โปรตัวละครนะเออ

ลำดับตอนที่ #36 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

Application

" คนบ้าๆแบบเธอฉันไม่เชื่อหรอกว่าจะเป็นเจ้าหญิง ถ้าเธอสง่างามได้ครึ่งหนึ่งของฉัน ฉันถึงจะยอมรับ!!! "

บทที่สมัคร :: พระเอกคนที่ 1

ชื่อ-นามสกุล :: เทราเตอร์(เท-รา) ฮอคล์ แบรี่วิช (Tarater hokl berryvih)

ชื่อเล่น :: เท็กเตอร์ (Texter)

อายุ :: 17 ปี

รูปร่างหน้าตา :: ชายหนุ่มผู้มีผมสีม่วง ดวงตาสีเขียวมรกต ผิวขาว หนัก 60 กิโลกรัม สูง 180 เซนติเมตร

เพศ :: ชาย

นิสัย :: เขาคือเจ้าชายที่สง่างามที่สุด ใครก็ไม่สามารถเสมอเหมือนได้ ไม่ว่าจะถามใครในเมืองก็ต้องตอบมาเป็นเสียงเดียวกันว่า'เจ้าชายเท็กเตอร์สง่างามที่สุด' เรื่องเหตุผล อยู่ที่ข้อข้างล่าง(เกือบ)ทั้งหมด

เขาเป็นคนที่รักศักดิ์ศรีของตัวเองมากๆต่อให้มันจะเกิดเหตุอะไรที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นก็ตาม ยังไงเขาก็ถือว่าศักดิ์ศรีเป็นเรื่องสำคัญ

เขาเป็นคนที่ห่วงภาพพจน์ของตัวเองสุดๆ เนื่องจากตัวเองเป็นเจ้าชายที่ใครๆต่างก็บอกว่าเป็นเจ้าชายที่สง่างามที่สุด จึงต้องรักษาภาพพจน์อยู่ตลอดเวลา เช่น ถ้าหากว่าสิ่งที่ตัวเองพูดเป็นสิ่งที่ผิดก็จะต้องหาข้อแก้ตัวและข้อแก้ตัวที่มักจะพูดบ่อยๆเลยคงเป็น 'ฉันรู้อยู่แล้วล่ะน่าแค่พูดเล่นๆให้พวกเจ้าได้ใช้สมองในการคิดก็เท่านั้นเอง'

