คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Meeting
กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เสียงนาฬิกาปลุกเครื่องจิ๋วดังขึ้นบ่งบอกว่านี่เป็นเวลาเช้าแล้ว ชายหนุ่มที่กำลังหลับไหลอยู่บนเตียงค่อยๆ เลื่อนมือมาปิดนาฬิกาเรือนนั้น และลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ
“อื้ออออออออออออออ เช้าแล้วเหรอเนี่ย”
I'm an ordinary man~~~~~~~~~~~
“ฮัลโหล”
(ฮัลโหล คีบอม วันนี้นายต้องเข้าบริษัทเร็วหน่อยนะ มีลูกค้ารายนึงเขาอยากคุยกับนายน่ะ)
“หืม? นี่พี่อยู่บริษัทแล้วเหรอ”
(ใช่ ฉันก็โดนโทรตามตัวมาเหมือนกัน ก็พวกเรามันตำแหน่งต่ำนี่นา งานก็เลยเยอะเป็นเรื่องปกติ หึๆๆ)
“ต่ำมากเลยพี่!! แต่นี่มันแค่หกโมงเช้าเองนะ”
(เออน่า รีบๆมาแล้วกัน)
“ครับๆ”
(งั้นแค่นี้ก่อนนะ งานยุ่ง)
“ดะ...เดี๋ยวครับพี่ฮีชอล”
ตู๊ดดดๆๆๆ
“เห้อออออออ.....”
ชายหนุ่มนามคีบอมวางโทรศัพท์ไว้บนเตียงนอนแล้วรีบเดินไปหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำทันที
ซ่าๆๆๆๆๆๆๆ
เนื่องจากท่านประธานบริษัทตระกูลคิมเพิ่งเสียชีวิตไปได้ไม่นาน หน้าที่และทรัพย์สมบัติทั้งหมดจึงตกเป็นของทายาทเลือดร้อนและเย็นทั้งสอง คิมฮีชอลและคิมคีบอม ทายาทของคิมมินวอน พี่น้องคู่นี้มีลักษณะนิสัยต่างกันอย่างกันอย่างสิ้นเชิง คนเป็นพี่หน้าตาสวยดังผู้หญิงสวยคนนึงแต่นิสัยของเขานั้นช่างไม่เหมาะกับหน้าตาเอาซะเลย ถ้าเปรียบกับคีบอมเขาเป็นคนที่นิ่งเงียบ ดูสุขุมสุภาพเรียบร้อย (มันช่างต่างอะไรกันเช่นนี้ ๕๕๕+) แต่ยังไงทั้งคู่ก็ยังเข้ากันได้อย่างดี อาจจะมีทะเลาะกันบ้าง แต่ก็น้อยครั้ง
I'm an ordinary man ~~~~~~~~~
“ใครโทรมาอีกนะ” คีบอมบ่นเบาๆออกมา เพราะเขากำลังรีบแต่งตัวเพื่อที่จะต้องเข้าไปบริษัทของตน
“ฮัลโหล”
(บอม เย็นนี้ว่างมั้ย?)
“ฮยอกแจเหรอ ผมก็ไม่ค่อยมั่นใจนะ เพราะพี่ชายเพิ่งโทรมาบอกเมื่อกี้เองว่าวันนี้งานที่บริษัทยุ่งน่ะ เอ๊ะ ว่าแต่นายโทรมาทำไมแต่เช้าเนี่ย”
(ฉันก็ต้องรีบไปทำงานเหมือนกันน่ะสิ เอางี้แล้วกัน ถ้านายว่างนายโทรมาหาฉันนะ คือฉันมีธุระอยากคุยกับนายน่ะ)
“ได้ๆ แค่นี้ก่อนนะ ผมรีบ”
ด้วยอายุที่ยังน้อยของคิมคีบอม ถ้าเป็นทุกคนก็คงคิดว่า มันไม่เหมาะสมเอาซะเลย ที่เด็กหนุ่มวัยเพียงยี่สิบย่างยี่สิบเอ็ดปีต้องลาออกจากการเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย เพื่อมาบริหารงานที่ผู้เป็นพ่อของตนทิ้งไว้ให้ และหากไม่มีพี่ชายของเขา คิมฮีชอล.........เขาก็คงจะไม่มีที่พึ่งใดเลยๆ เพราะตนเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยออกสังคม แต่ก็พอมีเพื่อนและรุ่นพี่ที่สนิทบ้าง
บรื๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
รถ BMW คันงามเลื่อนออกไปอย่างรวดเร็ว ระหว่างทางที่คีบอมขับรถไปนั้น ฝนก็เกิดตกออกมาไม่ขาดสาย ทำให้น้ำเต็มพื้นถนน และด้วยความเร็วที่คีบอมขับรถไปนั้น การเสียดสีของล้อรถกับน้ำที่เต็มถนน ก็กระเด็นไปโดนคนข้างทางที่ยืนอยู่
“เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!”
