ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : เป้าหมายที่ 8 ปฎิบัติการเด้งดึ๋ง !
ความเดิมตอนที่แล้ว พวกเอดะตกลงที่จะช่วยโมริวางแผนเพื่อให้ยูริวิ่งหรือกระโดด ทันใดนั้นเองยัยอาเมะก็ปรากฎตัวขึ้น พร้อมกับความบ้าคลั่งที่น่าสะพรึงกลัว โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 55555555555++++++++++++++++++++++++(ยังตามมาหลอกหลอนอีก - -")
อาเมะ : โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 5555555555555++++++++++++++++(ยังบ้าไม่เลิก)
โอโตะ : เลิกบ้าได้แล้ววววว ยัยอาเมะ!!!
อาเมะ : โฮะๆ อ๊ะ ! โทษที โทษที เผลอลืมตัวไปหน่อยน่ะ ^^"
ที่เหลือ : นี่เรียกว่า หน่อย เหรอ....- -"
เอดะ : เออ แล้วอาเมะรู้เรื่องพวกนี้ได้ไงอ่ะ ?
อาเมะ : เอ้า ! ก็ฉันแอบฟังมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนี่
โมริ : หา ! งั้นก็แสดงว่าเมื่อกี้ เธอก็ได้ยินที่พวกฉันพูดหมดเลยน่ะสิ !
อาเมะ : อ๊ะอยู่แล้ว ! ได้ยินหมดเลยล่ะ ทั้งเลือดกำเดาไหลท่วม ร.ร. เอย ชอบคนนั้นชอบคนนี้ เรื่องหน่มน้มนั่นด้วย
โมริ : หมดกัน อนาคตตรู........
เอดะ : แล้ว ที่ว่าจะจัดให้นี่ หมายความว่าไงเหรอ ?
อาเมะ : แหม ก็รุ่นพี่ยูริน่ะโหดมากเลยใข่มั้ยล่า อย่างพวกนายน่ะเอาไม่อยู่หรอก ต้องคนอย่างฉันนี่ ! ถึงจะเอาอยู่
โอโตะ : แล้วทำไมต้องเป็นเธอด้วยล่ะ ? ยัยอาเมะ
อาเมะ : โฮะๆ เดี๋ยวฉันจะให้พวกนายดูอะไรบ้างอย่างก็ละกัน รับรองว่าต้อง โต๊กกะไจ๋ อย่างแน่เลย
ที่เหลือ : ??????????
อาเมะ : แทนแท่น ! ฉันตีสนิทกับรุ่นพี่ยูริได้แล้วล่ะ ^^(โชว์ภาพตัวเองกะยูริในมือถือให้ดู)
ที่เหลือ : หา!!!!!!!!!!!!!! 0 [ ] 0
โมริ : ท ทำได้ไงเนี่ยยยย ทีฉันยังทำไม่ได้เลยยยยย
เอดะ : แล้วไปทำในท่าไหน คุณยูริถึงได้ยอมสนิทกับเธอได้ล่ะ ?
อาเมะ : 555+ เผอิญเมื่อวันก่อนตอนที่ฉันกำลังจะกลับบ้านน่ะ
เรื่องเล่า......ทุกเย็นฉันต้องไปแวะที่ร้านเค้กร้านโปรดของฉันเป็นประจำ ระหว่างที่ฉันกำลังเลือกเค้กอยู่ รุ่นพี่ยูริเค้าก็มาถามฉันว่า....
ยูริ : เธอ เด็กนามิโมริเหรอ
อาเมะ : เออ ค่ะ มีอะไรเหรอคะ ?
ยูริ : ชอบมาที่ร้านนี้เหรอ ?
อาเมะ : ค่ะ ! ชอบมากๆเลยค่ะ เพราะว่าเค้กร้านนี้เค้าทำอร่อยมากๆเลยนะคะ ^^
ยูริ : ...หึ(ยิ้ม)นั่นสิ ร้านนี้เค้าทำอร่อยจริงๆเนอะ
อาเมะ : ใช่มั้ยล่ะค่ะ เอ๊ะ ! จะว่าไปแล้ว คุณคือ....."หัวหน้ากรรมการคุมกฎของโรงเรียนนามิโมริ" ใช่มั้ยค่ะ !?
ยูริ : แล้วไง ?
