คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : หาเงินจ่ายค่าไฟ [Final Part]
หาเงินจ่ายค่าไฟ [Final Part]
----------------------------------------------------
หลายนาทีผ่านไป ผู้เข้าร่วมประกวดคนอื่นๆ ได้ไปเดินโชว์ แสดงบนเวทีกันหมดเรียบร้อย ซึ่งฉันอดไปดูทุกคู่เลย เหตุผลคือ ราชาทั้งสองอย่างโอจิมังเดียสกับกิลกาเมชแคสเตอร์รั้งเอาไว้แล้วเล่นซุกซนกันเหลือเกิน
พวกเขากะจะให้อ่อยระทวยกลางเวทีจริงๆ ใช่มั้ยเนี่ย...
และที่สำคัญเลยคือ ตอนนี้ถึงคิวของพวกเราแล้วด้วย!
“ถึงคิวของพวกเราแล้วสินะ...ยูมิเอ๋ย ตอนนี้เจ้ายังลุกขึ้นไหวหรือไม่” ฟาโรห์ซักถามโดยที่ไม่นึกถามตัวเองเลยว่าตอนรอคิวที่ผ่านมาเขาทำอะไรลงไปบ้าง มาทั้งลูบเอว แขน-ขา แล้วยังกอดฟัดรัดเหนี่ยวเอาหน้าซุกไหล่เล่นอีก
“ดูท่าทางพวกข้าจะหยอกแรงไปหน่อยแฮะ...เจ้าพันทางถึงได้ทำตัวอ่อนระทวยแล้วยังแสดงสีหน้าเอโร้ยนั่นอีก”
เฮอะ...! คะ...คิดเหรอว่าหม่อมฉันจะ...จะอ่อนระทวยง่ายๆ อย่างที่ท่านว่าไว้น่ะ มะ...ไม่มีทางหรอกน่า มะ...มโนไปเองทั้งนั้น (ทำไมเสียงสั่นล่ะเฮ้ย)
“กะ...ก็ท่านน่ะ...! ไม่สิ...พวกท่านมาหยอก...แบบนั้นก่อนจะได้ประกวดทำไมล่ะ ตอนเดินบนเวที พวกท่าน...ต้องรับผิดชอบด้วยนะเพคะ” ฉันพูดไปหอบไปเล็กน้อยก่อนที่จะลุกขึ้นยืนอย่างปกติ ใบหน้ายังคงรู้สึกร้อนผ่าวอยู่ตั้งแต่โดนรุกรอบแรกจนถึงตอนนี้
“ย่อมได้...พวกข้ารับผิดชอบอยู่แล้ว ฉะนั้นอย่าได้กังวลใจไป เพียงแค่เดินตามสเต็ป ทำใจให้โล่ง ระลึกไว้ว่ามันจะต้องผ่านพ้นไปด้วยดี เข้าใจนะ...”
กิลกาเมชพูดให้กำลังใจพร้อมเริ่มโอบเอวแล้วจับมือซ้ายยกขึ้นมาเหนือเอว รวมทั้งโอจิมังเดียสที่โอบเอวอีกข้างและจับมือขวายกขึ้น เหมือนกับตอนที่เดินซ้อมไปพลางๆ ก่อนนัดพบกับดา วินชี่เป๊ะ
“เอาล่ะครับ ต่อไปจะเป็นทีมสุดท้ายในการเข้าประกวดครั้งนี้แล้วนะครับ ต้องบอกก่อนเลยว่าเป็นทีมที่พิเศษกว่าทีมอื่น เพราะพวกเขามากันสามคนเลยทีเดียว เอาเป็นว่าพวกเรามาดูพร้อมๆ กันเลยดีกว่า ว่าจะพิเศษขนาดไหน ขอเชิญผู้เข้าร่วมประกวดทีมสุดท้ายในธีมของ ราชายุคโบราณกับราชินียุคใหม่ นั่นเองครับ!!”
