ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ช่วยชีวิต & ความรุสึกก่อตัว
------------- -:- ---------------- -:- ----------------
ในวันต่อมา...................
\"โฟนนนนนนนน ตื่นเดี๋ยวนี้นะ ตื่นๆๆ ตื่นเถิดชาวไทย อย่ามั่วหลับใหลลุ่มหลง\" ยัย 2 แฝดร้องเรียกชั้นด้วยเสียงประมาณ 180 เดซิเบล แถมยังตามด้วยเสียงเพลงอันน่าสะพรึงกลัว
เสียงพวกมันทำให้ชั้นถึงสะดุ้งโหยง สปริงตัวเก้งก้างจากเตียงอย่างรวดเร็ว หลังจากได้ตั้งสติอยู่สักพักชั้นถามพวกยัย 2 แฝดด้วยน้ำลายบูดๆ อย่างที่คนเพิ่งตื่นนอน
\"เดี๋ยวนี้หมามันนิยมมาเปี่ยนเวลาหอนแล้วหรอเนี่ย\"
\"อ๊ากกกกก ยัยโฟนนนนนนน แกตายยยยยยยย\"
\"555+ ชั้นล้อเล่นน่ะ พวกแกจายเยนดิ แล้วพวกแกจารีบปลุกชั้นไปหาพระแสงรัยเนี่ย\" ชั้นบอกไปพร้อมกับหาวหวอดๆ
\"ก้ชั้นจะชวนแกไปเล่นบานาน่าโบ๊ทกันงัย นี่ ๆ ยัยโฟนแกรีบไปอาบน้ำเลยเร็ว พวกเราจาลงไปกันแล้ว\"
\"เออ...ใช่ ชั้นลืมไปได้ไงเนี่ยว่ามาทะเล จะต้องตื่นแต่เช้าๆ มาสูดอากาศตอนเช้าริมทะเล และ เล่นบานาน่าโบ๊ทที่
แฉนนนนนน – ฉาาาาาาาา – หนุกกกกกกก\" ชั้นกระโดดเหยง ๆ ร้องเอ๋ง ๆ เข้าห้องน้ำไปทันที
< นางเอกของช้านกลายเปนหมาไปซะแล้ว - -\" : คิรคุง >
-----------------------------------------------------
Few Simple Tense
วันนี้ก้เปนวันที่สองของการมาเที่ยวครั้งนี้แล้วคับ นานๆผมจะมาเที่ยวต่างจังหวัดสักที ผมก้เลยอยากไปสูดอากาศที่บริสุทธิ์ของที่นี่สักกะหน่อย ก่อนที่จะกลับไปที่กรุงเทพ เมืองหลวงเมืองที่มีแต่ความอึดอัด < เพิ่งจะเหนแกมีสาระก้วันนี้แระนะนายฟิว : คิรคุง > แต่มาที่นี่ก้ไม่ได้สบายใจอย่างที่คิดหรอกนะ ก้เพราะตั้งแต่ที่ผมได้เจอกับยัยบ้านั่น ผู้หญิงอะไรก้ไม่รู้ช่างไม่มีความกุลสตรีอยู่ในตัวเอาซะเล้ย ผมยอมรับว่าหน้าตาของยัยนั่นก้ดูดีใช้ได้เลยแระ ถึงขั้นจะเรียกว่าสวยหรือน่ารักก้ได้ แต่เมื่อเอามาเปรียบเทียบกับคำพูดจาและการกระทำที่ยัยนั่นได้ทำกับผม ความสวยและความน่ารักของยัยนั่นลดลงไปทันตาเห็น เอาเหอะคับยังไงวันนี้ผมก้คิดว่าผมคงจะไม่เจอยัยบ้านั่นอีกแล้ว ถือว่าฟาดหัวหมา เอ้ย!!!! ฟาดเคราะห์ไปก้แล้วกันคับ
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
\"ไอ้คิดตื่นเว้ยยยยยยยยยยย\" ผมเรียกพร้อมกับกระโดดเตะก้านคอมัน < เว่อร์ไปม้างนายฟิว - -\" : คิรคุง >
ตอนนี้ส้งติงผมอยู่บนหน้ามันแย้ว แต่มันก้ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ใดๆทั้งสิ้น ผมนั่งรอมันเกือบครึ่งชั่วโมงมันก้ยังไม่ตื่นอยู่ดี
\"เห้ยยย !!!! นี่เมิงจะไม่ตื่นใช่มั้ยไอ้คิด กุหิวไส้ปลิ้นแล้วนะเว้ย เออ!!! กุไปเดินหาของกินคนเดียวก้ได้วะ\"
-----------------------------------------------------
ริมชายหาด.......ซ่า............ซ่า..............
