คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : kris x you cp.2
Cp.2
อีก4 วัน
ใช่อีก4วัน..จะเป็นวันครบรอบ1ปีที่ฉันกับคริสคบกัน ฉันน่ะนับวันรอส่วนเขา....หึ ไม่เคยสนใจมันด้วยซ้ำ ขนาดตอนวันครบรอบ1เดือนเขายังไม่มาอ้างว่าไปถ่ายรายการ แต่อันที่จริงเขาไปผับชื่อดังกับสาวต่างชาติต่างหากล่ะ..นั่นทำให้ฉันร้องไห้แทบตาย แต่ตอนนี้ฉันกับรู้สึกชินซะแล้วล่ะ
“ น้องครับๆ”
“คะ?” ฉันหันไปตอบเสียงเรียกของรุ่นพี่ม.6 ที่เรียกฉันอยู่
“เพื่อนพี่ฝากมาให้น่ะ” รุ่นพี่พูดก่อนจะยื่นจดหมายซองสีชมพูให้ฉันก่อนจะเดินออกไปทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ให้ฉันกับเพื่อนๆในห้อง
“ เฮ้ย...ไรอ่ะ” เยจินหันมาเอื้อมหยิบซองจดหมายตรงหน้าฉันไปทันที
“ วี๊ดวิ๊ว...สาวบื้อประจำห้องมีคนมาจีบซะแล้วล่ะโว้ย” เสียงพวกผู้ชายในห้องแซวฉัน
“ เออดี..ยัยนี่จะได้ไม่ต้องขึ้นคาน” เสียง วี หนุ่มหล่อประจำห้องพูดแซวฉันก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาดูซองจดหมาย
ฉันวางซองจดหมายไว้บนโต๊ะก่อนจะหันไปทำการบ้านต่อ
“ ไม่คิดจะเปิดดูหน่อยหรอไง” วีถาม
“ไม่อ่ะ”
“ งั้นฉันขอเปิดนะ” วีพูดก่อนจะหยิบซองจดหมายไปเป็นผลให้เพื่อนๆต่างมารุมล้อมเพื่อดูซองจดหมายทันที
“ สวัสดี(ชื่อคุณ..) ฉันเป็นรุ่นพี่ม.6คนนึงที่แอบมองเธอมานานมากๆแล้วล่ะ เย็นนี้ช่วยไปเจอกันหลังโรงเรียน เพื่อฟังความในใจของฉันได้ไหม ฉันจะรอนะ จาก คนที่รักเธอหมดหัวใจ”
“อ้วกกกก” เพื่อนๆต่างทำท่าจะอ้วกเป็นเสียงเดียวกัน ก่อนที่เยจินจะหันมาถามฉัน
“แกคิดว่าใคร?”
“ไม่รู้สิ”
“ แล้วแกจะไปรึเปล่า”
“ไม่อ่ะ” ฉันส่ายหัว
“ ทำไมอ่ะ”
“ ก็แค่ไม่อยากไป”
“ โห..แกไปเถอะนะฉันอยากรู้ว่าเขาเป็นใคร”
“ นั่นดิๆ ฉันว่าไปหน่อยก็ดี ถึงเธอจะไม่ชอบเขา แต่ปล่อยให้เขายืนรอมันก็ไม่ถูกนะ” วีพูด
“ ทำอะไรกันน่ะ!! นั่งลงได้แล้ว” เสียงอาจารย์สุดโหดเดินเข้ามาพร้อมกับถือไม้ยาวที่ทุกคนรู้อาถรรพ์ดีเข้ามา ก่อนที่ทุกคนจะรีบกลับไปนั่งที่เดิมของตัวเอง
@ มัธยมเอ็มไพร์
16.00 น.
“ กริ๊ง!!” เสียงออดบอกเวลาเลิกเรียนที่แสนจะเบื่อหน่ายดังขึ้น ส่งผลให้นักเรียนรีบวิ่งออกนอกห้องเรียน เหมือนไม่ได้กลับบ้านมาเป็นแรมปี
“ ไปก่อนนะ” ฉันหันไปบอกลาเยจินก่อนที่เยจินจะพยักหน้าเบาๆ เป็นเชิงว่าไปเถอะ ฉันจึงเดินออกมาจากห้องเรียนเพื่อตรงไปประตูหน้าโรงเรียนทันที
ไปสักหน่อยดีไหมนะ....