อาเมะ : สุดยอด ! ฉัน"ยามาโมโตะ อาเมะ"ค่ะ อยู่ชั้นปี 1 - A เป็นประธานชมรมว่ายน้ำปี 1 ค่ะ ^^
ยูริ : เป็นประธานเหมือนกันเรอะ เธอน่ะ
อาเมะ : ค่า ^^
แล้วพวกเราก็นั่งกินเค้กด้วยกันอย่างสบายอารมณ์ ถามเรื่องนู้นเรื่องนี้บ้าง แล้วก็ได้ขอเบอร์ติดต่อเผื่อยามฉุกเฉิน หลังจากนั้นก็ถ่ายรูปด้วยกัน ตอนกลับบ้านรุ่นพี่ยูริก็ยังไปส่งฉันถึงบ้านอีกด้วย(8018 เอ้ย ! 1880 เอ้ย ! ต้อง 1424 รหัสยูริกะอาเมะ)
*********************
อาเมะ : ไง อิจฉาล่ะสิ
โมริ : นี่ เบอร์ติดต่อของยัยนั่นน่ะ บอกหน่อยสิ ^^
อาเมะ : ไว้ท้ายเรื่องก่อนก็ล่ะกัน
โมริ : แป่ว.........- -"
โอโตะ : แล้วไหนล่ะ แผนการ ?
อาเมะ : คือฉันวางแผนเอาไว้ว่าจะไปคุยกับรุ่นพี่ยูริก่อนน่ะ ว่าพี่เค้าชอบอะไร เกลียดอะไรบ้างน่ะ
เอดะ : แล้วจะเริ่มแผนการตอนไหนเหรอ ?
อาเมะ : เย็นนี้จ้า
เอดะ : เห ! มันจะไม่เร็วไปเหรอ อาเมะ
อาเมะ : ไม่หรอกน่า เพราะฉันเองก็อยากจะเห็น Milk ๆ ของรุ่นพี่เค้าเด้งเหมือนกันน่ะ 555+ ^/////^
โอโตะ : ยัยนี่ก็หื่นเป็นกะเค้าด้วยเหรอเนี่ย แต่ก็ดีเหมือนกันนะ อยากเห็น ^/////^(ว่าเค้าหื่นตัวเองเป็นซะเอง)
อาเมะ : งั้นเอาเป็นว่าเริ่มแผนการเย็นนี้เลยนะ
ทุกคน : โอ้ววววววว
รีบอร์น : ................หึ(ยิ้ม)...............
หลังเลิกเรียน.....
ที่สวนสาธารณะนามิโมริ
ยูริ : มีธุระอะไร ถึงเรียกฉันมาที่นี่ ?
อาเมะ : เออ คือ อาเมะมีเรื่องอยากจะถามรุ่นพี่ยูริหน่อยน่ะค่า ^^"
ยูริ : คงไม่ใช่เรื่องไร้สาระหรอกนะ
อาเมะ : เออไม่หรอกค่า อาเมะแค่อยากจะถามเรื่องโรงเรียนนามิโมริน่ะค่า ^^"
ยูริ : อ๋อเหรอ ถ้าเป็นเรื่องโรงเรียน ฉันจะยอมคุยด้วยก็ได้
อาเมะ : ขอบคุณนะคะ รุ่นพี่ยูริ ^^
ที่พุ่มไม้.....
โอโตะ : ยัยนั่นคิดจะทำอะไรกันแน่ครับ รุ่น 11
เอดะ : เออ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะ โอโตะคุง
โมริ : โอ้ยยยย ชักเริ่มเบื่อการรอแบบสุดขั้วแล้วน้า
โอโตะ : เงียบไปเถอะน่า เจ้าหัวสนามหญ้า
โมริ : แกก็เหมือนกันแหละ เจ้าหัวปากหมึก
รีบอร์น : ทั้ง 2 คนนั่นแหละ เงียบซะ !
ทั้ง 2 คน : ........................
ทางด้านอาเมะ......
อาเมะ : เออ รุ่นพี่ยูริค่ะ ขอถามอะไรอย่างนึงนะคะ
ยูริ : ก็ว่ามาสิ
อาเมะ : คือตั้งแต่วันแรก ที่รุ่นพี่ยูริย้ายเข้ามาเรียนที่โรงเรียนนามิโมริน่ะค่า รุ่นพี่รู้สึกยังไงเหรอคะ ?
