ลำดับตอนที่ #198
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #198 : กลอน : ฉันลืมไปว่ามีฤดูหนาว ฉบับเต็ม
ฤูใบไม้ผลิที่อบอุ่น ไอแรุ่นหอมหวนวนฝันหา
ธรรมาิปราามา หมู่พฤษาผลิออิ่ใบ
สรรพสัว์เริร่าและยินี มีีวิีวาึ้นมาใหม่
่อยเริ่มอนาอันสใส ัิใเรียร้อาม้อาร
หนึ่ในนั้นิ้หรีระ้อยร่อย เ้าัวน้อยยับและับาน
เสียเสนาะไพเราะอย่าเบิบาน แม้าลผ่านหมุนเวียนมิเปลี่ยนเลย
สัว์อื่นเริ่มลหลัปัาน หาอาหารทำานไม่อยู่เย
ิ้หรีลับร้อเพลัเ่นเย ้ำละเลยารานเียร้านริ
ยิ่นานวันถูถามหาวามบ่อย “ทำไมปล่อยเปะปะเสียทุสิ่
เมื่อไหร่ะเสริมสร้าแหล่พัพิ ใยประวิเวลาและรอรี”
ิ้หรีอบถ้อยำ “มินำพา” ใ่น่า “นิสัย.. ใรร้ออ”
ันสนุสนานพาลัอ แล้วอบ่อ “รู่เียว.. เี๋ยว็ทัน”
วบนปพีเป็นสีาว ้วยถึราวฤูาลเปลี่ยนแปรผัน
ิ้หรีน้อยนิ่อึ้ะลึัน พลาหนาวสั่นทั้ัวและหัวใ
เ็บเหน็บาฝ่าไปในหิมะ มิพบปะสหายทั้ไลใล้
ประเี๋ยวล้มลลาพไพร ถูห่อหุ้มลุมไว้ในสีาว
ิ่อระลึสำนึไ้ ันลืมไปว่ามีฤูหนาว
วามสนุอยู่แ่ั่วราว ไม่ยืนยาวสู่าว่าีวี
อันอาหารและบ้านพัอาศัย ล้วนใรทำใรไ้ไม่หายหนี
เพียหนึ่เียวเพาะและพอี ไม่ไ้มีเหลือเพื่อเผื่อใร
วามผิพลาอเราโ่เลาเอ มัวรื้นเรไร้สมอมอาร์ใล้
ิพลานอนทอร่าอย่าปราัย ลมหายใลับืนสู่ผืนิน
(ปรับปรุา้นบับที่เยีพิมพ์ลนิยสารสำหรับเผยแพร่ในมหาวิทยาลัย)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น