-CooL Music- ,,โค้ดเพลงเพราะฟังสบายๆ,,

ลำดับตอนที่ #419 : [J] Sakurairo Maukoro....Nakashima Mika >เพราะมาก

<object width="200" height="25"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/C8uWMz5Ci6U&amp;hl=en_US&amp;fs=1;autoplay=1&loop=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/C8uWMz5Ci6U&amp;hl=en_US&amp;fs=1;autoplay=1&loop=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="200" height="25"></embed></object>
 

Lyric
sakura-iro mau koro
watashi wa hitori
osaekirenu mune ni
tachitsukushiteta

wakaba-iro moyureba
omoi afurete
subete wo miushinai
anata e nagareta

meguru kigi-tachi dake ga
futari wo mite ita no
hitotokoro ni wa todomarenai to
sotto oshienagara

kareha-iro someteku
anata no tonari
utsuroi yuku hibi ga
ai e to kawaru no

douka kigi-tachi dake wa
kono omoi wo mamotte mou
ichido dake futari no ue de
sotto ha wo yurashite

yagate toki wa futari wo
doko e hakonde yuku no
tada hitotsu dake tashika na ima wo
sotto dakishimete ita

yukigeshou matoeba
omoi hagurete
ashiato mo keshiteku
oto naki itazura

douka kigi-tachi dake wa
kono omoi wo mamotte
"eien" no naka ni futari todomete
koko ni ikitsudzukete

sakura-iro mau koro
watashi wa hitori
anata e no omoi wo
kamishimeta mama




คำแปล..


เมื่อสีสันของกลีบซากุระแต่งแต้มอยู่บนอากาศ

เมื่อสีสันของกลีบซากุระแต่งแต้มอยู่บนอากาศ
ฉันโดดเดียว..
ยืนอยู่เงียบๆ.. ไม่สามารถจะบรรจุสิ่งที่อยู่ในใจของฉันได้เลย

เมื่อสีของใบไม้งอกขึ้นมาใหม่
ความรู้สึกต่างๆมันก็รินใหลออกมา...
ฉันทำเส้นทางของทุกสิ่งทุกอย่างหายไป
แล้วลอยไปหาเธอ

มีเพียงต้นไม้ต้นหนึ่งที่เปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ..มองเห็นเรา
บอกให้เรารู้อย่างเงียบๆ
ว่าเราไม่สามารถจะอยู่ในที่เดียวกันนี้ได้อีกแล้ว

หันไปมองสีของใบไม้ที่ตายแล้ว..
และต่อไปคือเธอ
วันเวลาผ่านไป...
เปลี่ยนแปลงสิ่งนี้ให้กลายเป็นความรัก

ได้โปรดเถอะ อย่างน้อยขอให้ต้นไม้ต้นนี้
เก็บรักษาความรู้สึกของฉันไว้
เสียงของใบไม้ที่อยู่เบื้องบนเราทั้งสอง
เพียงอีกซักครั้ง

ในไม่ช้านี้ เวลาจะ
พาเราไป..
ฉันจะโอบกอดสิ่งที่เรามีอยู่ตอนนี้ไว้..อย่างอ่อนโยน
มันเป็นเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่ฉันมั่นใจ

ปกคลุมด้วยหิมะ
ฉันกำลังรู้สึกว่าหลงทาง
รอยเท้านั้นจะจากหายไป..
ไม่มีเสียงแห่งความอันตราย

ได้โปรดเถอะ อย่างน้อยขอให้ต้นไม้ต้นนี้
เก็บรักษาความรู้สึกของฉันไว้
ตราตรึงเราไว้ชั่วนิรันดร..
ให้พวกเราได้อยู่ที่นี่

มีเพียงต้นไม้ต้นหนึ่งที่กลับมา
มองเห็นพวกเรา
บอกให้เรารู้อย่างเงียบๆ
ว่าเราไม่สามารถจะอยู่ในที่เดียวกันนี้ได้อีกแล้ว

เมื่อสีสันของกลีบซากุระแต่งแต้มอยู่บนอากาศ
ฉันอ้างว้าง..
กลิ่นไอความรู้สึกของฉัน..ต่อเธอ



Pingbook