ยูริ : ก็ปกติน่ะนะ แต่บางครั้งก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีคนจ้องมองฉันอยู่
อาเมะ : เหรอคะ แล้วเคยมีคนเข้ามาถามเรื่องสัดส่วนของรุ่นพี่บ้างมั้ยคะ ?
ยูริ : ก็เคยมีอยู่ ถามทำไมเรอะ ?
อาเมะ : เอ้า ! ก็แหม หุ่นของรุ่นพี่ยูริน่ะอย่างกับนางแบบนี่ค่ะ หน้าอกก็ใหญ่ด้วย เห็นแล้วอาเมะก็อิจฉานะค้า ^^
ยูริ : หึ ทำไมต้องอิจฉาด้วยล่ะ ?
อาเมะ : ?????
ยูริ : เห็นอย่างงี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะดีหรอกนะ
อาเมะ : เอ๋ ทำไมล่ะค่ะ ?????
ยูริ : ตั้งแต่สมัย ม.ต้น แล้วล่ะ ว่าฉันน่ะเป็นคนที่หน้าอกใหญ่ที่สุดในห้อง
อาเมะ : เออ งั้นเหรอคะ ทำไมของฉันแค่กำปั้นเองง่ะ T^T(พร้อมกับก้มมองของตัวเอง)
ยูริ : ตั้งแต่นั้นมา ฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีคนคอยจ้องมองฉันอยู่ตลอดเวลา ถึงตอนนี้ก็ยังมีอยู่ และอีกอย่างนึงที่ฉันเกลียดที่สุดเลยก็คือ....พวกสัตว์กินพืชที่ชอบวางแผนอะไรก็ไม่รู้ เห็นแล้วน่าขย้ำให้ตายชมัด !
อาเมะ : !!!!!!!!!!!!
พวกเอดะ : !!!!!!!!!!!! ซวยแล้วสิพวกเรา
ยูริ : หึ(ยิ้ม) อาเมะ เธอกลับไปก่อนเถอะ
อาเมะ : เอ๋ ! ทำไมล่ะคะ ?
ยูริ : เผอิญว่าฉันมีเรื่องที่ต้องสะสางกับพวกสัตว์กินพืชแถวนี้น่ะ(ปาดสายตาไปทางพุ่มไม้ที่พวกเอดะอยู่)
อาเมะ : อ๊ะ ! ซวยแล้ว พวกเอดะ
ทางด้านเอดะ....
เอดะ : น นี่ สัตว์กินพืชที่ว่านี่ คือพวกเรางั้นเหรอ ?
โอโตะ : ไม่มั้งครับรุ่น 11 ก็พวกเราหลบซ่อนซะขนาดเนี่ย ไม่มีทางที่จะหาเจอได้ง่ายๆหรอก
โมริ : ถูกอย่างที่เจ้าหัวปากหมึกพูดนะ เอดะ ไม่มีทางหาเจอได้หรอก
ยูริ : งั้นเรอะ พวกสัตว์กินพืช มาสุมหัวกันตรงนี้เองเหรอ
เอดะ : ซ ซวยแล้วสิ ! หาเจอจนได้ รีบอร์นอยู่ไหนเนี่ย ?
รีบอร์น : เวลานี้เอาตัวรอดเองก็ละกัน(ปลอบตัวเป็นใบไม้อยู่บนต้นไม้)
โมริ : ย ยูริ ใจเย็นๆก่อนนะ พวกเราก็แค่.......
ยูริ : ฉันเกลียดพวกที่สุมหัวกันไม่เป็นเรื่อง ยังงี้คงต้อง.....ขย้ำให้เละ!!!!!!!(ชักทอนฟาออกมา)
ผัวะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พลั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พวกเอดะ : จ๊ากกกก อ๊อกกกก แว๊กกกกก อ๊ากกกกกกก !!!!!!!!!!!!
อาเมะ : โทษทีนะ พวกนาย......- -" ^^" แป่ว.......
*******************
อาเมะ : โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 5555555555555++++++++++++++++(ยังบ้าไม่เลิก)
โอโตะ : เลิกบ้าได้แล้ววววว ยัยอาเมะ!!!
อาเมะ : โฮะๆ อ๊ะ ! โทษที โทษที เผลอลืมตัวไปหน่อยน่ะ ^^"
ที่เหลือ : นี่เรียกว่า หน่อย เหรอ....- -"
เอดะ : เออ แล้วอาเมะรู้เรื่องพวกนี้ได้ไงอ่ะ ?