เสียงเรียกกำลังใจจากผู้ชมในรายการนี้ดังขึ้นหลังจากที่พิธีกร(ที่หล่อโคตรๆ) เกริ่นนำทีมจบ ต่อด้วยเสียงกรี๊ดที่ดังยิ่งกว่าจากเหล่าสาวๆ ตอนพวกฉันเดินมายังเวที แน่นอนว่าท่าเดินเหมือนกับที่ซ้อมเป๊ะมาก
“...” ฉันค่อยๆ เหลือบสายตามองรอบตัวแล้วพบว่ามีผู้ชมเยอะมาก แล้วส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิง กลุ่มผู้ชายมีเพียงแค่น้อยนิด
อ่าา...ชักเริ่มรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ แล้วสิ...แถมยังเป็นที่จับจ้องมากกว่าที่คิดอีก แล้วคือการเดินบนเวทีของทีมฉันไม่ใช่แบบเดินแยกกันธรรมดา แต่มันโคตรจะเดินใกล้ชิดติดหนึบเลย
“อย่าได้ตื่นเต้นไป...ทำใจให้โล่งเอาไว้ เดินตามหน้าที่ของตัวเอง แล้วทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไปเอง...” กิลกาเมชแอบกระซิบเน้นย้ำเบาๆ ให้อีกรอบเพื่อเตือนสติไว้ ซึ่งมันดันได้ผลดี เพราะฉันพยายามบอกย้ำตัวเองแล้วว่าต้องแสดงความสามารถเต็มที่
“ยูมิเอ๋ย...ใบหน้าอันงดงามของเจ้าถือเป็นตัวเรียกคะแนนเลยนะ ฉะนั้น...จงแสดงถึงความงดงาม ความเจิดจรัสให้สมกับราชินีของพวกข้าให้ได้เห็นเสียเถิด”
“ดะ...ได้เพคะ ท่านฟาโรห์...ท่านกิลกาเมช”
ฉันพยายามเต็มที่เพื่อเรียกคะแนนกรรมการและผู้ชมที่อยู่เบื้องหน้าในตอนนี้ พวกช่างภาพข้างเวทีเริ่มกดชัตเตอร์กันรัวๆ เกือบตลอดเส้นทางเดิน รวมถึงผู้ชมทางบ้านที่ถึงกับต้องหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปหรือวีดีโอเก็บไว้รัวๆ เช่นกัน
“พี่ๆ สามคนนั้นใช่คนเมื่อวานจริงๆ ด้วยสินะ ดูดีมากกว่าที่คิดไว้เลยอ่ะ!”
“ป๊าดด...อกอีแม่จะแตก ราชาทั้งสองนั้นช่างหล่อวัวตายควายล้มจริงๆ”
“พี่ผมทองดูดีเว่อร์วังอลังการจริงๆ ออร่าเปล่งแสงมาแต่ไกลเลยเชียว”
“คนผิวแทนนี่มันคือเป็นตาหล่อคักๆ หน้าท้องช็อกโกแลตดูแซ่บเว่อร์~”
“โอ๊ยย...อยากเป็นผู้หญิงคนนั้นแทนจัง เขินแทนอ่าา~”
“ถ้าได้แฟนเป็นผู้ชายสองคนนั้นจะรู้สึกฟินจนวันตายเลยนะเนี่ยย~”
คุณพระ...อันการตอบสนองของผู้หญิงแต่ละคนนี่...ฟิลลิ่งพวกนางโคตรให้!
แต่ละคนเริ่มกรี๊ดให้กำลังใจกันอย่างล้นหลาม พวกเขาส่งเสียงเรียกให้พวกฉันอยู่บนเวทีต่อเพื่อให้ได้ถ่ายรูปเพิ่มเติม แน่นอน...มีเหรอที่ราชาทั้งสองจะปฏิเสธ พวกเขากระตุกยิ้มออกมาแล้วถือวิสาสะขอไมค์จากพิธีกรซะเลย ซึ่งคนที่ครองไมค์คือ กิลกาเมชนั่นเอง
“เอาล่ะ...พวกสามัญชนทั้งหลายเอ๋ย ครั้งนี้พวกเจ้าโชคดีที่สุดแล้วที่ได้มาดูความเจิดจรัสของพวกข้า เนื่องด้วยพวกข้าเดินทางมาจากเมืองอื่น จะมาเยือน ณ แห่งนี้ไม่บ่อยนัก ฉะนั้น...หากกล้องถ่ายรูปในมือพร้อมแล้วล่ะก็...จงเตรียมตัวเก็บภาพอันหายากภายในสามนาทีต่อจากนี้ซะ!”
