คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : cp.18
Cp.18
“ พาเพื่อนมาเยอะๆนะครับ!” หลังจากที่คุณกับจองกุกกลับมาได้ไม่นานก็เห็นวีกำลังแจกใบบัวชัวร์อยู่หน้าหอพักซึ่งเหมือนกับที่จองกุกเห็นเปี๊ยบ! ไม่ต้องสงสัยเลยว่าใครเป็นคนทำ หึ! แสบทั้งคู่=_=
“ยังไงผมก็ต้องขอบคุณฮยองมากนะ ถ้าไม่มีฮยองผมคงคิดแผน
”ชั่วๆ” แบบนี้ไม่ออก” วีหันไปขอบคุณเจโฮปด้วยสีหน้าปลื้มปริ่มสุดๆ
“ ไม่เป็นไรหรอก..แต่แกไม่ต้องเน้นคำว่าชั่วก็ได้นะ-__ -;;”
“ อ๊ะ...เชิญเลยนะครับ งานเริ่มแล้วครับ!!” วีหันไปแจกใบบัวชัวร์ให้ลุงคนหนึ่ง
“ ตายแล้วๆ ปาร์ตี้กินฟรี ไอ้กุกมันคิดอะไรของมันอยู่น้า~” เมื่อเจโฮปเห็นหน้าจองกุกก็อดไม่ได้ที่จะแซะ นั่นทำให้จองกุกหงุดหงิดไม่น้อย
“นั่นน่ะสิฮะเจโฮปฮยอง..วันนี้เป็นวันของมันแท้ๆแทนที่จะไปอยู่กับ(ชื่อคุณ..) คนอาร้ายย~แมนๆ แถมยังใจดี สปอร์ต กทม. อีกด้วยนะครับเนี่ย ” ว่าแล้วก็หัวเราะคิกคักกันสองคน นั่นทำให้จองกุกไม่รอช้าที่จะเดินไปกระชากคอเสื้อ เพื่อนร่วมวงอย่างวี แต่คุณกลับห้ามเขาไว้ก่อน แล้วพาเขาเดินขึ้นหอพักไป (เราอยู่หอพักเดียวกัน)
“ ใจเย็นๆหน่อยสิโอปป้า..”
“ อะไร เธอเข้าข้างมันงั้นหรอ!!”
“ นี่!! พูดกับพี่ว่ามันได้ไงต้องเรียกฮยองสิ” คุณตีเขาไป1ที
“ ทำไม ฉันไม่สน!!”
“แต่จริงๆนายก็เป็นคนไปรบกวนเขาก่อนนี่น่า มันก็สมควรแล้วไม่ใช่หรอไง...” คุณพึมพำกับตัวเองเบาๆ
“ว่าไงนะ!!”
“ปล่าวสักหน่อย..”
“ คิดว่าฉันไม่ได้ยินหรอไง!!” จองกุกดันคุณติดกำแพงก่อนจะโน้มหน้าลงมาใกล้ๆ
“ นายจะทำ อะ....อื้อ!!” ริมฝีปากของคุณถูกจูโจ่มด้วยริมฝีปากหนาของร่างสูงอย่างไม่ทันตั้งตัว เขาค่อยตวัดลิ้นอุ่นๆเข้ามาในโพรงปากของคุณอย่างชำนาญและเร่าร้อน ให้ตายเถอะ!! คุณกำลังจะเป็นบ้า
“ อื้อ..” มือเล็กเริ่มทุบหน้าอกของคนร่างสูง ตอนนี้คุณเริ่มหายใจไม่ออกแล้วTOT เมื่อรู้ตัวว่าร่างบางกำลังหายใจไม่ออกเขาก็รีบผละริมฝีปากออกไปอย่างเสียดาย..
“ ลองพูดแบบเมื้อกี้ให้ฉันได้ยินอีกครั้งสิ..”