อาเมะ : เอ้า ! ก็ฉันแอบฟังมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนี่
โมริ : หา ! งั้นก็แสดงว่าเมื่อกี้ เธอก็ได้ยินที่พวกฉันพูดหมดเลยน่ะสิ !
อาเมะ : อ๊ะอยู่แล้ว ! ได้ยินหมดเลยล่ะ ทั้งเลือดกำเดาไหลท่วม ร.ร. เอย ชอบคนนั้นชอบคนนี้ เรื่องหน่มน้มนั่นด้วย
โมริ : หมดกัน อนาคตตรู........
เอดะ : แล้ว ที่ว่าจะจัดให้นี่ หมายความว่าไงเหรอ ?
อาเมะ : แหม ก็รุ่นพี่ยูริน่ะโหดมากเลยใข่มั้ยล่า อย่างพวกนายน่ะเอาไม่อยู่หรอก ต้องคนอย่างฉันนี่ ! ถึงจะเอาอยู่
โอโตะ : แล้วทำไมต้องเป็นเธอด้วยล่ะ ? ยัยอาเมะ
อาเมะ : โฮะๆ เดี๋ยวฉันจะให้พวกนายดูอะไรบ้างอย่างก็ละกัน รับรองว่าต้อง โต๊กกะไจ๋ อย่างแน่เลย
ที่เหลือ : ??????????
อาเมะ : แทนแท่น ! ฉันตีสนิทกับรุ่นพี่ยูริได้แล้วล่ะ ^^(โชว์ภาพตัวเองกะยูริในมือถือให้ดู)
ที่เหลือ : หา!!!!!!!!!!!!!! 0 [ ] 0
โมริ : ท ทำได้ไงเนี่ยยยย ทีฉันยังทำไม่ได้เลยยยยย
เอดะ : แล้วไปทำในท่าไหน คุณยูริถึงได้ยอมสนิทกับเธอได้ล่ะ ?
อาเมะ : 555+ เผอิญเมื่อวันก่อนตอนที่ฉันกำลังจะกลับบ้านน่ะ
เรื่องเล่า......ทุกเย็นฉันต้องไปแวะที่ร้านเค้กร้านโปรดของฉันเป็นประจำ ระหว่างที่ฉันกำลังเลือกเค้กอยู่ รุ่นพี่ยูริเค้าก็มาถามฉันว่า....
ยูริ : เธอ เด็กนามิโมริเหรอ
อาเมะ : เออ ค่ะ มีอะไรเหรอคะ ?
ยูริ : ชอบมาที่ร้านนี้เหรอ ?
อาเมะ : ค่ะ ! ชอบมากๆเลยค่ะ เพราะว่าเค้กร้านนี้เค้าทำอร่อยมากๆเลยนะคะ ^^
ยูริ : ...หึ(ยิ้ม)นั่นสิ ร้านนี้เค้าทำอร่อยจริงๆเนอะ
อาเมะ : ใช่มั้ยล่ะค่ะ เอ๊ะ ! จะว่าไปแล้ว คุณคือ....."หัวหน้ากรรมการคุมกฎของโรงเรียนนามิโมริ" ใช่มั้ยค่ะ !?
ยูริ : แล้วไง ?
อาเมะ : สุดยอด ! ฉัน"ยามาโมโตะ อาเมะ"ค่ะ อยู่ชั้นปี 1 - A เป็นประธานชมรมว่ายน้ำปี 1 ค่ะ ^^
ยูริ : เป็นประธานเหมือนกันเรอะ เธอน่ะ
อาเมะ : ค่า ^^
แล้วพวกเราก็นั่งกินเค้กด้วยกันอย่างสบายอารมณ์ ถามเรื่องนู้นเรื่องนี้บ้าง แล้วก็ได้ขอเบอร์ติดต่อเผื่อยามฉุกเฉิน หลังจากนั้นก็ถ่ายรูปด้วยกัน ตอนกลับบ้านรุ่นพี่ยูริก็ยังไปส่งฉันถึงบ้านอีกด้วย(8018 เอ้ย ! 1880 เอ้ย ! ต้อง 1424 รหัสยูริกะอาเมะ)
*********************
อาเมะ : ไง อิจฉาล่ะสิ
โมริ : นี่ เบอร์ติดต่อของยัยนั่นน่ะ บอกหน่อยสิ ^^
อาเมะ : ไว้ท้ายเรื่องก่อนก็ล่ะกัน
โมริ : แป่ว.........- -"
โอโตะ : แล้วไหนล่ะ แผนการ ?
