หากวันนั้นฉันไม่โทรไป...

ลำดับตอนที่ #9 : อย่างน้อยๆเราก็เคยรักกัน.....

ไม่ว่า ณ ตอนนี้ เขาจะคิดยังไงกับฉัน

แต่ ณ เวลานี้ที่ฉันมีเขา ฉันก็มีความสุขเพียงพอแล้ว

ไม่ว่าต่อไปฉันจะยังมีช่วงเวลาแบบนี้อีกหรือไม่ยังไง

แต่อย่างน้อยฉันก็เคยมีเขาอยู่

มีเขาที่คอยให้ฉันรักและห่วงใย

" ไม่ว่าเขาจะรักฉันเพราะความสงสาร เห็นใจ หรือเพียงแค่ไม่อยากทำร้ายผู้หญิง "

หรือจะด้วยเหตุผลอีกร้อยแปดพันข้อก็แล้วแต่

      แต่อย่างน้อยเศษเสี้ยวนึงของหัวใจ แค่ละอองความรักที่เขาหยิบยื่นให้นั้น

ถึงแม้ใครๆจะมองว่ามันเพียงแค่เล็กน้อย แต่มากมายสำหรับฉันเสมอ....

           อย่างน้อยๆเขาก็เคย ... รักฉัน

ส่วนเรื่องราวชีวิตที่ดำเนินมา 17 ปีกว่าๆของฉัน ก็เป็นอย่างนี้เป็นอย่างที่ฉัน

เรียงร้อยชีวิตผ่านมาเป็นบทความเหล่านี้ แต่ชีวิตที่เหลือของฉัน

จะเป็นอย่างไร ฉันไม่อาจคาดเดาได้เลย เพราะนั้นคือโชคชะตา

โชคชะตาเข้าข้างให้ฉันมาเจอกับเขา ให้ฉันได้รักเขาได้เป็นห่วงเขา

แต่จากวันนี้ไปไม่ว่าโชคชะตาจะเป็นอย่างไง

หากวันนึงโชคชะตาเล่นตลกกับฉัน เอาตัวเขากลับไป

วันนั้นฉันจะไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา...ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม

                  อย่างน้อยๆฉันก็เคยรักเขา

    ...ใครจะใช่สำหรับใครก็แล้วแต่ คงมีบ้าง "สักคน" ที่จะใช่สำหรับฉัน ...

            น้ำหมึกปากกา

   21 ตุลาคม 49   15.52 น