\"เหลือที่นั่งว่างอีกตั้ง 2 ที่ ไม่มีน้องหรือเพื่อน มานั่งแล้วหรอ จะได้ไม่ขาดทุนไงครับ\" คนขับเจ็ตสกีลากเรือบานาน่าโบ๊ท ถามยัยโฟนที่นั่งทำท่าคล้ายจะไปออกศึกอยู่หน้าสุดของเรือก่อนจะลากออก ยัยโฟนกำลังจะส่ายหัวอย่างจนใจ แต่แล้วก้หันไปเห็นยัย 2 แฝดวิ่งไปหาไอ้หนุ่มหัวตั้ง หน้าตาคุ้น ๆ เดินกัดปีกไก่ย่างเคี้ยวตุ้ย ๆ
\"พี่ฟิว ว่างรึป่าวคะ อยากเล่นบานาน่าโบ๊ทมั้ย พอดีที่นั่งมันเหลือคะ\"
\"เอ่อ..คือว่าคือ..เอ่อ..คือตัวชั้น..เอ่อ..คือว่ามัน..เอ่อ..น้องเป็นคัยกันคับ หน้าคุ้นๆง่ะ\"
\"เราเพิ่งจะเจอกันเมื่อวานงัยคะ พี่จำได้มั้ย\"
อ๋อ น้องเป็นเพื่อนของยัย....................\"
\"ยัยอะไรยะ ไอ้หน้าจิ้งจก แล้วพวกแก 2 คน มาชวนมันทำไมเนี่ย\"
\"อ่าว โฟน ก้ที่นั่งมันเหลือ แล้วพอดีเห็นพี่ฟิวเดินมา\"
\"ไม่!!! ยังงัยชั้นก้ไม่ให้ไอ้หน้าจิ้งจกนี่ ไปเล่นบานาน่าโบ๊ท กับพวกเราแน่นอน\"
\"งั้นเอาเปนว่าที่น้อง 2 คนชวนพี่เมื่อกี้ พี่ตกลงนะคับ\"
\"ค่ะ งั้นเราไปกันเลยดีกว่านะคะพี่ฟิว\"
อ๊ากกกกกกกก ไม่มีคัยฟังที่ชั้นพูดเลยรึงัย
\"ยัยโฟนนนน ถ้าอยากเล่นก้รีบ ๆ ตามมานะ ช้านจะรอ\" ยัย 2 แฝด ตะโกนมาบอกชั้น
\"ฮึ่ย............................\"
แล้วยัยโฟนก้เดินตามไปด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอจัยซะเท่าไหร่นัก
----------------------------------------------------
นายฟิวเห็นยัยโฟนที่นั่งหน้า ตามด้วยยัย 2 แฝด ตัวกระเปี๊ยกที่ยิ่งกว่าเทอเข้าไปอีก นั่งเรียงกันอย่างไม่ค่อยสมดุลเท่าไหร่ แถมยังรู้สึกสนุกขึ้นมาด้วย ฉะนั้นไม่ถึง 2 วินาที ปีกไก่ทั้ง 3 อันก้เข้าไปทำปฏิกิริยาทางเคมีในกระเพราะของนายฟิว ขณะปีนขึ้นไปนั่งปิดท้ายเรือ
\"กรี๊ดดดด!!! วู้ ๆ\" < เหอ ๆ สนุกกันใหญ่เลยนะ ไปไม่เคยคิดจะชวนอะ : คิรคุง >
\"ตูมมม !!! ยัยโฟน ๆ พี่ฟิวตกน้ำลงไปแล้ว\"
\"หึ...หึ สมน้ำหน้า\"
\"ว้าย !!! เสื้อชูชีพหลุดจากตัวแล้ว\" ยัยเม่ตะโกนฝ่าลมที่ปะทะหน้า จนน้ำลายกระจายมาโดนยัยมิ้นเป็นหย่อม ๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
< ยี้ !!! >_< ยัยเม่ซกมกอะ : คิรคุง >
\"แล้วพวกแกจะมาบอกชั้นทำไมเนี่ย\"
\"แต่ยัยโฟน พี่เค้า...พี่เค้า...พี่เค้ากำลังจะจมนะ\" ยัยแฝดพูดแล้วเหมือนทำหน้าจะร้องไห้
\"เออ ๆ ก้ได้ ๆ\"