ว่าจบเพลงประกอบการประกวดที่โคตรตื๊ดก็เริ่มต้น ราชาแห่งอุรุคดีดนิ้วเปิดเกท ออฟ บาบิโลนจากพื้นเวทีด้านหลังก่อนที่จะมีบัลลังค์สีทองคลุมด้วยผ้าสีแดงไว้สำหรับราชาผู้สูงส่งโผล่ขึ้นมา ฉันถูกนำตัวไปข้างหลังพร้อมดันให้นั่งลง
...เป็นแค่สามัญชนธรรมดา แต่โคตรโชคดีที่ได้นั่งบัลลังค์ราชาจริงๆ
“เจ้าพันทาง...อย่าได้ทำอะไรพลาดแม้แต่นิดซะล่ะ ถ้าพลาดขึ้นมาล่ะก็...เจ้าต้องโดนลงโทษแน่นอน” กิลกาเมชกระซิบมาข้างหูเชิงขู่ให้กลัวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ เอาซะจนฉันรู้สึกเสียวๆ ขึ้นมาทันที
“พะ...เพคะ...ท่านราชา”
“กรี๊ดดดด!! ท่านราชาผมทองนั่นแอบรุกราชินีเล็กๆ นะเนี่ย โมเม้นต์น่ารักมากก”
“นางช่างสวยเซ็กซี่เหมาะสมกับท่านราชาผมทองนั่นเหลือเกิน เป็นปลื้มค่ะ!”
แค่ตอนที่กิลกาเมชกระซิบขู่เฉยๆ ผู้ชมหลายคนถึงกับกรี๊ดพร้อมรีบถ่ายรูปเก็บไว้อย่างรวดเร็ว แสงชัตเตอร์ที่สาดส่องมานี่ไม่ใช่เล่นๆ เลย ขนาดช่างภาพชายบางคนข้างเวทียังแทบอดใจไม่ไหวกดถ่ายรัวยิ่งกว่าผู้ชมอีก
“โห...เรียกคะแนนได้ดีเลยไม่ใช่รึ เจ้าราชาแห่งอุรุค...แต่ข้าคงไม่ยอมง่ายๆ หรอกนะ” โอจิมังเดียสเริ่มมองแล้วยื่นมือมาจับคางฉันให้หันไปมองพร้อมยิ้มทะเล้นเล็กน้อย ถึงจะดูเหมือนการแสดงเพื่อการถ่ายแบบ แต่มันก็ทำให้รู้สึกประหม่าแบบจริงจัง ไม่มีการแอ๊บทั้งสิ้น
“ท่านราชาผิวแทนรุกคืนแล้วล่ะครับ! เรียกว่าทำให้ท่านราชินีเขินขึ้นมากะทันหันกันเลยทีเดียว!” พิธีกรหนุ่มที่ได้รับไมค์คืนจากกิลกาเมชบ้าจี้ขอร่วมบรรยายไปพร้อมกับผู้ชมด้วย
“คุณพระ! เทียบไม่ติดจริงๆ เลือกไม่ถูกเลยว่าท่านราชาคนไหนจะเหมาะกับราชินีท่านนี้กันแน่”
“ท่านราชาผมทองนี่ก็ไม่เลวนะ เหมาะกับราชินีสุดเซ็กซี่ได้ดีมากก”
“ทางท่านราชาผิวแทนนี่ก็ดูเข้ากันดีไม่แพ้กันเลย! เลือกไม่ถูกอ่าา! ควงไปทั้งสองคนคงจะฟินยาวๆ น่าดู”
นะ...นี่ตูเริ่มเขินจะแย่เพราะพวกเอ็งแล้วนะโว้ยย!!
ผู้ชมฝั่งผู้หญิงพากันถ่ายรูปด้วยความฟินที่ได้เห็นสถานการณ์เช่นนี้ พวกเธอคงจะคิดว่าเคยเห็นแค่ในนิยายรักที่อ่านสมัยยังเด็กม.ต้น แต่พอเจอของจริงถึงกับต้องเขินแทน ส่วนฝั่งผู้ชายก็จับจ้องหุ่นฉันในชุดของมาตา ฮารีอย่างไม่ละสายตา
“ฮึ...อ่อนหัดน่า เจ้าฟาโรห์...แค่นี้ยังไม่ทำให้ราชินีของข้าใจอ่อนง่ายๆ หรอก”
กิลกาเมชที่อยากเอาชนะ(ไม่รู้ของจริงหรือการแสดง)ค่อยๆ โถมเข้ามาใกล้โดยใช้แขนข้างซ้ายยันบัลลังค์พร้อมยื่นมือขวามาจับมือซ้ายฉันไว้ก่อนที่จะยกขึ้นมาจุมพิตบนหลังมือเบาๆ
“...!”
