ยัยจอมเป๋อกะนายปีศาจจอมกวน

ลำดับตอนที่ #4 : 4

4

ทะทำไมมันเหมือนสร้อยที่ไอ้หน้าหล่อคนในฝันฉันเลยอ่ะฉันจับสร้อยที่คอหมุนไปหมุนมา

อ๊ายยยยยยยยยย ไอ้สร้อยนี่มันมาได้ไงเนี่ย

โอ๊ยยยยยยยยยยยย งงงงงง

ถ้าให้อินนิยายนะ ฮึฮึ ไอ้เจ้าเปี๊ยกนี่ต้องเป็นไอ้เปลือยหน้าหลอนั้นแน่เลย ฮึม!!!

"ใช่แล้วล่ะ"

หือ....เสียงของผู้ชายที่ไหนอ่ะ

(- - ) ( - -) (- - ) ( - -) ฉันมองซ้ายมองขวา

"เฮ้! เจ๊ แนบอกเจ๊อยู่นี่อ่ะ" แล้วมันก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้นอีก

แนบอก -_-"

(_ _) ฉันก้มมองหน้าอกตัวเอง ก็เห็นเป็นหน้าไอ้จ้าวหมาเงยหน้าสลอนขึ้นมาหาฉัน

สงสัยฉันคงหูจะฝาดไป

"นี่เจ๊ จะมองกันอีกนานมั้ย"

เฮ่อๆ ดูเหมือนฉันจะเกิดอาการหลอนๆ แล้วอ่ะ ฉันเห็นไอ้จ้าวหมามัน....มัน....พูดอ่ะ -_-""

"เธอจะเอ๋ออีกนานมั้ย"

^^ มันพูดอีกแล้วอ่ะ

"ว่าไง เป็นอะไรไปเอย"

^^" เฮ่อๆ เอาแล้วไง

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" ฉันร้องลั่นก่อนที่จะโยนไอ้หมาบ้านั้นลงพื้น

พึบ แล้วอยู่ดีดีก็มีผู้ชายมายื่นเปลือยอยู่ในห้องฉันอีกแล้วอ่ะ

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ฉันรีบเอามือปิดตาทันที

"เฮ๊! ยัยเป๋อ ลืมตาได้แล้ว"

ไม่ ฉันจะไม่ยอมลืมตาเป็นอันขาด ม๊ายยยยยยยยยยยยยย

"นี่ฉันบอกให้เธอลืมตาไง ฉันหาอะไรมานุ่งแล้ว"

ฉันค่อยๆ หลี่ตาขึ้นมามอง

อ๊ะ จริงด้วย นายนั้นเอาผ้าเช็ดตัวลายโดเอมอนของฉันไปนุ่งเอาไว้ เสียดายวุ๊ย เอ๊ย ไม่ใช่คะไม่ใข่

"อ๊ะ นายกล้าดียังไงเอาผ้าของฉันไปใช้อ่ะ" > <!!!

"หรือเธอจะให้ฉันแก้คืนเธอ ฉันมันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่เธออย่ากรี๊ดอีกก็แล้วกัน"

พอไอ้ชีเปลือยมันพูดจบก็ทำท่าจะแก้ผ้าขนหนูของฉันออก

"อ๊ายยยยยยย อย่าน้าาาาาา" ฉันร้องห้ามพันวัน

"เห็นมั้ย" นายนั่นพูดอย่างรู้ทันก่อนที่จะเดินมานั่งข้างเตียงของฉัน

ฉันมองนั้นอย่างขยาดๆ ก่อนจะเขยิบหนี

"คือ...นายไม่ใช่ผีใช่มั้ย" ฉันต้องการคำยืนยันว่าเขาไม่ใช่สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดในชีวิต

เขาพยักหน้าเป็นคำยืนยัน

เฮ้อ... ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก

"แล้วนายเป็นอะไรอ่ะ อย่าบอกนะว่าเป็นปีศาจหมา" ^^

"ใช่ เธอจะเป็นกรี๊ดอีกรอบหรือไง" -_-

พูดมากเดี๋ยวพ่อก็กรี๊ดใส่หูมันซะเลย -_-"

