EXO x Jiyeon แวมไพร์ที่รัก

ลำดับตอนที่ #2 : วันแรกในห้องเรียน

 ก๊อก ก๊อก ก๊อก เข้าไปละน้า  ว้าวห้องนี้ใหญ่จังเลย แต่ทำไม่เงียบจังเลยละ 
" เอ่อ ขอโทษนะค่ะ มีคนอยู่ไหมค่ะ" ฉันถามออกไป เพราะไม่เห็นมีใครเลย 
" อ้าวมาแล้วเหรอ นั่งก่อนซิ " คนที่ดูเหมือนจะเป็นผอ. พูดขึ้น แต่เอะเขาเข้ามาตอนไหนอะ ตอนแรกไม่เห็นมีคนเลย ช่างมันเถอะ 
"อ่อค่ะ " ฉันพูดตอบผอ.ถึงจะสงสัยอยู่ก็เถอะ แต่เดียวนะนี้มันกลิ่นอะไรเนี้ยเหมือนพวกหมาป่าเลยอะ
"หนูปาร์คจียอนใช่ไหม" ผอ.ถามฉันขึ้นมา
"อ่อค่ะฉันเป็นนักเรียนใหม่" ฉันตอบเขาแต่ก่อนที่ฉันจะพูดต่อขึ้นมา ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในห้องเขาจัดว่าเป็นคนที่หล่อมาก แต่กลิ่นของเขาก็แรงเช่นกัน แต่เอะเดี่ยวนะนี้มันกลิ่นหมาป่านิ แสดงว่ากลิ่นก่อนหน้านี้ก็กลิ่นของเขาสินะ
"อ้าวมีอะไรละ แบคฮยอน " ผอ.ถามเขา ก่อนที่เขาจะเอาเอกสารอะไรซักอย่างมาวางที่โต๊ะผอ.
"ผมเอาเอกสารมาให้นะครับ" ผู้ชายที่ชื่อแบคฮยอนตอบผอ.คนนั้น
"อ้อ ขอบใจมากนะ เออนี่แบคฮยอนคนนี้ชื่อปาร์ค จียอน เขาเป็นนักเรียนห้องเดียวกับนายอะ 
เออ เดียวนายพาหนูจียอนไปที่ห้องเรียนนายด้วยนะ" พอผอ.พูดจบฉันก็เผลอมองไปในตาของแบคฮยอนที่ตอนนี้เป็นสีเทาอยู่ ทำให้ฉันแน่ใจว่าเขาเป็นแวมไพร์แน่ เพราะพวกหมาป่ามักจะมีตาสีเทา แต่คนทั่วไปจะมองไม่เห็น จะมีแต่คนที่มีพลังพิเศษเท่านั้น และตอนนี้เหมือนเขากำลังจะพูดอะไรสักอย่าง
"เชิญสิ" นายแบคฮยอนนั้นพูดขึ้น
"อืม"  ฉันตอบเขาและเราสองคนก็เดินไปห้องเรียนด้วยกันด้วยความเงีบยที่ปกครุมไปทั่วจนมาถึงห้อง 
"เดียวเธอรออยู่หน้าห้อง เดียวครูจะพาเธอไปแนะนำให้คนในห้องได้รู้จัก " แบคฮยอนพูดเสร็จก็เดินไปในห้อง จนครูก็เดินเข้ามาพอดี 
"เธอเป็นนักเรียนใหม่ใช่ไหม" คุณครูแสนสวยถามฉัน ทำให้ฉันต้องพยักหน้าตอบรับเธอ
"เดียวพอฉันพูดเสร็จเธอก็เดินเข้าไปในห้องเลยนะ " ครูแสนสวยพูดเสร็จก็รีบเข้าไปในห้องทันที
   
ในห้องเรียน :
 
    ปัง เสียงวางหนังสือ ที่ทำให้ทุกคนสามารถหยุดนิ่งได้ "เอาละ นักเรียน นั่งที่ให้เรียบร้อย วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่จะแนะนำให้พวกเธอได้รู้จัก " พอคุณครูพูดจบก็มีเสียงหนึ่งพูดมา
"เด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิงครับ"นักเรียนชายคนหนึ่งถามครูขึ้นมา
"เด็กผู้หญิงจ๊ะ   เอาล่ะเข้ามาได้จ๊ะ " พอคุณครูพูดจบปาร์ค จียอน ก็เดินเข้ามาในห้อง มีเสียงร้องของผู้ชายมากมาย วี๊ดวิว  น่ารักจังนะน้องสาว  มีแฟนรึยังจ๊ะ แต่มีอยู่กลุ่มหนึ่งที่มองเธอไม่กระพริบ คือกลุ่ม exo 
"เงีบยหน่อยเพื่อนจะได้แนะนำตัว เชิญเลยจ๊ะ " คุณครูพูดจบก็ได้ให้จียอนแนะนำตัวเลย
" เอ่อ สวัสดีคะ ฉันชื่อ ปาร์ค จียอน เรียกจียอนก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จัก " ฉันพูดจบเพื่อนในห้องก็ปรบมือให้แต่ทำไมพอเข้ามาในนี้ กลิ่นของหมาป่ายิ่งแรงขึ้นเรื่อย ๆละ พอฉันหันไปมองที่หลังห้องก็พบสาเหตุ ฉันเห็นผู้ชายทั้ง 12 คนนั้นได้มองฉันอยู่แต่ที่ยิ่งไปกว่านั้น ในตาของพวกเขาเป็นสีเทาหมดเลย    แสดงว่าฉันต้องอยู่ห้องเดียวกับหมาป่าพวกนี้ละสิ แต่เดียวนะทำไมฉันรู้สึกเหมือนคนที่ขาวๆนั้น กำลังอ่านใจฉันอยู่เลย แต่นายคงอ่านไม่ได้หรอกเพราะไม่มีใครอะไรฉันได้
 
พวก exo ส่งกระแสจิต
"นี้มันกลิ่นแวมไพร์เนี้ย " ไคพูดขึ้นในกระแสจิตของพวกขา
"ใช่จริงด้วยอะ" เซฮุนเสริม
"แบคฮยอนลองอ่านใจเขาดูสิ" เทาพูดขึ้น
"ฉันทำแล้วแต่ไม่ได้อะ" แบคฮยอน
"ทำไมละ" เฉินกับซิ่วหมิ่นพูดขึ้นมาพร้องกัน
"เพราะเธอมีพลังที่มากกว่าที่พวกนายคิดนะสิ" คริสพูด
"จิงอะ "ลู่หานพูด
"ลองให้ซูโฮลองสิ " ชานยอลพูดขึ้นมา
"ฉันว่าก็ดีเหมือนกันนะ"ดีโอ 
"ลองดูสิ ซูโฮ"  แบคฮยอนพูดขึ้น
"ก็ได้" ซูโอพูด แล้วเขาลองอ่านใจดู แต่เหมือนเธอจะรู้ทัน เลยหันมาทีพวกเรา 
แล้วคุณครูก็พูดต่อให้ เทอ มานั่ง ข้างดีโอ เทอก็เดินเข้าแต่กลิ่นของเธอนี้หอมมากเลยทำเอาพวกเราแทบคลั่งแนะ ตอนเธอมานั่งใกล้ดีโอ เขาคงต้องอดใจไว้ให้ได้
"พวกนายอ่านใจฉันไม่ได้หรอก" นี้เหมือนเป็นความคิดของเธอที่จะให้เราได้ยินโดยตั้งใจ