รักใครไม่รักไปรักคนอย่างเธอ

บทนำ

สายฝนกระหน่ำลงปกคลุมกรุงเทพ = = ตัวฉันเปียกปอนชนิดว่าเหมือนหมาตกน้ำร่มก็ไม่ได้พกมากรมอุตุวิทยาก็ไม่แจ้งอะไรเลยดูสิเดือดร้อน (รู้มาว่าเธอไม่ฟังข่าวจากทีวี) ฉันมองไปฝั่งตรงข้ามโรงเรียนฉันซึ่งตรงข้ามเป็นโรงเรียนบอนน่าส่วนโรงเรียนฉันโรงเรียนสภาวดี ชื่อไท๊ยไทย โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนพี่น้องมาตั้งหลายปีก่อนจนมีนักเรียนรุ่นหนึ่งไปหาเรื่องโรงเรียนบอนน่าจนเป็นศัษตูคู่แค้นกันมาจนฉันไม่กล้าจะข้ามไปฝั่งนั้นเลยแม้แต่นิดเดียวฉันมองเสื้อผ้าตัวเองที่เปียกจากน้ำฝนเมื่อตะกี้ก็นึกได้ว่าให้แฟนยัยพัดชามารับดีกว่า ฉันนึกพลางกดโทรศัพท์โทรหาพัดชาให้แฟนยัยนั้นมารับกลับบ้าน

“พัดชาแกให้ชีวานมารับฉันหน่อยดิ”

(ที่ไหน ?)

“หน้าโรงเรียนอะ ฝนตกกลับบ้านไม่ได้”

(เออ ๆเดะฉันกับชีวานไปรับแก)

“โอเคเลย แค่นี้นะ”

(อื้ม ตู้ดดดดดดดดดดดดดด)พัดชาขานรับแล้วตัดสายไปบทนำ

สายฝนกระหน่ำลงปกคลุมกรุงเทพ = = ตัวฉันเปียกปอนชนิดว่าเหมือนหมาตกน้ำร่มก็ไม่ได้พกมากรมอุตุวิทยาก็ไม่แจ้งอะไรเลยดูสิเดือดร้อน (รู้มาว่าเธอไม่ฟังข่าวจากทีวี) ฉันมองไปฝั่งตรงข้ามโรงเรียนฉันซึ่งตรงข้ามเป็นโรงเรียนบอนน่าส่วนโรงเรียนฉันโรงเรียนสภาวดี ชื่อไท๊ยไทย โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนพี่น้องมาตั้งหลายปีก่อนจนมีนักเรียนรุ่นหนึ่งไปหาเรื่องโรงเรียนบอนน่าจนเป็นศัษตูคู่แค้นกันมาจนฉันไม่กล้าจะข้ามไปฝั่งนั้นเลยแม้แต่นิดเดียวฉันมองเสื้อผ้าตัวเองที่เปียกจากน้ำฝนเมื่อตะกี้ก็นึกได้ว่าให้แฟนยัยพัดชามารับดีกว่า ฉันนึกพลางกดโทรศัพท์โทรหาพัดชาให้แฟนยัยนั้นมารับกลับบ้าน

“พัดชาแกให้ชีวานมารับฉันหน่อยดิ”

(ที่ไหน ?)

“หน้าโรงเรียนอะ ฝนตกกลับบ้านไม่ได้”

(เออ ๆเดะฉันกับชีวานไปรับแก)

“โอเคเลย แค่นี้นะ”

