รีบอร์น ภาค รุ่น 11

ลำดับตอนที่ #17 : เป้าหมายที่ 12 เทศกาลดนตรีสุดสยอง !

โรงเรียนนามิโมริ.....
ห้องรับแขก(กรรมการคุมกฎ)

กรรมการ  :  หัวหน้าครับ แฟ้มรายชื่อคณะกรรมการต่างๆของเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ที่หัวหน้าสั่งให้ไปหามาครับ

ยูริ  :  เอ้อ ขอบใจ ออกไปได้แล้วล่ะ

กรรมการ  :  ครับ

ยูริ  :  ............................

รายชื่อชมรมและคณะกรรมการ ปี xxxxx
- ชมรมมวย     ซาซางาวะ   เรียวเฮ
- เบสบอล       ยามาโมโตะ ทาเคชิ
v
v
v
v
- กรรมการคุมกฎ     ฮิบาริ          เคียวยะ
                               คุสะคาเบะ  เทตสึยะ
v
v
v

- ชมรมดนตรี     ฮานะมูระ ยูคาริ

ยูริ  :  !! แม่.....

ห้องปี 1-A

อาเมะ  :  เฮ่อ....ในที่สุดก็พักซะที......

โอโตะ  :  ขี้เกียจเรียนน่ะซิ เธอน่ะ

อาเมะ  :  ก็มันน่าเบื่อนิ อยากให้ถึงชั่วโมงว่ายน้ำเร็วๆจัง

โอโตะ  :  เธอนี่ก็เอาแต่ว่ายน้ำอยู่นั่นแหละ เฮ่อ....อ๊ะ ! รุ่น 11 หลับตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ?

อาเมะ  :  เอดะหลับแล้ว ฉันก็ขอหลับตามบ้างล่ะ คร่อกกก ฟี้.....

โอโตะ  :  อย่าทำตามรุ่น 11 จะได้มั้ย !? ยัยอาเมะ !

ครู  :  เอาล่ะนักเรียน ครูมีเรื่องสำคัญจะมาบอก.....!! ซาวาดะ ! ยามาโมโตะ ! พวกเธอจะหลับกันไปถึงไหน ! ห๊ะ !

เอดะ & อาเมะ  :  ! ขอโทษครับ/ค่ะ คุณครู !
*******************
ครู  :  กลางเดือนนี้ทางโรงเรียนจะจัดเทศกาลประจำปีขึ้น ถ้าใครที่มีความสามารถพิเศษอะไรก็ให้ไปสมัครได้ที่....ประธานคุมกฎของโรงเรียนฮิบาริ ยูรินะ

คนอื่นๆ  :  o[  ]o !!!!!

อาเมะ  :  อ๊ายยย รุ่นพี่ยูริ!!!! >o<

เอดะ  :  ค คุณยูริ....เนี่ยนะ.....

หลังเลิกเรียน.....

อาเมะ  :  เลิกเรียนแล้วแวะไปหารุ่นพี่ยูริหน่อยดีกว่า จะได้ไปถามเรื่องงานเทศกาลด้วย ^o^

ระหว่างที่อาเมะกำลังเดินไปหายูริ ก็ได้ยินเสียงเปียโนดังออกมาจากในห้องอดีตชมรมดนตรี

อาเมะ  :  !! เอ๊ เสียงเปียโนนี่ ดังมาจากห้องนี้นิ แอบดูหน่อยก็ละกัน

อาเมะค่อยๆเปิดประตูแอบดูว่าใครเป็นคนเล่น ก็เห็นยูรินั่งบรรเลงเปียโนอยู่คนเดียว.....

อาเมะ  :  นั่นรุ่นพี่ยูรินิ เล่นเปียโนเก่งจัง 0.0

ยูริ  :  .........(บรรเลงจบแล้ว)..........

อาเมะ  :  แปะๆๆๆๆๆๆๆ(ปรบมือ)

ยูริ  :  นี่เธอ...เข้ามาตอนไหนน่ะ.....?

