ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ไอซ์
น้ำตาช่วงสุดท้าย
“ปัง”
เสียงปิดประตูที่ดังสนั่นลั่นบ้านนั่น เป็นเสียงการปิดประตูของไอซ์ เขาจะทำเช่นนี้ตลอดเวลา เมื่อเขานั่นกลับมาถึงที่บ้าน เขาทำเช่นนี้ก้อเพราะเขาต้องการที่จะให้แม่ของเขารู้ว่าเขานั่นกลับมาถึงที่บ้านแล้ว
ในปีนี้ไอซ์ก้อจะมีอายุครบ 15 ปี ใครจะไปรู้ล่ะที่เด็กดีเด่นของโรงเรียน และเด็กที่มีการเรียนดีเยี่ยมตั้งแต่เข้าเรียนจนถึงปัจจุบันคือชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 นั่นจะเป็นเด็กที่เดือนนึงเค้าได้คุยกับแม่ของเค้านั่นนับครั้งได้ แม่ของไอซ์นั่นตอนนี้ก้อได้เกษียณงานราชการมาแล้ว ไอซ์เป็ฯลูกคนที่6 ของแม่ และนั่นไอซ์ก้อเป็นลูกคนสุดท้องของแม่ พี่ของไอซ์ทั้ง5 คนนั่นได้เสียชีวิต พร้อมกับพ่อของไอซ์ เมื่อไอซ์นั่นยังจำความไม่ได้เลย
ในขณะที่ไอซ์นั่นตอนนี้กำลังเคร่งเครียดกับการเตรียมตัวสอบเข้าโรงเรียนในชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายซึ่งกานสอบจะมีขั้นในวันพรุ่งนี้
เช้าวันรุ่งขึ้นไอซ์รีบตื่นแต่เช้าและก้อเตรียมตัวพร้อมที่จะเข้าสอบ ไอซ์รีบแต่งตัวและรีบลงมากินข้าวข้างล่าง ปกติเด็กนักเรียนส่วนใหญ่ก่อนจะไปโรงเรียนก็จะไหว้และบอกสวัสดีผู้เป็นพ่อแม่ แต่ไอซ์นั่นไม่เคยเลย คงไม่ใช่ไม่เคยไอซ์นั่นไม่เคยคิดเลยที่จะไหว้สวัสดีแม่ เมื่อไอซ์กินข้าวเสร็จก็เดินออกจากบ้านไปทันที
สองสามวันผ่านไปวันนี้เป็นเกิดของไอซ์ ไอซ์จะไม่เคยได้รับของขวัญจากแม่เลย ส่วนใหญ๋การ์ดที่ส่งมาสุขสันต์วันเกิดนั่นจะเป็ฯการ์ดส่งมาจากสถาบันกวดวิชา เหตุที่ส่งมาให้ก็คงเป็ฯเพราะต้องการเอาใจไอซ์ ที่จะไม่อยากให้ไอซ์ไปเรียนพิเศษที่สถาบันกวดวิชาที่อื่น แต่ยังไงไอซ์นั่นก็ไม่สนใจการ์ดจำพวกนั่นหรอก
และเวลาก็ผ่านไปวันนี้เป็นวันประกาศผลสอบ ไอซ์รีบออกจากบ้านอย่างเร็วไว เมื่อไอซ์เดินไปที่บอร์ดประกาศผลสอบ ไอซ์ก็พบทั้งเด็กหญิงและเด็กผู้ชายที่กำลังร้องไห้และกอดแม่หรือกอดพ่ออยตลอดทาง แน่นอนไอซ์ก็คงไม่สนใจคนพวกนี้หรอก คิดซะว่าคนพวกนี้คือก้อนหินตามริมทาง เมื่อไอซ์เดินมาถึงที่บอร์ด ไอซ์ไม่ลังเลที่จะมองชื่อแรกก่อน และก็เป็นที่แน่นอนชื่อแรกนั่นก็คือชื่อของไอซ์นั่นเอง ไอซ์ยิ้อย่างภาคภูมิใจ ไอซ์กลับหลังหันทันที และเดินอย่างสง่างาม
“ไอซ์แกได้ป่าวหวะ” เด็กผู้ชายคนหนึ่งพูดออกมาในขณะที่ร้องไห้พร้อมกับกอดแม่ของเค้าอยู่อย่างเหนียวแน่น
“แล้วทำไมคนอย่างชั้นจะไม่ได้ล่ะหวะ”
“ข้อสอบง่ายซะปานนั้น และนั้นแกทำอะไรของแกหวะ ทุเรศซะไม่มี ร้องไห้อยู่นั่นแหละ” ไอซ์พูดอย่างเสียงอันหนักแน่น