ร่างกายของฉันเริ่มสะดุ้งเล็กน้อยไม่ได้ที่จู่ๆ เขาก็ฝังรอยเบาๆ แบบนั้น ใบหน้าเริ่มแดงและร้อนผ่าวขึ้นไปกว่าเดิมมาก ทั้งที่พยายามคิดเอาไว้ว่ามันเป็นแค่การแสดงเท่านั้นแท้ๆ
“เอาแล้ววว! ท่านราชาผมทองเริ่มรุกเข้าไปอีกนะครับ ดูท่าทางท่านราชินีในครั้งนี้จะเริ่มต่อต้านไม่ไหวซะแล้วนะครับเนี่ย!”
อิพิธีกรนี่ก็ยังเล่นด้วยไม่เลิกตามประสาของผู้ดำเนินรายการจริงๆ
ฟาโรห์แอบยิ้มมุมปากแล้วเริ่มรุกหนักกว่าที่คิดไว้ เขาดันยื่นหน้ามาใกล้แล้วจุมพิตที่หน้าผากพร้อมจับมือขวาฉันให้ไปแตะตรงแผงอกของเขาอีก ต่อจากนั้นก็กระซิบอยู่ข้างใบหูขวาจนแทบจะกินเข้าไปอยู่แล้ว
“นี่...ราชินีแห่งข้า สัมผัสได้ถึงหัวใจของข้าหรือไม่...มันเต้นตึกตักไปหมดเลย นั่นเป็นผลเพราะความงดงามของเจ้าแท้ๆ เชียว...”
“ทะ...ท่านฟาโรห์...” ฉันเริ่มสับสนไปหมดว่านี่เป็นการแสดงหรือของจริง แต่มือข้างนั้นก็สัมผัสได้ถึงการเต้นของหัวใจที่แรงจริงๆ พอรู้สึกได้สักพัก ความเขินยิ่งทวีคูณขึ้นไปอีก
“ท่านราชาผิวแทนรุกหนักแล้ววว!! เขินแทนท่านราชินีจังเลยค่าา!”
“ราชินีน่ารักมากอ่าา! ยิ่งเขินยิ่งน่ารักเข้าไปอีกหลายเท่าตัวเลย”
“จังหวะนี้ถือว่าเลือกกันไม่ถูกเลยนะครับ! ทีมนี้ถือว่าเป็นที่น่าจับจ้องเป็นพิเศษจริงๆ แบบนี้พวกเราคงต้องมีการโหวตเลือกท่านราชาที่เหมาะสมกับราชินีผู้นี้แล้วสิครับเนี่ย”
ไม่ต้องก็ได้มั้งค้าา! ท่านพิธีกร แค่นี้ดิฉันก็เขินจะแย่แล้วววว!!
.
.
.
.
.
หลังจากที่ผ่านมรสุมแสงชัตเตอร์จากเหล่าผู้ชมและช่างภาพที่สาดส่องมายังทีมของฉันรัวๆ พร้อมกับเสียงกรี๊ดของสาวๆ ที่เห็นฉากการรุกเข้าหาระหว่างโอจิมังเดียสกับกิลกาเมชแคสเตอร์ เรียกได้ว่าโคตรเหนื่อยและโคตรเขิน!
เมื่อถึงกำหนดสามนาทีแล้ว ราชาทั้งสองก็ได้ยกฉันให้ลุกขึ้นยืนพร้อมเก็บบัลลังค์เข้าเกท ออฟ บาบิโลนอย่างช้าๆ พวกเราทั้งสามโน้มทำการขอบคุณให้แก่ผู้ชมทั้งหลาย ณ จุดนี้ก่อนที่จะเดินกลับมายังห้องเก็บตัวผู้เข้าร่วมประกวด พอไปถึง ฉันรีบนั่งพักบนเก้าอี้ริมห้องทันที
“บ้าบอที่สุดเลย...”
ตลอดสามนาทีที่เพิ่งผ่านไปนี่ เรียกว่าโดนรุกหนักจนเสียงกรี๊ดฝังในหัวฉันเลย ราชาแห่งอุรุคและฟาโรห์เล่นบทบาทเป็นฝ่ายรุกเต็มที่กันเหลือเกิน แต่หนักสุดได้แค่เลียหลังหูกับลูบแขน-ต้นขาเบาๆ ไม่ถึงกับโถมเข้ามาคร่อมตัวเลยซะทีเดียว
ถึงจะบอกว่า ‘แค่’ แต่มันก็ทำให้เขินตัวแตกของจริง ไม่อิงการแสดงจนแทบอยากจะลุกออกจากบัลลังค์เลยนะ!