(อื้ม ตู้ดดดดดดดดดดดดดด)พัดชาขานรับแล้วตัดสายไปบทนำ

สายฝนกระหน่ำลงปกคลุมกรุงเทพ = = ตัวฉันเปียกปอนชนิดว่าเหมือนหมาตกน้ำร่มก็ไม่ได้พกมากรมอุตุวิทยาก็ไม่แจ้งอะไรเลยดูสิเดือดร้อน (รู้มาว่าเธอไม่ฟังข่าวจากทีวี) ฉันมองไปฝั่งตรงข้ามโรงเรียนฉันซึ่งตรงข้ามเป็นโรงเรียนบอนน่าส่วนโรงเรียนฉันโรงเรียนสภาวดี ชื่อไท๊ยไทย โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนพี่น้องมาตั้งหลายปีก่อนจนมีนักเรียนรุ่นหนึ่งไปหาเรื่องโรงเรียนบอนน่าจนเป็นศัษตูคู่แค้นกันมาจนฉันไม่กล้าจะข้ามไปฝั่งนั้นเลยแม้แต่นิดเดียวฉันมองเสื้อผ้าตัวเองที่เปียกจากน้ำฝนเมื่อตะกี้ก็นึกได้ว่าให้แฟนยัยพัดชามารับดีกว่า ฉันนึกพลางกดโทรศัพท์โทรหาพัดชาให้แฟนยัยนั้นมารับกลับบ้าน

“พัดชาแกให้ชีวานมารับฉันหน่อยดิ”

(ที่ไหน ?)

“หน้าโรงเรียนอะ ฝนตกกลับบ้านไม่ได้”

(เออ ๆเดะฉันกับชีวานไปรับแก)

“โอเคเลย แค่นี้นะ”

(อื้ม ตู้ดดดดดดดดดดดดดด)พัดชาขานรับแล้วตัดสายไปบทนำ

สายฝนกระหน่ำลงปกคลุมกรุงเทพ = = ตัวฉันเปียกปอนชนิดว่าเหมือนหมาตกน้ำร่มก็ไม่ได้พกมากรมอุตุวิทยาก็ไม่แจ้งอะไรเลยดูสิเดือดร้อน (รู้มาว่าเธอไม่ฟังข่าวจากทีวี) ฉันมองไปฝั่งตรงข้ามโรงเรียนฉันซึ่งตรงข้ามเป็นโรงเรียนบอนน่าส่วนโรงเรียนฉันโรงเรียนสภาวดี ชื่อไท๊ยไทย โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนพี่น้องมาตั้งหลายปีก่อนจนมีนักเรียนรุ่นหนึ่งไปหาเรื่องโรงเรียนบอนน่าจนเป็นศัษตูคู่แค้นกันมาจนฉันไม่กล้าจะข้ามไปฝั่งนั้นเลยแม้แต่นิดเดียวฉันมองเสื้อผ้าตัวเองที่เปียกจากน้ำฝนเมื่อตะกี้ก็นึกได้ว่าให้แฟนยัยพัดชามารับดีกว่า ฉันนึกพลางกดโทรศัพท์โทรหาพัดชาให้แฟนยัยนั้นมารับกลับบ้าน

“พัดชาแกให้ชีวานมารับฉันหน่อยดิ”

(ที่ไหน ?)

“หน้าโรงเรียนอะ ฝนตกกลับบ้านไม่ได้”

(เออ ๆเดะฉันกับชีวานไปรับแก)

“โอเคเลย แค่นี้นะ”

(อื้ม ตู้ดดดดดดดดดดดดดด)พัดชาขานรับแล้วตัดสายไปบทนำ

สายฝนกระหน่ำลงปกคลุมกรุงเทพ = = ตัวฉันเปียกปอนชนิดว่าเหมือนหมาตกน้ำร่มก็ไม่ได้พกมากรมอุตุวิทยาก็ไม่แจ้งอะไรเลยดูสิเดือดร้อน (รู้มาว่าเธอไม่ฟังข่าวจากทีวี) ฉันมองไปฝั่งตรงข้ามโรงเรียนฉันซึ่งตรงข้ามเป็นโรงเรียนบอนน่าส่วนโรงเรียนฉันโรงเรียนสภาวดี ชื่อไท๊ยไทย โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนพี่น้องมาตั้งหลายปีก่อนจนมีนักเรียนรุ่นหนึ่งไปหาเรื่องโรงเรียนบอนน่าจนเป็นศัษตูคู่แค้นกันมาจนฉันไม่กล้าจะข้ามไปฝั่งนั้นเลยแม้แต่นิดเดียวฉันมองเสื้อผ้าตัวเองที่เปียกจากน้ำฝนเมื่อตะกี้ก็นึกได้ว่าให้แฟนยัยพัดชามารับดีกว่า ฉันนึกพลางกดโทรศัพท์โทรหาพัดชาให้แฟนยัยนั้นมารับกลับบ้าน

“พัดชาแกให้ชีวานมารับฉันหน่อยดิ”

(ที่ไหน ?)