\"ตูมมมมมม !!!\" ยัยโฟนกระโดดนลงน้ำตาม และว่ายเข้าหาทันทีที่เห็นว่านายฟิวเริ่มจะสำลักและใกล้จะจม ส่วนพี่คนขับนะหรอไม่ต้องพูถึงหรอก ยังมัวแต่สตาร์ทเครื่องใหม่อยู่ตรงโน้นแน่ะ คิดดูละกันเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานดันทำเครื่องดับซะได้
\"เอ้า ๆ นี่นายเกาะแขนชั้นไว้ แล้วนี่ใส่เสื้อชูชีพยังไงให้มันหลุดหะ นี่ !!! ไม่ต้องเข้ามาใกล้ขนาดนั้น\" ยัยโฟนเข้าไปจับแขนนายฟิวพาดคอแต่กลายเป็นเหมือนว่าจะโดนกอดเข้าให้
\"ก้....ก้ ผมพยุงตัวไว้ไม่ได้นี่นา แขนผมข้างนี้มันเป็นตะคริว เพราะเมื่อกี้เกร็งมากไปหน่อย แฮ่ก...แฮ่ก\"
นายฟิวพูดไปด้วย หอบไปด้วย เพราะเหนื่อยจัด แต่พออยู่ใกล้ขนาดเนี้ย ก้เลยได้เห็นแก้มแดง ๆ และขนตาหนาเป็นแพของยัยโฟนชัดเต็มตา < ดูน่ารักกว่าเมื่อวานอีกใช่มั้ย นายฟิวเอ๋ย : คิรคุง >
\"ขอบคุนนะ เมื่อกี้นึกว่าจะม่องซะแล้ว\"
นายฟิวที่ผมเคยตั้งเด่เพราะจัดทรงด้วยเยล ตอนนี้ผมกลับลู่ลงมาเกือบจะปิดตาทั้ง 2 ข้าง ดูยุ่ง ๆ แต่ก้ดูเท่และเซ็กซี่ดีเหมือนกัน แหะ
\"จะไม่ช่วยได้ไงละ ก้เพื่อนชั้นเป็นคนชวนให้นายมาเล่นด้วย ถ้าขืนนายเป็นอะไรไป เพื่อนชั้นก้โดนข้อหาชวนคนมาตายโดยไตร่ตรองไว้ก่อนน่ะสิ\" < มีด้วยหรอข้อหานี้อะ มันอยู่ในมาตราที่เท่าไหร่หรอ ฟังดูทะแม่ง ๆ แหะ : คิรคุง>
\"งั้นเดี๋ยวผมขอตัวกลับ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องก่อนละกัน\"
ส่วนยัยโฟนก้เดินกลับไปเล่นบานาน่าโบ๊ทต่อ
-----------------------------------------------------
เวลา 5 ทุ่ม ครึ่ง
ระหว่างที่ชั้นกำลังนั่งดูรายการทีวีรายการโปรดอยู่ ตาของชั้นมันก้เริ่มจะปิดลง ชั้นเลยเอนตัวลงนอนบนที่นอนอัน แฉน จา นุ่ม นิ่ม พอหลับตาลงดันมีภาพของนายฟิวผุดขึ้นมาอยู่ในตัว
< หัวอันแสนจะกลวง ๆ เนี่ยนะ : คิรคุง >
< ------_________------\" : ยัยโฟน >
< ยัยโฟนแกชอบนายฟิวเข้าแล้วหรอ : คิรคุง >
< จะบ้าหรอ ชะ...ชั้นไม่ได้ชอบซะหน่อย : ยัยโฟน >
< ก้แน่ละสิ เพราะชั้นยังไม่ได้เขียนให้แกชอบตอนนี้นี่ : คิรคุง >
< เอาเหอะ ๆ มันจะเขียนตอนไหนก้เรื่องของแกย่ะ : ยัยโฟน >
ที่จิงจะว่าไป ถ้านายนั่นพูดดี ๆ ก้เป็นคนที่ใช้ได้เหมือนกันนะ แต่ก้ช่างเหอะ ยังงัยนายนั่นมันก้คงพูดดีกับชั้น แค่วันนี้วันเดียวเท่านั้นแหละ เห้อ....นอนดีกว่า ง่วงละ
คร่อก........ฟี้.......คร่อก........ฟี้........
