คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : cp 1
‘’ เธอได้รับเลือก ให้เป็นเด็กเทรนในค่าย big hit entertainment นะ ประธานเห็นศักยภาพในตัวเธอ ถ้าเธอพัฒนาได้มากยิ่งขึ้นกว่านี้เธออาจจะได้ เดบิวต์ พยายามเข้าล่ะ อ่อ...แล้วพรุ่งนี้เข้าบริษัทได้เลยนะ อย่ามาสายล่ะ’’
ประโยคพวกนี้วนไปในหัวคุณซ้ำแล้วซ้ำอีก คุณยังไม่อยากจะเชื่อว่าคุณจะได้เป็นเด็กเทรนในค่ายนั้นจริงๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้น ถึงแม้จะเคยเป็นเด็กเทรนมาแล้วครั้งนึงแต่มันก็อดตื่นเต้นไม่ได้อยู่ดี ใช่..คุณเคยเป็นเด็กเทรนค่ายนี้มาก่อนเมื่อ 3 เดือน ที่แล้ว ตอนนั้นคุณทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เป็นเด็กเทรน เพียงเพราะ คนที่คุณชอบ ‘จองกุก’ คุณตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบเพียงแค่คุณได้เห็นแค่รูปภาพของเขา แต่ถึงแม้คุณจะได้เป็นเด็กเทรนแล้วคุณได้เข้าใกล้จองกุกแล้ว แต่ไม่....ยิ่งใกล้มันเหมือนยิ่งไกล เขาไม่สนใจคุณสักนิดเดียวรวมถึงเพื่อนๆในวงของเขาด้วย เขากลับสนใจแต่ ‘นาอึน’ เด็กเทรนอีกคนที่เข้ามาพร้อมกับคุณ เธอเป็นคนน่ารัก ใสซื่อ... หึ ใสซื่องั้นหรอเธอมันยิ่งกว่างูพิษซะอีก ยัยนาอึนพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้คุณออกจากบริษัทไป เธอแกล้งคุณต่างๆนานา พอคุณถามเธอว่าทำแบบนี้ไปเพราะอะไร เธอตอบกลับมาด้วยประโยคที่คนฟังถึงกับเจ็บปวด “อยู่ไปทำไม... หน้าตาเธอก็ขี้ริ้วขี้เหร่ หุ่นก็กับท่อนไม้ ความสามารถก็ไม่มี ใครเขาจะไปสนใจเธอ อยู่ไปก็เกะกะฉันเปล่าๆ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอเข้ามาที่นี่เพราะจองกุกโอปป้าหรอกนะ เขาคงไม่สนใจเธอหรอก ไว้เธอไปศัลยกรรมหน้ามาใหม่ค่อยมานะ ไม่สิ…แค่นั้นมันคงยังไม่พอฉันว่าเธอลองตายแล้วไปเกิดใหม่ดีกว่านะ!!” และนั่นเป็นเหตุผลที่คุณออกจากบริษัทมา เพราะคำสบประมาททำให้คุณไปเรียนร้องเพลง เรียนเต้น และ เปลี่ยนแปลงตัวเอง....
“(...ชื่อคุณ) เปิดประตูให้ฉันหน่อย!!” เสียงทุ้มดังขึ้นจากหน้าห้อง คุณสะบัดความคิดบ้าๆนั่นออกจากหัว ก่อนคุณเดินไปเปิดประตู
“หลบดิ!!” ร่างสูงเบียดเข้ามาพร้อมข้างของที่พะรุงพะรังเต็มไปหมด นั่นทำให้คุณมองด้วยความแปลกใจ
“ซื้อไรมาตั้งเยอะแยะน่ะ”
“ก็โซจู ขนม แล้วก็พวกเนื้อ”
“เนื่องในเทศกาล?”
“ อ้าว ก็แกได้เดบิวต์ไม่ใช่หรอว่ะ มันต้องฉลองงง!!”
“เดบิวต์บ้านนายดิ แค่เป็นเด็กเทรนเว้ย” คุณพูดก็จะนั่งลงข้างๆ ‘ชานยอล’ เพื่อนสนิทของคุณที่ตอนนี้โด่งดังไปทั่วโลก กับวง EXO ความจริงชานยอลอายุห่างกับคุณตั้ง 5-6 ปี ถึงอายุจะห่างกันขนาดนั้น แต่คุณก็ไม่ยอมเรียกเขาว่าพี่อยู่ดี แต่ชานยอลก็ไม่ได้ถือสาอะไร
“ แล้วนี้แกไม่ได้ไปไหนหรอไง งานแกก็มีต้องเยอะไม่ใช่หรอ?”
