Love Handsome ฉันรักนายนะสุดหล่อ

ลำดับตอนที่ #2 : คำคำเดี่ยว..

คำคำเดี่ยว

 

         หลังจากที่ฉันได้เปิดศึกกับนายหน้าหล่อศึกคราวนี้ฉันต้องเป็นคนพ่ายแพ้เพราะฉันต้องรีบไปหา สปอร์ด สามีของฉัน

ในอนาคต ฮ่าๆๆๆ 

"แฮก..แฮกแฮกๆ ขอโทดนะสปอร์ดที่ฉันมาช้า แฮก..แฮก"ฉันพูดน้ำเสียงที่เหนื่อยสุดๆเพราะฉันวิ่งมาอย่างเร็วที่สุดและฉัน

ก็ได้แผลด้วย เพราะมีคนทำ

สบู่(เหลว)ตก ฉันตาถั่วคะ!! เพราะฉันรีบมาจึงไม่ได้มองสบู่ที่ไปนอนแอ่งแม้งอยู่กับพื้นฉันจึงหกล้มแต่ดีที่ตรงนั้นไม่มีคน

พอดีฉันจึงไม่ค่อยอายเท่าไหร่

"เออ ฉันเห็กที่เข่าเธอมีสีแดงๆอะในดูหน่อย ....เฮ้ยยยเลือด"อุ๊ยพอมองเริ่มแสบแล้วอะ อู๊ยยยเจ็บบ!

"อ้าวเห้ย ไอสปอร์ด ...."เสียงนี้ทำไมมันคุ้นจังเลยอะ หรือว่าจะเป็นนายหน้าหล่อนะเฮ้ยยไม่จริงๆ

"อ้าวพี่มาแล้วหรอพี่สปาร์ค ^^"สปอร์ดตอบด้วยน้ำเสียงยิ้มแย้มแจ่มใส แต่พอฉันหันได้ดูก็เห็น....

"อ้าวนาย..!!"ใส่แล้วผู้ชายคนนี้คือนายหน้าหล่อจริงๆด้วย ฉันไม่อยากจะเชื่อตาตัวเองเลย

"อ้าวเธอ..!!"

"อ้าวพี่กับเรด้ารู้จักกันแล้วหรอ ?"

"อ๋อไม่ค่ะ"ฉัน

"รู้แล้ว"นายหน้าหล่อ

"เอ๊ะยังไง ครับ ผมงงนะ"สปอร์ต

"นี้นายเราไม่เคยรู้จักกันนะ !!"ฉันเถียงนายหน้าหล่อแล้วทำแววตาที่น่ากลัวที่สุด

"ฮ่าๆๆๆๆ น่ากลัวมากเลยอะ ฮ่าๆๆๆๆ"ฮึ่ยยย...นายนาย!!!

"อย่าทำให้อารมณ์เสียได้รึป่าว ?"วันนี้ฉันต้องทำตัวเป็นกุลสตรีที่สุดฮึ่ยยยฝากไว้ก่อนน !!!

"ไม่ได้ ผมขอแนะนำตัวนะผมชื่อ สปาร์ค เป็นพี่ชายฝาแฝดของ สปอร์ดยินดีที่ได้รู้จัก !"พอพูดจบแล้วนายหน้าหล่อก็ยื่นมือ

มาแช็กแฮนกับฉัน

"ส่วนฉัน ฉันชื่อ เรด้า ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน !"ว่าแล้วฉันก็ยื่มมือไปแช็กแฮนกับนาย สแปก เอ๊ยย สปาร์ค ฮ่าๆๆ 

หลังจากนั้นเราก็ไปกินข้าวกัน เราทั้งหมด 3 คน ก็ไปนั่งกินข้าวที่ ร้านอาหารระดับ แปดแสนดาว 

"จองไว้รึป่าวคะ ?"พนักงาน

"ไม่ครับ"สปอร์ด

"งั้นเชิญทางนี้เลยคะ"พนักงาน

"สั่งเลยตามใจเลยนะเรด้าพี่เดี่ยวมือนี้ผมเลี้ยงเอง ^^"โอ๊ยหล่อลากก 

"งั้นขอ Beluge Caviar ละกันคะ"อาจจะดูเหมือนแพงนะแต่ที่นี้ถูกกว่าร้านอาหารระดับ 5 ดาวอีก