< ทำไมมันหลับง่ายจัง แล้วดูมันกรนนะ ผู้หญิงบ้ารัยวะกรนด้วย ทุเ ร ส เจงง ชั้นเลือกนางเอกถูกคนมั้ยเนี่ย : คิรคุง>
< ชั้นรู้นะว่ากำลังด่าชั้นอยู่ ไอ้คิรคุง : ยัยโฟน >
< น้านน...ดูมัน หลับไปแล้วยังตื่นขึ้นมาด่าอีกนะ : คิรคุง >
-------------------------------------------
Few Simple Tense
ระหว่างที่นายฟิวกำลังยืนดูดาวอย่างโรแมนติก อยู่ที่ระเบียงนอกห้องอยู่นั้น นายฟิวก้ได้นึกถึงเหตุการณ์วันนี้ที่ยัยโฟนได้ช่วยชีวิตเค้าไว้ วันนี้ผมเกือบจะตายซะแล้ว ถ้าไม่ได้ยัยนั่นช่วยเอาไว้
ที่จิงยัยนั่นก้เป็นคนดี มีน้ำใจเหมือนกัน แหะ หรืออาจจะเป็นว่า แต่ก่อนผมมองเทอผิดไป
ก้ไม่แน่หรอก คัยจะไปรู้ละยัยนั่นอาจจะแค่แกล้งมาทำดีกับผมก้ได้นี่นา
แต่ก้ช่างมันเถอะ เรื่องแบบนี้มันก้ต้องดูกันไปนาน ๆ
เห้ออออ..................................
------------------- -:- ------------------ -:- -------------------------------
ในวันต่อมา...................
\"โฟนนนนนนนน ตื่นเดี๋ยวนี้นะ ตื่นๆๆ ตื่นเถิดชาวไทย อย่ามั่วหลับใหลลุ่มหลง\" ยัย 2 แฝดร้องเรียกชั้นด้วยเสียงประมาณ 180 เดซิเบล แถมยังตามด้วยเสียงเพลงอันน่าสะพรึงกลัว
เสียงพวกมันทำให้ชั้นถึงสะดุ้งโหยง สปริงตัวเก้งก้างจากเตียงอย่างรวดเร็ว หลังจากได้ตั้งสติอยู่สักพักชั้นถามพวกยัย 2 แฝดด้วยน้ำลายบูดๆ อย่างที่คนเพิ่งตื่นนอน
\"เดี๋ยวนี้หมามันนิยมมาเปี่ยนเวลาหอนแล้วหรอเนี่ย\"
\"อ๊ากกกกก ยัยโฟนนนนนนน แกตายยยยยยยย\"
\"555+ ชั้นล้อเล่นน่ะ พวกแกจายเยนดิ แล้วพวกแกจารีบปลุกชั้นไปหาพระแสงรัยเนี่ย\" ชั้นบอกไปพร้อมกับหาวหวอดๆ
\"ก้ชั้นจะชวนแกไปเล่นบานาน่าโบ๊ทกันงัย นี่ ๆ ยัยโฟนแกรีบไปอาบน้ำเลยเร็ว พวกเราจาลงไปกันแล้ว\"
\"เออ...ใช่ ชั้นลืมไปได้ไงเนี่ยว่ามาทะเล จะต้องตื่นแต่เช้าๆ มาสูดอากาศตอนเช้าริมทะเล และ เล่นบานาน่าโบ๊ทที่
แฉนนนนนน – ฉาาาาาาาา – หนุกกกกกกก\" ชั้นกระโดดเหยง ๆ ร้องเอ๋ง ๆ เข้าห้องน้ำไปทันที
< นางเอกของช้านกลายเปนหมาไปซะแล้ว - -\" : คิรคุง >
-----------------------------------------------------
Few Simple Tense