“หน้าโรงเรียนอะ ฝนตกกลับบ้านไม่ได้”

(เออ ๆเดะฉันกับชีวานไปรับแก)

“โอเคเลย แค่นี้นะ”

(อื้ม ตู้ดดดดดดดดดดดดดด)พัดชาขานรับแล้วตัดสายไปบทนำ

สายฝนกระหน่ำลงปกคลุมกรุงเทพ = = ตัวฉันเปียกปอนชนิดว่าเหมือนหมาตกน้ำร่มก็ไม่ได้พกมากรมอุตุวิทยาก็ไม่แจ้งอะไรเลยดูสิเดือดร้อน (รู้มาว่าเธอไม่ฟังข่าวจากทีวี) ฉันมองไปฝั่งตรงข้ามโรงเรียนฉันซึ่งตรงข้ามเป็นโรงเรียนบอนน่าส่วนโรงเรียนฉันโรงเรียนสภาวดี ชื่อไท๊ยไทย โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนพี่น้องมาตั้งหลายปีก่อนจนมีนักเรียนรุ่นหนึ่งไปหาเรื่องโรงเรียนบอนน่าจนเป็นศัษตูคู่แค้นกันมาจนฉันไม่กล้าจะข้ามไปฝั่งนั้นเลยแม้แต่นิดเดียวฉันมองเสื้อผ้าตัวเองที่เปียกจากน้ำฝนเมื่อตะกี้ก็นึกได้ว่าให้แฟนยัยพัดชามารับดีกว่า ฉันนึกพลางกดโทรศัพท์โทรหาพัดชาให้แฟนยัยนั้นมารับกลับบ้าน

“พัดชาแกให้ชีวานมารับฉันหน่อยดิ”

(ที่ไหน ?)

“หน้าโรงเรียนอะ ฝนตกกลับบ้านไม่ได้”

(เออ ๆเดะฉันกับชีวานไปรับแก)

“โอเคเลย แค่นี้นะ”

(อื้ม ตู้ดดดดดดดดดดดดดด)พัดชาขานรับแล้วตัดสายไปบทนำ

สายฝนกระหน่ำลงปกคลุมกรุงเทพ = = ตัวฉันเปียกปอนชนิดว่าเหมือนหมาตกน้ำร่มก็ไม่ได้พกมากรมอุตุวิทยาก็ไม่แจ้งอะไรเลยดูสิเดือดร้อน (รู้มาว่าเธอไม่ฟังข่าวจากทีวี) ฉันมองไปฝั่งตรงข้ามโรงเรียนฉันซึ่งตรงข้ามเป็นโรงเรียนบอนน่าส่วนโรงเรียนฉันโรงเรียนสภาวดี ชื่อไท๊ยไทย โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนพี่น้องมาตั้งหลายปีก่อนจนมีนักเรียนรุ่นหนึ่งไปหาเรื่องโรงเรียนบอนน่าจนเป็นศัษตูคู่แค้นกันมาจนฉันไม่กล้าจะข้ามไปฝั่งนั้นเลยแม้แต่นิดเดียวฉันมองเสื้อผ้าตัวเองที่เปียกจากน้ำฝนเมื่อตะกี้ก็นึกได้ว่าให้แฟนยัยพัดชามารับดีกว่า ฉันนึกพลางกดโทรศัพท์โทรหาพัดชาให้แฟนยัยนั้นมารับกลับบ้าน

“พัดชาแกให้ชีวานมารับฉันหน่อยดิ”

(ที่ไหน ?)

