[Fate/Grand Order] วันๆ ณ คาลเดียกับยูมิ [END]

ลำดับตอนที่ #19 : [คั่นโฆษณาด้วยกาชา]

B
E
R
L
I
N
❀ 

ณ ห้องอัญเชิญเซอแวนท์

วันแรกเริ่มอีเว้นท์กุดะกุดะภาคสาม

มัน...มา...แล้ว!! ในที่สุดช่วงเวลาแสนจะว่างโคตรๆ ก็ถูกคั่นด้วยอีเว้นท์สักที เหตุผลเพราะพวกไอเทม Exp. กับ QP มีอยู่ไม่เพียงพอเนี่ยแหละ อีกอย่างคือในครั้งนี้มีเซอแวนท์ตัวใหม่ให้อัญเชิญ ซึ่งถือว่าเป็นคลาสขาดแคลนเลยก็ได้ คนๆ นั้นคือ...

โอกิตะ โซวจิ อัลเตอร์ หรือที่ขนานนามกันว่า มาจินเซเบอร์นั่นเอง!!

แล้วแบบนางดันเป็นคลาสอัลเตอร์เอโก้ที่มีโฮกุโจมตีหมู่ซะด้วย ในลิสต์เซอแวนท์ทั้งหมดทั้งมวลของฉันมีแต่อัลเตอร์เอโก้โจมตีเดี่ยวอย่างเอลี่เมก้าตัวเดียว นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ต้องเก็บสะสมตั๋วทอง 15 ใบ และเหล่าเพชร 69 เม็ดเพื่อนางโดยเฉพาะ!

ฉันเดินเข้าไปยืนใกล้วงอัญเชิญสีฟ้ากลางห้องพร้อมมองกล่องไม้บรรจุเพชรและตั๋วทอง หายใจเข้าออกลึกๆ พยายามเรียกความมั่นใจในตัวเอง รวมทั้งดวงจากการบนบานเจ้าที่เอาไว้ก่อนหน้า จากนั้นก็ย่อตัวลงเปิดกล่องแล้วหยิบตั๋วทอง 15 ใบ เตรียมร่อนใส่กลางวง

เอาล่ะ...ครั้งนี้ดวงจะเอนเอียงไปทิศทางไหนกันนะ 

ถ้าเธอยอมมาหา ฉันจะแก้บนด้วยการพาเข้าร่วมทุกข์ร่วมสุขในมายรูมด้วยกันสักหนึ่งสัปดาห์อย่างจริงจังเลย

เพราะงั้นจงออกมาซะ...มาจินเซเบอร์เอ๋ย!!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

สรุปผลการอัญเชิญด้วยตั๋วทอง 15 ใบนี้คือ...เหล่า CE ทั้งของอีเว้นท์และธรรมดา ก่อนที่จะจบลงด้วยเซอแวนท์ตัวใหม่ นามว่า โอคาดะ อิโซ โดยเขาปรากฏตัวในชุดนักฆ่าพเนจรธีมสีดำ ผ้าพันคอสีน้ำตาล ผมสีดำถูกมัดขึ้นและปัดหน้าม้าออกไปปิดตาข้างขวาของตัวเอง อาวุธที่ใช้เป็นดาบประมาณสามเล่ม

“ข้าคือโอคาดะ อิโซจากเมืองโทสะ เป็นอัจฉริยะแห่งดาบเลยเชียวนา” อีกฝ่ายแนะนำตัวเป็นสำเนียงบ้านนอกคล้ายมุทสึโนะคามิพร้อมส่งสายตาจ้องมองด้วยนัยน์ตาสีส้มและยิ้มมุมปาก

“ดูจากทรงแล้ว...นายคงถูกจัดในคลาสแอสซาซินสินะ” ฉันยืนจับคางพิจารณารูปลักษณ์ทุกสิ่งอย่างแล้วใช้ความมั่นใจในการเดาคลาสประจำตัวเซอแวนท์หนุ่มคนนั้น

“อะไรนะ แอสซาซิน? อย่าเข้าใจผิดสิ คลาสของข้าน่ะ...คือนักฆ่าต่างหากเล่า”

เดี๋ยว...มันก็คือกันเปล่าวะ นักฆ่ากับแอสซาซินมีความหมายเดียวกันนะเฮ้ย!

เอาตรงๆ ฉันอยากโต้ตอบกลับด้วยประโยคเมื่อครู่ใจจะขาดแต่ความสุขุมกำลังเข้าควบคุมจิตใจอยู่ ดังนั้นจึงต้องขอให้เขาไปนั่งรอที่ห้องดา วินชี่เพื่อรอรับ Exp. ในภายหลังและหันกลับมาดำเนินการโยนเพชรล่อโอกิตะอัลเตอร์เหมือนเดิม

กล่องไม้บนพื้นตอนนี้เหลือเพียงเพชร 69 เม็ดที่มีบางส่วนเป็นรางวัลจากเซอแวนท์ ฉันแอบเชื่อมั่นว่าเพชรเหล่านั้นจะต้องศักดิ์สิทธิ์มากแน่นอน ขนาดครั้งก่อนนู้นยังเคยอัญเชิญเชอร์ล็อก โฮล์มสด้วยเพชรสามเม็ดจากอรชุนเลย คือมันแจ่มมากจริงๆ

