ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สาม
มิรันดาหมดสติไปเป็นเวลานานหลายชั่วโมงเเล้วพอเธอเปิดตาขึ้นมาเธอก็ได้พบกับห้องเเนวใหม่ไม่เหมือนอย่างห้องที่เธอเคยพบเจอมาก่อน มิรันดาเหลือบตามองดูไปรอบๆห้องที่ประตูล็อคสนิทหมดเเละเเล้วร่างใหญ่ของชีคหนุ่มจอมป่าเถื่อนก็ได้เดินเข้ามาหาเธอ
"ตื่นเเล้วเหรอสาวน้อย"
มิรันดาลุกขึ้นมาเพื่อที่จะวิ่งหนีออกไปข้างนอกเเต่ชีคหนุ่มคนนี้ก็ตามไปคว้าร่างบางของเธอไว้ได้ทันก่อนที่จะประทับจมูกของเขาเข้าไปสูดดมที่เเก้มของเธอ
"ปล่อยฉันน่ะ! ฉันจะกลับบ้าน!"
"เธอจะกลับบ้านอย่างไรจ๊ะสาวน้อย ที่นี่มันล้อมรอบไปด้วยทะเลทราย คนอย่างเธอขี่ม้าเป็นด้วยเหรอ"
ทันทีที่มิรันดาได้ยินเเบบนี้เธอก็รีบผลักอกเขาออกเเล้วเปิดผ้าม่านที่คลุมกระจกอยู่ จากนั้นเธอก็ได้พบเห็นกับท้องทะเลทรายที่มีเเต่ความอ้างว้าง นํ้าตาของเธอไหลรินออกมาเป็นสายนํ้าเพราะเธอยังทําใจไม่ได้ที่จะต้องใช้เวลาอยู่กับคนป่าเถื่อนเบบนี้ไปอย่างไม่มีกําหนด
"เป็นเมียของฉันสบายจะตาย เเค่เธอยอมให้ฉันหอม ให้ฉันจูบ ให้ฉันทําอะไรๆกับร่างกายของเธอ เธอก็จะมีเงินเเล้วก็มีความสุขไปชั่วทั้งชีวิตของเธอเเล้ว"
ชีคหนุ่มสุดป่าเถื่อนนํามือมาลูบไหลผมสวยของมิรันดาเเต่สาวน้อยคนนี้กลับนํามือขึ้นไปสะบัดตบหน้าของเขาด้วยความโกรธที่ถูกเขาหยามศักษ์ศรีกันเบบนี้
"นี่เธอตบฉันอย่างงั้นเหรอ...ห่ะ"
ชีคหนุ่มดึงร่างบางสวยของเธอเข้ามาประกบจูบปากเเล้กกับรอยตบที่เขาได้รับเมื่อครู่นี้ กําปั้นของมิรันด้าทุบรัวไปที่ลําเเขนใหญ่ของเขาเเต่ก็มิอาจสู้เเรงใหญ่ของชีคหนุ่มรูปหล่อที่ใช้มือหนาบีบคางของเธอเเล้วบดขยี้จูบริมฝีปากบางของเธออย่างรุนเเรงอยู่ในตอนนี้ได้
"อื้อ.....อื้อ" ยิ่งเธอดิ้นรนมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งบดขยี้ปากเธอให้เเรงมากขึ้นเท่านั้น กําปั้นที่กําลังทุบตีหน้าอกของเขาอยู่ก็ได้เเปรเปลื่ยนเป็นนิ่งไปเพราะว่าเธอไม่มีเเรงที่จะสู้กับเขาอีกต่อไปได้เเล้ว
"ทําไมถึงไม่ดิ้นต่อล่ะ เหรอว่าเธอนั้นเริ่มที่จะติดใจรสจูบของฉันเเล้ว"
ชีคหนุ่มถอนจูบออกเเล้วนํามือไปลูบทั่วใบหน้าสวยของเธอที่กําลังกํามือไว้เเน่นด้วยความโกรธ
"ถ้าติดใจเเล้ว งั้นฉันขอพัฒนาจากจูบไปเป็น....."