“หน้าโรงเรียนอะ ฝนตกกลับบ้านไม่ได้”

(เออ ๆเดะฉันกับชีวานไปรับแก)

“โอเคเลย แค่นี้นะ”

(อื้ม ตู้ดดดดดดดดดดดดดด)พัดชาขานรับแล้วตัดสายไปบทนำ

สายฝนกระหน่ำลงปกคลุมกรุงเทพ = = ตัวฉันเปียกปอนชนิดว่าเหมือนหมาตกน้ำร่มก็ไม่ได้พกมากรมอุตุวิทยาก็ไม่แจ้งอะไรเลยดูสิเดือดร้อน (รู้มาว่าเธอไม่ฟังข่าวจากทีวี) ฉันมองไปฝั่งตรงข้ามโรงเรียนฉันซึ่งตรงข้ามเป็นโรงเรียนบอนน่าส่วนโรงเรียนฉันโรงเรียนสภาวดี ชื่อไท๊ยไทย โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนพี่น้องมาตั้งหลายปีก่อนจนมีนักเรียนรุ่นหนึ่งไปหาเรื่องโรงเรียนบอนน่าจนเป็นศัษตูคู่แค้นกันมาจนฉันไม่กล้าจะข้ามไปฝั่งนั้นเลยแม้แต่นิดเดียวฉันมองเสื้อผ้าตัวเองที่เปียกจากน้ำฝนเมื่อตะกี้ก็นึกได้ว่าให้แฟนยัยพัดชามารับดีกว่า ฉันนึกพลางกดโทรศัพท์โทรหาพัดชาให้แฟนยัยนั้นมารับกลับบ้าน

“พัดชาแกให้ชีวานมารับฉันหน่อยดิ”

(ที่ไหน ?)

“หน้าโรงเรียนอะ ฝนตกกลับบ้านไม่ได้”

(เออ ๆเดะฉันกับชีวานไปรับแก)

“โอเคเลย แค่นี้นะ”

(อื้ม ตู้ดดดดดดดดดดดดดด)พัดชาขานรับแล้วตัดสายไปบทนำ

สายฝนกระหน่ำลงปกคลุมกรุงเทพ = = ตัวฉันเปียกปอนชนิดว่าเหมือนหมาตกน้ำร่มก็ไม่ได้พกมากรมอุตุวิทยาก็ไม่แจ้งอะไรเลยดูสิเดือดร้อน (รู้มาว่าเธอไม่ฟังข่าวจากทีวี) ฉันมองไปฝั่งตรงข้ามโรงเรียนฉันซึ่งตรงข้ามเป็นโรงเรียนบอนน่าส่วนโรงเรียนฉันโรงเรียนสภาวดี ชื่อไท๊ยไทย โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนพี่น้องมาตั้งหลายปีก่อนจนมีนักเรียนรุ่นหนึ่งไปหาเรื่องโรงเรียนบอนน่าจนเป็นศัษตูคู่แค้นกันมาจนฉันไม่กล้าจะข้ามไปฝั่งนั้นเลยแม้แต่นิดเดียวฉันมองเสื้อผ้าตัวเองที่เปียกจากน้ำฝนเมื่อตะกี้ก็นึกได้ว่าให้แฟนยัยพัดชามารับดีกว่า ฉันนึกพลางกดโทรศัพท์โทรหาพัดชาให้แฟนยัยนั้นมารับกลับบ้าน

“พัดชาแกให้ชีวานมารับฉันหน่อยดิ”

(ที่ไหน ?)

