คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : My Lovely Monster -1-
My Lovely Monster
-1-
“มีจดหมายมาส่งคร้าบบบบบ”
“จ้าๆ ออกไปเดี๋ยวนี้แหละ”
.
.
.
.
.
“อีฮยอกแจ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“ย่าส์!!”
ตุ๊บ
“ว้ากกกกกกกกกก”
อั่ก
“โอ๊ยยยยย”
อุ๊ก
“แงงง”
“อย่าอยู่เลย”
“แม่จ๋า ฮยอกแจขอโต้ดดดดดด”
เสียงดังสนั่นหวั่นไหวราวกับเกิดการทิ้งระเบิดลงกลางกรุงโซล เมื่อบ้านอีได้รับจดหมายเป็นกระดาษเพียง 1 ใบจากบุรุษไปรษณีย์
จะเป็นอะไรซะอีกล่ะ ถ้าไม่ใช่ .....
จดหมายแจ้งผลการเรียน !!!!
“ชั้นส่งแกไปเรียนไปโรงเรียน ทำไมมันเป็นแบบนี้ห๊า!!”
“โอ๊ย แม่จ๋า ฮยอกแจก้ไปโรงเรียนทุกวันนะแม่จ๋า” ร่างบางที่กำลังร้องโอดโอยร้องอธิบายก่อนที่จะโดนหยิกไปมากกว่านี้
“ไปทำวันแล้วทำไมผลการเรียนแกออกมาแบบนี้!!” คุณแม่แจจุงของร่างบางระเบิดแว๊ดออกมาทันที เมื่อยังไม่ได้รับคำตอบที่น่าพอใจ
“ก้ฮยอกแจเรียนไม่เก่งอ่า อาจารย์สอนเร็วมากเลย ฮยอกแจก้เรียนตามไม่ทัน ก้เลยหลับมันซะเลย แฮะๆ” ร่างบางยังคงแก้ตัว เพียงแต่ประโยคสุดท้ายแค่งึมงำกับตัวเองเบาๆ ไม่ใช่ไรหรอก กลัวโดนเตะอีก ยังเจ็บอยู่เลยนะ
“อ๊ายย แล้วทีนี้ชั้นจะทำยังไงกับแกดีเนี้ย นี่มันเทอมสุดท้ายแล้วนะ”
โอ๊ยจะเป็นลม อะไรกันเนี้ย ลูกชายเพียงคนเดียวของหล่อน ไปรับไปส่งที่โรงเรียนทุกวัน เรียนไม่เก่งก้ไม่ได้ว่าอะไรหรอก นึกว่าได้พันธุกรรมจากแม่? แต่เกรดนี่มันอะไร 1.98 เกินไปแล้วนะ!! ไม่พอที่จะเอาไปเทียบคะแนนระดับมหาลัยที่ไหนทั้งนั้น!!
เห็นที แม่ต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ .....
My Lovely Monster
“เฮ้ออออ....”
หลังจากที่หลบ รอดพ้นจากเงื้อมือพิฆาตมาได้แล้ว ร่างบางก้มานั่งถอนหายใจอยู่ในห้อง
ใครว่าเค้าไม่กังวล ไม่หนักใจล่ะ ก้หัวมันไม่ดีเองนี่น่า อยากไปเรียนมหาวิทยาลัยเหมือนเพื่อนๆบ้างเหมือนกันนี่ ฮืออออ คิดแล้วจะร้องไห้ อย่างนี้มีทางเดียวต้องเข้ามหาลัยเอกชนอย่างเดียวนี่เนอะ ไม่งั้นก้ต้องออกไปทำงาน แต่มาคิดๆดูแล้ว คุณแม่แจจุงต้องทำงานคนเดียว เพราะคุณแม่เลิกกันกับคุณพ่อตั้งแต่เค้าเด็กๆ แล้วพ่อก้ออกจากไปบ้านไปเลย ไปอยู่ที่ไหนก้ไม่รู้ นานๆทีจะแว๊บมาหา คุณพ่อมาทีไร ก้ทะเลาะกันตลอดเลย แต่ดูเหมือนจะมีเพียงคุณแม่คนเดียวที่อารมณ์เสีย เพราะคุณพ่อดูจะสนุกกับการแกล้งให้คุณแม่หงุดหงิดมากกว่า ชิส์!! ยังรักกันแล้วจะเลิกกันไปทำไมล่ะ ลำบากให้ลูกต้องเป็นเด็กมีปัญหา เนี้ย เค้าเรียนไม่เก่งได้เกรดน้อยก้เพราะครอบครัวมีปัญหาเลยนะ!! (โทษไปโน้น)
เค้าตัดสินใจแล้วแหละ เค้าจะลองไปหาทำงานพิเศษ พอได้มีเงินบ้าง บางทีเราลองไปสมัครเป็นโฮสต์ หล่อๆแบบเค้าต้องมีสาวมาติดตรึมแน่เลย อิอิ แล้วค่อยไปเรียนภาคพิเศษ ตอนค่ำแทน ไม่เดือดร้อนคุณแม่ ได้เงิน แล้วยังได้เรียนด้วย หุหุหุ ฮยอกแจนี่มันฉลาดจริงๆ
.
