คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ///งานใหม่ของริท///
�
� ณ ผับไฮโซชื่อดังบรรยากาศก็เดิมๆมีเพลงเปิดดังผู้คนเต้นกันราวกับจะได้อยู่บนโลกเป็นวันสุดท้ายและเมื่อชายหนุ่มร่างสูงดูดีเป็นที่สุดเป็นผ่านประตูเข้ามา สาวๆที่ดิ้นกนอยู่ก็หยุดแล้วหันมามองที่ชายหนุ่มคนนั้น
"กรี๊ดดดดดดด!!!!!พี่โตโน่" เสียงของสาวคนนึงขึ้นมาเธอวิ่งเข้ามาเกาะแขนของโตโน่อย่างไม่อยสายตาใครทั้งนั้น
"นี่อย่าทำตัวน่ารำคาญได้ไหม วันนี้ฉันอยากอยู่คนเดียวแล้วใครยังขืนยุ่งกับฉันอยู่ล่ะก็ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน"โตโน่พูดจบก็สบัดมือของหญิงสาวของนั้นออกและเดินตรงมานั่งที่โต๊ะประจำของเขา
---อีกมุมของร้าน---
"รับอะไรเพิ่มไหมครับ"นักเสิร์ฟร่างเล็กพูดกับลูกค้าที่นั่งอยู่ในโต๊ะระดับ วีไอพี
"รับเด็กเสิร์ฟกลับบ้านได้ไหมครับ"ลูกค้าคนนั้นพยายามพูดจาลวนลามเด็กเสิร์ฟร่างเล็ก
"ผมว่าพี่รีบๆสั่งมาเถอะครับ ผมรีบไปรับออเดอร์โต๊ะอีกนะครับ"เด็กเสิร์ฟคนนั้นพยายามเบี่ยงตัวออกห่างจากลูกค้าโรคจิต
"จะรีบไปไหนล่ะ นั่งคุยกันก่อนนะ พี่อ่ะเป็นลูกเจ้าของห้างดังหลายๆที่เลยนะ สนใจจะไปอยู่ด้วยกันไหมล่ะครับ"เขาพูดหลังจากดึงตัวเด็กเสิร์ฟร่างเล็กลงมานั่งข้างๆและพยายามลวนลาม
"จะทำอะไรเนี่ย...ปล่อยนะครับ"เด็กเสิร์ฟพยายามดิ้นสุดชีวิต(ผมจะโดนปล้ำหลอเนี่ยยยยย///)(ไอ้บ้าบ่นไรของแก)
โตโน่เดินผ่านโต๊ะ วีไอพี นั้นพอดีและเสียงเล็กๆของเด็กเสิร์ฟนั่นก็กระแทกเข้ามาที่หูของเขาทันที โตโน่หันมาจับเข้าที่เสื้อของลูกค้าโรคจิตนั่นและกระชากออกมาอย่างแรง
"แกจะทำอะไรฮะ!!!!!นี่มันเด็กเสิร์ฟนะเว้ยไม่ใช่พวกผู้หญิงอย่างที่แกต้องการ"โตโน่พูดพร้อมกดหน้าของลูกค้โรคจิตลงกับโต๊ะ โตโน่ปล่อยมือจากลูกค้าคนนั้นแล้วรากเด็กเสิร์ฟนั้นมาคุยทันที
"นายบ้าหรือไงปล่อยเขาลวนลามอยู่ได้ เดี๋ยวก็กลายเป็นเมียมันหลอก"โตโน่พูดใส่อารมณ์มาก(ริทจะโดนฆ่าไหมนั่น)
"นี่คุณจะมาสนใจทำไม....ที่ผมไม่ปฏิเสธการลวนลามพวกนั้นอ่ะเพราะมันเป็นวิธีที่ผมจะได้เงินเพิ่ม คุณเข้าใจผมนะ"
"ไม่เข้าใจเว้ย!!!ทำไมนายต้องเอาตัวเข้าแลกด้วยฮะ"โตโน่เริ่มโมโหโดยไม่มีเหตุผล
"ผมว่าแล้ว...คนรวยแบบพวกคุณจะไปเข้าใจชีวิตคนจนแบบผมได้ไง"ชายร่างเล็กเดินเบี่ยงตัวออกมาแต่!!โตโน่จับแขนเขาไว้
"นายลาออกจากที่นี่ซะ ฉันมีงานให้นายทำ"โตโน่พูด
"งานอะไร"� -*-??
"นายมาแกล้งเล่นเป็นแฟนฉันหลอกให้คนอื่นเชื่อ ไม่ยากหลอกแล้วฉันจะจ่ายเงินให้"โตโน่พูดด้วยสายตามีเลศนัยมาก
"มันก็นายสนนะ แล้วที่พักอ่ะบ้านคุณอยู่ไหนถ้าผมไปลำบากล่ะก็คุณต้องมารับมาส่งผมนะ"(โฮยขอได้ขอดจริงๆ)
"ไม่ต้องห่วงหลอกน่า......นายต้องมาพักที่บ้นฉัน และเรื่องค่าใช้จ่ายอ่ะฉันออกให้"
"ก็ได้ๆๆๆเริ่มงานเมื่อไหร่อ่ะ"
"เริ่มเลย นับตั้งแต่นาทีนี้เป็นต้นไปนาย...เป็นแฟนฉันแล้วนะ นายลงไปรอฉันหน้าผับแล้วกันเด๋ยวฉันตามไป"
เด็กเสิร์ฟร่างบางเดินออกมาหน้าร้าน 0.0 ตายล่ะ!!!เขาปล่อยให้เพื่อนสนิทของยืนรอ3ชั่วโมงเลยเหรอเนี่ย
"กันกูขอโทษมึงรอกูนายไหมเนี่ย!!!"
"ไม่เป็นหลอกริทกูรอมึงมารักกูอ่ะ นานกว่านี้เยอะ"กันพูดน้ำเสียงที่หมดหวัง
"กันกูกลับบ้านพร้อมมึงไม่ได้แล้วว่ะ....กูต้องไปทำงานอ่ะ เอ่อ...กูไม่ได้ทำงานที่นี่แล้วนะ"ริทตอบกลับไป
"แล้วมึงไปทำงานที่ไหน กูไปหามึงได้ไหม"กันรีบพูดขึ้นมาทันที
"ไปยังจ๊ะ....ที่รัก"โตโน่เดินเข้ามากอดคอริท(ผิดเวลาแล้วคุณโน่!!!!)
"ที่รัก" กันพูดเบาๆด้วยใบหน้าที่สิ้นหวังมาก ดวงตาแสนคมก็เริ่มคลอไปด้วยน้ำตา
"เฮ้ยกัน� เป็นไรวะ กูจะทำงานกับพี่เค้านะเว้ย กูไปและ เดี๋ยวกูโทรหานะ"ริทเดินจากไปพร้อมกับรอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าของกัน กันยืนร้องไห้กลาง บรรดาผู้คนที่เดินออกมาจากผับเป็นคู่ๆ เหมือนกับโลกนี้มีเพียงเขาที่หมดหวังเรื่องความรัก
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องราวจะเป็นไง ติดตามตอนหน้านะจ๊ะ
*รู้นะแอบสงสารพี่กัน อยู่ใช่มั้ย??
*แฟนคลับกัน อย่าโกดเค้านร้า
ความคิดเห็น