ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รีบอร์น ภาค รุ่น 11

    ลำดับตอนที่ #6 : เป้าหมายที่ 5 รักบี้มาแว๊ว !

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 54


    ที่อิตาลี.....
    ณ ฐานทัพใหญ่ของวองโกเล่(ปราสาท)


    สึนะ� :� มากันครบแล้วสินะ

    โกคุเทระ� :� ครับ รุ่นที่ 10

    ยามาโมโตะ� :� ว่าแต่ ที่เรียกมาเนี่ย มีอะไรเหรอ สึนะ ?

    สึนะ� :� เรื่องที่จะพูดกันวันนี้ ก็คือเรื่อง..."วองโกเล่รุ่นที่ 11"

    7�คนที่เหลือ� :� !!!!!!!!!!

    เรียวเฮ� :� หมายถึง ลูกของพวกเราน่ะเหรอ ซาวาดะ !

    สึนะ� :� ไม่ใช่แค่ลูกของพวกเรานะ แต่ยังรวมถึงคนอื่นๆด้วย

    โกคุเทระ� :� ใครเหรอครับ คนอื่นๆที่ว่านั่น ?

    แรมโบ้� :� ก็หลานผม "รักบี้" ไงละครับ

    มุคุโร่� :� คุฟุฟุ แล้วก็เด็กผู้หญิงคนนั้นด้วยนะครับ เน๊าะ โคลมที่น่ารักของผม

    โคลม� :� ค่ะ ท่านมุคุโร่

    ฮิบาริ� :� .....-*-.....

    สึนะ� :� ใช่แล่วล่ะ แล้วตอนนี้รีบอร์นก็กำลังฝึกว่าที่บอสรุ่น 11 อยู่ที่ญี่ปุ่น

    แรมโบ้� :� แล้วตอนนี้ผมก็ได้ส่ง"รักบี้"ไปที่ญี่ปุ่นแล้วด้วย

    ที่ญี่ปุ่น....
    บ้านซาวาดะ

    เอดะ� :� เฮ่อ.......

    รีบอร์น� :� เป็นไรอีกล่ะ เอดะ

    เอดะ� :� ก็เบื่อน่ะสิ ถามได้

    รีบอร์น� :� เดี๋ยวก็ได้สนุกแน่ วันนี้

    เอดะ� :� ทำไมอ่ะ ?

    รักบี้� :� วู้ ! คุณรักบี้ ! มาแว๊ว�!

    เอดะ� :� น่ะ นายเป็นใครเนี่ย !(แถมเป็นเด็กทารกด้วย)

    รีบอร์น� :� นี่คือ รักบี้ ถูกส่งมาจากอิตาลี หลังจากนี้จะมาอยู่กับพวกเราน่ะ

    เอดะ� :� ได้ไงอ่ะ!!!!!

    รักบี้� :� หลังจากนี้ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคร้าบบบบบบบ

    เอดะ� :� ...-*-...ปวดเฮด

    ติ่งต่อง......

    เอดะ� :� เอ๊ะ ! ใครมาอ่ะ ?

    เคียวโกะ� :� เอดะคุง โอโตะกับอาเมะจังมาน่ะ

    เอดะ� :� หา ! โอโตะกับอาเมะมางั้นเหรอ ทำไงดี เกิดเห็นพวกนายขึ้นมาจะทำไงล่ะเนี่ย!!!

    รีบอร์น� :� ก็ชั่งเค้าสิ

    เอดะ� :� จะให้ชั่งได้ไงเล่า

    โอโตะ� :� นี่เธอจะมาบ้านเอดะทำไมเนี่ย!!!!

    อาเมะ� :��เอ๊า !�ก็ฉันอยากจะมาขอบคุณเอดะ ที่ทำให้ทีมเราชนะไงเล่า แล้วนายล่ะมาทำไม ?