ซู่ววววววววววว
:@!!
“ขับรถภาษาบ้าอะไรเนี่ย!!!”
ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างถนนโดนการกระทำของรถคีบอมนั้น ตะโกนไล่หลังตามมา แต่คีบอมไม่สนใจเลย เขาสนใจเพียงแต่ว่าต้องไปถึงบริษัทให้เร็วที่สุดเท่านั้น
“แล้วฉันจะไปบริษัทตระกูลคิมสภาพแบบนี้เนี่ยนะ! ให้ตายเถอะลีทงเฮ วันนี้มันวันอะไรของนายเนี่ย!!”
ณ บริษัทตระกูลคิม
คีบอมรีบหยิบเสื้อสูทในรถ แล้วลุกออกจากรถคันหรูของตนอย่างรวดเร็ว
ติ๊ง
“กดชั้น 30 ให้ผมด้วยครับ” คีบอมเอ่ยบอกคนที่อยู่ทางด้านหน้าของลิฟท์ เพราะตนโดนคนที่เพิ่งเดินเข้ามาเบียดไปอยู่ด้านหลัง
ติ๊ง
“ว้าย คุณคีบอมมาแล้ว หล่อจังเลย>///<” เลขานุการคนนึงพูดขึ้นมา ด้วยรูปร่างหน้าตาที่หล่อเหลาของคีบอมแล้ว ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ธรรมดามาก
“หล่อเหมือนพ่อเลยเนอะ แต่คุณฮีชอลเนี่ยสิ สวยมากเลย แปลกจริงๆ”
“สงสัยจะได้แม่มาเยอะมั้ง อิอิ”
คีบอมรีบมุ่งหน้าเดินตรงไปยังหน้าห้องของคิมฮีชอล ซึ่งอยู่ถัดจากห้องของเขาไปเพียงหนึ่งห้อง
ก๊อกๆๆๆ
“คุณฮีชอลคะ คุณคีบอมมาแล้วค่ะ”
“อืมๆ เข้ามาเลย”
ชายหนุ่มหน้าสวยนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวงาม แล้วจิบกาแฟอย่างสบายใจ
“ทำไมพี่ดูนิ่งงี้ล่ะครับ ไหนบอกงานเยอะไง”
“งานฉันน่ะเสร็จไปแล้ว เหลือแต่งานนายแล้วคราวนี้”
“อ้าว ไหนพี่บอกงานยุ่ง”
“ก็มันยุ่งไงเมื่อกี้ แต่ตอนนี้ว่างแล้ว”
“โหพี่!!แล้วก็หลอกให้ผมรีบมา ฝนก็ตก” คีบอมพูดออกมาอย่างอารมณ์เสีย
“เออน่าๆ นายต้องพบลูกค้านี่นา เอาไว้เย็นนี้ฉันจะถ่ายบาปให้โดยการเลี้ยงจาจังมยอนนายแล้วกัน”
“ฮ่าๆ ไม่ต้องก็ได้ครับ เย็นนี้ผมมีนัดกับฮยอกแจ”
“เหรอ ฮ่าๆๆ แหม พอมีแฟนล่ะเนี่ย ไม่นึกถึงพี่เลยนะ”
“แฟน!แฟนที่ไหนกันล่ะพี่ บอกแล้วว่าเขาเป็นเพื่อนผม”
“แน่ใจนะ วันนั้นฉันยังเห็นนายสองคนนั่งซบกันอยู่เลย” ฮีชอลมีความสุขมากๆ เมื่อได้แกล้งคน โดยเฉพาะน้องชายสุดที่รักของตน
“พี่ไม่ต้องเชื่อก็ได้ งั้นผมกลับห้องแล้วนะ มีอะไรโทรหาแล้วกัน”
“อืมๆ ไม่โทรหรอก จะเดินไปเลย”
คีบอมเดินออกมาจากห้องของฮีชอล เขาไม่สงสัยเลยว่าทำไมพี่ชายของเขายังโสดอยู่ถึงทุกวันนี้ ไอ้หน้าตาน่ะก็ได้อยู่หรอก แต่นิสัยเนี่ย ไม่ผ่านเลย
“ไม่ผ่านเลยพี่....ถ้าให้ผมให้คะแนนเนี่ย แต่ยังไงพี่ชายผมก็น่ารักเสมอนะ”
“คุณคีบอมคะ ลูกค้ามารอแล้วค่ะ”
“เหรอครับ : ) ขอบคุณนะแทยอน” คีบอมพูดแล้วส่งยิ้มหวานๆ ให้กับเลขานุการหน้าห้องของตน ซึ่งเขาหารู้ไม่ว่า รอยยิ้มที่เขาส่งให้เธอทุกวันแบบนี้ ทำให้แมยอนนั้น ตกหลุมรักคีบอมอย่างโงหัวไม่ขึ้นแล้ว
“มะ...ไม่เป็นอะไรค่ะ>///<”
แอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คีบอมเดินเข้าห้องของตน แล้วมองบุคคลที่นั่งอยู่บนโซฟา
‘น่ารัก..............’
