ดินสอกดแห่งคำสัญญา

ลำดับตอนที่ #3 : การใช้ชีวิตในเทอมแรกที่แสนเงียบเหงา

ตอน ม.4 เทอมแรก ผมยอมรับว่าผมทำตัวไม่ค่อยดี ผมไม่ค่อยตั้งใจเรียนเลย เพราะช่วงนั้นเกมส์
ออนไลน์ ที่ได้รับความนิยมอย่าง RO (แรคนาร๊อค ออนไลน์) ทำให้เด็กวัยหัวเลี้ยวหัวต่อย่างผมหลงไหลมันจนแทบ
จะไม่ได้สนใจการเรียน และการบ้านที่ครูให้เลย ตอนนั้นผมคบใครไม่ได้ซักคน เพราะเพื่อนๆ ที่คุยด้วย ล้วนแต่เป็น
เด็กเรียนทั้งนั้น จึงไม่มีใครรู้เรื่องแรคหรอก สรุปว่า ผมไม่ค่อยมีเพื่อนที่สนิทจริงๆ จังๆ ซักคนเดียว แถมเมื่อจบ
เทอมนั้นผมก็ต้องพบกับเรื่องที่ไม่ดีนัก เมื่อผลการเรียนที่เคยอยู่ตัว พอดูได้ กลับกลายไปเป็น.. แย่มาก (ไม่ขอเอ่ยออก
มาเป็น ตัวเลข -_- ) สิ่งนั้นทำให้ทุกคนในห้อง เริ่มมองผมด้วยสายตาแปลกๆ จากนั้นเป็นต้นมา
ในท้ายที่สุด ผมก็รู้ว่าเพื่อนๆคิดอะไรอยู่ เพราะผมรู้สึกว่าทุกคนมองผมเหมือนไม่ได้มีตัวตนอยู่ใน
ห้อง ผมพยายามทวงถามกับเพื่อน คนที่ผมคิดว่าน่าจะสนิทที่สุด(แม้ว่าจะไม่มากก็ตามที) ว่าทำไมเพื่อนๆทำแบบนี้
กับผม เค้าก็ให้คำตอบที่ผมไม่อยากได้ยินออกมา..

“ ก็นาย มัน Low Class นี่ คนแบบพวกเราไม่ลดตัวลงไปคบหรอก ”