หัวใจลุ้นรัก

ลำดับตอนที่ #2 : ชายในฝัน

วนิดานอนผลิกตัวไปมาอยู่บนที่นอนผืนเล็กๆของตนอยู่หลายรอบแล้วนะนี่



ถ้าลองมีคนแอบยืนมองอยู่ละก็ป่านนี้คงล้มทั้งยืนเพราะึเกิดอาการตาลายได้เลยหล่ะ





\"โห~~คนอาไร้~~หน้าตาดีชะมัด\" คำพูดนี้ วันนี้พูดเป็นรอบที่ร้อยแล้วมั้งเนี๊ยะ



\"เล่าให้ยายพรรณฟังดีกว่า ฮึฮึ\" พูดแล้วก็ึคว้ามือถือรุ่นที่เึ้ึค้าฮิตกันเมื่อสมัย5ปีที่แล้ว



กดเบอร์โทรหาเพื่อนสาวทันใด





ตืด...ตืด.......



\"รับช้าจริง\" จริงๆแล้วมันก็ไม่ได้ช้าอะไรหรอกนะแึ่ค่2ตืดเองเพียงแค่เธอแบบว่า



อารมณ์ร้อนอยากเล่าให้เพื่อนฟังต่างหากละ พอตืดที่4เพื่อนตัวดีก็รับโทรศัพท์ซะที



\"ฮัลโหล\"



\"รับช้าจังยะ...ทำอะไรอยู่อะ\" วนิดาเปิดฉากก็บ่นซะแล้วแฮะ



\"อ้าว แกเองเหรอ ยายดา~นี่ถ้ารู้ว่าเป็นแกละก็~~~\"



\"ถ้าเป็นฉันจะเป็นไรยะ ฮึ?\"



\"แหม~~วัยสะรุ่นใจร้อนไปได้~~แล้วนี่โทรมาอย่างนี้ละก็~~



มีเรื่องดีๆจะเล่าให้ฉันฟังใช่ปะ?\"



\"โห~~แหม~~พรรณเนี๊ยะรู้ใจฉันจังเลยนะ รู้ได้ไงอะว่าจะมีเรื่องเล่าให้ฟัง?\"



\" มาอารมณ์นี้ทีไรเป็นต้องมีเรื่องเล่าให้ฟังสิหน่า\"



\"ฉันเจอชายในฝันของฉันแล้วหล่ะ\" วนิดาพูดไปพร้อมกับทำตาเึึคลิ้มไป



\"จริงเหรอ? ใครยะ?\" เสียงของฝ่ายที่รอดมาจากสายโทรศัพท์บ่งบอกถึง



ึความตื่นเต็นพร้อมกับสงสัยเต็มที่





\"เอ่อ....อืม...ใึครดีหล่ะ...\" น้ำเสียงติดขัดขึ้นมาทันใดเมื่อเจอกับคำถามนี้เข้าไป



\"อย่ามาอ้อยสร้อยได้ไหมยะ! อ้ำๆอึ้งๆทำไมยะ เล่่ามาเร็วๆดิ\"



เพื่อนสาวเริ่มหมั่นใส้วนิดาของเราแล้วหล่ะสิ  คงนึกว่าวนิดากั๊กไม่อยากบอก



\"แหม~~ไอ้ฉันมันก็อยากเล่าให้ฟังอยู่หรอกนะ แต่ว่า...ฉันก็ไม่รู้ว่าเค้า



เป็นใึครหน่ะดิ เรื่องของเรื่อง\"



\"อ้าว! ไหงงั้นยะ\" พรรณเพื่อนสาวเริ่มงงกับคำพูดของวนิดาทันทีเมื่อได้ฟัง



คำตอบที่ไม่ค่อยจะวิลาสมาหราของเธอ



\"แฮะๆ...ก็ตอนขากลับบ้านฉันได้เจอเึค้าแวบเดียวเองหน่ะ...\"



\"แค่นั้นเองหน่ะนะ?\"



@0@......





\"แหม~~ไม่ต้องตะโกนก็ได้ ฉันได้ยินหรอกยะ ไม่ได้หูหนวก\"



\"จะไม่ให้ตะโกนได้ไงยะ ก็แม่เจ้าประคุณ ดูสิ ไอ้เราก็นึกว่าแกเจอคนถูกใจแล้ว



แบบว่าจีบกงจีบกันเป็นแฟน อย่างน้อยเป็นกิ๊กได้ก็ยังดี แกอยากเป็นสาวคานทอง



อย่างพี่สาวแกรึไงยะ ฉันถามหน่อยเหอะ?\"



\" โหย~~ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า...แหม~~แต่อุตส่ามีชายในอุดมคติของฉัน



โผล่มาขนาดนี้แล้ว ฉันคงหาวิธีจีบเ้ค้ามาเป็นแฟนได้หรอกหน่า ไม่ต้องห่วง\"



แต่ว่าน้ำเสียงของวนิดาไม่ค่อยจะมั่นคงเท่าไหร่เลยแฮะ ราวกับพูดไปให้พ้นๆ



เท่านั้นเอง





\"จ้า~~ยายดา แล้วฉันจะรอ...ว่าแต่ว่าจะจีบไงยะ?



