ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Reborn I love you MyVongola10+++18+27(Yaoi)

    ลำดับตอนที่ #6 : ตอนพิเศษ คู่ริคาโด้กับเเซนซัส เเต่งให้น้องครีมจ้ะเข้ามาอ่านกันได้

    • อัปเดตล่าสุด 29 เม.ย. 53


    Fic  Ricado-Xanxas

    To:ให้น้องครีมจ้า สนองความต้องการ หึหึหึ

    “ทำไมถึงมีคนหน้าตาเหมือนบอสโผล่ขึ้นมาได้ล่ะฮ้า~~~~.เสียงของแม่บ้านผู้บอบบางมีความเป็นกุลสตรี(กุลกระเทย)สูงโผล่งขึ้นมาอย่างตกใจ เมื่อมองบอสของตน กับร่างโปร่งของคนแปลกหน้าที่หน้าตาคล้ายบอสไม่มีผิดเพี้ยน ทำให้ลูซซูเรียแทบจะไปถามพระเจ้าเลยว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น

    “แกเป็นใครวะ” แซนซัสเองก็ดูแปลกใจไม่ใช่เล่นเช่นกัน เขามองดูอีกฝ่ายอย่างแปลกใจ แต่ก็ถามด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยวตามแบบฉบับของเขาประดุจเกลือรักษาความเค็ม แม้ว่าผ่านไปกี่ปีก็ไม่เปลี่ยนไปเลยซักนิด

    “ข้าต่างหากที่ต้องถาม ข้าคือวองโกเล่เซคันด์ แล้วเจ้าล่ะ”

    “แซนซัส เห้ย!อะไรนะ แกคือวองโกเล่ เซคันรึ”แซนซัสตกใจมาก ราวกับเห็นผีที่เขาไม่เชื่อว่ามีจริงโผล่ออกมา

    “ก็ใช่น่ะสิ ข้ามาที่นี่เพราะข้ามีธุระกับเจ้า”เซคันพูดก่อนจะลากแซนซัสออกไปนอกปราสาท

    “ข้ารู้ ว่าเจ้าเองก็คงแปลกใจ ข้าเองก็แปลกใจไม่ใช่เล่นที่มีคนหน้าตาเหมือนข้า นี่มันเป็นเพียงวิญญาณของข้า ข้ามาที่นี่เพื่อดูแลเจ้า”

    “หึ ฉันไม่ต้องการคนดูแล”แซนซัสเชิดหน้าหนี เซคันเองก็ถอนหายใจก่อนจะประชิดตัวแซนซัสแล้วจบแขนของแซนซัสไว้ข้างหลัง ก่อนจะกระซิบกับแซนซัสว่า

    “เจ้าต้องการรึไม่ เจ้านั่นแหล่ะที่รู้ตัวเจ้าดีที่สุด”เซคันพูดก่อนจะเดินออกไป ทิ้งให้แซนซัสยืนงงอยู่ตรงนั้น ก่อนที่จะหันไปพบเงาตัวเองในกระจก ว่าหน้าของตัวเองกำลังแดง เขาสลัดความคิดนั้นออกไปแล้วเดินกลับเข้าไปในปราสาท เพื่อหนีความจริงที่ว่า เขาหวั่นไหวกับวิญญาณ..!

    ณ กลางดึก

    แซนซัสตื่นขึ้นมาก็พบร่างของเซคันกำลังนั่งอยู่ตรงพื้น แซนซัสลุกขึ้นนั่งแล้วมองร่างสูงโปร่งตรงหน้า

    “นี่ เจ้ารู้รึเปล่า ว่าทำไมข้าถึงได้ตำแหน่งวองโกเล่รุ่นที่2” เซคันหันมามองแซนซัส แซนซัสเองก็ตกใจที่เซคันรู้ว่าตนนั่งมองเขาอยู่

    “ทำไมเหรอ?

    “ก็จิออทโต้..วองโกเล่รุ่นที่1น่ะ ยกให้ข้าน่ะสิ เขาไม่อาจปฎิเสธที่ว่า ข้ารักเขา แต่เขามิได้รักข้า เขาจึงคิดว่าทำแบบนี้มันดีกับข้าที่สุด แต่ตอนนี้ข้าได้เห็นเขามีความสุขกับเดซิโม่แล้ว ข้าก็โล่งอกแล้วล่ะ”แซนซัสผงะ นึกย้อนไปว่า ตัวเองก้เคยรู้สึกกับสึนะโยชิเหมือนที่เซคันรู้สึกกับรุ่นแรก ทำมถึงเหมือนกันนะ

    “นี่เซคัน”ยังไม่ทันที่แซนซัสจะพูดอะไร เซคันก็ขัดขึ้นมา

    “รู้มั้ย...ข้ามีชื่อนะ...”

    “.....ชื่อเหรอ…..

    “ข้าชื่อ ริคาโด้ ต่อไปนี้เจ้าเรียกข้าอย่างนี้ก็แล้วกัน”

    “ริคาโด้...”

    “รู้มั้ย นอกจากพวกบอสทั้ง8คน จีออทโต้ ข้าไม่เคยบอกชื่อนี้กับใคร เพราะข้ามั่นคำสัตย์ไว้แล้ว ข้าจะบอกชื่อข้ากับคนที่ไว้ใจ และคนที่รักเท่านั้น ข้าจะไม่ฟังเหตุผล ขอให้เป็นคนที่ข้ารัก ข้าก็จะบอกชื่อของข้าโดยไร้เหตุผลใดๆ”แซนซัสมองย้อนไป นี่ริคาโด้หลงรักเขางั้นหรือ ไหนจะเมื่อเช้าที่เขาหวั่นไหว นี่เขาหลงรักคนๆนี้แล้วรึ

    “ถึงฉันจะรักนาย นายก็ไม่ได้อยู่กับฉันตลอดไป”แซนซัสพูดอย่างเศร้าๆ ริคาโด้นั่งบนเตียงก่อนที่จะกอดร่างเล็กไว้แน่น

    “ ข้าจะไม่ทิ้งเจ้าไปไหน ข้าสัญญา”แล้วร่างสูงก็ประกบปากกับร่างบางอย่างอ่อนโยนรู้ตัวอีกที เขาก็อยู่ในสภาพเปลือยด้วยกันทั้งคู่ซะแล้วสิ………….

    นับจากวันนั้น ปราสาทหลังนี้ก็ดูมีสีสันขึ้นตั้งเยอะ คงต้องขอบคุณริคาโด้ที่ไม่ทำบอสอาละวาดหนัก แต่คนที่ต้องขอบคุณริคาโด้มาที่สุดคือสคอวโล่ ที่ไม่ต้องทำให้เค้าหัวแตกบ่อยๆ แต่รู้สึกว่า ความรักคงจะไม่ได้มีแค่คู่นี้

    “เจ้ากบบ๊อง เมื่อคืนเราทำอะไรกันรู้ใช่มั้ย ชิชิชิ”

    “รุ่นพี่บ้า อย่าพูดเรื่องแบบนั้นได้มั้ย”

    “แล้วรักมั้ยล่ะ”

    “อืม….

                             …………………………………………………

    จบจ้า เม้นด้วยน้า อิอิ เดี่ยวฟิคข้าน้อยจะมาลงให้เเน่นอนจ้า กำลังเขียนอยู่

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×