เขาคือคนที่ทำอะไรต้องเนี้ยบสุดๆ เขาถือว่าจะเป็นเจ้าชายที่ดีและสามารถดูแลผู้อื่นได้ไม่ว่าจะทำอะไรก็ต้องเป๊ะ! ต้องเนี้ยบ! สิ่งใดที่ถือเป็นมารยาทและสิ่งที่ควรทำ เขาก็จะทำและต้องเป๊ะ เขาได้กล่าวไว้ว่า 'หากแค่สิ่งเล็กๆง่ายๆที่ทำในวังถ้าฉันทำไม่ได้ก็ไม่สมควรที่จะเป็นเจ้าชายแห่งเมืองนี้หรอก' เขาเป็นคนที่ชอบดูถูก และหยิ่งสุดๆ หากใครที่เขามองแล้วรู้สึกว่าคนคนนี้ไม่ใช่คนที่น่าคบหาเพียงเจอครั้งแรกเขาก็จะมองด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าดูถูกสุดๆ แล้วหลังจากนั้นเขาก็จะด่าคนคนนั้นจนลืมทางกลับบ้านกันเลยทีเดียว และใครที่เขาพึ่งเคยเจอครั้งแรกเขาก็จะทำตัวหยิ่งๆใส่ พูดจาแทบนับคำได้ และที่สำคัญคือไม่ยิ้มเลย!!! เขาเป็นคนที่เด็ดขาดมากพูดคำไหนคำนั้น พูดแล้วไม่คืนคำ บอกชอบคือชอบ บอกไม่ชอบก็คือไม่ชอบ ไม่ชอบคนที่ขัดคำสั่งหากสั่งให้ทำอะไรต้องทำตามทุกอย่างไม่อย่างนั้นเขาจะโกรธเอามากๆ เขาเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองไปบ้าง และถือตัวเองเป็นใหญ่ ใครก็ไม่สามารถที่จะเถียงเขาได้ ถ้าหากเถียงมากๆระวังนะอาจโดนเขาเมินไปเลยก็ได้ เขาเป็นพวกชอบความท้าทายสิ่งใดที่ได้มาครอบครองได้ยากคือสิ่งที่เขาชอบที่สุด เป็นพวกที่ถ้าถูกใครท้าก็จะรับคำท้ามาทันทีเพราะเขาเป็นพวกชอบความท้าทายอยู่แล้ว เขาเป็นคนที่หูหนักมากกกเหมือนเอาลูกตุ้มเหล็กมาถ่วงไว้ เขาไม่เชื่อใครง่ายๆจนกว่าจะได้เห็นด้วยตัวเอง เพราะเขาถือว่า 'ถ้าฉันเป็นเจ้าชายที่เชื่อง่ายไปหมดซะทุกอย่างแล้วแบบนี้เมืองนี้จะอยู่ได้อย่างไร' นอกจากนี้มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้หลายๆคนอมยิ้มไปตามๆกัน คือ ความซึนของเขานี่แหละ แต่น้อยครั้งมากที่จะแสดงออกมาเพราะเขาต้องรักษาภาพพจน์ไว้ตลอด(ภาพพจน์อีกแล้วเรอะ) เขาเป็นคนที่ต่อสู้ได้เก่งได้สุดๆ เนื่องจากเขาเป็นรัชทายาทเพียงพระองค์เดียวที่เหลือรอดอยู่ในอาณาจักรนี้จึงมีศัตรูเต็มไปหมด เขาจึงต้องคอยฝึกฝนตัวเองอยู่ตลอดเวลา แถมท้าย เขาเป็นคนที่นอกจากยิ้มเหยียดหยามแล้วน้อยครั้งมากที่เขาจะยิ้มออกมาจากใจเพราะฉะนั้นใครที่ทำให้เขายิ้มออกมาจากใจจริงๆจากใจได้ถือว่าเก่งสุดๆ

ประวัติ :: เขาเกิดมาในราชวงศ์มี่สูงส่ง เขามีพี่ชายแท้ๆถึง5คน เขาเป็นรัชทายาทองค์สุดท้าย ซึ่งถ้าตามความเป็นจริงแล้วเขาอาจจะไม่มีสิทธิ์ได้แตะบัลลังค์หรือการครองเมืองเลยด้วยซ้ำแต่สิ่งที่กล่าวมามันก็กลายเป็นความจริง เนื่องจากในวันหนึ่งมีเจ้าหญิงจากเมืองๆหนึ่งมาที่เมืองของเขา เธอบอกว่าเธอหลบหนีศัตรูมา ด้วยความสงสารพระราชาและพระราชินีจึงให้เธอเข้ามาอาศัยอยู่ในวังก่อน ไม่กี่วันต่อมาพระราชาและพระราชินีก็สิ้นพระชนม์ เพราะได้เสวยยาพิษเข้าไป และหลังจากนั้นเมืองนี้ก็เต็มไปด้วยสงครามการแย่งชิงเมืองจากเมืองที่เป็นศัตรู และในขณะที่เกิดสงครามเองเท็กเตอร์ก็ยังได้รู้อีกว่าคนที่ปลงพระชนม์พ่อและแม่ของเขาคือหญิงสาวที่อ้างว่าเป็นเจ้าหญิงหนีศัตรูมานั่นเอง พี่ชายของเขาทั้ง4คนต่อสู้อย่างไม่ยอมแพ้(ตอนนั้นเขาอายุเพียง10ปีจึงทำได้แค่มอง พี่ชายของอายุ17-20ปี) ในที่สุดเมืองของเขาก็ชนะแต่ก็ต้องแลกมาด้วยความตายของพี่ชาย4คน ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ต้องดูแลเมืองนี้มาด้วยตัวเองเพียงลำพังจนถึงปัจจุบัน