แต่ครั้งนี้ไม่รู้นะว่า ความศักดิ์สิทธิ์จะลอยเข้ามาสถิตหรือไม่ ความเค็มของเกลือจะพุ่งสูงขึ้นในระดับใด ความจริงของเรื่องนี้มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น!!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

สรุปผลการอัญเชิญด้วยเพชร 69 เม็ดคือ...เหล่า CE ทั้งของอีเว้นท์และธรรมดา เซอแวนท์ทั่วไป จนตบท้ายด้วยความรู้สึกเจ็บจี๊ดในใจแปลกๆ ซึ่งไม่รู้จะอธิบายยังไงต่อดี 

เพราะช่วงท้ายๆ ของการอัญเชิญมันเผยวงสีทองที่แสดงให้เห็นว่า เซอแวนท์แรงค์ 4-5 ดาวกำลังมา

แวบแรกฉันหวังอัลเตอร์เอโก้สาวคนเดียว แต่มันกลับทิ่มแทงกลางอกด้วยคลาสอาเชอร์ และนั่นก็ดั๊นกลายเป็นพ่อบ้านชุดแดงเจ้าของผมขาวผิวแทนซะนี่

ฉันอัญเชิญได้เอมิยะ...อีกหนึ่งตัว!!?

ที่สำคัญคือ ถ้าเอาไปหลอมรวมก็จะครบ NP5 ตัวแรกในแรงค์สี่ดาว!!

“เซอแวนท์คลาสอาเชอร์ ถูกอัญเชิญ ณ ตรงหน้าแล้ว” เอมิยะร่างชุดแดงเข้มกล่าวประโยคแรกเริ่มของตนหลังจากได้ยืนกลางวงสีฟ้าในห้องนี้ก่อนที่จะรู้สึกตัวถึงความเป็นเดจาวู “หืม? ยูมิเองงั้นรึ แปลกจัง...ราวกับว่าตัวข้าได้ตายและวนมาเกิดใหม่รอบที่ห้ายังไงไม่รู้แฮะ”

เพชรของฉัน...ตั๋วทองของฉัน...ร่อยหรอโดยไม่มีวี่แววโอกิตะอัลเตอร์โผล่มาเลยแม้แต่เงาหัว!

แม่คะ...หนูดีใจอยู่ที่มาหาจนครบ NP5 แต่คือมันไม่ควรเป็นตอนนี้ไม่ใช่เร้อออออ!

ณ มายรูมยามค่ำ

“มาสเตอร์...ครั้งนี้ถือว่าเจ้าโชคดีระดับหนึ่งเลยที่อัญเชิญข้าจนครบ NP5 ตัวแรกในกลุ่มแรงค์สี่ดาวเนี่ย ส่วนเรื่องเซอแวนท์ใหม่ตัวนั้นไว้เก็บเพชรเรื่อยๆ แล้วค่อยเตรียมอัญเชิญใหม่ก็ได้ โอเคนะ”

เอมิยะพยายามลูบหัวและพูดปลอบใจหลังจากที่โอกิตะอัลเตอร์ไม่ยอมมาหาสักรอบ ทั้งกาย-ใจรู้สึกหมดเรี่ยวแรงจะฟาร์มของอีเว้นท์หรือทำงานต่อในวันพรุ่งนี้อย่างมาก

“เฮ้ออ...สงสัยว่าคืนนี้ต้องฉลองวันแห่งเอมิยะอาเชอร์แล้วล่ะมั้ง...ให้ตายเถอะ...”

“หืม? เมื่อกี้แอบพึมพำอะไรคนเดียวรึเปล่า”

“ปะ...เปล่าๆ ไม่มีอะไร แค่บ่นตามประสาคนเหนื่อยใจเท่านั้น...เอง” ฉันถึงกับต้องชะงักช่วงท้ายของประโยคเมื่อครู่เมื่อพลธนูแดงค่อยๆ ขยับตัวเข้าใกล้พร้อมจับโอบเอวไว้ด้วยมือข้างซ้าย

“ไม่ต้องแก้ตัวหรอกน่า...ข้าได้ยินสิ่งที่เจ้าพูดเมื่อกี้อยู่” เขาส่งรอยยิ้มอ่อนแล้วยกมือขวาขึ้นประคองแก้ม แถมมีแอบเนียนใช้นิ้วโป้งลูบตามแนวริมฝีปากเบาๆ ให้เสียวซ่านเล่นด้วย “ถ้าอยากฉลองเนื่องในโอกาสครบ NP5 ให้ล่ะก็...รีบดำเนินการซะตอนนี้ดีกว่ามั้ง”

“อะ...เอมิยะ?”