    โอโตะ� :� ก็แค่จะมาเยี่ยมเฉยๆน่ะ มีปํญหามั้ยล่ะ

    อาเมะ� :� ไม่รู้สิ

    โอโตะ� :� ยัยนี่นิ!!!!!!!!!!

    เอดะ� :� ยังทะเลาะเหมือนเดิมเลยคู่นี้ - -"

    โอโตะ� :� ไง เอดะ สบายดีรึเปล่า

    อาเมะ� :� ขอบคุณนะเอดะ ที่ทำให้ทีมเราชนะน่ะ ตอนนั้นนายสุดยอดไปเลยนะเนี่ย

    เอดะ� :� เออ เรื่องนั้นไม่เป็นหรอก

    รีบอร์น� :� ดีจ้า พวกนายคือเพื่อนของเอดะสินะ

    อาเมะ� :� ว้าว ! เด็กคนนี้น่ารักจังเล้ยยยยย

    โอโตะ� :� อ๊ะ ! หรือว่าคุณก็คือ....คุณรีบอร์น�! คนที่คุณพ่อเล่าให้ฟังอยู่เป็นประจำ

    เอดะ� :� เอ๋ นี่โอโตะรู้จักรีบอร์นด้วยเหรอ ?

    โอโตะ� :� โอ้ว นับเป็นบุญจริงๆเลยนะเนี่ย ที่ได้เจอคุณรีบอร์นตัวจริงเสียงจริง!!!(พร้อมกับก้มกราบอย่างไม่หยุด - -")

    เอดะ� :� อะไรมันจะปานนั้น!!!

    โอโตะ� :� ผมฟังเรื่องของคุณมาจากคุณพ่อหมดแล้วน่ะครับ ว่าคุณน่ะเป็นนักฆ่าที่มาจากอิตาลีแล้วฝีมือของคุณก็ไร้เทียมทาน แม้แต่คุณพ่อผมยังต้องนับถือ เป็นบุญของผมจริงจริ๊ง หลังจากนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคร้าบบบบ�^0^

    เอดะ� :� - -"

    อาเมะ� :� อ้าว แล้วเด็กผมแดงน่ารักคนนี้ ใครเหรอ ?

    รักบี้� :� 555+ มีคนบอกว่าคุณรักบี้น่ารักด้วย 555+

    รีบอร์น� :� น่ารำคาญชมัด ตูม!!!
    (เตะรักบี้ไปชนตู้)

    รักบี้� :� แว๊ก�! ตูม !�แง๊ๆๆๆๆๆ แงๆๆๆๆๆๆๆ

    เอดะ� :� โอ๊ย !�หนวกหูจังเล้ยยย

    ระหว่างที่รักบี้ร้องไห้อยู่ ก็ได้หยิบบาซูก้าทศวรรษออกมาจากกระเป๋าเสื้อ(ไม่ใช่โดเรม่อนน๊าาา) ตูม!!!!!

    เอดะ� :��กะ เกิดอะไรขึ้นเนี่ยยย

    อาเมะ� :� ควันเต็มไปหมดเลยง่ะ

    รักบี้(หนุ่ม)� :� หวัดดีครับ วองโกเล่สมัยหนุ่มสาว

    เอดะ� :� นี่แกเป็นใครเนี่ยยยย

    โอโตะ� :� นี่คือ...การเดินทางข้ามเวลาในอีก 10 ปีโดยใช้บาซูก้าทศวรรษครับ

    เอดะ� :� มีงั้นงี้ด้วยเหรอเนี่ยยยย

    รีบอร์น� :� มีสิ เดี๋ยวอีกประมาณ 5 -10 นาทีก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วล่ะ ใช่มั้ยรักบี้ ตูม!!!(เตะรักบี้อีกรอบ- -")

    รักบี้(หนุ่ม)� :� แง๊แง เค้าเจ็บนะ แงๆๆๆๆๆๆๆ

    เอดะ� :� โอ๊ย ! 10 ปีผ่านไปก็ยังเหมือนเดิม ว่าแต่ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยน๊าาาา

    ************************

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×