๐SECRET ROOM๐

ลำดับตอนที่ #9 : Fantasy academy : กิจกรรมที่ 1

ยามค่ำคืนในศาลเจ้าแห่งหนึ่ง  แทนที่จะสงบสุขตามหลักการของความเป็นไป  มันกลับไม่เป็นอย่างนั้น   เนื่องด้วย ณ ขณะนี้เป็นช่วงเวลาการจัดงานเทศกาลของชาวเมือง  ดอกไม้ไฟสีเขียว แดง  เหลือง  น้ำเงิน ถูกยิงขึ้นฟ้าในเวลาไล่เลี่ยกัน

“กาย ๆ ดูดอกไม้ไฟสิ  สวยจังเลยเนอะ” เสียงเรียกของเพื่อนสาวชวนให้หญิงสาวอีกคนหันไปมอง  ใบหน้าหวานแสดงอารมณ์บูดบึ้ง   แถมยังส่งสายตากลับมาหาว่า ‘งี่เง่า!!’

“อะ ๆ  เข้าใจแล้ว  กายน่ะจะรีบไปซื้อกางเกงในใหม่ให้พี่ชายใช่ไหมล่ะ  คนเป็นน้องก็ลำบากอย่างนี้แหละเนอะ  อุ๊ย!!  นั่นตุ๊กตาแกะบินนี่นา” เสียงของเพื่อนสาวคนเดิมยังดังออกมาอย่างต่อเนื่อง

“รู้แล้วพูดทำไม??  แล้วเธอยังบ้าตุ๊กตาแกะบินอยู่อีกเหรอเรน??” หญิงสาวผู้มีสีหน้าบูดบึ้งเอ่ย พร้อมกับระบายอารมณ์ออกมาอย่างเหลืออด “คอยดูนะ  กลับถึงบ้านเมื่อไรจะซัดให้หมอบ  ไอ้พี่ชายบ้านั่น!!  อยากได้ของลดราคาก็ไม่มาซื้อเอง  เป็นแค่ตำรวจจราจร ยังกลัวเสียหน้าอยู่ได้  กะอีแค่นั้นผู้กำกับไม่สั่งพักงานเพราะงกจนเกินความจำเป็นหรอก  แถมเงินที่ใช้ก็ไม่ใช่เงินตัวเองอีก!!!”

“เอาน่า ๆ ยังไงกายกับพี่ซันก็รักกันใช่ไหมล่ะ??” เพื่อนสาวเอ่ยอย่างรู้นิสัยเพื่อนตนดี

“อย่าพูดอะไรบ้า ๆ อย่างนั้นอีกเชียวนะเรน  หมอนั่นมันเป็นแค่พี่ชายงี่เง่า  รีบมาสิ  จะได้รีบกลับ”หญิงสาวรีบตัดบทก่อนจะเดินนำหน้าไปอย่างรวดเร็ว  เอาเถอะ...ก็แค่วิธีการแก้เขินของคนปากแข็ง

15 นาทีต่อมาทั้งสองก็ได้สิ่งที่ต้องการ   กายแทบจะปาของที่เพิ่งฝ่ามรสุมคนรักของลดราคาซื้อมาทิ้งอย่างเสียไม่ได้  เรนที่เป็นเพื่อนสนิทเห็นอย่างนั้นก็ได้แต่ยิ้มหวาน  ใช้น้ำเย็นเข้าลูบเท่านั้น

“อ๊ะๆ  กาย  ตรงนั้นมีไข่หอยเม่นทอดขายด้วยล่ะ” เรนเอ่ยขึ้นเมื่อเดินไปเดินมาก็เจอเข้ากับของโปรด

“อยากกินก็ซื้อสิ  ไม่มีใครห้ามสักหน่อย” กายตอบหน้าตาย

“นั่นสิเนอะ  กายคงอยากจะซื้อไปฝากพี่ซันด้วยใช่ไหมล่ะ?” เรนกล่าวลอย ๆ แต่เรียกให้ใบหน้าของกายขึ้นสีเรื่อ ๆ ได้อย่างไม่ยากเย็น

“ใครว่าฉันจะซื้อไปฝากพี่ชายบ้านั่นกัน  ฉันจะซื้อไปกินเองต่างหาก” กายเถียงเสียงแข็ง  แต่เรนไม่สนใจพร้อมกับพูดต่อด้วยสีหน้าพาซื่อ

“แต่กายเป็นโรคแพ้ไข่หอยเม่นไม่ใช่เหรอ??  แล้วพี่ซันก็ชอบกินไข่หอยเม่นมาก ๆ เลยนี่นา”

“ฉ..ฉันก็กลัวแค่ว่าหมอนั่นจะอดตายเท่านั้นล่ะ”

“จ้า ๆ ยังไงคนปากแข็งก็เป็นคนปากแข็งเนอะ  ว่าไหม??” เรนเอ่ยแซว  แต่ใบหน้าของกายกลับแดงไปจนถึงใบหู

“ฉันไม่ได้ปากแข็งสักหน่อยนะ!!!”

และหลังจากที่ทั้งคู่ได้สิ่งที่ต้องการ  ก็พากันกลับคอนโดมิเนี่ยมหรูที่พักอาศัยอยู่  โดยการนั้นมีสีหน้าบูดบึ้งไม่ต่างจากขามา  ส่วนเรนนั้นก็ยิ้มขำ ๆ เช่นเดิม...


จบบริบูรณ์...