คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : cp.16
Cp.16
“…” คุณตื่นมาด้วยความงัวเงีย ก่อนจะนำมือมาบังใบหน้าเพราะแสงแดดที่กระทบตาคุณ
“ อ้าว..ตื่นแล้วหรอ?” เสียงหวานเอ่ยคุณรีบหันไปทางต้นเสียง แต่ก็ต้องรีบปิดตาเมื่อได้เห็นเขาอยู่ในสภาพที่มีผ้าขนหนูเพียงตัวเดียวและซิกแพ็คที่แสนเพอร์เฟคของเขา! บอกแล้วไงว่าเป็นโรคกลัวซิกแพ็ค เห็นทีไรใจเต้นแรงทุกที T///T
“ หึๆ อายหรอจ๊ะ น้องสาว” เอ่ยพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้เตียง คุณรีบถอยหนี แต่ร่างสูงกับจับต้นขาคุณไว้เสียก่อน ก่อนจะดึงตัวคุณมาใกล้ๆพร้อมกับค่อยๆยื่นใบหน้าน่ารักของเขาเข้าใกล้กับใบหน้าคุณ แต่ยังไม่ทันที่ริมฝีปากจะแตะกัน ประตูกลับเปิดออกเสียก่อน
“ จองกุก!! กินข้า...เอ่อ..ขอโทษที่มาขัดจังหวะ เชิญต่อเลย”ชูก้าเปิดประตูเข้ามาแล้วออกไปอย่างว่องไวกว่า4G คุณอาศัยจังหวะที่คนตรงหน้าหันไปทางประตูผลักเขาออกไป ก่อนจะหยิบเครื่องช็อตไฟฟ้าในกระเป๋าตัวเองที่พกไว้ตั้งแต่เหตุการณ์ตอนโดนทำร้ายขึ้นมา
“ เฮ้ย!! เล่นงี้เลยหรอ..”
“ ก็เล่นอย่างนี้แหล่ะ!! อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นฉันช็อตแน่ๆ”
“ใจเย็นๆมีอะไรค่อยๆพูดกันก็ได้..” จองกุกเดินถอยหลังเมื่อคุณเดินเข้าใกล้เขาเรื่อยๆ พร้อมกับไม่ลืมชูเครื่องช็อตไฟฟ้าไว้เพื่อขู่
“ โอปป้ารีบกลับไปห้องตัวเองเดี๋ยวนี้เลยนะ!! Now!!”
“เข้าใจแล้ว..ย..อย่าเข้ามาใกล้สิ” ชายหนุ่มพูดเสียงสั่นเมื่อคุณยื่นเครื่องช็อตไปใกล้ๆเขาด้วยความไม่ไว้ใจ ก่อนที่จองกุกจะหยิบอุปกรณ์ของตัวเองไปแล้วรีบวิ่งออกจากห้องพร้อมกับไม่ลืมปิดประตูให้ด้วย
“ เฮ้อ..” ถอนหายใจแรงๆพร้อมกับทิ้งตัวลงบนที่นอนก่อนจะยิ้มเมื่อคิดถึงใบหน้าของร่างสูงขึ้นมา โดยไม่รู้เลยว่าหัวใจของคุณเริ่มเปิดรับเขาเข้ามาทีละนิดแล้ว..
9.00
@ ห้องอาหารเช้า
J-Ju hote
“ มาแล้วเว้ยๆ...” ชายหนุ่มทั้ง5คุณพูดพร้อมกับหันมามองหน้าคุณด้วยสายตาที่บรรยายไม่ถูก ยกเว้นวีที่ไปไหนไม่รู้ ก่อนจะรีบกินมื้อเช้าของตัวเองต่อเมื่อคุณเดินมาที่โต๊ะ
“ ทำไมมีอะไรหรอคะ?” คุณถามด้วยความสงสัย
“ ไม่ต้องไปสนใจหรอก..นั่งเถอะ” จองกุกดึงคุณให้มานั่งข้างๆเขาก่อนจะส่งสายตาคาดโทษไปที่เหล่าฮยองทั้ง5
“ นี่ๆ ไม่ต้องมาทำสายตาอย่างนั้นเลย อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าพวกนายแอบทำอะไรกัน” เจโฮปพูดพร้อมกับชี้หน้าเราสองคน
“ใช่ๆ ชูก้าฮยองเขาเห็นกับตา อุ้ย!!” จีมินพูดก่อนจะรีบปิดปากตัวเองเพราะเผลอโพล่งความลับออกมาโดยไม่รู้ตัว โดยมีมือชูก้าตีไปนึงที
“ทำไม? ชูก้าโอปป้าเห็นอะไรหรอคะ?”
