คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 8 เจ้าชายนิทรา
บทที่ 8 ยาพิษ
<.ระเบียงทางเดินหน้าบ้านกริฟฟินดอร์.>
"เกรงเจอร์" มัลฟอยตะโกนเรียกเฮอไมโอนี่ที่กำลังจะเดินกลับเข้าห้อง
"อะไร" เฮอไมโอนี่ตอบเสียงเย็นชา
"ยัยนั้นมาที่นี่หรือเปล่า"
"พากินสันน่ะหรอ"
"ใช่"
"ยังไม่มาหรอ ตามหาเขาอยู่หรือไง"
"ใช่" มัลฟอยยังคงหอบอยู่
"เพราะจะได้บอกรักเธอใช่มั้ย"
"หะ ให้ฉันบอกรักใครนะ"
"พากินสันบอกฉันหมดทุกเรื่องแล้วมัลฟอย ทั้งเหตุผลที่เธอต้องมั้นกับเขาและที่เธอมาคบกับฉันด้วย"
"หมายความว่าไงเกรงเจอร์ฉันไม่เข้าใจ"
"ยังจะเล่นละครอีกหรือไง เธอมีพากินสันอยู่แล้วเธอจะมาคบกับฉันทำไม"
"เดี๋ยวก่อนเกรงเจอร์ อธิบายให้ฟังก่อนซิฉันไม่เข้าใจพากินสันมาพูดอะไรกับเธอหรือไงกัน" เขาคว้าแขนเธอไว้ก่อนที่เธอจะปีนผ่านช่องรูปภาพ
เสียงของคนทั้งคู่ดังจนคนที่นั่งอยู่ในห้องต้องออกมาดู รอนกับแฮร์รี่ก็ด้วย
"พอเถอะมัลฟอยเขามาบอกกับฉันหมดแล้ว เธอหลอกฉันมาตลอดเลย" น้ำใสไหลลงอาบแก้มของเด็กสาว
"ฉันไม่หลอกอะไรเธอ" มัลฟอยยังคงงงอยู่
"ขอทางหน่อยครับขอทางหน่อย" รอนกับแฮร์รี่เดินฝ่าฝูงชนเข้ามาระหว่างคนทั้งคู่
"เฮอไมโอนี่" แฮร์รี่ร้องเดินเข้าไปหาเธอ
"เธอเป็นอะไรเนี่ย มัลฟอยนายทำอะไรเธอ" รอนถาม ความโกรธผุดขึ้นมาในสมองของเขา
"เปล่า ฉันยังงงอยู่เลย" มัลฟอยบอก
"พอเถอะมัลฟอย นายกลับไปเถอะ พวกเราขอร้องก่อนที่เรื่องมันจะไปถึงอาจารย์" แฮร์รี่บอกระหว่างที่พาเฮอไมโอนี่เข้าไปหลังรูปภาพ
"แต่ฉัน" มัลฟอยมองหน้ารอนที่แดงจัดด้วยความโกรธ "ก็ได้" มัลฟอยตอบเสียงอ่อย ก่อนจะเดินจากไป
<.ห้องนั่งเล่นกริฟฟินดอร์.>
"มีอะไรเกิดขึ้นเฮอไมโอนี่ ทำไมยัยพากินสันถึงกลายเป็นมัลฟอย" รอนถามด้วยความสงสัยและเป็นห่วง
"พากินสันมาบอกฉันเรืองมัลฟอย" เธอตอบ
"แล้วไงต่อ"
"พากินสันบอกว่ามัลฟอยเป็นแฟนกับเธออยุ่ก่อนแล้วที่เขาจะมาคบกับฉัน"
"ก็ยัยนั้นมันแฟนเก่ามัลฟอยนี่"
"ไม่รอนตอนนี้เขาก็คบกันอยู่"
"ว่าไงนะ" แฮร์รี่ร้อง
"เขาคบกันอยู่" น้ำใสเอ้อล้นออกมาจากนัยตาไหลอาบแกล้มของเธอมากกว่าเดิม แฮร์รี่บอกเธอด้วยความเห็นใจเช่นเดียวกับ
รอน และรู้สึกแค้นมัลฟอยเช่นกัน ทั้งคู่พาเธอขึ้นหอนอนและเฝ้าเธอจนหลับ ก่อนที่พวกเขาจะกลับเข้าหอนอนของตัวเอง
<.หอนอนกริฟฟินดอร์ ชาย.>
"นายคิดว่าไงแฮร์รี่" รอนถามพลางมองไปนอกหน้าต่าง
"ไม่รู้"
"ฉันสงสารเฮอไมโอนี่ ฉันไม่รู้จะทำยังไงเพื่อจะช่วยเธอได้"
"ถ้าเฮอไมโอนี่เลิกกับมัลฟอยนายว่ามันจะเป็นยังไง"
"เราคงเห็นเธอซึมไปอีกนานเลยละ"
"แล้วถ้าฉันบอกว่าฉันชอบเฮอไมโอนี่ล่ะ เธอจะหายซึมเศร้าบ้างมั้ย" ไม่มีคำตอบจากรอน นอกจากว่าเขาจะมองไปทางแฮร์รี่ด้วยความตะลึง
<.ห้องโถงใหญ่.>
"เฮอไมโอนี่ยังไม่มาอีกหรอ" แฮร์รี่ถามรอนซึ่งมีน้ำฟักทองอยู่เต็มปาก
"ยัง แฮร์รี่นายพูดจริงหรอ" รอนตอบและถามเขากลับเมื่อดื่มน้ำฟักทองหมดแล้ว