ไหนๆก็ไหนๆแล้วฉันหมุนตัวกลับก่อนจะเดินไปที่หลังโรงเรียนแล้วพบกับผู้ชายร่างสูงที่ยืนหันหลังให้ฉันอยู่
“ขอโทษนะคะ” ฉันเดินไปสะกิดหลังผู้ชายคนนั้นที่คาดว่าน่าจะเป็นคนที่ส่งจดหมายมาหาฉัน ก่อนที่เขาจะหันใบหน้าหวานมา
“ รุ่นพี่แทมิน..” ไม่น่าเชื่อ....ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆว่าคนที่แอบชอบฉันจะเป็นรุ่นพี่สุดฮอตประจำโรงเรียนนี้ ซึ่งเขาก็สมควรจะได้มัน ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าเรียวเล็กกว่าผู้หญิง ตาสองชั้นสวยและขนตาเป็นแพยาวในตาของเขาสดใสและเหมือนมีประกายตลอดเวลา จมูกโด่งเป็นสันเขื่อน พร้อมกับริมฝีปากหนาสีชมพูที่เวลาคลี่ยิ้มนั้นทำให้สาวๆแทบตาย แค่คงไม่ใช่ฉันคนนึงล่ะ....
“ ดีใจจังที่เธอมา” เสียงหวานจากผู้ชายตรงหน้าพูดพร้อมกับคลี่ยิ้มโชว์ฟันสวย
“ รุ่นพี่มีอะไรรึเปล่าคะ?”
“อ..เอ่อ คือฉันอยากจะบอกคำนี้กับเธอมานานแล้วล่ะ ฉันแอบมองเธอมาตลอด รู้สึกไม่ชอบเวลามีคนอื่นเข้ามาใกล้เธอ ฉันคิดว่าฉันชอบเธอเข้าให้แล้วล่ะ ”
“ …”
“ เป็นแฟนกับฉันนะ(ชื่อคุณ..)” รุ่นพี่พูดก่อนจะยื่นดอกกุหลาบที่แอบไว้ตรงหลังเขามาให้ฉัน ก่อนที่ฉันจะพูดประโยคที่คาดว่าคนฟังคงไม่อยากได้ยิน
“ขอโทษนะคะ..แต่ฉันไม่ได้ชอบรุ่นพี่ ฉัน..มีแฟนแล้ว ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้ฉันนะคะ แล้วก็ขอโทษด้วยที่ฉันรักพี่ไม่ได้”
“อ่า....เข้าใจแล้ว” รุ่นพี่พูดพร้อมกับแววตาหม่นหมองก่อนจะมองมาที่ฉันแล้วฝืนยิ้ม
“ งั้นฉันไปก่อนนะคะ” ฉันพูดก่อนจะเดินออกไป
“เดี๋ยว..ฉันขอกอดเธอได้ไหม..เป็นครั้งสุดท้าย..” รุ่นพี่เรียกฉันด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ก่อนที่ฉันจะเดินไปแล้วกอดร่างสูงไว้
“ ฉันเชื่อนะคะว่ารุ่นพี่ จะได้เจอผู้หญิงที่ดีกว่าฉันแน่นอน” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้เพราะร่างสูงกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น
“ โอ๊ย..” ฉันถูกแรงกระชากจากใครบางคนดึงฉันออกมาก่อนจะจับมือฉันไว้แน่นแล้วพาฉันเดินออกไป
“ เซฮุน..นาย” ฉันเตรียมตัวจะถามว่าเขามาได้ยังไง แต่คนตรงหน้ากลับตอบซะก่อน
“ แม่เธอบอกให้ฉันมารับเธอกลับบ้าน....” เซฮุนพูดก่อนจะโยนฉันเข้าไปในรถคันราคาเกือบร้อยล้านที่ผลิตแค่ 100 คันบนโลก
“เดี๋ยว..นายมีใบขับขี่หรอ” ฉันถามหลังจากเราออกมาได้สักพัก
“ไม่มี”
“แล้วนายขับได้ยังไงกันฮะ..จอดรถเดี๋ยวนี้เลย”
“ ทำไม...เธอจะทำอะไร”
“ฉันก็จะขับเองไง ฉันไม่กล้าเอาชีวิตมาเสี่ยงกับเด็กไม่มีใบขับขี่หรอกนะ..”