“ แหม...จะให้พูดมันก็นะ....เอ่อ....ก็..โซเดมาคอมไง” ชูก้าพูดประโยคสุดท้ายแบบไม่มีเสียง นั่นแทบจะทำให้คุณโยนขวดซอสมะเขือเทศใส่หัวเขาซะแล้ว
“ โอปป้ามันไม่ใช่อย่างนั้น.. นะค..” ยังไม่พูดไม่ทันจบร่างสูงก็เอื้อมมือมาล็อกคอคุณไว้ก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้คุณแก้ตัวแทบไม่ทัน
“ ไม่เอาน่าที่รัก...ฮยองเขาก็เห็นๆกันอยู่อย่าแก้ตัวอีกเลย อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดเถอะนะ”
“ มัน...” มือหนาเอื้อมมาปิดปากคุณเมื่อคุณจะแก้ตัว
“อย่าไปถือสาเลยนะฮยอง เธอคงอายน่ะ”
“ มักเน่ของเราโตขึ้นอีกขั้นแล้วนะเนี่ย...” จินพูด
“ใช่ๆ เออ...ว่าแต่เรื่องที่เราพนันกันตอนนั้นตกลงใครชนะอ่ะ? วันนี้ครบ1เดือนแล้วนิ” จีมินพูดขึ้นมา
“ไม่เห็นต้องคิดเลย..แทฮยองชนะแหงแก เพราะจินเป็นพี่น้องกับ(ชื่อคุณ..)นิ” แร็ปม่อน
“ เอ้าๆ...ว่าไงดีครับซอกจินฮยองและพรรคพวกแพ้แล้วก็ต้องเลี้ยงข้าวพวกเรา1อาทิตย์นะคร้าบบบ” ชูก้าพูดพร้อมกับเอื้อมไปกอดคอแร็ปม่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ นั่นไง...อุตส่าห์ไม่รื้อฟื้น เพราะแกคนเดียวเลยจีมิน!!” เจโฮปพูดพร้อมกับตีหัวผู้เป็นน้องเบาๆ
“ ไรอ่ะ ฮยองก็ผมสงสัยนี่น่า-3-” พูดพร้อมกับทำบากบู้
“เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร…ยังไงเราก็เพื่อนร่วมวงเดียวกัน ผ่านมาเยอะ เจ็บมาเยอะ เรื่องแค่ขี้มดเท่านี้ถือว่าแคนเซิลไปนะโยม เจริญพร..” จินพูดพร้อมกับยกมือมาข้างหนึ่และหลับตา
“ สาธุ....ถุ้ย! อย่ามาเนียนฮยอง อีกอย่างผมไม่ได้ชื่อเจริญพรนะ เลี้ยงข้าวพวกผมซะดีๆ ” ชูก้าพูด
“เร็วๆเลยฮยอง” แร็ปม่อน
“ รู้แล้วๆ เลี้ยงก็ได้ว่ะ...พวกแกช่วยฉันออกเงินด้วย” จินหันไปพูดกับพรคพวกของเขาข้างหลัง
“ ยังหรอกฮะ...”
“ ยังอะไรของนายจองกุก?” จีมิน
“ เกมมันยังไม่จบหรอก...ฮยองรู้ได้ไงว่ายัยนี่รักวีฮยองเข้าแล้ว ผ่านมา1เดือนผมไม่เห็นเธอกับมันรักกันเลย เพราะฉะนั้นถือเป็นโมฆะ รวมถึงจินฮยองที่โดนตัดสิทธิ์เพราะเป็นพี่ชายของ(ชื่อคุณ..)ด้วย” จองกุกเหลือบตามองวีที่เพิ่งเข้ามาได้ไม่นานก่อนจะหันกลับไปพูดต่อ
“แต่..” จีมินกับเจโฮปทำท่าจะแย้งเมื่อรู้ว่าตัวเองจะแพ้แต่จองกุกพูดสวนขึ้นมาเสียก่อน
“และอีกอย่าง...ผมจะลงแข่งด้วย”
“ ฮะ!!” ไม่ใช่แค่พวกเมมเบอร์ที่ตกใจคุณก็ตกใจด้วย พูดอะไรขึ้นมาน่ะตาบ้า!!
“ ฟังไม่ผิดหรอกฮะ ผมจะขอลงแข่งกับวีฮยองและทำให้(ชื่อคุณ..)รักให้ได้ภายใน1เดือน”
“ ….” วีเงียบแต่ก็ยังมองมาที่จองกุกเป็นระยะๆ
“แต่กฎจะเปลี่ยนไปนะฮะ..ถ้าวีฮยองแพ้ฮยองห้ามมายุ่งกับ(ชื่อคุณ..)อีก และถ้าผมแพ้ผมก็จะไม่ยุ่งกับยัยนี่อีก...”
“แต่พวกฮยองก็ยังพนันได้เหมือนเดิมคนที่แพ้ก็ต้องเลี้ยงข้าวคนชนะ ฮยองก็เลือกเองกันล่ะกันนะครับว่าพวกฮยองจะพนันใคร”
“ว่าไงครับวีฮยอง...รับข้อเสนอนี้ไหม?”
