คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : cp.14
Cp.13
“!!!!”
“ พูดบ้าอะไรของนาย..ฉันไม่ขำนะ”
“ ฉันไม่ได้พูดให้เธอขำ แต่ฉันคิดว่าฉันชอบเธอจริงๆ”
“ แล้วทำไมน..นายถึงเพิ่งมาบอกตอนนี้?”
“ฉันไม่แน่ใจ...ไม่แน่ใจจริงๆว่าฉันชอบเธอรึเปล่า ตอนเธอมาสารภาพรักกับฉันฉันหัวใจเต้นแรงมากเลยนะ..ทั้งที่ความจริงฉันอยากจะตอบไปว่า ฉันก็ชอบเธอเหมือนกัน แต่ฉันกลับปฎิเสธมันเพราะความไม่แน่ใจ...จนถึงตอนนี้ตอนที่ฉันเห็นเธอถูกทำร้ายฉันเพิ่งรู้หัวใจตัวเอง...ว่าฉันชอบเธอเข้าแล้ว ”
“พอเถอะ…พอสักที!! หยุดให้ความหวังฉันสักที ฉันรู้..ว่าที่นายมาสารภาพรักแบบจอมปลอมนี่ เพราะนายรู้สึกผิดที่เห็นฉันถูกทำร้ายจากแฟนคลับของนายใช่ไหมล่ะ!! ไม่เป็นไรหรอก...ฉันไม่เป็นไร..มันไม่เจ็บสักนิด แผลแค่นี้ไกลหัวใจจะตาย.. ฮึก..” คุณพูดพร้อมกับฝืนยิ้ม ก่อนที่น้ำตาจะไหลลงมาเป็นสาย
“ (ชื่อคุณ...) ฉันจะทำให้เธอเห็นว่าฉันชอบเธอจริงๆ!! จนถึงวันนั้นถ้าเธอชอบฉันเหมือนกัน เธอต้องรับรักฉันนะ เข้าใจไหม!!”
จองกุกตะโกนหลังจากที่คุณเดินออกมาได้ไม่นาน นั้นทำให้คุณอึ้งไปสักพัก ก่อนจะเดินต่อไปเมื่อคิดได้ว่าเค้าอาจจะโกหกคุณ คุณไม่อยากเจ็บอีกแล้ว....ไม่อยากเลยจริงๆ.....
@เกาะเชจู
“ อากาศดีจังเลย~” คุณหายใจเข้าเพื่อสูดอากาศดีๆที่ไม่ค่อยจะมีในเมืองสักเท่าไร โชคดีสุดๆที่ประธานให้คุณและพวกบังทันมาพักร้อนได้ 2 วัน หลังจากที่มีตารางงานยุ่งตลอดทั้งเดือน
“ นี่! จะทำตัวเป็นนางเอก MV อีกนานไหมยัยเบ๊อะ มายกกระเป๋าของตัวเองออกเดี๋ยวนี้เลยนะ!” เสียงหวานของจองกุกดังขึ้นก่อนที่คุณจะจิ๊ปากอย่างไม่พอใจ แล้วเดินไปหยิบกระเป๋าแสนหนักของตัวเอง หลังจากที่เขาสารภาพรักวันนั้นจองกุกก็มารังควานคุณตลอด ถ้ามีผู้ชายคนไหนเข้าใกล้หรือมาจีบคุณล่ะก็โดนเขาด่ากระเจิงกลับแทบทุกราย บางครั้งก็รู้สึกรำคาญเหมือนกันนะ แต่อีกใจนึงก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เขาทำดีกับคุณมากเลยล่ะ ถึงขนาดตามพี่จินไปถึงบ้านคุณแล้วเข้าไปตีเนียนสนิทกับแม่คุณเฉยเลย จนบางครั้งคุณก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาอาจจะชอบคุณจริงๆก็ได้....