"กินของแพงนะอย่างเธอน่ะข้าวต้มกับไข่ต้มก็พอแล้ว "นายหน้าหล่อ

"ชิ อย่างอยางฉันเนื่ยนะเฮอะๆๆไม่พอจ๊ะ "ฉัน

"งั้นผมขอ หอยเซลอบชีสแล้วกันครับ "นายหน้าหล่อ

"งั้นผมขอ ปาเตอ็องกรูด ละกันครับ "ว๊าวววปาเตอ็องกรูดเป็นอาหารที่ขึ้นชื่อมากขอประเทศฝรั่งเศสเลยนะแถมยังแพงมาก

อีกด้วย

หลังจากที่ทานอาหารเสร็จฉันก็ขอตัวกลับบ้านก่อนเพราะว่าฉันมีงานต้องไปทำ และแล้ว นายหน้าหล่อก็ขออาสาไปส่งฉัน

ตอนแรกฉันไม่ยอมแต่นายหน้าหล่อมีแววตาที่หน้ากลัวมากฉันเลยต้องยินยอม T^T

"นี้เธอบอกทางไปบ้านเธอด้วยนะฉัน ตรัสรู้เองไม่ได้"

"ย่ะ ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะ"ฉันตอบด้วยอาการอ่อนเพลียเต็มทนและแล้วฉันก็เผลอยหลับไปโดยไม่ได้บอกทางนายหน้า

หล่อเลย

โรงแรมThe Stafford  ของนายหน้าหล่อ

20.00 น.

"อืมม......งึมๆ"ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นและที่นี้คือที่ไหนแล้วทำไมฉันถึงมาอยู่นี้ ที่สำคัญ ฉัน-ไม่-ได้-ใส่-ชุด-เดิม !! แต่มันเป็นชุดของใครก็ไม่รู้หรือ

ว่า...เท่าที่ฉันจำได้ก็แค่ฉันนั่งมาในรถกับนายหน้า

หล่อแล้วฉันก็หลับไป

"อ้าวตื่นแล้วหรอ หลับไปซะนานเลยนะ"นะ..นายหน้าหล่อ

"นาย...นะ นายเปลื่ยนชุดในฉันหรอ ไอบ้า ไอชั่ว ไอเลว"ฉันด่านายหน้าหล่อปาวปาว

"จะบ้าหรือไงฉันให้แม่บ้านเปลื่ยนให้ผมไม่กล้าดู.....ของคุณหรอกคุณเรด้ากลัวตาจะบอด ฮ่าๆๆ"ฮึ่ยยยย

"แต่ยังไงฉันก็ไม่ยอมนายต้องรับผิดชอบ"

"นี้เธอไม่เข้าใจหรือไงนะ ผมไม่ได้เปลื่ยนชุดให้คุณ"

"ยังไงนายก็ต้องรับผิดชอบ รับผิดชอบเข้าใจมัย รับ-ผิด-ชอบ"

"เออๆ ก็ได้ก็ได้แล้วจะให้ผมทำอะไรให้ละ  ?"

"รับผิดชอบทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น ช็อปปิ้ง ว่ายน้ำ ไปฟิสเน็ต ดูหนัง ไปเที่ยว อยากได้อะไรก็ต้องซื้อให้สรุปก็เหมือนเป็น

แฟนกันนั้นแหละ และที่สำคัญห้ามเที่ยวผู้หญิง เข้าใจมัย"

"อันสุดท้ายอะ ไม่ทำตามได้รึป่าวอะ น้าน้าน้าาาาน้าตัวเองนะ"นายหน้าหล่อทำกริยาหน้ารักหน้ารักใส่ฉัน

"ไม่"

"โห่ไรว้าาาก็ได้ก็ได้"

ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด 

"โทรศัพท์มาไปรับก่อนนะ "

หลังจากที่รับโทรศัพท์แล้วคนคนนั้นคือแม่ฉันเองและแล้วก็.....