อาเมะ  :  หนูพึ่งเข้ามาเมื่อตะกี๊นี่เองค่ะ เออ ทำไมรุ่นพี่ยูริถึงมาเล่นเปียโนอยู่ที่นี่คนเดียวล่ะค้า

ยูริ  :  หัวข้อของงานเทศกาลปีนี้เน้นเรื่องดนตรีเป็นหลัก ฉันก็เลยต้องมาฝึกซ้อมน่ะ

อาเมะ  :  รุ่นพี่ยูริจะแสดงเปียโนในงานเหรอคะ !?

ยูริ  :  ไม่หรอก ฉันก็ฝึกซ้อมไปงั้นๆแหละ

อาเมะ  :  อ้าว ! น่าเสียดายจัง...หนูว่ารุ่นพี่ยูริเล่นเปียโนได้ไพเราะมากๆเลยนะค้า ฟังแล้วเหมือนกับอดีตนักดนตรีชื่อดัง...ฮานะมูระ ยูคาริ เลยนะคะ

ยูริ  :  !!!!!

อาเมะ  :  เออคือ หนูว่าหนูรบกวนเวลาฝึกซ้อมของรุ่นพี่ยูริมามากแล้ว งั้นเดี๋ยวหนูขอกลับก่อนนะคะ อ๊ะ ! ลืมไป รุ่นพี่ยูริคะหนูชวนเพื่อนต่าง ร.ร. มาร่วมงานเทศกาลด้วยได้มั้ยคะ ?

ยูริ  :  ก็แล้วแต่เธอสิ

อาเมะ  :  ขอบคุณนะคะรุ่นพี่ยูริ งั้นหนูขอตัวกลับก่อนนะค้าาาาาา

ยูริ  :  ..........................

ในวันงานเทศกาล.....
โรงเรียนนามิโมริ

เอดะ  :  ว้าววว งานเทศกาลจัดอลังการขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

โอโตะ  :  นั่นสิคร้าบ รุ่น 11

อาเมะ  :  ทุกคนนนน ฉันพาเพื่อนจาก ร.ร. อื่นมาด้วยแหละ ^^

รัน  :  "คิริ รัน"ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ^^

เอดะ  :  "ซาวาดะ เอดะ"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ ^^

รักบี้  :  555+ คุณรักบี้จะกินไม่อั้นเล้ยยยยยย

เหมยลี่  :  รักบี้ ! รอด้วยสิ !

เอดะ  :  เฮ้ย ! ทั้ง 2 คนอย่าไปไกลมากนะ !

หลังจากนั้นพวกเอดะก็เดินชมงานเทศกาล แต่พวกรักบี้กับเหมยลี่ดันวิ่งขึ้นไปเล่นบนตึก(ซวยจริงๆ)

เอดะ  :  รักบี้!!!! เหมยลี่!!!! พวกนายไปอยู่ไหนน่ะ !?

รัน  :  เมื่อกี้เห็นเดินไปแถวๆทางขึ้นตึกนี่คะ

โมริ  :  งั้นพวกเราลองไปหาบนตึกกันเถอะ !

บนตึก....

เอดะ  :  รักบี้!!!! เหมยลี่!!!!
            เฮ่อ....ไม่มีเสียงตอบรับเลย....

โอโตะ  :  เจ้าพวกนั้นไปอยูไหนกันแน่เนี่ย !

อาเมะ  :  เออ....น นี่พวกเรารู้สึกแปลกๆกันบ้างรึเปล่าอ่ะ ?

รัน  :  นั่นสิคะ....

โมริ  :  พวกผู้หญิงนี่ขี้กลัวกันจริงๆเลยนะเนี่ย 555+ ฮะ ฮ่ะ เฮ่อ....จะว่าไปแล้ว...มันก็รู้สึกแปลกๆจริงเเหะ.....

เอดะ  :  ฉ ฉันเริ่มรู้สึกหนาวๆแล้วล่ะ พวกเราลองไปหาที่อื่นกันดีมั้ย ? 

