じ☆ve ライト[การินx??] มิติแห่งรักของเราสามคน ❤❤

บทนำ ❤
Lal 's part

""การที่จะสร้างสิ่งมีชีวิตจากศาสตร์มืดนั้น จำเป็นต้องมีผู้ประกอบพิธีกรรม 3 คน ต้องมี 3 คนเท่านั้น หากน้อยไปหรือมากไป จะเกิดสิ่งเลวร้ายขึ้นกับผู้ประกอบพิธีกรรมได้ โดยหนึ่งใน
สามคนนั้น จะต้องมีเด็กสาวผู้บริสุทธิ์ สวยงาม และที่สำคัญ เด็กสาวผู้นั้นต้องมีอายุต่ำกว่า 18 ปี ไม่งั้นจะเกิดสิ่งเลวร้ายกับผู้ประกอบพิธีกรรมได้" การินพูด
"เดี๋ยวนะ มันต้องมี 3 คน ใช่มั้ยล่ะ เด็กสาวที่พูดถึงฉันก็เป็นได้นะ สวยงาม บริสุทธิ์ :) "   อ้อลืมไป อายุมัน.....เกิน - -
" สวยงาม? บริสุทธิ์ ? เธอเนี่ยนะ?  เหอะ แล้วเราจะไปหาเด็กแบบนั้นได้ที่ไหนวะเนี่ย " การินพูด
อืม.....จะว่าไป เด็กผู้หญิงในร.ร เรา ก็ไม่มีใครตรงกับที่บอกมาเลยซักคนเลยนะ.....
"แล้วจะเอาไง? จะล้มเลิกรึงะ...? " ฉันยังไม่ทันพูดจบการินก็พูดแทรกมาก่อน  โถ่เอ้ย ไม่มีมารยาทเลยนะ:(
"ไม่มีทางอ่ะ! รู้มั้ยกว่าฉันจะหาสูตรการสร้างสิ่งมีชีวิตจากศาสตร์มืดได้ ต้องตรากตรำไปหาจากแดนไกลแค่ไหนเธอรู้มั้ย" การินตอบอย่างรวดเร็ว
"เดี๋ยวนะ...ฉันจำได้ว่าตอนเช้ามีคนเค้าพูดกันเกี่ยวกับเด็กใหม่นะ เค้าบอกว่า...เป็นเด็กลูกครึ่งญี่ปุ่น ชื่อ..ชื่ออะไรนะ ตายกะ เค้าบอกว่าสวยมากก อายุ 17 ตรงเลยนี่" ฉันพูด
"ห้ะ? อย่าบอกนะว่าเธอจะเอาไอ้เด็กตายกะนั่นมาร่วมทำพิธี ? " การินถาม
"ใช่สิ แล้วเค้าจะยอมมั้ยนะ.." ฉันพูดขึ้นมาลอยๆ
"เหอะ เรื่องแค่นี้ไม่เห็นจะยากเลย ไม่ยอมก็บังคับเอาดิ การใช้กำลังเป็นสิ่งที่ทำให้ประสบความสำเร็จในหลายๆเรื่องนะ รู้มั้ย:) " การินพูดพร้อมกับแสยะยิ้มอย่างน่ากลัว
เหอะ เอาจริงๆ การินนี่ไม่ฉลาดเลยนะ เอะอะก็ใช้กำลัง ใช้ไม่ได้จริงๆ (นินทาใน❤)
  "แล้วยัยเด็กตายกะนั่นอยู่ห้องไหน รู้ป่ะ?" การินถาม
"เอ...น่าจะ ห้องสองนะ ห้าทับสองอ่ะ" ฉันตอบ   ที่จริงฉันไปแอบฟังคนอื่นเค้าคุยกันอ่ะ  ไม่ได้อยากรู้เรื่องชาวบ้านนะO_o แค่เดินผ่านแล้วได้ยินน่ะ...จริงๆ

ออดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

โอ๊ยยย เสียงดัง ปวดหูอ่ะ ร.ร นี้เสียงออดเลิกเรียนจะดังไปไหนนะ  จริงๆเลย (เอิ่มรู้สึกว่าเรื่องนี้ลัลขี้บ่นมากนะ- -)

เย็นนี้ ฉันกับการินจะไปตามหาเด็กตายกะ(?) กันล่ะ อ้อ...หลายๆคนคงสงสัยว่าเราดูสนิทกันสินะ ที่จริง ตอนแรกๆ ที่ฉันเข้ามาในร.รนี้แล้วถูกการินบังคับ(ใช้กำลัง)
ให้ไปยุ่งเกี่ยวกับศาสตร์มือทั้งหลายแหล่ ฉันก็ไม่พอใจและรำคาญมากกๆ แต่ไปๆมาๆ แล้ว ฉันก็ว่าเราอาจจะมีความรู้สึกดีๆ ต่อกัน ก็ได้มั้ง-/////-

ณ ห้อง 5/2  
"แน่ใจนะว่าห้องนี้- - " การินถามด้วยสีหน้าอึนๆ
ฉันมองไปยังห้องทีเรายืนอยู่ข้างหน้า แต่... ไม่เห็นจะมีใครที่สวย เอ่อ บริสุทธิ์ อยู่ในนี้เลย ไหนอ่ะเด็กลูกครึ่งญี่ปุ่น ._. มีแต่เด็กไทย- -
"นี่เธอๆๆ  เธอน่ะ " ฉันเดินเข้าไปสะกิดเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่ในห้อง
"คะ...คะ? ฉะ...ฉัน เรียกฉันหรอคะ" เด็กคนนั้นเงยหน้าขึ้นมาถามด้วยสีหน้าอึนๆ (เหมือนการิน- -)
"ใช่สิ- - ฉันสะกิดเธอนะ คือว่าเธอรู้จักเด็กผู้หญิงลูกครึ่งญี่ปุ่นมั้ย สวยๆ น่ะ ที่ชื่อ...ชื่อตายกะนะ"  ฉันพูดคำสุดท้ายเบาๆ  ที่จริงแล้ว...ฉันไม่มั่นใจว่าเด็กคนนั้นชื่ออะไรน่ะ- -
"ตาย..? ตายกะ คือไม่มีๆหรอกค่ะ มีแต่ ไดกะน่ะค่ะ- - ถ้าหมายถึงไดกะ เธออยู่ห้อง 3 น่ะค่ะ " เด็กคนนั้นบอก
อ้อ... ไดกะสินะ  ไม่ใช่ตายกะ- -
"ขอบใจมากนะ" ฉันพูดพร้อมกับยิ้มให้เธอและเดินออกจากห้อง

"เป็นไง?"  การินถามทั้งๆที่ฉันไม่เงยหน้าออกจาก i phone 6  แหม..ติดเกมสินะ- -
"ห้อง3 ไม่ใช่ห้อง2น่ะ ไปกันเถอะ"    ฉันพูดแล้วเดินตรงไปตามทางเดิน โอ๊ะ! ห้องมันอยู่ติดกันเลยนี่- -
" ไหนล่ะเด็กตายกะ?"