วันนี้ก้เปนวันที่สองของการมาเที่ยวครั้งนี้แล้วคับ นานๆผมจะมาเที่ยวต่างจังหวัดสักที ผมก้เลยอยากไปสูดอากาศที่บริสุทธิ์ของที่นี่สักกะหน่อย ก่อนที่จะกลับไปที่กรุงเทพ เมืองหลวงเมืองที่มีแต่ความอึดอัด < เพิ่งจะเหนแกมีสาระก้วันนี้แระนะนายฟิว : คิรคุง > แต่มาที่นี่ก้ไม่ได้สบายใจอย่างที่คิดหรอกนะ ก้เพราะตั้งแต่ที่ผมได้เจอกับยัยบ้านั่น ผู้หญิงอะไรก้ไม่รู้ช่างไม่มีความกุลสตรีอยู่ในตัวเอาซะเล้ย ผมยอมรับว่าหน้าตาของยัยนั่นก้ดูดีใช้ได้เลยแระ ถึงขั้นจะเรียกว่าสวยหรือน่ารักก้ได้ แต่เมื่อเอามาเปรียบเทียบกับคำพูดจาและการกระทำที่ยัยนั่นได้ทำกับผม ความสวยและความน่ารักของยัยนั่นลดลงไปทันตาเห็น เอาเหอะคับยังไงวันนี้ผมก้คิดว่าผมคงจะไม่เจอยัยบ้านั่นอีกแล้ว ถือว่าฟาดหัวหมา เอ้ย!!!! ฟาดเคราะห์ไปก้แล้วกันคับ
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
\"ไอ้คิดตื่นเว้ยยยยยยยยยยย\" ผมเรียกพร้อมกับกระโดดเตะก้านคอมัน < เว่อร์ไปม้างนายฟิว - -\" : คิรคุง >
ตอนนี้ส้งติงผมอยู่บนหน้ามันแย้ว แต่มันก้ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ใดๆทั้งสิ้น ผมนั่งรอมันเกือบครึ่งชั่วโมงมันก้ยังไม่ตื่นอยู่ดี
\"เห้ยยย !!!! นี่เมิงจะไม่ตื่นใช่มั้ยไอ้คิด กุหิวไส้ปลิ้นแล้วนะเว้ย เออ!!! กุไปเดินหาของกินคนเดียวก้ได้วะ\"
-----------------------------------------------------
ริมชายหาด.......ซ่า............ซ่า..............
\"เหลือที่นั่งว่างอีกตั้ง 2 ที่ ไม่มีน้องหรือเพื่อน มานั่งแล้วหรอ จะได้ไม่ขาดทุนไงครับ\" คนขับเจ็ตสกีลากเรือบานาน่าโบ๊ท ถามยัยโฟนที่นั่งทำท่าคล้ายจะไปออกศึกอยู่หน้าสุดของเรือก่อนจะลากออก ยัยโฟนกำลังจะส่ายหัวอย่างจนใจ แต่แล้วก้หันไปเห็นยัย 2 แฝดวิ่งไปหาไอ้หนุ่มหัวตั้ง หน้าตาคุ้น ๆ เดินกัดปีกไก่ย่างเคี้ยวตุ้ย ๆ
\"พี่ฟิว ว่างรึป่าวคะ อยากเล่นบานาน่าโบ๊ทมั้ย พอดีที่นั่งมันเหลือคะ\"
\"เอ่อ..คือว่าคือ..เอ่อ..คือตัวชั้น..เอ่อ..คือว่ามัน..เอ่อ..น้องเป็นคัยกันคับ หน้าคุ้นๆง่ะ\"
\"เราเพิ่งจะเจอกันเมื่อวานงัยคะ พี่จำได้มั้ย\"
อ๋อ น้องเป็นเพื่อนของยัย....................\"
\"ยัยอะไรยะ ไอ้หน้าจิ้งจก แล้วพวกแก 2 คน มาชวนมันทำไมเนี่ย\"
\"อ่าว โฟน ก้ที่นั่งมันเหลือ แล้วพอดีเห็นพี่ฟิวเดินมา\"
\"ไม่!!! ยังงัยชั้นก้ไม่ให้ไอ้หน้าจิ้งจกนี่ ไปเล่นบานาน่าโบ๊ท กับพวกเราแน่นอน\"
\"งั้นเอาเปนว่าที่น้อง 2 คนชวนพี่เมื่อกี้ พี่ตกลงนะคับ\"
\"ค่ะ งั้นเราไปกันเลยดีกว่านะคะพี่ฟิว\"