“แล้วเธอมี?”
“ เอ่อ..ไม่มี”
“ นั่นไง..นั่งเฉยๆเถอะน่า ฉันไม่ทำเธอตายหรอก”
“ตาบ้า..พูดยังงี้ได้ยังไงยะ” ฉันพูดก่อนจะตีแขนเซฮุนไปแรงๆหนึ่งที
“ ถึงเธอกำลังจะตายฉันก็จะปกป้องเธอไม่ให้ตายหรอกน่ะ..” เซฮุนพูดก่อนจะหันมมองหน้าฉันด้วยสายตาที่บรรยายไม่ถูก
“พูดบ้าอะไรของนายฮะ... ขับรถก็มองถนนสิ มามองฉันทำไม” ฉันพูดด้วยใบหน้าที่ร้อนจัด ก่อนจะแกล้งหลับเพราะไม่อยากคุยกับคนข้างๆ
“ กลับมาแล้วหรอลูก “ หญิงวัยกลางคนหน้าตาสะสวยที่ฉันรู้จักดีอย่างแม่ เข้ามากอดฉันทันทีเมื่อเห็นฉันเข้ามาบ้านพร้อมกับไม่ลืมจุ๊บแก้มซ้าย แก้มขวาของฉันคนละที
“ แล้วนี่แม่คิดยังไงคะ ถึงให้เซฮุนมารับหนู” ฉันถามแม่พร้อมกับเดินเข้ามาในคฤหาสน์หลังใหญ่โตที่พ่อฉันออกแบบเอง
“ ก็แหม..นานๆเซฮุนจะมาทีนะลูก แม่อยากให้เขาไปรับที่โรงเรียน เพื่อนๆจะด้รู้จักเซฮุนเอาไว้แต่อีกหน่อยเซฮุนก็คงไปรับไปส่งหนูบ่อยๆเลยแหล่ะ”
“แม่หมายความว่าไงคะ?” แม่ไม่ตอบ แต่กับพาฉันเดินไปที่โต๊ะกินข้าวที่มีคุณพ่อคุณแม่ของเซฮุนและพ่อของฉันนั่งอยู่
“ สวัสดีค่ะ คุณลุงคุณป้า”
“แหม..ไม่เจอตั้งนาน(ชื่อคุณ..)สวยขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย” คุณป้าพูดชม
“ใช่ๆเหมาะจะเป็นคู่ชีวิตของเซฮุนจริงๆเลย” คุณลุงพูดนั่นทำให้ฉันหันไปมองเซฮุนด้วยความสงสัยทันที แต่อีกฝ่ายกับทำหน้านิ่ง
“ เอาล่ะ..ฉันว่าเข้าเรื่องเลยดีกว่า” คุณพ่อพูดก่อนจะหันมาทางฉัน
“ พ่อจะให้หนูหมั้นกับเซฮุนเดือนหน้านะลูก”
“ว่าไงนะคะ!!”
“ นี่..” คุณแม่ดึงฉันให้นั่งลงตามเดิม ก่อนจะทำหน้าไม่พอใจ
“ ทางฝ่ายเซฮุนก็ยอมรับแล้วเหลือแต่ฝ่ายเรา (ชื่อคุณ..)จะว่าอย่างไรบ้างล่ะ”
“ หนูไม่หมั้นค่ะ!!! ไม่มีทางเด็ดขาด หนูไม่ได้ชอบเขา แล้วไม่คิดจะหมั้นด้วย หนูขอตัวก่อนนะคะ” ฉันพูดก่อนจะเดินขึ้นห้องด้วยความไม่พอใจ ถึงจะรู้ว่าเป็นการเสียมารยาทแต่คฉันยอมเสียมารยาทดีกว่าหมั้นกับเซฮุน..
“ปัง!!” ฉันปิดประตูเสียงดังโดยไม่เกรงใจคนข้างล่างก่อนจะล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยล้า..
คริส...ตอนนี้นายกำลังทำอะไรอยู่นะ
TBC
เม้นด้วยจ้า ไม่เม้นไม่อัพ J
ความคิดเห็น