“ปัง”
เสียงปิดประตูที่ดังสนั่นลั่นบ้านนั่น เป็นเสียงการปิดประตูของไอซ์ เขาจะทำเช่นนี้ตลอดเวลา เมื่อเขานั่นกลับมาถึงที่บ้าน เขาทำเช่นนี้ก้อเพราะเขาต้องการที่จะให้แม่ของเขารู้ว่าเขานั่นกลับมาถึงที่บ้านแล้ว
ในปีนี้ไอซ์ก้อจะมีอายุครบ 15 ปี ใครจะไปรู้ล่ะที่เด็กดีเด่นของโรงเรียน และเด็กที่มีการเรียนดีเยี่ยมตั้งแต่เข้าเรียนจนถึงปัจจุบันคือชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 นั่นจะเป็นเด็กที่เดือนนึงเค้าได้คุยกับแม่ของเค้านั่นนับครั้งได้ แม่ของไอซ์นั่นตอนนี้ก้อได้เกษียณงานราชการมาแล้ว ไอซ์เป็ฯลูกคนที่6 ของแม่ และนั่นไอซ์ก้อเป็นลูกคนสุดท้องของแม่ พี่ของไอซ์ทั้ง5 คนนั่นได้เสียชีวิต พร้อมกับพ่อของไอซ์ เมื่อไอซ์นั่นยังจำความไม่ได้เลย
ในขณะที่ไอซ์นั่นตอนนี้กำลังเคร่งเครียดกับการเตรียมตัวสอบเข้าโรงเรียนในชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายซึ่งกานสอบจะมีขั้นในวันพรุ่งนี้
เช้าวันรุ่งขึ้นไอซ์รีบตื่นแต่เช้าและก้อเตรียมตัวพร้อมที่จะเข้าสอบ ไอซ์รีบแต่งตัวและรีบลงมากินข้าวข้างล่าง ปกติเด็กนักเรียนส่วนใหญ่ก่อนจะไปโรงเรียนก็จะไหว้และบอกสวัสดีผู้เป็นพ่อแม่ แต่ไอซ์นั่นไม่เคยเลย คงไม่ใช่ไม่เคยไอซ์นั่นไม่เคยคิดเลยที่จะไหว้สวัสดีแม่ เมื่อไอซ์กินข้าวเสร็จก็เดินออกจากบ้านไปทันที
สองสามวันผ่านไปวันนี้เป็นเกิดของไอซ์ ไอซ์จะไม่เคยได้รับของขวัญจากแม่เลย ส่วนใหญ๋การ์ดที่ส่งมาสุขสันต์วันเกิดนั่นจะเป็ฯการ์ดส่งมาจากสถาบันกวดวิชา เหตุที่ส่งมาให้ก็คงเป็ฯเพราะต้องการเอาใจไอซ์ ที่จะไม่อยากให้ไอซ์ไปเรียนพิเศษที่สถาบันกวดวิชาที่อื่น แต่ยังไงไอซ์นั่นก็ไม่สนใจการ์ดจำพวกนั่นหรอก
และเวลาก็ผ่านไปวันนี้เป็นวันประกาศผลสอบ ไอซ์รีบออกจากบ้านอย่างเร็วไว เมื่อไอซ์เดินไปที่บอร์ดประกาศผลสอบ ไอซ์ก็พบทั้งเด็กหญิงและเด็กผู้ชายที่กำลังร้องไห้และกอดแม่หรือกอดพ่ออยตลอดทาง แน่นอนไอซ์ก็คงไม่สนใจคนพวกนี้หรอก คิดซะว่าคนพวกนี้คือก้อนหินตามริมทาง เมื่อไอซ์เดินมาถึงที่บอร์ด ไอซ์ไม่ลังเลที่จะมองชื่อแรกก่อน และก็เป็นที่แน่นอนชื่อแรกนั่นก็คือชื่อของไอซ์นั่นเอง ไอซ์ยิ้อย่างภาคภูมิใจ ไอซ์กลับหลังหันทันที และเดินอย่างสง่างาม
“ไอซ์แกได้ป่าวหวะ” เด็กผู้ชายคนหนึ่งพูดออกมาในขณะที่ร้องไห้พร้อมกับกอดแม่ของเค้าอยู่อย่างเหนียวแน่น
“แล้วทำไมคนอย่างชั้นจะไม่ได้ล่ะหวะ”
“ข้อสอบง่ายซะปานนั้น และนั้นแกทำอะไรของแกหวะ ทุเรศซะไม่มี ร้องไห้อยู่นั่นแหละ” ไอซ์พูดอย่างเสียงอันหนักแน่น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น