“ก็ไม่อยากไป อยากฉลอง ”
“ ตอบง่ายดีนะ..” คุณพูดก่อนจะเดินไปหยิบเตาย่างเนื้อ มาวางไว้บนโต๊ะ
“ อ่ะ” ชานยอลยื่นแก้วโชจูมาให้คุณ ก่อนจะชักกลับ
“ลืมไปว่ะว่าแกยังไม่บรรลุนิติภาวะ”
“ ไม่เป็นไรหรอกฉันอยากกิน” คุณพูดพร้อมกับดึงแก้วโชจูมากระดกรวดเดียว
“เฮ้ย!! เดี๋ยวก็เมาหรอก O_O”
“ ฉันคอแข็งจะตาย ไม่เมาหรอกยะ “ คุณพูดก่อนจะวางแก้วให้ชานยอลเติม พร้อมกับหยิบเนื้อย่างมาย่างบนเตา
“แกคิดดีแล้วหรอว่ะ ที่จะไปเป็นเด็กเทรนอีกครั้งนึง ” ชานยอลพูดก่อนจะยื่นโซจูมาให้คุณ ความจริงชานยอลก็รู้เรื่องที่คุณโดนกลั่นแกล้งมาดี พอรู้เค้าก็คงเป็นห่วงล่ะมั่ง
“ อื้ม “
“ไม่กลัวโดนแกล้ง?”
“ แกดูสารรูปฉันซะก่อน แกก็เห็นไม่ใช่หรอว่ะ ว่าฉันสวยขึ้นเป็นกอง”
“ จ้ะ แม่คนสวย”
“ แล้วเรื่อง อ..เอ่อ เรื่องพ่อแกอ่ะ” พ่องั้นหรอ?ลืมบอกไปสินะ ว่าความจริงคุณเป็นลูกครึ่งไทย-เกาหลี แม่เป็นคนไทย แต่พ่อเป็นคนเกาหลี พ่อของคุณมีเมียใหม่ตั้งแต่คุณอายุ 3 ขวบ มีเพียงแม่ที่เลี้ยงดูคุณมาเท่านั้นแต่ตอนนี้แม่คุณเป็นมะเร็ง อันจริงแม่คุณก็คงจะตายไปแล้ว....ถ้าไม่มีเงินก้อนหนึ่งถูกส่งมาให้คุณและแม่ ในจดหมายที่แนบมากับเงินเขียนไว้ได้ความว่าให้เอาเงินก้อนนี้ไปใช้ในการผ่าตัดมะเร็งออกถ้าขาดเหลือยังไงก็ให้ติดต่อมา แน่นอน คงจะเป็น’พ่อ’ของคุณนั่นแหละ
”....”
“แก ไม่คิดจะตามหาเขาหน่อยหรอไงว่ะ ไหนๆตอนนี้แกก็อยู่เกาหลีแล้ว “
“ ไม่...”
“ ตามใจแกล่ะกัน “
1 ช.มต่อมา
“ มามะ ให้เค้ากอดหน่อยยยยย”
“ ไม่มีทางง ไอ้กางงง~แน่จริงก็จับฉันให้ได้เด่ะ ”
“ ท้าหรองายยยย ไฝว้อ่อ จะไฝว้อ่อ ด้ายย” ร่างสูงไม่รอช้าเค้ารีบวิ่งมาจับตัวคุณทันที พร้อมกับจุ๊บแก้มคุณข้างนึงด้วย
“ทำบ้าไรว้า เขินนะเนี่ย แต่รู้สึกดีอ่ะ เอาอีกดิ เอาอีก~ คิคิคิ”
“ไม่เอาอ่า~ แก้มแกเหม็นนนนน อ้วกกก” ไวกว่าความคิด พอร่างสูงพูดจบ เขาก็ขย้อนอาหารที่กินไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วออกมา ทำให้คุณร้องยี้ด้วยความขยะแขยง
“ออก ไปไกลๆเลยน้า อย่ามาเข้าใกล้ฉาน เหม็น~~~~”
“ หึหึหึ” ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ตอนนี้ชานยอลเข้ามาใกล้ตัวคุณเรื่อยๆ ก่อนจะจับตัวคุณได้ แต่เพระความไม่สมดุลบวกกับน้ำหนักที่ถ่ายเทมาของชานยอลทำให้คุณกับเขาล้มลงไปทั้งสองคน ก่อนจะ...คร่อก หลับทั้งคู่
เช้าวันต่อมา...
แสงแดดยามเช้าส่องมากระทบเปลือกตาของร่างเล็ก ทำให้คุณตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย อาจจะเพราะฤทธิ์ของโชจูเมื่อคืนนี้ทำให้คุณรู้สึกปวดหัวนิดหน่อย คุณค่อยๆลืมตาช้าๆเพื่อรับกับแสงแดด ก่อนที่คุณจะเบิกตากว้างขึ้นเมื่อได้เห็นคนตรงหน้า
ตุ้บ!! คุณถีบเขาไปเต็มแรง โดยไม่เกรงใจร่างสูงที่กำลังนอนอยู่เลยสักนิด
“กรี๊ด!!! ไอ้ชานยอล แกทำอะไรฉัน แล้วนี่อะไรเนี่ย อ้วก กรี๊ดดดดดด “
“โอ้ย... เอะอะอะไรแต่เช้าเนี่ย” ชานยอลค่อยๆลืมตามาด้วยความสะลึมสะลืม พร้อมกับลูบหลังไปด้วย เพราะแรงถีบจากคนตรงหน้าเมื้อกี้
“ ตายแล้ว!! นี่กี่โมงแล้วว่ะ ชานยอล”
“…..คร่อก”
คุณไม่สนใจชานยอลที่หลับไปอีกครั้งเพราะความง่วง คุณใช้เท้าเขี่ยเขาไปพ้นๆทางก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปอาบน้ำ เพราะตอนนี้มันเลยเวลาที่จะเข้าบริษัทมาตั้ง 2 ชั่วโมงแล้ว!!