อาเมะ : คือฉันวางแผนเอาไว้ว่าจะไปคุยกับรุ่นพี่ยูริก่อนน่ะ ว่าพี่เค้าชอบอะไร เกลียดอะไรบ้างน่ะ
เอดะ : แล้วจะเริ่มแผนการตอนไหนเหรอ ?
อาเมะ : เย็นนี้จ้า
เอดะ : เห ! มันจะไม่เร็วไปเหรอ อาเมะ
อาเมะ : ไม่หรอกน่า เพราะฉันเองก็อยากจะเห็น Milk ๆ ของรุ่นพี่เค้าเด้งเหมือนกันน่ะ 555+ ^/////^
โอโตะ : ยัยนี่ก็หื่นเป็นกะเค้าด้วยเหรอเนี่ย แต่ก็ดีเหมือนกันนะ อยากเห็น ^/////^(ว่าเค้าหื่นตัวเองเป็นซะเอง)
อาเมะ : งั้นเอาเป็นว่าเริ่มแผนการเย็นนี้เลยนะ
ทุกคน : โอ้ววววววว
รีบอร์น : ................หึ(ยิ้ม)...............
หลังเลิกเรียน.....
ที่สวนสาธารณะนามิโมริ
ยูริ : มีธุระอะไร ถึงเรียกฉันมาที่นี่ ?
อาเมะ : เออ คือ อาเมะมีเรื่องอยากจะถามรุ่นพี่ยูริหน่อยน่ะค่า ^^"
ยูริ : คงไม่ใช่เรื่องไร้สาระหรอกนะ
อาเมะ : เออไม่หรอกค่า อาเมะแค่อยากจะถามเรื่องโรงเรียนนามิโมริน่ะค่า ^^"
ยูริ : อ๋อเหรอ ถ้าเป็นเรื่องโรงเรียน ฉันจะยอมคุยด้วยก็ได้
อาเมะ : ขอบคุณนะคะ รุ่นพี่ยูริ ^^
ที่พุ่มไม้.....
โอโตะ : ยัยนั่นคิดจะทำอะไรกันแน่ครับ รุ่น 11
เอดะ : เออ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะ โอโตะคุง
โมริ : โอ้ยยยย ชักเริ่มเบื่อการรอแบบสุดขั้วแล้วน้า
โอโตะ : เงียบไปเถอะน่า เจ้าหัวสนามหญ้า
โมริ : แกก็เหมือนกันแหละ เจ้าหัวปากหมึก
รีบอร์น : ทั้ง 2 คนนั่นแหละ เงียบซะ !
ทั้ง 2 คน : ........................
ทางด้านอาเมะ......
อาเมะ : เออ รุ่นพี่ยูริค่ะ ขอถามอะไรอย่างนึงนะคะ
ยูริ : ก็ว่ามาสิ
อาเมะ : คือตั้งแต่วันแรก ที่รุ่นพี่ยูริย้ายเข้ามาเรียนที่โรงเรียนนามิโมริน่ะค่า รุ่นพี่รู้สึกยังไงเหรอคะ ?
ยูริ : ก็ปกติน่ะนะ แต่บางครั้งก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีคนจ้องมองฉันอยู่
อาเมะ : เหรอคะ แล้วเคยมีคนเข้ามาถามเรื่องสัดส่วนของรุ่นพี่บ้างมั้ยคะ ?
ยูริ : ก็เคยมีอยู่ ถามทำไมเรอะ ?
อาเมะ : เอ้า ! ก็แหม หุ่นของรุ่นพี่ยูริน่ะอย่างกับนางแบบนี่ค่ะ หน้าอกก็ใหญ่ด้วย เห็นแล้วอาเมะก็อิจฉานะค้า ^^
ยูริ : หึ ทำไมต้องอิจฉาด้วยล่ะ ?
อาเมะ : ?????
ยูริ : เห็นอย่างงี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะดีหรอกนะ
อาเมะ : เอ๋ ทำไมล่ะค่ะ ?????
