั เลยัทำไ้แ่มอไปนอหน้า่าสสัยเหลือเินว่าทำไม ีย มาลับมาามสัา
เมื่อลับมาถึโล แทยั มาส่ บอม ที่อนโอ ีย
“ไปส่ที่บ้าน นูน่า ไ้ไหม”
บอม หันมาบอ แทยั โยยัไม่ยอมลารถ
“นูน่า ไปรอ ีย ที่ห้อเถอะฮะ ีย บอ ให้ผมพา นูน่ามาส่ที่นี่เี๋ยวลับมาไม่เอ็โรธอี”
บอม ไ้แ่พยัหน้าแล้วยอม ลารถัพั็ึ้นมาถึหน้าห้ออ ีย ่อนะรหัสเ้าไปในห้อแล้ว็้อแปลใเมื่อั้แ่ทาเ้าหน้าห้อเ็มไป้วยอไม้เ็มไปหม บอม เอื้อมมือไปเปิไฟแ่็เปิไม่ิเธอไ้แเินามแสเทียทีุ่ไว้รอบๆ นถึลาห้อรับแที่มีอไม้่อให่วาอยู่ลาห้อ บอม เินเ้าไปมอ้วยวามแปลใ่อนที่ะโนสวมอาทา้านหลัแล้วโนับัวให้หันมาเผิหน้า ับ ีย ทันที
ีย มอหน้า บอม ้วยวามหลใหลเมื่อเธอยัมอหน้าเา้วยวามแปลใ
“ไม่อบหรอ”
“นายหายไปไหนมา”
บอม ไม่อบำถาม ีย แ่ลับถามว่าเาหายไปไหนมาแทน
“ยัไม่อบเลยนะว่าอบหรือป่าว”
ีย ึัว บอม เ้ามาอริมฝีปาลอเลียร์ที่แ้มใสๆไม่ห่า บอม พยัหน้า้าๆ ใบหน้าหวานุลบนออ ีย ีย ันัว บอม ออเบาๆ ่อนะหยิบสร้อยในระเป๋าออมาสวมให้ บอม เธอ้มลมอ สร้อยที่ ีย ใส่ให้ เป็นรูปัว G&B บอม ยิ้มออมาทันทีที่เห็น
“อไว้่อนนะใส่แล้วห้ามถอนะเพราะนอื่นะไ้รู้ว่าเธอมีเ้าอแล้ว”
***************************************************
อนหน้าบแล้วนะะ
ความคิดเห็น