…
“ชานยอล ไอ้หยอย ตื่นดิว่ะ!!” หลังจากคุณอาบน้ำเสร็จได้ไม่นาน คุณก็ไปปลุกชานยอลทันที เพราะหวังพึ่งให้เขาขับรถไปส่งคุณเพราะตอนนี้มันสายมากแล้ว
“…อะไร แจ่บๆ” ร่างสูงตื่นมาอีกครั้งด้วยความสะลึมสะลือ คุณไม่รอช้ารีบดึงให้เขาออกจากคอนโดทันที โดยไม่รอให้ร่างสูงตั้งตัวทันสักนิด
“แก ขับรถไปส่งฉันหน่อยเร็วๆ “
“..?!”
“ งั้นเอากุญแจรถแกมา”
“…”
“เร็วๆ!!” หลังจากได้กุญแจรถมาแล้วคุณไม่รอช้ารับดิ่งตรงไปบริษัท ทันที เพราะความเร็กว่า 200ก.ม ทำให้ชานยอลที่ยังไม่ตื่นดีเท่าไรนัก กระเด้งไปข้างหน้าทีข้างหลังที
“โอ้ย...จะเบรกก็บอกกันหน่อยสิวะครับ” คุณไม่สนใจชานยอล ในหัวตอนนี้คุณมีอยู่คำเดียวคือสายสาย และ สาย เท่านั้น
“อ่ะ… แกขอบใจนะ” หลังจากคุณมาถึงบริษัทแล้ว คุณก็ยื่นกุญแจชานยอลพร้อมกับไม่ลืมขอบใจเขาด้วยที่อุตส่าต์ให้ยืมรถมา ก่อนที่คุณจะวิ่งเข้าไปในบริษัททันที
“ อ้าว(ชื่อคุณ..) มาแล้วหรอ”ทันทีที่คุณเข้าไปถึง คุณ คิม อูบิน CEO อีกคนนึงของบริษัทนี้(เป็นชื่อสมมุตินะคะ) ก็ทักทายคุณทันที และยังไม่ลืมทำสายยตาคาดโทษส่งมาด้วย
“ ส..สวัสดีค่ะ คือพอดีรถติดมากค่ะ ก็เลยสาย” คุณโกหกออกไปอย่างหน้าด้านๆ พร้อมกับส่งยิ้มแห้งๆไปให้
“เอาเถอะ...เดี๋ยวฉันจะพาไปดูรอบบริษัทก่อนล่ะกันนะ หลังจากนั้นจะพาไปดูห้องซ้อมของเธอกัน”
“ ค่ะ”
“เธอรู้จักศิลปินในค่ายเราใช่มั้ย?”
“แน่นอนค่ะ วง 2am กับ BTS”รู้จักดีเลยล่ะ เพราะว่าคุณเข้ามาเป็นเด็กเทรนก็เพราะ’เขา’นี่น่า
“งั้นฉันจะพาไปดูห้องซ้อมของ BTS นะ เพราะว่า วันนี้ พวก2am มีงานน่ะเลยไม่ได้เข้าบริษัท”
“ง..งั้นแสดงว่าวันนี้พวกรุ่นพี่มาซ้อมหรอค่ะ” คุณถามออกไปด้วยความตื่นเต้น ใจคุณเริ่มสั่นเมื่อได้ยินว่าจะไปเจอกับ’จองกุก’
“ ใช่ ไปกันเถอะ” ถึงแม้ว่าคุณจะเคยเจอพวกเขามาแล้ว แต่ลึกๆคุณก็แอบตื่นเต้นอยู่ดี เพราะครั้งนี้คุณไม่เหมือนเดิม อย่างที่รู้ๆคุณสวยขึ้นมาก คุณหวังว่าเขาจะเห็นความสวยในตัวคุณ และชอบคุณบ้าง
“ถึงแล้วล่ะ” คุณอูบินหันมาบอกคุณ ก่อนจะเคาะประตูที่เขียนว่า ห้องซ้อม บีทีเอส
“ฮยองเข้าไปนะเด็กๆ” เสียงคุณอูบินบอกคนที่อยู่ข้างในพร้อมกับเปิดประตูเข้าไป
ตึกตัก... ตึกตัก...
ขอร้องล่ะ ให้เขาชอบฉันขึ้นมาบ้างเถอะ...
ความคิดเห็น