“ ม..ไม่ -///////////-”
“อย่าพูดแบบนั้นอีกเข้าใจไหม” คุณพยักหน้าหงึกๆ โดยไม่รู้เลยว่าการกระทำน่ารักๆแบบนั้นมันส่งผลให้ชายหนุ่มอยากจะสัมผัสกับริมฝีปากนุ่มของคุณอีกครั้ง
“ อื้อ!!” อีกครั้งที่ริมฝีปากของเขาทาบลงที่ริมฝีปากของคุณแต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิม มันดูนุ่มนวลและอ่อนหวานกว่าเมิ้อกี้นี้มาก ริมฝีปากที่นุ่มเหมือนมาร์ชเมโล่นั่นกำลังจะทำคุณละลายไปเสียตรงนี้ ถ้าไม่มีมือร่างสูงมาจับไว้
จองกุกค่อยๆถลำลึกลงมาเรื่อยๆจนถึงต้นคอขาวของคุณเขาบรรจงจูบอย่างแผ่วเบาซ้ำหลายๆที ทั้งที่เค้าอายุเพียงแค่16ปีแต่ทำไมถึงทำได้ขนาดนี้กันเนี่ย!!
“ห...หยุดได้แล้ว โอปป้า” คุณบอกเขาพลางดันเขาให้ออกห่าง เมื่อเขาถลำลึกไปเรื่อยๆจนถึงเนินอกขาวของคุณ
“ โอปป้า...พอเถอะ..”จองกุกเลื่อนมาที่ต้นคอของคุณอีกครั้งก่อนจะขบมันไว้เบาๆแล้วผละออก
“ ไปนอนได้แล้วไป..” จองกุกพูด คุณพยักหน้าอย่างรับรู้ก่อนที่จะรีบเดินเข้าห้องแต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อรู้สึกได้ถึงสัมผัสอุ่นๆที่พวงแก้ม
“ จุ๊บ!”
“O/////////O”
“ ชัลจาโย(ฝันดี) นะ ที่รัก..”
“ ใครเป็นที่รักของนายกันยะตาบ้า!!!” คุณรีบปิดประตูห้องทันที ก่อนจะเดินไปหน้ากระจกที่แสดงให้เห็นถึงริมฝีปากที่บวมเจ่อ รอยแดงที่คอ และหน้าแดงๆของคุณ ยอมรับเลย ว่าคุณเผลอเคลิ้มไปชั่วขณะหนึ่ง ก..ก็เขาจูบเก่งนี่น่าT////T
บริษัท bighit
ตอนนี้คุณนั่งอยู่ในห้องฝึกซ้อม และแน่นอนว่ามีพวกบังทันอยู่รวมถึง จองกุกก็ด้วย ตอนนี้คุณไม่กล้ามองหน้าเขาเลยล่ะ พอสายตาปะทะกันทีไรคุณก็ต้องเป็นฝ่ายหลบตาก่อนทุกทีและดูเหมือนว่าพอเขาเห็นอย่างนั้นจะชอบใจมากถึงได้แกล้งคุณอย่างนี้TOT
“ (ชื่อคุณ..) เมื่อคืนเราทำอะไรกันจำได้ไหม? หืม??^^” จองกุกถามพร้อมกับยิ้มกว้าง
“ จ...จำได้สิ..ก็ที่นายบอกว่าคันรักแร้ไง หายยัง? คารามายด์สักหน่อยไหม??”
“=[]= ฮะ??”จองกุกทำหน้าเหวอๆ แต่ทั้งห้องหัวเราะกันเป็นแถว
“ ไงคร้าบบบบ...” วีเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับยิ้มอารมณ์ดี ในมือเขามีช่อดอกไม้ใหญ่อยู่ก่อนจะตรงมาทางคุณ
“ อรุณสวัสดิ์นะ..(ชื่อคุณ..)วันนี้เราไปดูหนังกันดีกว่าเนอะ^^” พูดพูดพร้อมกับยื่นดอกไม้ให้ คุณรับมันไปก่อนที่เสียงใครคนหนึ่งจะแทรกมา
“ ไปดูหนังใช่ไหม? ได้… เจอกันนะวีฮยอง..”
“ ไม่ได้นะเฟ้ย! วันนี้มันวันของฉัน นายไม่มีสิทธิ์มายุ่ง!!”
“ อ๋อ...หรา ทีเมื่อวานวันของผมฮยองยังมายุ่งเลย”
“อย่ามากล่าวหากันแบบนี้นะไอ้กุก! นายไม่มีหลักฐาน!!”