อ๊ากกกกกกกก ไม่มีคัยฟังที่ชั้นพูดเลยรึงัย
\"ยัยโฟนนนน ถ้าอยากเล่นก้รีบ ๆ ตามมานะ ช้านจะรอ\" ยัย 2 แฝด ตะโกนมาบอกชั้น
\"ฮึ่ย............................\"
แล้วยัยโฟนก้เดินตามไปด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอจัยซะเท่าไหร่นัก
----------------------------------------------------
นายฟิวเห็นยัยโฟนที่นั่งหน้า ตามด้วยยัย 2 แฝด ตัวกระเปี๊ยกที่ยิ่งกว่าเทอเข้าไปอีก นั่งเรียงกันอย่างไม่ค่อยสมดุลเท่าไหร่ แถมยังรู้สึกสนุกขึ้นมาด้วย ฉะนั้นไม่ถึง 2 วินาที ปีกไก่ทั้ง 3 อันก้เข้าไปทำปฏิกิริยาทางเคมีในกระเพราะของนายฟิว ขณะปีนขึ้นไปนั่งปิดท้ายเรือ
\"กรี๊ดดดด!!! วู้ ๆ\" < เหอ ๆ สนุกกันใหญ่เลยนะ ไปไม่เคยคิดจะชวนอะ : คิรคุง >
\"ตูมมม !!! ยัยโฟน ๆ พี่ฟิวตกน้ำลงไปแล้ว\"
\"หึ...หึ สมน้ำหน้า\"
\"ว้าย !!! เสื้อชูชีพหลุดจากตัวแล้ว\" ยัยเม่ตะโกนฝ่าลมที่ปะทะหน้า จนน้ำลายกระจายมาโดนยัยมิ้นเป็นหย่อม ๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
< ยี้ !!! >_< ยัยเม่ซกมกอะ : คิรคุง >
\"แล้วพวกแกจะมาบอกชั้นทำไมเนี่ย\"
\"แต่ยัยโฟน พี่เค้า...พี่เค้า...พี่เค้ากำลังจะจมนะ\" ยัยแฝดพูดแล้วเหมือนทำหน้าจะร้องไห้
\"เออ ๆ ก้ได้ ๆ\"
\"ตูมมมมมม !!!\" ยัยโฟนกระโดดนลงน้ำตาม และว่ายเข้าหาทันทีที่เห็นว่านายฟิวเริ่มจะสำลักและใกล้จะจม ส่วนพี่คนขับนะหรอไม่ต้องพูถึงหรอก ยังมัวแต่สตาร์ทเครื่องใหม่อยู่ตรงโน้นแน่ะ คิดดูละกันเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานดันทำเครื่องดับซะได้
\"เอ้า ๆ นี่นายเกาะแขนชั้นไว้ แล้วนี่ใส่เสื้อชูชีพยังไงให้มันหลุดหะ นี่ !!! ไม่ต้องเข้ามาใกล้ขนาดนั้น\" ยัยโฟนเข้าไปจับแขนนายฟิวพาดคอแต่กลายเป็นเหมือนว่าจะโดนกอดเข้าให้
\"ก้....ก้ ผมพยุงตัวไว้ไม่ได้นี่นา แขนผมข้างนี้มันเป็นตะคริว เพราะเมื่อกี้เกร็งมากไปหน่อย แฮ่ก...แฮ่ก\"
นายฟิวพูดไปด้วย หอบไปด้วย เพราะเหนื่อยจัด แต่พออยู่ใกล้ขนาดเนี้ย ก้เลยได้เห็นแก้มแดง ๆ และขนตาหนาเป็นแพของยัยโฟนชัดเต็มตา < ดูน่ารักกว่าเมื่อวานอีกใช่มั้ย นายฟิวเอ๋ย : คิรคุง >
\"ขอบคุนนะ เมื่อกี้นึกว่าจะม่องซะแล้ว\"
นายฟิวที่ผมเคยตั้งเด่เพราะจัดทรงด้วยเยล ตอนนี้ผมกลับลู่ลงมาเกือบจะปิดตาทั้ง 2 ข้าง ดูยุ่ง ๆ แต่ก้ดูเท่และเซ็กซี่ดีเหมือนกัน แหะ