โอโตะ  :  ด ดีครับรุ่น 11 ผมเองก็เริ่มรู้สึกเหมือนกับรุ่น 11 แล้วล่ะครับ...

แล้วเสียงเปียโนก็ดังขึ้น !

ทุกคน  :  เฮือก !

รัน  :  เสียงเปียโนนี่ค้า....

อาเมะ  :  ห เห็นด้วยอย่างแรงจ๊ะ รันจัง.... 

โอโตะ  :  ดังมาจากไหนเนี่ย ?

แล้วก็ค่อยๆดังขึ้นและเร็วขึ้นเรื่อยๆ

เอดะ  :  ม ไม่ไหวแล้ว...ฉี่จะราดอยู่แล้ว....

โมริ  :  พี่ก็เช่นกัน เอดะ

แล้วก็มีเสียงเหมือนมีอะไรตกลงมา !
ตูมมมมม

ทุกคน  :  แว๊กกกกกก ผีหลอกกกกกกก อ๊ากกกกกกก กรี๊ดดดดดดดด

แล้วพวกเอดะก็วิ่งจนไปถึงห้องดนตรี

ทุกคน  :  อ๊ากกกกกกก ช่วยด้วยยยยยย ผีหลอกกกกก

เอี๊ยด....(เสียงเปิดประตู)

ทุกคน  :  ว๊ากกกกก ผีออกมาแล้วววววว(ไอพวกนี้ท่าจะบ้าไปแล้ว - -")

ยูริ  :  พวกนายเป็นบ้าอะไร ! ห๊ะ !

ทุกคน  :  อ๊ากกก เอ๊ะ !.....ยูริ !

ยูริ  :  ก็ใช่น่ะสิ เห็นเป็นผีรึไง !?

อาเมะ  :  ร รุ่นพี่ยูริ มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ ?

ยูริ  :  รู้สึกเบื่อน่ะ เลยมาหาอะไรเล่นแก้เซ็งน่ะ

อาเมะ  :  อ้าว ! ถ้างั้นเสียงเปียโนที่พวกเราได้ยินกัน ก็แสดงว่ารุ่นพี่ยูริเป็นคนเล่นเองเหรอคะ !?

ยูริ  :  เอ้อ

ทุกคน  :  หาาาาา

ยูริ  :  ว่าแต่พวกนายขึ้นมาทำอะไรบนตึกนี่ล่ะ !?

เอดะ  :  เออคือ พวกผมมาตามหาเด็ก 2 คนอ่ะครับ

ยูริ  :  เด็ก 2 คนที่ว่าใช่เด็กที่เล่นอยู่ตรงนั้นรึเปล่า ?(ชี้ไปที่ห้อง)

เอดะ  :  อ๊ะ ! รักบี้ ! เหมยลี่ !

เหมยลี่  :  !! คุณซาวาดะ

เอดะ  :  ไปไหนไม่บอกกันบ้างเลยนะพวกนายเนี่ย

อาเมะ  :  พวกเราเป็นห่วงนะรู้มั้ย

เหมยลี่  :  เหมยลี่ขอโทษค่ะ

โอโตะ  :  ชั่งเหอะ หาเจอก็ดีแล้ว

รักบี้  :  555+ ฝีมือการซ่อนของคุณรักบี้ เจ๋งชิมิล่า !

เหมยลี่  :  รักบี้ ! ขอโทษคุณซาวาดะสิ !

เอดะ  :  เออ ชั่งเหอะๆไม่ต้องขอโทษก็ได้....

ยูริ  :  พวกนาย....จะสุมหัวกันไปถึงเมื่อไหร่ ? เดี๋ยวขย้ำซะหรอก !

ทุกคน  :  แว๊กกกก ขอโทษคร้าบบบ/ค่าาาา

รีบอร์น  :  ให้ตายสิ ! รู้สึกว่าวันนี้บทน้อยจังเลยเรา(โผล่มาเมื่อไหร่เนี่ย - -")

***************************