หากวันนั้นฉันไม่โทรไป...

ลำดับตอนที่ #3 : ...เมื่อเวลาผ่านล่วงเลย

   ...เมื่อเวลาผ่านล่วงเลยไป ตอนนั้นฉันอยู่ม.3 ฉันมีเพื่อนเลิฟคนนั้นเพียงคนเดียว

ที่ฉันสามารถบอกทุกเรื่องราว ทั้งสุขและทุกข์ของฉันให้เขารู้ได้ โดยไม่มีความ

ระแวง สงสัยหรือกลัวอะไรเลย นี้ละมั้งที่เรียกว่าเพื่อนเลิฟ แต่ในขณะเดียวกันที่ฉัน

ให้เขาเป็นเพื่อนเลิฟ เขาก็ไม่รู้ให้ใครคนไหนเป็นเพื่อนเลิฟของเขาเช่นกัน

ถึงจะรู้อยู่เต็มอกอย่างนั้นก็เถอะ แต่ฉันไม่เคยหยุดทำดี หยุดหวังดี หยุดให้ช่วยเหลือ

เขาสักที ฉันยังคงให้เขายืนอยู่ตรงที่ๆเดิม ของเขาตลอดมา..

    เพราะเขาเป็นเพื่อนของฉัน ฉันรับได้ทุกเรื่องของเขา ยกเว้นเรื่องนายคนนั้นคน

เดียว ว่าแต่ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่ฉันเลิกสนใจนายคนนั้นของเพื่อนฉัน

อาจเป็นเพราะฉันไม่รู้จะหาคำอะไรมานิยามให้เพื่อนของเลิกสนใจเขาซะที

หรือเพราะแผนการสร้างความแตกร้าวของฉันไม่สำเร็จ ฉันก็เลยเลิกล้มความตั้งใจ

ไม่แน่สิ่งที่ฉันพยายามทำอยู่นั้น อาจเป็นเพราะชายคนนั้นเข้ามาแย่งความรัก

ที่ควรเป็นของฉันจากฉันไปก็เป็นได้ ( ฉันเป็นผู้หญิงนะ อย่าคิดมาก )

   แต่ก็ช่างเถอะฉันรับได้ทุกอย่างขอแค่ให้ฉันยังเป็นเพื่อนเขาก็พอ( นางเอ๊ก..เอก )

ตอนนั้นพวกเราก็คิดแต่เรื่องเรียนต่อกันซะส่วนใหญ่ เลยไม่ค่อยมีเวลามาสนใจ

เด็กซะเท่าไหร่หรอกคะ  ฉันกับเพื่อนของฉันเราเลือกเรียนคนละแผนการเรียนกัน

นั้นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราห่างกันออกไป  ห่างไปเรื่อยๆ จนไม่รู้ว่าเมื่อไหร่

วันไหนกันที่เราจะกลับมาเหมือนเดิม