‘หล่อ................’
“อ้าว คุณคิมมาแล้วเหรอครับ ผมขอโทษที ที่นั่งบนโซฟาหรูตัวนี้โดยไม่ได้รับอนุญาต” ชายคนนั้นลุกขึ้นแล้วก้มหัวขอโทษคีบอม
“ไม่เป็นอะไรหรอกครับ มานั่งตรงนี้สิ” คีบอมยิ้มแล้วชี้ไปที่เก้าอี้ที่อยู่ตรงข้ามโต๊ะของตน
‘หล่อจังเลย......เวลายิ้มน่ารักจังเลย.....’
“นี่เราคิดอะไรเนี่ย”
“เอ่อ...คุณพูดกับผมหรือเปล่าครับ” คีบอมถามชายคนนั้นคนที่ตนคิดว่าน่ารักเพราะเขาพูดพึมพำออกมา
“เปล่าครับๆ” ว่าแล้วชายคนนั้นก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ที่คีบอมบอก แล้วหนุ่มหน้าตี๋ก็เดินไปนั่งยังเก้าอี้ทำงานของตน
“คุณชื่ออะไรล่ะ” คีบอมถามชายหน้าหวาน
“ลีทงเฮ..”
“ผมชื่อคิมคีบอมนะ เป็นน้องชายของพี่ฮีชอล”
“คีบอม...”
“ครับ?”
“เอ่อ...เปล่าครับๆ นี่เอกสารที่ผมเตรียมมา” ทงเฮอ้ำอึ้ง แล้วหยิบเอกสารในกระเป๋าของตนออกมา ยื่นให้กับคีบอม
ระหว่างนั้น คีบอมได้มองสำรวจร่างกายของทงเฮ เขาเพิ่งสังเกตว่าเสื้อสูทของทงเฮเปียกโชก ที่มองไม่เห็นตั้งแต่แรกนั้น เป็นเพราะเสื้อสูทของทงเฮมีสีที่เข้ม
“คุณตากฝนมาเหรอ?”
“เอ๋?”
‘เห็นด้วยเหรอเนี่ย ฉันอุส่าห์ไม่พูดแล้วนะ ตาดีจริงๆ หรือว่าแอบชอบเรา’
“เสื้อคุณน่ะ มันเปียกไม่ใช่เหรอ”
“กางเกงก็เปียก”
“ฮ่าๆ ครับๆ กางเกงด้วย ว่าแต่คุณเดินมาหรือไงทำไมไม่นั่งรถมา”
“ก็ผมกำลังจะเรียกรถ มีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้ ขับรถมาซะเร็วเลย แถมขับติดฟุตบาดอีก น้ำมันก็เลยกระเด็นมาโดนผมนี่ไง ผมตะโกนด่าไล่หลังมันไปแล้วแหละ”
“???”
‘ขับรถภาษาบ้าอะไรเนี่ย!!!’
‘หรือว่าคนที่ตะโกนด่าเราเมื่อกี้ จะเป็น……………’
_________________________________________________________________________________________
จบค้าบ ติชมด้ายน้า
คู่เด่นจะมีคิเฮ คังทึก วอนซินนะ
ไม่ใช่คู่อื่นไม่เด่น
แต่สามคู่นี้เด่นสุดๆ
ความคิดเห็น