“ทีนี้เราจะทำการประกาศผู้ชนะของ King and Queen of the World 2018 กันเลยนะครับ! ถือว่าเป็นประกวดที่ดูยิ่งใหญ่และน่าตื่นเต้นกันจริงๆ เลยทีเดียว โดยคะแนนทั้งหมดนี้จะได้มาจากการตัดสินของเหล่าช่างภาพ รวมไปถึงผู้ชมที่โหวตทีมที่ชอบมากที่สุดด้วย ซึ่งทีมที่ได้รางวัลชนะเลิศก็คือ...”
พิธีกรหนุ่มเริ่มดำเนินหน้าที่ประกาศผลทีมชนะเลิศอันดับหนึ่งถึงสามพร้อมทำท่าให้ผู้ชมทั้งทางรายการนี้และทางบ้าน(คิดว่าน่าจะมีการเปิดทีวีดูบ้างแหละ) ได้ลุ้นกันอย่างระทึก ส่วนตัวฉันตอนนี้ยังไม่มีอารมณ์ลุ้นอะไร เพราะยังเพลียๆ อยู่เล็กน้อย
“ทีมที่ได้รางวัลชนะเลิศก็คือ...”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
[ ของแถม ]
ณ
คาลเดีย
ดา วินชี่ : ทำได้ดีมากเลยจ้า ยูมิจัง! ในที่สุดก็คว้ารางวัลชนะเลิศมาได้ ทีนี้ไม่ต้องกังวลเรื่องค่าไฟของที่นี่แล้วเนอะ!
ยูมิ : อะ...อื้ม ก็นะ
ดา วินชี่ : แต่จะว่าไป...ได้ข่าวว่าราชาสองคนนั้นบุกเธอรุนแรงเลยไม่ใช่เหรอ
ยูมิ : ห๊ะ...!? ระ...รู้มาจากไหนน่ะ ดา วินชี่จัง!
ดา วินชี่ : ตรงต้นคอเธอมันฟ้องยังไงล่ะ...ดูซะสิ
ยูมิ : อ่ะ... //ส่องกระจกมอง
ดา วินชี่ : ฮุๆๆ ฉันเดาเลยว่าคืนนี้เธอไม่ได้นอนแน่ๆ ราชาสองคนนั้นยิ่งชอบเธออยู่ด้วยสิ ระวังไว้ให้ดีนะจ๊ะ...
ยูมิ : บะ...บ้าน่า! นี่ก็แค่รอยยุงกัดนี่นา บุกบึกอะไรไม่มี๊!
ดา วินชี่ : แล้วมันมียุงพันธุ์ไหนที่ลูบแขน-ขาคนได้อย่างตามใจล่ะ...ยุงคอสเพลย์? ยุงเอเลี่ยน?
ยูมิ : ง่ะ...ดะ...ดะ...ดา วินชี่จังคนบ้าา~! ไม่คุยด้วยแล้วว~//รีบกลับมายรูม
ดา วินชี่ : ว่าแล้วราชินีอย่างยูมิจังเนี่ยน่าแกล้งจริงๆ คิดไม่ผิดเลยที่ให้พวกท่านสองคนได้ร่วมประกวดด้วย...ท่านกิลกาเมช ท่านโอจิมังเดียส
โอจิมังเดียส : แน่นอน...ราชินีของข้าต้องน่ารักและเจิดจรัสอยู่แล้ว!
กิลกาเมช : พูดเป็นเล่นไปน่า เจ้าฟาโรห์...ผู้ที่เป็นเจ้าของยูมิต้องเป็นข้าต่างหากล่ะ!
โอจิมังเดียส : โห...พูดได้ดีนี่ งั้นคืนนี้คงต้องแข่งกันแล้วล่ะ ว่าใครกันแน่ที่จะคู่ควรกับยูมิ เรื่องวิธีการคงจะรู้ดีสินะ...
กิลกาเมช : เอาเช่นนั้นสินะ...ย่อมได้ แล้วเจ้าจะได้รับรู้เลยว่าข้ามีดีทีเด็ดขนาดไหน...ฉะนั้น...
ราชาทั้งสอง : ไม่ลองก็คงไม่รู้สินะ!!
ดา วินชี่ : หุๆๆ ...ทีนี้ฉันก็ได้รายการสดภาคค่ำไว้รับชมก่อนนอนแล้วสิ...เตรียมรับมือไว้ให้ดีด้วยนะจ๊ะ...ยูมิจัง
[ To be continued ]
ความคิดเห็น