"แล้วนายปีศาจหมา ฉันมาอยู่ในบ้านฉันได้ไง แล้วตกลงเรื่องทั้งหมดมันไม่ใช่ความฝันใช่มั้ย"

เขามองหน้าของฉันอย่างกวนๆ จริงๆนะ เชื่อฉันสิ ฉันไม่เคยพลาดเรื่องการมองคนนะ

"ฉันไม่ได้ชื่อปีศาจหมา" -_-

"งั้นนายชื่ออะไรล่ะ" ^^

"นั่นแหละที่เป็นปัญหาของฉันตอนนี้" -_-"

"ปัญหา! ทายมาสิ" ^^

"นี่เธอบ้าหรือกวนเนี่ย" -_-""

"ฉันไม่ได้กวนซักหน่อย ก็นายบอกว่านายมีปัญหา ฉันก็จะทายไง" ^^

"ฉันหมายถึงว่าชื่อของฉันที่มันกำลังมีปัญหา" -_-

"แล้วทำไมชื่อของนายถึงมีปัญหาล่ะ" ^^

"ตอนนี้ฉันไม่มีชื่อ" -_-"

"นายว่าอะไรนะ นายบอกว่านายไม่มีชื่อเหรอ" +_+"

"อือ...นอกจากเธอจะไม่เต็มแล้วยังหูตึงอีกเหรอ" -_-

นี่นายกล้าย้อนฉันหรอ *๐*

หนอยแน่ะ >_< นี่ตกลงนายเป็นปีศาจ(ปาก)หมาใช่มั้ยยะ เดี๋ยวพ่อก็ปล่อยเห็บใส่ซะเลยนี่

"คือฉันหมายถึงว่าทำไมนายถึงมีปัญหากับชื่อล่ะ แล้วทำไมตอนนี้นายถึงไม่มีชื่อแล้วล่ะ แล้วนายบอกว่าตอนนี้นายไม่มีชื่องั้นก็แปลว่าแต่ก่อนนายเคยมีชื่อ งั้นตอนนั้นนายใช่ชื่อว่าอะไรล่ะ แล้วทำไมตอนนี้นายถึงไม่ใช้ชื่อนั้นแล้วล่ะ แล้วถ้าตอนนี้นายไม่มีชื่อแล้วนายจะให้ฉันเรียกนายว่าอะไรล่ะ แล้วนายเป็นใครอ่ะ" ^ ^"

"โอ้โห นี่เธอหายใจทางผิวหนังเหรอ แล้วนอกจากเธอจะหายใจทางผิวหนังได้แล้ว เธอยังพูดภาษาต่างดาวได้อีกเหรอ เธอนี่มากความสามารถนะ" -_-,"

"นายจะบ้าเหรอ ฉันก็พูดภาษาเดียวกับนายนั่นแหละ แล้วนายจะตอบคำถามฉันได้ยัง" ^^

"แล้วเธอถามอะไรฉันล่ะ"-_-

แววตาสีทองเป็นประกายจ้องมาที่ฉัน ฉันจ้องกลับอย่างไม่ลดละ

"ฉาน...ถาม..นาย..ว่า..ทาม..มาย..นาย..ถึง...ม่าย...มี..ชื่อ..แล้ว...นาย...จา..ห้าย...ฉาน..เรียก...นาย..ว่า...อา..ราย..เข้า...จาย...ยาง.." -_-"

"นี่เธอไม่รู้จักคำว่าพอดีหรือไง" -_-

โอ๊ยยยยย อายปีศาจปากมอม นี่ตกลงไม่ว่าฉันจะทำอะไรนายก็จะกัดฉันให้ได้เลยใช่มั้ย ถ้าฉันคุยกับนายนานๆ เนี่ยฉันจะเป็นโรคกลัวน้ำมั้ยเนี่ย ฮึ่ม...