“ถ้าไม่นับเจ้าอัลเตอร์นั่น ถือว่าพวกเรามีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งยิ่งกว่าใครอื่นเลย เพราะงั้น...” อีกฝ่ายเว้นช่วงพร้อมกับดันร่างฉันลงนอนบนเตียงก่อนที่จะเริ่มขยับใบหน้าเข้าใกล้ช้าๆ จนหน้าผากเริ่มชนกัน “ลุยมันให้สุดและหยุดอยู่ที่เป็นแม่ลูกด้วยกันตลอดไปนะ...ยูมิ”

ครืดด~

“ห๊าา? แม่ลงแม่ลูกบ้าบออะไรที่ร่วมรักกันเองแบบนี้”

ในขณะที่เอมิยะผู้แหกกฎความเป็นแม่กำลังจะประทับจูบบนริมฝีปากฉันช่วงเสี้ยววินาที เสียงของเซอแวนท์หนุ่มคนหนึ่งและเสียงเปิดประตูห้องได้ดังขึ้นขัดจังหวะทันเวลา ซึ่งคนๆ นั้นเป็นหนึ่งในแก๊งค์หมาห้าช่า(ที่รวมมุทสึโนะคามิเรียบร้อย)อย่างคูฮูลินน์แลนเซอร์ ตอนนี้เขายืนกอดอกมองพวกเราด้วยสีหน้าไม่ค่อยเชื่อใจเท่าไหร่นัก

“ให้ตายเถอะ...คนเขากำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มกันเลย ช่างเป็นหมาที่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านเหลือเกินนะ แลนเซอร์” พลธนูแดงลุกขึ้นออกจากเตียงแล้วเดินเข้าไปประจันหน้ากับพลหอกน้ำเงินอย่างเคร่งขรึม

“ก็เปล่า...ข้าแค่จะมาเตือนว่าอย่าเอานิสัย NTR ไปใช้กับคุณหนูที่มีคนรักแล้ว ไม่ได้มีจุดประสงค์อะไรอย่างอื่นหรอก”

“โหๆ มีความต้องการแบบนี้นี่เอง แต่เจ้าเข้าใจผิดแล้วล่ะ เมื่อกี้ข้าแค่อยากมอบความรักในฐานะแม่แห่งคาลเดียเท่านั้น”

หลังจากเอมิยะพูดจบ เหตุการณ์สุดพีคก็ได้เกิดขึ้นกะทันหัน เพราะคูแลนเซอร์ยิ้มกว้างเหมือนมีแผนการผุดในหัวแล้วเดินเข้าใกล้ฝ่ายตรงข้ามพร้อมจับคาเบะด้งอย่างเกี้ยวกราด

“ถ้าเจ้าเป็นแม่ของคุณหนูล่ะก็...งั้นข้าจะเป็นพ่อคนให้เลย เอามะ?”

ต่อมาเขาจึงลดความรุนแรงลงเพื่อเปลี่ยนเป็นความเร่าร้อนโดยการงับหูหยอกเล่นและใช้มือทั้งสองลูบไล้ตามตัวคุณแม่ชุดแดงอย่างเพลิดเพลิน แถมยังมีการรุกชนิดที่ว่าหนักแล้วหนักอีกจนฉันไม่อาจสาธยายต่อได้เลย (ปล่อยให้คนอ่านคิดกันต่อเอง...)

[ เบื้องหลัง ]

ยูมิ : เอ่อ...ฉันขออนุญาตลงชื่อพวกนายสองคนเข้าทะเบียนสมรสเลยได้มั้ย

เอมิยะ : มะ...ไม่ต้องลงก็ได้! ข้ายอมเป็น Single Mom แทนจะดีกว่า

คูแลนเซอร์ : แจ่มเป็ดเลย คุณหนู! ข้าจะได้รับบทบาทดูแลเจ้าเสมือนพ่อลูกกันสักที ส่วนเจ้าอัลเตอร์นั่นก็ขอยอมให้เป็นลูกเขยไปละกัน

ไรท์ : ลูกเขย? เห...ไม่ได้กินมานานเลย~ หวังว่าจะอร่อยแซ่บเหมือนเดิมนะ

ยูมิ : นั่นไข่ลูกเขยย่ะ อีกอย่าง...หล่อนเชิญเอาเรื่องของกินไปไกลๆ ก่อนเถอะ หรือไม่ก็ลองขอคุณแม่มิทสึช่วยทำให้กินก็ได้

ไรท์ : ตามนั้นจ้า งั้นขอให้พวกเธอสามคนบันเทิงกันต่อไปเน้อ~ //วิ่งเข้าครัวอย่างไว

ยูมิ : โอเค...เอาเป็นว่าฉันจะขอทางอำเภอช่วยลงทะเบียนสมรสให้เลยละกัน

เอมิยะ/คูแลนเซอร์ : หยุดนะ/จัดโลด มาสเตอร์!!!

[ To be continued ]

[ ส่วนดวงกาชาเหรอ...ตามที่ได้อ่านเลย เอมิยะมาจนครบ NP5 ล่าสุดเพิ่งได้อิโซ NP3 และโอกิตะอัลเตอร์ก็ไม่ยอมมาสักที!! น้ำตาจะแชร์ ขอไหลเลยนะคะ(?) ]