“ อ่ะ นี่กุญแจห้องเธอกับนาอึน...ห้อง 602 นะ” วียื่นกุญแจห้องให้คุณกับนาอึน....ใช่ฟังไม่ผิดหรอก ‘นาอึน’ ความจริงยัยนี่ไม่ได้จะมาด้วยหรอกนะเพราะตารางงานที่แสนจะยุ่งเหยิงของเธอ แต่พอได้ยินว่าฉันจะไปเกาะเชจูกับพวกบังทันนางก็รีบยกเลิกตารางงานจนหมดในวันเดียวโดยไม่เสียดายเลยสักนิด แล้วติดสอยห้อยตามมาจนได้ เก๋ไหมล่ะ? =______=
“ ไม่เอาอ่ะ!! ฉันไม่พักกับอี..เอ่อ(ชื่อคุณ..) หรอกนะ มีห้อง V.I.P ไหม” นาอึนหันไปถามเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ก่อนจะเหลือบตามาทางคุณด้วยสายตาที่บ่งบอกว่ารังเกียจ แต่แล้วไงใครแคร์? คุณก็ไม่อยากนอนกับยัยนี่เหมือนกันน่ะแหล่ะ
“ ขอโทษนะคะ แต่ตอนนี้ห้องพักเต็มหมดแล้ว” พนักงานพูดแล้วโค้งตัวเบาๆ
“ ไม่ได้ดั่งใจเลย! ฉันอยู่กับเธอก็ได้ เธอควรขอบคุณฉันนะจะบอกให้ที่ลดตัวมาอยู่กับเธอ เอากุญแจมา!!” ยัยนาอึนหันมาพูดกับคุณก่อนที่คุณจะยื่นกุญแจให้แล้วเดินตามไปอย่างเงียบๆ
“ สวยมั้ย?” ยัยนาอึนถามคุณในขณะที่ยืนอยู่หน้ากระจกพร้อมบิกินี่สีแดงแปร๊ดเผยให้เห็นหน้าท้องขาวและหุ่นสมบูรณ์แบบได้เป็นอย่างดี
“ก็สวยดี…” คุณตอบไปตามารยาทแต่ยัยนี่ก็สวยจริงๆแหละ คุณยังแอบอิจฉาหุ่นที่สมบูรณ์แบบของเธอเลย เกิดมาอีกกี่ชาติคุณถึงจะได้หุ่นแบบนี้เนี่ย T0T
“ ไม่ใช่สวยดียะ สวยมากกกต่างหาก อย่างว่าแหล่ะคนอย่างฉันใส่อะไรก็สวย ”
“ต๊ายยยย...ชุดอะไรเนี่ยเชยๆ ตัวละ 99 บาทใช่ไหม เนี่ย?ไม่มีรสนิยมเอาซะเลยนะเธอน่ะ” ยัยนาอึนหันมามองชุดว่ายน้ำบิกินี่เอวสูงลายแพทเทิร์นดอกไม้สีชมพูของคุณพร้อมกับเบ้ปาก ไม่อยากจะบอกว่าชุดนี้มันตั้ง 750 เชียวนะ หยามกันเกินไปแล้ว!!
“ ชุดของเธอมันก็ไม่ได้ดีหรอกยะ!! สีแดงแปร๊ดอย่างกับลากไก่ไปกินในน้ำอย่างเนี้ย ที่คลองถมตัวละ 150 เองมั้ง..”
“ จุ๊ๆ ไม่รู้อะไรก็อย่ามาพูดดีกว่านะจ๊ะน้องหนู เธอไม่รู้หรอไงว่าจองกุกเค้าชอบ ‘สีแดง’มันดูเร่าร้อนดีแต่ สีชมพูเน่าๆอย่างเธอน่ะมันเลี่ยน...” ยัยนาอึนตอกกลับคุณจนแทบล้มทั้งยืนก่อนจะเดินออกจากห้องไปแล้วหยุดตรงหน้าประตู
“ อ๋อ...ล็อกประตูด้วยนะ..เพราะหลังจากที่เธอกลับมาฉันอาจจะไปต่อที่ห้องจองกุกเขาสักหน่อย...ไปนะ~” โบ๊กมือบายบ๊ายก่อนจะเดินจากไป ตอนนี้หัวใจคุณร้อนรุ่มจนแทบจะทน คุณกระทืบเท้าอย่างไม่พอใจพร้อมกับใส่เสื้อคลุมแขนกุดตาข่ายสีขาวแล้วไม่ลืมล็อกประตูห้องอย่างที่ยัยนั่นบอก ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมที่ต้องเชื่อคำพูดของนาอึนด้วย คุณรีบสะบัดความคิดบ้าๆออกจากหัวก่อนจะเดินไปที่ทะเลเพื่อไปสูดอากาศดีๆเสียบ้าง..
“ มาแล้วๆ~” คุณพูดขึ้นอย่างอารณ์ดีพร้อมกับทุกคนที่จ้องมองมาที่คุณตาเดียวนั่นทำให้คุณเขินไม่น้อย ก่อนจะเหลือบไปเห็นจองกุกที่ใส่เพียงเสื้อกล้ามสีขาวและกางเกงขาสั้นเผยให้เห็นส่วนของกล้ามที่เป็นมัดๆ คุณคิดว่าเขาน่าจะตัวเล็กน่ารักๆเสียอีก แต่เขาก็ซ่อนรูปไม่เบาเหมือนกันนะเนี่ย จองกุกหันมาปะทะสายตากับคุณทันทีนั่นให้คุณรีบหลบสายตาเพราะรู้ตัวว่ามองเขานานเกินไปแล้ว!!
“ เอ่อ...จองกุก” คุณเตรียมจะทักทายเขาอีกครั้งนึง แต่ยังพูดไม่ทันจบเสียงหวานก็ดังขึ้นมาก่อน นั่นทำให้คุณเบ้ปากอย่างไม่พอใจ ก่อนจะเดินไปที่ริมชายหาดคนเดียว
“ จองกุกโอปป้า ~ ไปเล่นน้ำกันเถอะ!” เสียงของยัยนาอึนพูดพร้อมกับเกาะแขนร่างสูงไปด้วยอย่างหน้าไม่อาย คุณละสายตาจากสองคนนั้นก่อนจะหันมามองชายหนุ่มข้างตัวที่เพิ่งมานั่งได้ไม่นาน
“ ไง..” วีทักทายอย่างเขอะเขิน พร้อมกับลูบท้ายทอยของตัวเองไปด้วยคุณขำให้กับความน่ารักของคนตรงหน้าเบาๆ ก่อนจะทักทายตอบเป็นภาษาไทย เพื่อแกล้งคนตรงหน้า
“ สวัสดีค่ะ ^^”
“-_-?”