\"จะไม่ช่วยได้ไงละ ก้เพื่อนชั้นเป็นคนชวนให้นายมาเล่นด้วย ถ้าขืนนายเป็นอะไรไป เพื่อนชั้นก้โดนข้อหาชวนคนมาตายโดยไตร่ตรองไว้ก่อนน่ะสิ\" < มีด้วยหรอข้อหานี้อะ มันอยู่ในมาตราที่เท่าไหร่หรอ ฟังดูทะแม่ง ๆ แหะ : คิรคุง>
\"งั้นเดี๋ยวผมขอตัวกลับ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องก่อนละกัน\"
ส่วนยัยโฟนก้เดินกลับไปเล่นบานาน่าโบ๊ทต่อ
-----------------------------------------------------
เวลา 5 ทุ่ม ครึ่ง
ระหว่างที่ชั้นกำลังนั่งดูรายการทีวีรายการโปรดอยู่ ตาของชั้นมันก้เริ่มจะปิดลง ชั้นเลยเอนตัวลงนอนบนที่นอนอัน แฉน จา นุ่ม นิ่ม พอหลับตาลงดันมีภาพของนายฟิวผุดขึ้นมาอยู่ในตัว
< หัวอันแสนจะกลวง ๆ เนี่ยนะ : คิรคุง >
< ------_________------\" : ยัยโฟน >
< ยัยโฟนแกชอบนายฟิวเข้าแล้วหรอ : คิรคุง >
< จะบ้าหรอ ชะ...ชั้นไม่ได้ชอบซะหน่อย : ยัยโฟน >
< ก้แน่ละสิ เพราะชั้นยังไม่ได้เขียนให้แกชอบตอนนี้นี่ : คิรคุง >
< เอาเหอะ ๆ มันจะเขียนตอนไหนก้เรื่องของแกย่ะ : ยัยโฟน >
ที่จิงจะว่าไป ถ้านายนั่นพูดดี ๆ ก้เป็นคนที่ใช้ได้เหมือนกันนะ แต่ก้ช่างเหอะ ยังงัยนายนั่นมันก้คงพูดดีกับชั้น แค่วันนี้วันเดียวเท่านั้นแหละ เห้อ....นอนดีกว่า ง่วงละ
คร่อก........ฟี้.......คร่อก........ฟี้........
< ทำไมมันหลับง่ายจัง แล้วดูมันกรนนะ ผู้หญิงบ้ารัยวะกรนด้วย ทุเ ร ส เจงง ชั้นเลือกนางเอกถูกคนมั้ยเนี่ย : คิรคุง>
< ชั้นรู้นะว่ากำลังด่าชั้นอยู่ ไอ้คิรคุง : ยัยโฟน >
< น้านน...ดูมัน หลับไปแล้วยังตื่นขึ้นมาด่าอีกนะ : คิรคุง >
-------------------------------------------
Few Simple Tense
ระหว่างที่นายฟิวกำลังยืนดูดาวอย่างโรแมนติก อยู่ที่ระเบียงนอกห้องอยู่นั้น นายฟิวก้ได้นึกถึงเหตุการณ์วันนี้ที่ยัยโฟนได้ช่วยชีวิตเค้าไว้ วันนี้ผมเกือบจะตายซะแล้ว ถ้าไม่ได้ยัยนั่นช่วยเอาไว้
ที่จิงยัยนั่นก้เป็นคนดี มีน้ำใจเหมือนกัน แหะ หรืออาจจะเป็นว่า แต่ก่อนผมมองเทอผิดไป
ก้ไม่แน่หรอก คัยจะไปรู้ละยัยนั่นอาจจะแค่แกล้งมาทำดีกับผมก้ได้นี่นา
แต่ก้ช่างมันเถอะ เรื่องแบบนี้มันก้ต้องดูกันไปนาน ๆ
เห้ออออ..................................
------------------- -:- ------------------ -:- -------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น