ยูริ : ตั้งแต่สมัย ม.ต้น แล้วล่ะ ว่าฉันน่ะเป็นคนที่หน้าอกใหญ่ที่สุดในห้อง
อาเมะ : เออ งั้นเหรอคะ ทำไมของฉันแค่กำปั้นเองง่ะ T^T(พร้อมกับก้มมองของตัวเอง)
ยูริ : ตั้งแต่นั้นมา ฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีคนคอยจ้องมองฉันอยู่ตลอดเวลา ถึงตอนนี้ก็ยังมีอยู่ และอีกอย่างนึงที่ฉันเกลียดที่สุดเลยก็คือ....พวกสัตว์กินพืชที่ชอบวางแผนอะไรก็ไม่รู้ เห็นแล้วน่าขย้ำให้ตายชมัด !
อาเมะ : !!!!!!!!!!!!
พวกเอดะ : !!!!!!!!!!!! ซวยแล้วสิพวกเรา
ยูริ : หึ(ยิ้ม) อาเมะ เธอกลับไปก่อนเถอะ
อาเมะ : เอ๋ ! ทำไมล่ะคะ ?
ยูริ : เผอิญว่าฉันมีเรื่องที่ต้องสะสางกับพวกสัตว์กินพืชแถวนี้น่ะ(ปาดสายตาไปทางพุ่มไม้ที่พวกเอดะอยู่)
อาเมะ : อ๊ะ ! ซวยแล้ว พวกเอดะ
ทางด้านเอดะ....
เอดะ : น นี่ สัตว์กินพืชที่ว่านี่ คือพวกเรางั้นเหรอ ?
โอโตะ : ไม่มั้งครับรุ่น 11 ก็พวกเราหลบซ่อนซะขนาดเนี่ย ไม่มีทางที่จะหาเจอได้ง่ายๆหรอก
โมริ : ถูกอย่างที่เจ้าหัวปากหมึกพูดนะ เอดะ ไม่มีทางหาเจอได้หรอก
ยูริ : งั้นเรอะ พวกสัตว์กินพืช มาสุมหัวกันตรงนี้เองเหรอ
เอดะ : ซ ซวยแล้วสิ ! หาเจอจนได้ รีบอร์นอยู่ไหนเนี่ย ?
รีบอร์น : เวลานี้เอาตัวรอดเองก็ละกัน(ปลอบตัวเป็นใบไม้อยู่บนต้นไม้)
โมริ : ย ยูริ ใจเย็นๆก่อนนะ พวกเราก็แค่.......
ยูริ : ฉันเกลียดพวกที่สุมหัวกันไม่เป็นเรื่อง ยังงี้คงต้อง.....ขย้ำให้เละ!!!!!!!(ชักทอนฟาออกมา)
ผัวะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พลั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พวกเอดะ : จ๊ากกกก อ๊อกกกก แว๊กกกกก อ๊ากกกกกกก !!!!!!!!!!!!
อาเมะ : โทษทีนะ พวกนาย......- -" ^^" แป่ว.......
*******************
เบอร์ติดต่อของยูริกะอาเมะที่สัญญากันไว้
ยูริ
อีเมล์ yuri_clouds@namimori.com
School group hibari_yuri@namischool.com
เบอร์มือถือ 866-656-7354
รหัสประจำตัว 14(ได้มาจากวันเกิดตัวเอง 14 ก.พ.)
อาเมะ
อีเมล์ ame_amechan@namimori.com
School group yamamoto_swim@namischool.com
เบอร์มือถือ 866-930-6122
รหัสประจำตัว 24(ได้มาจากวันเกิดตัวเองกะพ่อ 24 พ.ค. , ยามาโมโตะ ทาเคชิ 24 เม.ย.)
****เบอร์โทร อีเมล์นี้ เป็นการสมมุติขึ้นเองโดยไรเตอร์นะจ๊ะ
ยูริ
อีเมล์ yuri_clouds@namimori.com
School group hibari_yuri@namischool.com
เบอร์มือถือ 866-656-7354
รหัสประจำตัว 14(ได้มาจากวันเกิดตัวเอง 14 ก.พ.)
อาเมะ
อีเมล์ ame_amechan@namimori.com
School group yamamoto_swim@namischool.com
เบอร์มือถือ 866-930-6122
รหัสประจำตัว 24(ได้มาจากวันเกิดตัวเองกะพ่อ 24 พ.ค. , ยามาโมโตะ ทาเคชิ 24 เม.ย.)
****เบอร์โทร อีเมล์นี้ เป็นการสมมุติขึ้นเองโดยไรเตอร์นะจ๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น