“ หึ...น่าสนุกดีนี่ ฉันตกลง” วีกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินออกไปนอกห้องอาหาร
“ งั้นผมขอตัวนะครับ” จองกุกพูดพร้อมกับเดินจูงมือคุณออกไปทิ้งให้พวกฮยองทั้ง 5 นั่งงงงวยกันอยู่อย่างนั้น
“ทำบ้าอะไรน่ะจองกุกโอปป้า!!” คุณตีเขาไปหนึ่งที หลังจากที่เขาพามาเดินที่สวนสาธารณะข้างๆโรงแรม
“โอ๊ะ! พุงออปัง!!” จองกุกไม่ตอบแต่กลับวิ่งไปที่ร้านพุงออปังทันที คุณส่ายหน้าเบาๆกับพฤติกรรมที่เหมือนเด็กของเขา ก่อนจะเดินตามไป
“ออมอนี พุงออปังตัวละเท่าไรครับ?”
“ ตัวละ1000 วอนจ้ะ”
“ อ่า..2ตัว1000วอนไม่ได้หรอฮะ”
“ไม่ได้จ้ะพ่อหนุ่ม ได้แค่1ตัวเท่านั้นจ้ะ”
“ เข้าใจแล้วครับ...งั้นขอ1ตัวฮะ”
“ จ้า กินให้อร่อยนะ^^” ออมอนีพูดกับยื่นพุงออปังให้ก่อนที่จะรับเงินไป
“ทำไมซื้อมาแค่ตัวเดียวเนี่ย..”
“ตังค์ฉันไม่พอ...” จองกุกพูดเสียงอู้อี้เพราะกำลังเคี้ยวพุงออปังอยู่ก่อนจะยื่นมาให้คุณกิน
“ อร่อยใช่ไหม?”
“ อื้ม อร่อยมาก..” หลังจากนั้นเขาก็ป้อนคุณอีกหลายครั้งพร้อมกับยิ้มไปด้วย
“ ยิ้มอะไรอ่ะ?”
“ เปล่าสักหน่อย^^”
“อย่ามาโกหก บอกมานะ!!”
“ก็...เธอกินชิ้นเดียวกับฉัน กัดที่เดียวกับฉันมันเหมือน...จูบทางอ้อมเลยอ่ะ”
“ บ้า!!-////-“
“เขินอ่ะดิ”
“ใครเขิน ไม่มี(เสียงสูง)”
“หึ....”
“ว่าแต่เรื่องที่นายพนันว่าจะทำให้ฉันรักนายในหนึ่งเดือนนี่นายคิดดีแล้วหรอ? แถมพูดยังกับว่าวางแผนไว้หมดแล้วยั่งงั้นแหล่ะ”
“ ก็วางแผนไว้นะสิ...”
“ เจ้าเล่ห์นักนะ!!”พูดพร้อมตีที่แขนของร่างสูงไปหนึ่งที
“ แต่นายแน่ใจจริงๆหรอว่านายจะทำให้ฉันรักนายได้...ถ้านายทำไม่ได้นายจะไม่ได้เข้าใกล้ฉันอีกเลยนะ..” จองกุกมองที่ร่างเล็กที่ทำสีหน้าเศร้าๆด้วยความเอ็นดูก่อนจะทนไม่ไหวที่จะประทับริมฝีปากเขาไปที่ริมฝีปากสีชมพูของเธอเบาๆ ก่อนจะถอนออก
“O///O”
“ไม่ต้องกังวลหรอกน่า....มันคงไม่ยากนักหรอกเพราะเธอก็ชอบฉันไม่ใช่หรอไง?”เอ่ยพร้อมกับลูบหัวร่างบางไปด้วย
“ ใครชอบนายกันยะตาบ้า!! หลงตัวเองที่สุด” คุณพูดพร้อมหลบใบหน้าสีแดงระเรื่อของตัวเอง
“ เชื่อใจฉันนะ(ชื่อคุณ..) ฉันจะไม่มีทางทิ้งเธอไปไหนเด็ดขาด และก็ไม่มีทางให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้เธอนอกจากฉัน จำไว้เลย..” จองกุกจับหน้าคุณหันกลับมา พร้อมกับมมองเข้ามาที่ดวงตาคุณด้วยสายตาที่บรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมคุณต้องเชื่อมั้นและไว้ใจในคำพูดนั้นด้วยคำพูดที่ว่า
ฉันจะไม่มีทางทิ้งเธอไปไหนเด็ดขาด..
TBC
กลับมาแล้วววว โพโกชิพพอจังเบย!! จุ๊บทีดิ>3< หลังจากไปเดทกับชานยอล(?) ที่เชียงใหม่ก็เกิดมรสุมมากมาย ไม่ว่าเรื่อง ยุนอาคบซึงกิ หรือซูยองคบกับ(ใครนะ จำชื่อไม่ได้-___-) บอกได้คำเดียวว่า OMG เพราะไรท์ก็เป็นโซวอนเหมือนกัน ไม่รู้ว่าคนต่อไปจะเป็นใคร ก็ต้องคาดเดากันต่อไปล่ะนะ.....(เรื่องนี้ริวขอไม่ยุ่ง)
เม้นด้วยน้าไม่เม้นเค้าไม่อัพนะตัวเองJ
ความคิดเห็น