“ ต้องตอบกลับสิคะว่า สวัสดีครับ”
“=____=;?”
“อากาศที่นี่ดีจังเนอะ ที่เมืองไทยความจริงก็มีทะเลเหมือนกันนะคะ แต่ฉันไม่ค่อยได้ไปเท่าไร่หรอก แต่เห็นแบบนี้กลับคิดถึงเมืองไทยขึ้นมาเลยล่ะ~” คุณร่ายยาวเป็นภาษาบ้านเกิดอีกครั้ง เมื่อเห็นคนตรงหน้าทำท่างงสุดขีด อยากจะขำชะมัดแต่ต้องกลั้นไว้
“ พ...พูด..ไรอ่ะ=O=;;;;”
“ ฮ่าๆๆ” คุณขำออกมาทันทีเมื่อเห็นสีหน้าของคนตรงหน้า
“=_=” คุณยังขำต่อไปแบบไม่มีทีท่าว่าจะหยุดทำให้ร่างสูงเริ่มเข้าใจก่อนจะเขกหัวคุณไปทีนึง แล้วตามด้วยทีที่สอง
“ แกล้งฉันหรอยัยบ้า!!”
“ โอ๊ย เจ็บนะคะ> <* “
“ สมน้ำหน้า”
“ นี่แหน่ะ “ คุณหยิกแขนวีไปหนึ่งทีด้วยความหมั่นไส้ ก่อนที่เค้าจะวิ่งไล่คุณเพื่อเอาคืน
“ หืม?” คุณหันไปมองหน้าคนที่จับแขนคุณไว้ในขณะที่กำลังวิ่ง ก่อนที่ร่างสูงจะกระชากแขนคุณให้เดินไปที่อื่น นั่นทำให้คุณและวีมองหน้ากันแบบงงๆ
“ จองกุกโอปป้า..จะพาฉันไปไหนอ่ะ เดี๋ยวสิ...” คุณถึงกับทำหน้างงเมื่อจองกุกพาคุณมาที่ห้องตัวเองก่อนจะหันไปมองหน้าร่างสูงเพื่อต้องการคำตอบ
“ ไปเปลี่ยนชุดซะ..”
“ ฮะ?”
“ ฉันบอกให้ไปเปลี่ยนชุด!!” ร่างสูงเริ่มตะคอก
“ ทำไมอ่ะ...ไม่เอาหรอกฉันซื้อชุดนี้ฉันมาเพราะจะมาที่นี่เลยนะ ไม่เปลี่ยนหรอก..ไม่อยากเปลี่ยนด้วย ตกลงมีธุระแค่นี้ใช่ไหม? งั้นฉันขอตัวนะคะ” คุณพูดก่อนจะเตรียมตัวเดินออกไป แต่กลับถูกร่างสูงกระชากตัวให้หันกลับมาซะก่อน
“ ไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลยนะ!! เธอไม่รู้หรือแกล้งโง่กันแน่ว่าตอนที่เธออยู่ทะเลผู้ชายทุกคนมันมองเธอด้วยสายตาแบบไหน รวมถึง
วีฮยองด้วย!! ทุกคนต่างมองมาที่เธอทั้งนั้น อย่าคิดจะแต่งแบบนี้ให้ผู้ชายคนไหนเห็นอีกนะ ไม่งั้นเธอศพไม่สวยแน่ๆ..เธอแต่งให้ ฉันเห็นได้คนเดียวเท่านั้นเข้าใจไหม!! “
“ โอปป้า พูดอย่างกับว่าหวงฉันอย่างนั้นแหล่ะ เอ๊ะ..หรือว่า...โอปป้าหวงฉันใช่ม่ะ? หวงฉันใช่ปล่าว...“ คุณแซวคนตรงหน้าเล่นๆ ก่อนที่แก้มของเขาจะเป็นสีแดงระเรื่อ พร้อมกับพูดประโยคที่ทำให้คุณอึ้งไปสักพัก
“เออ!! ฉันหวงเธอ หวงมากๆด้วย ฉันไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนมองเธอ หรือแตะเนื้อต้องตัวเธอแม้แต่ปลายเล็บ..เพราะเธอเป็นของฉัน..ของฉันคนเดียว..ที่นี้ก็ไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว แล้วอย่าคิดจะแต่งสั้นๆแบบนี้มาอีกนะไม่งั้นเธอเจอดีแน่!!!” จองกุกพูดก่อนจะเดินออกไปทิ้งให้คุณยืนอึ้งกับประโยคนั่นสักพัก ก่อนที่คุณจะคลี่ยิ้มออกมาเบาๆอย่างไม่รู้ตัว....
TBC
เม้นด้วยนะ ไม่เม้นไรท์ไม่อัพ J
ความคิดเห็น