“หน้าโรงเรียนอะ ฝนตกกลับบ้านไม่ได้”

(เออ ๆเดะฉันกับชีวานไปรับแก)

“โอเคเลย แค่นี้นะ”

(อื้ม ตู้ดดดดดดดดดดดดดด)พัดชาขานรับแล้วตัดสายไปบทนำ

สายฝนกระหน่ำลงปกคลุมกรุงเทพ = = ตัวฉันเปียกปอนชนิดว่าเหมือนหมาตกน้ำร่มก็ไม่ได้พกมากรมอุตุวิทยาก็ไม่แจ้งอะไรเลยดูสิเดือดร้อน (รู้มาว่าเธอไม่ฟังข่าวจากทีวี) ฉันมองไปฝั่งตรงข้ามโรงเรียนฉันซึ่งตรงข้ามเป็นโรงเรียนบอนน่าส่วนโรงเรียนฉันโรงเรียนสภาวดี ชื่อไท๊ยไทย โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนพี่น้องมาตั้งหลายปีก่อนจนมีนักเรียนรุ่นหนึ่งไปหาเรื่องโรงเรียนบอนน่าจนเป็นศัษตูคู่แค้นกันมาจนฉันไม่กล้าจะข้ามไปฝั่งนั้นเลยแม้แต่นิดเดียวฉันมองเสื้อผ้าตัวเองที่เปียกจากน้ำฝนเมื่อตะกี้ก็นึกได้ว่าให้แฟนยัยพัดชามารับดีกว่า ฉันนึกพลางกดโทรศัพท์โทรหาพัดชาให้แฟนยัยนั้นมารับกลับบ้าน

“พัดชาแกให้ชีวานมารับฉันหน่อยดิ”

(ที่ไหน ?)

“หน้าโรงเรียนอะ ฝนตกกลับบ้านไม่ได้”

(เออ ๆเดะฉันกับชีวานไปรับแก)

“โอเคเลย แค่นี้นะ”

(อื้ม ตู้ดดดดดดดดดดดดดด)พัดชาขานรับแล้วตัดสายไปบทนำ

สายฝนกระหน่ำลงปกคลุมกรุงเทพ = = ตัวฉันเปียกปอนชนิดว่าเหมือนหมาตกน้ำร่มก็ไม่ได้พกมากรมอุตุวิทยาก็ไม่แจ้งอะไรเลยดูสิเดือดร้อน (รู้มาว่าเธอไม่ฟังข่าวจากทีวี) ฉันมองไปฝั่งตรงข้ามโรงเรียนฉันซึ่งตรงข้ามเป็นโรงเรียนบอนน่าส่วนโรงเรียนฉันโรงเรียนสภาวดี ชื่อไท๊ยไทย โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนพี่น้องมาตั้งหลายปีก่อนจนมีนักเรียนรุ่นหนึ่งไปหาเรื่องโรงเรียนบอนน่าจนเป็นศัษตูคู่แค้นกันมาจนฉันไม่กล้าจะข้ามไปฝั่งนั้นเลยแม้แต่นิดเดียวฉันมองเสื้อผ้าตัวเองที่เปียกจากน้ำฝนเมื่อตะกี้ก็นึกได้ว่าให้แฟนยัยพัดชามารับดีกว่า ฉันนึกพลางกดโทรศัพท์โทรหาพัดชาให้แฟนยัยนั้นมารับกลับบ้าน

“พัดชาแกให้ชีวานมารับฉันหน่อยดิ”

(ที่ไหน ?)

“หน้าโรงเรียนอะ ฝนตกกลับบ้านไม่ได้”

(เออ ๆเดะฉันกับชีวานไปรับแก)

“โอเคเลย แค่นี้นะ”

(อื้ม ตู้ดดดดดดดดดดดดดด)พัดชาขานรับแล้วตัดสายไปบทนำ

สายฝนกระหน่ำลงปกคลุมกรุงเทพ = = ตัวฉันเปียกปอนชนิดว่าเหมือนหมาตกน้ำร่มก็ไม่ได้พกมากรมอุตุวิทยาก็ไม่แจ้งอะไรเลยดูสิเดือดร้อน (รู้มาว่าเธอไม่ฟังข่าวจากทีวี) ฉันมองไปฝั่งตรงข้า