คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Nogunz,,เพราะใจมันแคบ2(ขอโทษที่อัพช้าค่ะ)
“อ้าว เจอกกันอีกแล้วนะครับ” เป็นร่างบางเองที่เอ่ยทักก่อน
“อ่ะ..เอ่อ ครับ”
“อ้อ วันนั้นที่เดินชนกับคุณ กันหยิบผ้าเช็ดหน้าคุณติดมือไปด้วย ไว้มีโอกาสกันจะเอามาคืนนะ” ร่างบางเอ่ยยาวเยียด ปล่อยให้ร่างสูงอมยิ้มเบาๆ กับอาการพูดเก่งของร่างบาง
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมขอตัวก่อนดีกว่า” ร่างสูงเดินออกไป เพราะกำลังรีบ ปล่อยให้ร่างบาง เอ๋อ อยู่กับที่ แล้วเดินออกเมื่อ เมื่อนึกได้ แม่สั่งมาซื้อเค้กนี่หว่า
….
“ขอโทษนะครับ แม่โน่มาช้าพอดีโน่หาบ้านไม่เจอ” เสียงของอีกฝ่ายทำให้ร่างบางที่นั่งอยู่ในบ้านของตัวเองหันไปมอง
“อ้าวคุณ” เป็นเสียงร่างบางที่เอ่ยขึ้นก่อน
“รู้จักกันแล้วหรอลูก” เสียงของแม่โตโน่เอ่ยถาม งงๆ
“ก็ไม่เชิงหรอกครับแม่” คนเป็นลูกเอ่ย แล้วเดินมานั่ง พร้อมๆกับยกมือไหว้แม่ของอีกฝ่าย
“พอดีน้องกัน เดินไม่มองแล้วไปชนกับพี่โน่นะครับ” อีกคนเอ่ยเสริมแล้ว เดินไปยกแก้วน้ำมาให้ร่างสูง หลังจากวันนั้นโตโน่ก็แวะเวียน มาหากันบ่อยๆ
1 อาทิตย์ผ่านไป
ตัด ฉับๆมางานโรงเรียน
“สวัสดีครับพี่รุจ”
“หวัดดีน้องกัน”
“ไงก็ฝากตัวด้วยนะครับ”
“สวัสดีครับ มาพบเจอกับพวกเราได้ทุกๆงานพิเศษๆนะครับ ผมรุจครับ”
“สวัสดีครับ กันครับ”
“มาฟังเพลงแรกของวันนี้เลยนะครับ” นภัทรเอ่ยแล้วยิ้มๆ
“รักไม่ต้องการเวลาครับ”
“ฉัน คิดว่ารักมันคือความผูกพัน...............
ลมหายใจเหมือนหยุดไปในห้วงนาทีนี้ ทั้งหัว ลอยหลุดไปทันทีที่สบตา” นภัทรเองก็ร้องเพลงไปเรื่อยๆ มองฝั่งนู้น ฝั่งนี้บ้างเป็นระยะๆ แต่สิ่งที่สะดุดตาที่สุด ก้คงจะเป้นร่างสูงของโตโน่ล่ะมั้ง ด้านโตโน่เองก็มองร่างบางเป็นระยะๆ
“เพลงที่จบไปแล้วนั่น ผมขอมอบให้กับทุกคน ที่มีความรักนะครับ” ร่างบางพูด สร้างเสียงกรี๊ดมาเป็นระยะ ก่อนที่กันจะ ส่งไมค์ให้กับศุภรุจ
“ขอบคุณครับ น้องกัน เพลงที่ผมจะร้องต่อไปนี้ คือเพลง คนสุดท้ายครับ”
“ฉันเคยบอกกับเธอหรือยัง ว่าเธอมีความหมายเพียงใดกับคนที่ใจมันด้านชา”
นั้นสินะ พี่เขาคิดยังไงกับเรา หรือเห็นแค่เราเป็นน้องชายเท่านั้น
“จากฉัน คนเดิมจากรักไม่เป็น จะขอเป็นคนที่รักเธอยิ่งกว่าคนไหนๆ”
ตลอดมา ผมไม่เคยเข้าใจ ว่ารักมันเป็นยังไง ตั้งแต่มีน้องกันผ่านเข้ามาในชีวิต มันทำให้ผมหัวใจพองโต แต่ผมมีสิทธิ์จะรักน้องเขามั๊ย หรือเป็นได้แค่พี่ชายเท่านั้น
“มาถึงเพลงสุดท้ายของวันนี้นะครับ กันขอมอบเพลงนี้ให้กับหัวใจของกัน” ร่างบางพูดจบก็สร้างเสียงกรี๊ดได้อย่างมากมาย
“เพลงที่ฉันไม่ได้แต่ง”
อาจไม่เพราะไม่เหมือนเพลงทั่วไป
แต่กับฉันเพลงนี้ช่างมีความหมาย
แต่ละเสียงทุกถ้อยคำ ที่เขียนลงไป โว..โอ
ใช่เพลงนี้มันมีความหมายกับผม ตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกัน รักแรกพบก็แว๊บขึ้นในหัวของผม
จากรอยยิ้มของเธอที่ให้มา
มันบังคับปากกาให้สื่อความหมาย
เป็นคำร้องที่คล้องจองกับความในใจ
เธอรู้หรือไม่ที่ฉันทำได้
ก็เป็นเพราะว่าเธอทั้งนั้น
พี่โน่จะรู้บางมั๊ยนะ ว่ารอยยิ้มของพี่ มันทำให้ผมมีความสุข
ก็เพลงๆนี้ที่ได้ฟังนั้นฉันไม่ได้แต่ง
เธอรู้มั๊ยไม่บังอาจหรอกนะคนดี โว..โอ..