แค่ชื่อของเค้า...งานของเค้า...ไหนจะที่อยู่ของเค้าอีก...แกก็ยังไม่รู้



แล้วแกจะไปจีบเค้ายังไงกัน ฮึ? อยากรู้นัก\"



ยิ่งพูดพรรณก็ยิ่งมั่นใส้



\"แหม แกก็...จริงจังไปได้ แค่อยากเล่าให้ฟังเฉยๆนะ ไม่ต้องว่ากัน



ขนาดนี้ก็ได้นี้จ๊ะ ยายแม่แก่\"



น้ำเสียงออดอ้อนของวนิดาดูเหมือนจะทำให้



แม่แก่เพื่อนรักของวนิดาใจเย็นลงได้แค่50%เองละมั้งเนี๊ยะ



\"ok ok~ ฉันก็ป่าวว่าอะไรแกซักหน่อย เพียงแค่เป็นห่วงเท่านั้นเอง



แกก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ อะไรนักหนา ทำไมหาแฟนซักคนไม่ได้ซักทีวะ...



ฉันละเป็นห่วงกลัวว่าแกจะแก่ตายหา....สะ~~มี....ไม่ได้ต่างหากละยะ...



เดี๋ยวแกจะหาว่าเพื่อนไม่ช่วย....\"



\"จ้า...จ้า...เดี๋ยวฉันคงได้เจอเค้าอีกหล่ะ...คิดว่าเค้าน่าจะเป็นแขกของโรง



แรมแห่งนี้อะนะ...แต่แกว่าผู้หญิงไปจีบผู้ชายก่อน....จะเป็นไรไมนะ?ฮึ?\"



ถามแบบสาวโบราณเต็มขั้น...แหมก็วนิดายังไม่เคยมีแฟนนะ...ไม่เคยจีบ



ผู้ชายที่ไหนมาก่อนด้วยเอ้า...



\"โฮ...ยายแม่พลอย...นี่มันสมัยไหนแล้วฮึ? แกเคยได้ยินคำสุภาษิตที่ว่า



....ผู้ชายพายเรือ แล้ว....ผู้หญิงยิงเรือรึเปล่ายะ?....\"



\"เคย...แต่ว่ามันเกี่ยวกันตรงไหนละ? \" ปากก็ทำเป็นถามออกไปยังงั้นแหละ



เพราะก็พอจะเดาคำตอบได้ลางๆแล้วหล่ะนะ







\" ก็ที่เค้าบอกว่าผู้ชายพายเรือ ...ก็หมายถึง...ผู้ชายเค้าอุตส่าห์โผล่มาให้แกเห็น



รึก็เรียกง่ายๆว่าอ่อยถึงที่ไงละ



..ส่วน ผู้หญิงยิงเรือ....ก็..อะนะ รู้ๆกัน ก็คือ...แกต้องหาวิธียิงเรือให้เรือนั้นไปไหน



ไม่รอดเป็นของแกสิยะ ยายอินโนเซน....ฮึๆ...ว่าไง เกทรึยังยะ?\"



ฟังไปพลางได้ยินเสียงขำๆของยายเพื่อนตัวเซี้ยว หัวเราะผ่านสายโทรศัพย์ราวกับว่า



จะูถูกอกถูกใจกับคำสอนที่เธอแจกแจงให้วนิดาฟังเหลือเกินอย่างงั้นแหละ...



\" แล้ววิธีละ? มีอะไรจะแนะนำบ้างรึเปล่า? ไหนๆเธอมันก็เป็นรุ่นพี่นี่นา...



มีแฟนตั้งสองคนแล้ว แถมทุกคนหัวปักหัวปำกับแกหมดเลยนิ๊...บอกกันหน่อยดิ...



ไรอะ?\"



\"ไม่มีหรอก...\" พูดอย่างไรเยื่อไย



\"อ้าว? \" วนิดาอุธานอย่างไม่ค่อยจะสบใจกับคำตอบของพรรณเลยซักนิด



คุณลองคิดดูนะ คนไม่มีแฟน พอเจอชายถูกใจย่อมอยากได้คำตอบที่



มันพอจะช่วยให้ลบคำว่า\"ไม่\"...ออกไปจากคำว่า (ไม่)มีแฟนเสียที



\"แหม...ยายดา ฉันก็เคยเล่าให้แกฟังแล้วไงยะ....ทุกคนเค้ามาจีบฉันเอง...



ฉันยังไม่เคยลงมือจีบใครเลย...เอาเป็นว่า แกลองไปสืบหาชายในฝันของแก



แล้วลองไปถามยายเพชรลัดดาสิ...ยายนี่มันชอบจีบผู้ชาย...จีบติดก็ทิ้ง...



มันคงมีวิธีดีๆให้แกซักอย่างหรอกหน่า....\"







พรรณพูดอย่างไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่เพราะคิดว่าวนิดาคงไม่เอาจริงเอาจังอะไร



คงพูดไปงั้นๆ เพราะว่าเธอเคยได้ยินวนิดาเล่าถึงผู้ชายที่ตนเองถูกใจอยู่บ่อยๆ



เลยคิดว่าครั้งนี้คงเหมือนเดิม คือ ไม่มีอะไรในกอใผ่...หารู้ไม่ว่า....



ครั้งนี้วนิดาของเราจะเอาจริง......



พอวนิดาได้ฟังคำแนะนำจากเพื่อนเธอก็ได้คิด....



เอาวะ....ตายเป็นตาย(เว่อร์ไปรึเปล่าจ๊ะ) ยังไงก็ต้องตามหาผู้ชายคนนั้นให้ได้



ฮึฮึฮึ.....วนิดาจ๋า....ไฟติ้ง!! สู้ตาย!! +o+