พิษรักไร้ใจ

 

 

โดมินิก แมคเคนซี่ (โดม)  จิตแพทย์หนุ่มมาดผู้ดีรักอิสร 

หล่อ รวย จิตใจดี มีมารยาท เมื่อประกาศิตคุณหญิงย่าสั่งให้เป็นพ่อพันธ์ุสร้างทายาท เมื่อไร้หัวใจไร้รักหน้าที่ผสมพันธุ์คงต้องยอม แต่คนอย่างเขาถ้าจะสละแรงสร้างลูกกับใคร "ขอเลือกเอง"

 

 

 

ราตรีกาล ม่านราตรี สาวร่างเตี้ยผิวสองสี ตั้งปณิธานสูงส่งว่าจะหาผัวคุณชายให้ได้ในชาตินี้จึงหนีออกจากบ้านมาตามหารักแท้ เมื่อหนุ่มหล่อมาดคุณชายหุ่นน่าข่มขืนจ้างเธอเป็นคุณแม่กำมะลอ เธอจำต้องเล่นบท "แม่" เพื่อพิชิตร่างกำยำน่ายกซดของคุณชายในฝันให้ได้ 

 

 

ดอริส (ดอส) แมคคิววัน เพรตัน ลูกชายบุญธรรมของเจ้าพ่อขนส่งรายใหญ่ของลอนดอน 

 

*********************************************

 

      โดมินิกกวาดตามองหญิงสาวแล้วนึกบางอย่างได้ "ผมจะไม่เอาเรื่องแต่คุณต้องมาเป็นแม่ให้ลูกผม"

 

       ราตรีกาลผงะถอยหนีไปสามก้าวทันที โดมินิกรีบอธิบาย " ไม่ต้องตกใจขนาดนั้น ผมหมายถึงเป็นแม่ในนามน่ะ แล้วรายละเอียดผมจะบอกอีกที"

 

      ราตรีกาลลอบกลืนน้ำลาย 'ไม่ตกใจเล้ย ใครว่าตกใจ โถ...ทูนหัวของบ่าวมาเป็นผัวอีกาลเถอะ อีกาลจะยอมให้โบยเช้าโบยเย็นเชียวเจ้าค่ะ' หญิงสาวผู้ติดละครไทยแนวพีเรียดอย่างหนักรำพึงในใจ

 

      "ทำไมคุณไม่ชอบผู้หญิงเหรอ" เธอส่งสายตาหวาดระแวงไปให้ 

 

     โดมินิกคิดว่าหากเธอยังหวาดระแวงเขาแบบนี้คงถูกจับได้สักวัน เพื่อความสบายใจของเธอ "ผมเป็นเกย์" 

 

      ราตรีกาลยกมือทาบอก กวาดตามองร่างกำยำน่ายกซดอย่างเสียดาย "ไปแปลงเพศเป็นผู้ทันไหมวะ โอ๊ย...ชะนีเครียด" เธอขยับไปหาร่างสูงใหญ่ มือบางคว้าหมับที่กลางร่าง โดมินิกสะดุ้งโหยงเพราะคาดไม่ถึง 

 

       ราตรีกาลรำพึงเสียงดัง "โชคดีที่ยังอยู่ แหมถ้าถูกถอนเสียของหมด ไม่ได้กินเอาไว้จิ้นก็ยังดี" เธอช้อนตาขึ้นมองส่งสายตาวิ้งๆ "ท่านพี่เจ้าขากลับเรือนกันเถอะเจ้าค่ะ อิฉันพร้อมเป็นแม่แล้วค่ะ"

 

       โดมินิกยืนตัวแข็งเมื่อหญิงสาวช้อนลูกตุ้มเต่งตึงส่ายไปมา เธอเอ่ยเสียงร่าเริง "นั่นแน่อิจฉาอยากมีละซิ ไม่เป็นไรอยากจับก็จัดเลย เราเพื่อนสาวกัน" 

 

     โดมินิกยกมือกุมขมับ 'คิดผิดคิดถูกวะนี่ที่เอายายเพี้ยนมาทำพันธุ์' 

 

****************************************

ทีเซอร์ 1

 

      "ฮู้ อา ซ๊าด โอ้ ซี๊ด โอว วู้"

 

      "ทำอะไรของเธอ เลิกส่งเสียงประหลาดแล้วมานอน" โดมินิกส่ายหน้าระอาใจแล้วล้มตัวลงนอน

        ราตรีกาลค้อน "โดคะ เราแสดงเป็นผัวเมียกัน ควรจะเล่นให้สมจริง หากญาติๆ คุณมาแอบฟังจะได้เนียนว่าเรารักกันสุขสมแค่ไหน"

        "เพ้อเจ้อ นักวิจัยด้านเพศสภาพกล่าวว่า ยังไม่มีผลวิจัยว่าการร้องครางเกี่ยวพันกับการถึงจุดสุดยอดและแสดงถึงความสุขทางเพศ การส่งเสียงร้องมีส่วนช่วยในการกระตุ้นให้ผู้ชายไปถึงจุดฟินนาเล่ได้เร็วขึ้น ซึ่งมองอีกมุมก็แค่กลอุบายแยบคายของพวกผู้หญิงไว้หลอกลวงยามอยู่บนเตียง เลิกไร้สาระแล้วมานอน ถ้าจะให้ดีเลิกเรียกฉันว่าโดด้วย"

         ราตรีกาลค้อนตากลับ "มีสามีเป็นจิตแพทย์สงสัยเวลาฟินนาเล่สักครั้งต้องวิเคราะพฤติกรรมทางจิตซะก่อน"

        โดมินิกพลิกกายกำลังเคลิ้มหลับสะดุ้งเฮือก ลุกพรวด มือหนาหยิบสิ่งมีชีวิตซึ่งรุกรานการนอนของเขา "ใครเอาเต่าเข้ามาในห้องนอนหะ"

        ราตรีกาลหัวเราะเสียงแห้ง "กลัดมันชอบนอนบนเตียงนี่คะ โดให้กาลนอนโซฟา กลัดมันก็เลยแอบขึ้นเตียงไปหาโด"

      โดมินิกลุกพรวดจับเต่ามาวางบนตักเจ้าของ โดยลืมไปว่าเขาถอดเสื้อนอนมีเพียงบ๊อกเซอร์ ตัวเดียว โดมินิกมองยายจอมหื่นจ้องเป้าเขาเขม็งแล้วหงายท้องเลือดกำเดาพุ่ง

       "เฮ้ย! กาล" เขาถอนใจเฮือก เมื่อยายตัวร้ายนอนตาลอยซู้ดปากทั้งที่เลือดท่วมจมูก "ยายหื่นเอ๋ย"

 

 

 

 

 

   กดติดตาม Favorite ได้ตรงนี้เลยนะจ้าที่รักจ๋า ขอบคุณค่า 

 

 

 

 

 

B
E
R
L
I
N
?