“ กล่าวหาหรอ..กล่าวหาหรอ นี่ไง!! หลักฐาน อ..ไอ้คนขี้โกง” จองกุกพูดพร้อมกับชูใบบัวชัวร์ที่ได้มาเมื่อวานให้ดู
“ ก็นายมายุ่งกับฉันก่อน!!”
“!@$^$&$&$*”
“=________________=;”<<< หน้าคุณ
“!@#$%^&*()_”
“ โอ้ย หยุด!!! พอกันทีวันนายวันฉัน ไม่ต้องมาพะนงพนันอะไรกันล่ะ รำคาญ!! อยู่เถียงที่นี่ให้สนุกล่ะกัน ฉันไปล่ะ” คุณพูดด้วยความรำคาญ
“ -3-“<<< หน้าวีและจองกุก
“ จีมิน!!” คุณดึงจีมินที่ทำหน้าเหลอหลาให้ลุกขึ้นมา
“ไปดูหนังกัน..” จีมินชี้ตัวเองประมาณว่า’ฉันหรอ’ คุณพยักหน้าเบาๆ แต่จีมินยังคงนั่งทำหน้างงงวยอยู่อย่างนั้น
“ ไปไม่ไป??”
“ เอาว่ะ.. “ จีมินพูดพลางเดินไปตบไหล่แทฮยอง
“ เฮ้ย..โทษทีนะเพื่อนผู้หญิงเขาเลือกเราว่ะ” พูดพร้อมกับสะบัดผมแล้วทำหน้าประมาณว่า’ก็ไม่รู้สินะ’
“ป่ะ!!(ชื่อคุณ..)” จีมินเดินมากอดคอคุณ คุณจึงเดินออกไปพร้อมกับจีมิน
“ไปกับจีมินเนี่ยนะ...ผีเข้าเปล่าว่ะ” จองกุกพูด
“ผีไม่มีจริงหรอก!!” วี
“ โอ้ย..” พูดพร้อมกับนั่งลง
“ ตายแล้วๆ...น่าสงสารหนุ่มน้อยสองคนจังเลยอ่ะ ผู้หญิงเขาไม่รักใช่ไหม สมน้ำหน้า..”จินพูดพร้อมกับลูบหัวจองกุก
“ โห...ทำไมพูดงี้อ่ะฮยอง ไหนบอกจะช่วยไง หลอกกันนี่หว่า”
“ หลอกตรงไหนแกทำไม่สำเร็จเองต่างหาก!!” พูดพร้อมกับเชิดหน้า
“ว่าแต่จินฮยองฮะ..ในฐานะที่ฮยองเป็นพี่ชาย(ชื่อคุณ..)เขาเคยเป็นแบบนี้หรือเปล่าฮะ หรือว่าเป็นวันนั้นของเดือน..” วีถาม
“ โอ้ย..ไอ้วีถึงไม่เป็นวันนั้นของเดือนหรือจะเป็นอะไรก็ตาม แต่เจอพฤติกรรมแย่ๆของแกกับไอ้กุกแล้ว เป็นใครก็รำคาญ ฉันยังรำคาญเลย”
“ นี่พวกแกสองคนยังไม่รู้ตัวอีกหรอว่ะ ว่าน่ารำคาญแค่ไหน แกล้งกันไปกันมายั่งกะเด็กป.1 ใครแม่งจะไปทนได้..” เจโฮปพูด
“ฮยองรู้ใช่ไหมว่าพวกเราต้องทำไง..” จองกุก
“ ฮึ...ทำไมถึงคิดว่าฉันจะไม่รู้ล่ะ” วีพูดพร้อมกับแสยะยิ้ม..
TBC
เม้นน้อยมากกกกกกกก ถ้าตอนนี้ยังน้อยอยู่แอดจะลบฟิคเรื่องนี้อย่างเป็นทางการ!! -3- ตอนนี้น้อยใจรีดเดอร์มากๆเบยยย แต่ก็ต้องขอบคุณรีดเดอร์บางส่วนที่คอยเม้นเป็นกำลังใจให้ตลอดๆ
บอกไว้ก่อนนะ อย่าทำตัวเป็นนักอ่านเงา!! ใครู้ตัวว่าเป็นเชิญกดปิดไปได้เลย ชิ!!เค้างอนตัวเองแล้ว
ความคิดเห็น