"นี่ถ้าจะว่าหรือนินทาเนี่ย ช่วยเก็บอาการทางสีหน้าให้มากกว่านี้หน่อยจะได้มั้ย"

ฮึม...รู้ทันอีก นี่ตกลงนายมีกี่ความสามารถกันยะ ทั้งเห่าทั้งกัด

ฉันได้แต่ทำหน้าบึ้งตึงไม่ยอมโต้ตอบแบบว่าคุณแม่ขอร้องด้วยอีกเลย ก็ขืนพูดอะไรไปอีก ฉันได้เป็นโรคกลัวน้ำของจริงแน่ ๆ ไม่เอาด้วยหรอกนะ ฉันกลัวเข็ม +_+

"ว่าแต่นาย....จะให้ฉันเรียกนายว่าอะไร"

"ป้าเค้ายกฉันให้เธอ เธอก็เป็นเจ้าของฉันไง เธอก็ตั้งสิ" นายนั้นหันมาบอกฉันอย่างกวนๆ

ดีนะที่มันหล่อ ถ้าไม่หล่อพ่อจับตระก้อครอบปากไปแล้ว -_-"

"ขอบใจ" ^^

แล้วอยู่ดีดีนายนั้นก็หันมาตอบ

ดูถ้าไอ้ปีศาจปากมอมๆตัวนี้มันจะไม่ค่อยเต็ม

ฮืออออออออออ โถ่พระเจ้าคะถ้าจะทำให้ความฝันของหนูเป็นจริงทำไมไม่สนปีศาจหมาป่ามาให้ล่ะคะ สงปีศาจหมาบ้านปากมอมมาให้ช้านนนนนทามไม

โป๊ก!!

"โอ๊ยยยย" ฉันหันขวับไปมองไอ้ปีศาจปากมอมที่มันนั่งเป็นชีเปลือยอยู่ข้างๆฉัน

""นี่นายมาเขกหัวฉันทำไมฮะ" >_<!!!

-_-

ให้ตายสิ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรนายซักหน่อย เชอะ!!

"เธอช่วยตั้งชื่อให้ฉันซักทีจะได้มั้ย แล้วก็...."

นายนั้นหันมาพูดกับฉัน

อ๊ายยยยย

ก็อยู่ดีดีนายปีศาจปากมอมก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน

"เลิกเรียกฉันว่านายปากมอมด้วย"

"เชอะ ทำไมฉันต้องทำตามที่นายบอกด้วย เอ๊ะ!! แล้วนายรู้ได้ไงอ่ะ ว่าฉัน...."

"ฉันได้ยินสิ่งที่เธอคิด ทุกอย่าง" ^^

ยังมีหน้ามายิ้มอีก นายกำลังล่วงละเมิดสิทธิมนุษยชนของฉันนะยะ

"จะร้องหาสิทธิมนุษยชนอีกนานมั้ยยัยเป๋อ เธอช่วยตั้งชื่อให้ฉันซักทีเถอะ"

"แล้วทำไมฉันต้องตั้งชื่อให้นายด้วยล่ะ นายก็ตั้งของนายเองสิ"

"ให้ตายสิ...ยัยเป๋อ ยังไม่เขาใจอีกเหรอว่าเธอคือเจ้านายคนใหม่ และสิ่งที่เจ้านายคนใหม่ต้องทำคือ หาชื่อให้ฉัน"

"นี่! ตกลงฉันเป็นเจ้านายคนใหม่ หรือทาสคนต่อไปกันแน่อ่ะ!!! แล้วถ้าฉันเป็นเจ้านายทำไมฉันต้องฟังนายด้วยละ นายต่างหากที่จะต้องฟังฉัน" ^^

"เฮ้อ...ฉันนี้หนักใจจริงๆ ที่ต้องมาอยู่กับเธอ เอาเป็นว่ามันเป็นหน้าที่ของเธอไง แล้วก็เลิกถามฉันได้แล้วมันเสียดายพลังงานอันแสนล้ำค่าของฉัน" -_-