.
“ฮยอกแจ ลงมากินข้าวได้แล้วลูก”
“คร้าบบบบแม่”
ขาเรียวรีบวิ่งลงบันไดมาเมื่อได้ยินเสียงแม่แจจุงเรียกลงไปกินข้าวเย็น
“ค่อยๆเดินสิลูก ไม่มีใครแย่งกินหรอกน่า นี่ๆ ไปล้างมือก่อนเลย เกาตูดแคะขี้มูกมารึป่าวก้ไม่รู้”
แจจุงบ่นร่ายยาวตามฉบับคุณแม่ทั่วไป แต่ก้นะ เกิดเป็นแม่ฮยอกแจบ่นไปเถอะ เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาอยู่แล้ว
“ง่า แม่อ่า ก้ฮยอกแจหิวนี่น่า มือก้ไม่ได้เกาตูดนะ ฮยอกแจแค่แคะขี้มูกอย่างเดียว”
“จ๊ะๆ ลูกรัก รีบไปล้างเถอะ จะได้ลงมือกินสักที ดูสิช็อกโก้หิวแล้วนะ”
“ช็อกโกรอพี่ฮยอกก่อนนะ จุฟฟฟ”
“โฮ่งง โฮ่ง” เร็วๆเลยนังเหงือก ชั้นหิว
“น่ารักจัง รู้ภาษาด้วย” พร้อมกับเอามือบางขยี้จะขนน้องหมายุ่งไปหมด อิอิ
“นี่ฮยอกแจ แม่คุยกับพ่อแล้วนะ แม่จะให้แกไปอยู่กับพ่อ แล้วเรียนมหาลัยต่อที่โน่นเลย” คุณแม่แจจุงพูดขึ้นหลังจากที่ทั้งคนและหมากินข้าวมื้อเย็นเสร็จแล้ว
“อ่า ทำไมอย่างนั้นล่ะคุณแม่ ฮยอกแจกะว่าจะทำงานพิเศษแล้วค่อยเรียนภาคพิเศษเอานะ”
“ไม่เป็นไร ชั้นคุยกับพ่อแกแล้ว ไปอยู่ที่โน่นแหละดีแล้ว”
“บู้ ไปแอบคุยกันเมื่อไร ไม่เห็นให้ฮยอกแจคุยด้วยเลย ฮยอกแจก้คิดถึงพ่อเหมือนกันนะ”
“ชั้นไม่ได้คิดถึงอะไรพ่อแกหรอกย่ะ อาทิตย์หน้าแกออกเดินทางเลยนะ” แหมมมม แอบเห็นนะคุณแม่ แก้มแดงซะขนาดนั้น
“อ่าโอเค แต่ถ้าฮยอกไปแม่จะอยู่กับใครล่ะฮะ แม่ไปทำงานช้อกโกจะมีใครหาข้าวให้กิน แล้ว...”
“พอๆเลยย่ะ ห่วงตัวเองก่อน ชั้นอยู่ได้ ส่วนช้อกโก้อ่ะ แกเอาไปด้วย มันคงจะเหงาถ้าแกไม่อยู่ ปิดเทอมค่อยกลับมา”
“คร้าบบบบ คุณแม่ ฮยอกแจไม่อยากให้แม่อยู่คนเดียวเลย” พูดแล้วจะดราม่า ฮึกกก
“ชั้นไม่เหงาหรอกย่ะ เดี๋ยวชั้นก้มีหนุ่มเด็กๆมาดูแล โฮะๆๆๆ”
“คุณแม่!!!!!”
อะไรกันเนี้ยยย ลูกยังไม่ทันไปเลย คิดจะมีแฟนใหม่แล้ว ค่อยดูฮยอกแจจะฟ้องคุณพ่อ!!!!!
***********
ตอนหน้านายเอกเราจะเข้ามหาลัยแล้วววว ติดตามกันด้วยน๊า
เจอกันใหม่เมื่อมีคนทวง
ความคิดเห็น