"เอ่อ...ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าใช่หรือเปล่า"
"มันเกิดขึ้นเมื่อไร ตอนไหนทำไมนายไม่รีบบอกฉันล่ะ"
"ตั้งแต่เดือนที่แล้ว ตอนที่เฮอไมโอนี่ตกจากไม้กวาดหรือตอนที่เธอจูบกับมัลฟอยต่อหน้าพากินสันล่ะมั้ง"
"งั้นหรอ" รอนบอกเสียงอ่อยๆ
"อรุณสวัสดิ์พอตเตอร์ วีสลีย์" เสียงแหลมของแพนซี่พากินสันดังใกล้ๆกับตัวเจ้าของชื่อ
"เธอมาทำอะไรโต๊ะบ้านเรา" รอนถามอย่างเย็นชา
"มาทักทายนิดหน่อย แล้วเกรงเจอร์ล่ะ" แพนซี่ถามพลางวางแก้วในมือลงบนโต๊ะ
"ยังไม่มา เธอใช่มั้ยที่มาบอกเรื่องมัลฟอยให้ยัยนั้นรู้" แฮร์รี่บอกเสียงดัง
"ใช่ ฉันเอง ฉันก็ต้องเอาของของฉันคืนบ้านมันเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วนี่"
"เธอนี่มัน"
"ฉันว่าฉันไปดีกว่าเพราะมัลฟอยคงกำลังรอบอกรักฉันอยู่แน่ๆ" แพนซี่เดินไปพร้อมกับแก้วเปล่าที่เธอหยิบไปจากโต๊ะ
"ยัยนั้นมาทำไม" เฮอไมโอนี่ที่เพิ่งมาถึงถามด้วยความประหลาดใจ
"เฮอไมโอนี่ฉันนึกว่าเธอจะไม่ลงมาแล้วซะอีก" รอนบอก ระหว่างที่เธอนั่งลงข้างแฮร์รี่
"เอาน้ำหน่อยมั้ย" แฮร์รี่ถาม เขายกเยือกขึ้นมาเตรียมที่จะเเทใส่แก้มให้เธอ
"ไม่ต้องหรอก มีน้ำในแก้วอยู่แล้ว" เธอบอก ระหว่างเธอเธอกำลังจะดื่มน้ำมัลฟอยก็เดินเข้ามาพอดี
"เกรงเจอร์ เธอต้องฟังฉันอธิบายนะ" พากินสันวิ่งตามเขามาทีหลัง
"อะไรอีกมัลฟอย นายไปไกลๆพวกเราเลยเถอะ"
"ยัยนี่พูดโกหกเธอดูไม่ออกหรือไง" เฮอไมโอนี่ไม่ตอบอะไรพลางยกแก้มน้ำจะดื่ม มัลฟอยเหลือบไปเห็นน้ำที่เธอจะดื่มและนึก
ออกถึงข้อความที่เขียนไว้ในกระดาษที่เขาเจอ แฮร์รี่เหลือบไปเห็นรอยยิ้มจางๆของพากินสันตอนที่น้ำในปก้วจะไหลเข้าปากของเธอ
"อย่าดื่มนะ" เขาคว้าแก้วเธอมาจากมือ และดื่มมันเข้าไป
"อย่านะมัลฟอย" พากินสันร้องลั่น
หลังประโยคเมื่อครู่จบมัลฟอยล้มลงไปกองกับพื้น พากินสัยกรี๊ดลั่นก่อนจะวิ่งหนีไป ส่วนเฮอไมโอนี่รีบลุกจากที่นั่งไปดูมัลฟอย
ด้วยความตกใจ "มัลฟอยๆๆๆ" เธอร้องเรียกมัลฟอยที่ไม่ได้สติอยู่นาน
<.ห้องพยาบาล.>
"มัลฟอยเป็นไงบ้างคะ" เฮอไมโอนี่ถามเมื่อมาดามพอมฟรีออกมาจากม่านที่ปิดร่างของมัลฟอยไว้
"เอ่อ...เธอเป็นเพื่อนเขางั่นหรอ" มาดามถามเมื่อเห็นแฮร์รี่ รอน เฮอไมโอนี่ และเมื่อเธอมองไปยั้งหลังประตูที่เต็มไปด้วยนักเรียนหลายคน
"ค่ะ เราเป็นเพื่อนเขา"
"คุณเกรงเจอร์ เธอรู้หรือเปล่าว่าเขากินอะไรเข้าไป" ดับเบอร์ดอร์าม เมื่อเขาพยายามฟ่าฝูงชนเข้ามาสำเร็จ
"น้ำในแก้วของหนูค่ะ หนูกำลังจะดื่มแล้วเขาก็ตะโกนออกมาว่าอย่าอื่มแล้วคว้าแก้วของน้ำไปดื่มค่ะ" เธอตอบ
"งั้นหรอ"
"งั้นฉันต้องเสียใจด้วยนะคุณเกรงเจอร์"
"แต่ อัลบัดเราไม่ควรจะบอกเรืองนี้นะ" มาดามพอมฟรีพูด
"ทำไมหรอกคะมัลฟอยเป็นอะไร" เฮอไมโอนี่ถามด้วยความกัลวลก่อนจะได้คำตอบที่ไม่น่ายินดีเท่าไรจากอาจารย์ใหญ่
"มัลฟอยต้องกลายเป็นเจ้าชายนิทรา"
ความคิดเห็น