รู้รึเปล่าว่าใครที่เขียนเพลงนี้
จำเอาไว้ให้ดีๆ คนนั้นคือเธอ
จากรอยยิ้มของเธอที่ให้มา
มันบังคับปากกาให้สื่อความหมาย
เป็นคำร้องที่คล้องจองกับความในใจ
เธอรู้หรือไม่ที่ฉันทำได้
ก็เป็นเพราะว่าเธอทั้งนั้น
ผมขอมอบเพลงนี้ให้พี่นะครับ....พี่โน่^^
“อ่ะ โน่ดิวซื้อน้ำมาฝาก”
“ขอบใจดิว” โตโน่พูดสั้นๆแล้วรับน้ำมาดื่ม
“โน่ชอบกันหรอ” ดิวเอ่ยถาม พลางมองตรงไปข้างหน้า
“ปะ..เปล่าไม่ได้ชอบ” รักต่างหากล่ะ
“ทำไมเสียงสั่นล่ะโน่ แต่เอาเป็นว่าโน่ไม่ได้ชอบกันก็ดีแล้ว เพราะว่าดิว...ชอบโน่นะ” คำสารภาพรักถูกเอ่ยออกมา
“ขอโทษนะดิว โน่รักดิวไม่ได้” โตโน่เอ่ยแล้วเดินออกไปทันที เหลือไว้เพียงใจที่บอบช้ำจากอาการของคนอกหัก
“โน่ชอบกันจริงๆด้วย” ดิวเอ่ยพึมพำแล้วเดินออกมาจากงานเงียบๆ
“เหนื่อยมั๊ยน้องกัน” โตโน่เอ่ยแล้วเดินไปนั่งข้างร่างบาง
“ไม่เหนื่อยครับ แค่กันได้เห็นหน้าพี่โน่กันก็....เอ่อ..รู้สึกอบอุ่นนะครับ เหมือนพี่ชายคอยปกป้องน้องชาย ” เกือบไปแล้วสิเรา
“พี่จะเป้น ได้แค่พี่ชายเท่านั้นหรอ” โตโน่เอ่ยแล้วจ้องเข้าไปในดวงตาหวานๆของกัน
“พี่หมายความว่ายังไง”
“พี่ชอบน้องกัน” โตโน่พูดแล้ว จะเดินหนี
“พี่ชอบกันจริงๆหรอ”
“อืม” โตโน่พยักหน้าเบาๆ
“เป็นแฟนกับพี่ได้มั๊ยล่ะ” คำพูดที่ไม่หวานเลี่ยนถูกเอ่ยออกมา
“น้องกันไม่...”
โตโน่เตรียมจะเดินหนีเพราะนึกว่าคำตอบอาจจะไม่ตกลง
“เดี่ยวสิพี่โน่ น้องกันไม่ปฏิเสธครับ” ร่างบางพูดแล้วเดินหนีทันที
“จริงหรอ”
“หึ กันพูดเล่น”
“พูดเล่นงี้พี่เสียใจนะ”
“ล้อเล่นครับ กันพูดจริงนะ ..เจ้าชายของกัน” ร่างบางพูดแล้วเดินหนีทันที ปล่อยให้อีกคนที่พึ่งตกลงจะเป็นแฟนด้วย อ้าปากค้าง อย่างไม่เชื่อหู
xxxxx
[ขอโทษค่ะที่ไรเตอร์อัพช้า ต่อไปนี้สัญญาว่าจะมาอัพให้บ่อยที่สุด หรือไม่ก็เล่นวันไหนอัพวันนั้เลย ไรเตอร์ก็เล่นเกือบทั้งวัน เม้นเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอัพต่อค่ะ (สัญญา) ตอนหน้าจะจบแล้วนะ ]
ความคิดเห็น