ลักษณะการพูด :: แทนตัวเองว่าฉัน ถ้าคนที่พึ่งเจอครั้งแรกจะเรียกว่า'เจ้า,พวกเจ้า' แต่ถ้าสนิทแล้วหรือเจอบ่อยจะเรียก 'เธอ,นาย'

เวลาทักทายคนที่พึ่งเจอครั้งแรก"พวกเจ้าเป็นใครและมาที่นี่ได้ยังไง"

เวลามีคนขัดคำสั่ง "นี่เธอกล้าขัดคำสั่งฉันหรอ บังอาจมากนะ"

เวลาโกรธ "คิดผิดแล้วที่ทำให้ฉันโกรธ เตรียมระบบทลงโทษที่แสนโหดร้ายได้เลย!!!"

งานอดิเรก :: ฝึกสกิลด้านการต้อสู้ทุกชนิด,อ่านหนังสือความรู้ต่างๆ,ออกคำสั่งคนนู้นคนนี้ไปเรื่อย

ของที่ชอบ:: ขนมหวานๆจำพวกเค้ก ถ้าเห็นล่ะก็ตานี่ลุกวาวเป็นประกาย และรีบมากินแบบไม่รีรอเลยทีเดียว

ของที่ไม่ชอบ/เกลียด :: คนโกหก ถ้ารู้ว่าใครโกหกจะไม่คุยด้วยและทำเหมือนคนนั้นไม่มีตัวตน

แพ้ :: น้ำหอมทุกชนิด ยกเว้นนำหอมที่สกัดจากดอกไม้ที่ขึ้นบนเห็ด(?)  ถ้าได้กลิ่นหรือฉีดเข้าจะเกิดอาการแพ้แบบรุนแรงคือจะมีไข้สูงและผื่นขึ้นเต็มตัวและอาจจะแน่นหน้าอกหายใจไม่ออกเลยก็ได้

จุดแข็ง :: สามารถต่อสู้โดยใช้อาวุธได้ทุกชนิด

จุดอ่อน :: ถ้าใน1วันไม่ได้กินเค้กเลยจะทำให้เขามีอาการเหม่อลอยไม่เป็นอันจะทำอะไร

ของพกติดตัว :: สร้อยกางเขน ที่พี่ชายคนโตให้ไว้ก่อนตาย

อาวุธ :: ดาบ

ความสามารถพิเศษ :: เคลื่อนไหวร่างกายได้เร็วมากๆ

เพิ่มเติม :: ไม่เข้าใจตรงไหนถามได้นะคะ

คุยกับผปค.

สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อมัดหมี่ค่ะ ผปค.ชื่ออะไรคะ?

-หมูกระต่ายสีส้มงับ >_<

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้ล่ะคะ?

- น่าอ่านดีงับ อ่านอินโทรเรื่องแล้วรู้สึกถึงออร่าความแปลก

ถ้าไม่ติดตาม หรือเม้นเพื่อแสดงตัวเลย บทของลูกจะน้อยลงจนแทบไม่มีเลยนะคะ

- โอเครงับ

ไรท์อาจจะอัพช้าหน่อย อย่างน้อยก็สัปดาห์ละครั้งนะคะ แต่ถ้าไม่ว่างอัพก็จะมาแจ้งอีกทีนะคะ

- ได้งับ เราเข้าใจดีเลยแหละ แฮะๆ

มีอะไรอยากจะบอกไรท์มั้ยคะ?

-รับพิจราณาลูกเราด้วยนะงับ

ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ

-แล้วจะรอนะงับ