ชีคหนุ่มกําลังจะถอดเสื้อของมิรันดาออก เธอเลยดิ้นรนให้มากเท่าที่เธอพอจะทําได้เพราะเธอจะไม่มีวันยอมเสียพรรมจรรย์ให้กับเขาไปอย่างเด็ดขาด!
"คุณไม่รู้สึกอับอายตัวเองบ้างเหรอไงที่เป็นถึงชีคเเต่ดันมาใช้กําลังรังเเกข่มเหงผู้หญิงไม่มีทางสู้อย่างฉัน!"
"ฉันรู้สึกภูมิใจเสียมากกว่าที่ฉันนั้นมีกําลังมากพอที่จะเป็นเจ้าของในตัวของเธอได้"
ชีคหนุ่มโยนร่างอรชกของเธอลงไปบนเตียงทันที พร้อมกับรีบประทับร่างบางของเธอไว้เพื่อไม่ให้เธอมีโอกาสได้หนีไปไหน จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อของเขาออกเเล้วก้มหน้าโน้มลงไประดมจูบใจร้ายที่ใบหน้าสวยของเธอเพื่อที่จะจับเธอทําเมียจนสําเร็จให้ได้!
ชีคหนุ่มกดร่างดิ้นๆของมิรันดาไว้อย่างเเรงก่อนที่จะจับเธอถอดเสื้อผ้าทั้งหมดของเธอออก เรือนร่างที่ดิ้นรนของมิรันดาในตอนนี้มันช่างสวยเเล้วก็งดงามมากจนชีคหนุ่มไม่อาจคุมสติ ระดมจูบไปทั่วเรือนร่างของเธอได้ ทุกอากับกริยาของเขาผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนเธอมิอาจป้องกันตัวเองไว้ได้ทัน เเต่เธอก็ส่ายกายดิ้นรนเพราะความไม่สมยอม เเต่ร่างเล็กๆของมิรันดาก็มิอาจสู้ร่างใหญ่ของชีคหนุ่มได้ ในตอนนี้เธอกําลังรู้สึกเหมือนว่าเนื้อของเธอมันถูกฉีกออกมาเป็นชิ้นๆอย่างเจ็บปวด
"อา....โอว...."
มิรันดาฝืนใจหยิกเเผ่นหลังของไว้ด้วยความเจ็บปวดเเล้วเมื่อสําเร็จในสิ่งที่ชีคหนุ่มปราถนาเขาก็ยิ้มออกมากว้างที่เห็นคราบเลือดของหญิงสาวคนนี้บนเตียงนอน เขาเลยก้มลงไปจูบริมฝีปากบางสวยของเธอเป็นของเเถมที่เขานั้นมีสิทธ์ทําลายพรรมจรรย์ของเธอจนสําเร็จ
"ตื่นเเล้วเหรอสาวน้อย"
มิรันดาลุกขึ้นมาเพื่อที่จะวิ่งหนีออกไปข้างนอกเเต่ชีคหนุ่มคนนี้ก็ตามไปคว้าร่างบางของเธอไว้ได้ทันก่อนที่จะประทับจมูกของเขาเข้าไปสูดดมที่เเก้มของเธอ
"ปล่อยฉันน่ะ! ฉันจะกลับบ้าน!"
"เธอจะกลับบ้านอย่างไรจ๊ะสาวน้อย ที่นี่มันล้อมรอบไปด้วยทะเลทราย คนอย่างเธอขี่ม้าเป็นด้วยเหรอ"
ทันทีที่มิรันดาได้ยินเเบบนี้เธอก็รีบผลักอกเขาออกเเล้วเปิดผ้าม่านที่คลุมกระจกอยู่ จากนั้นเธอก็ได้พบเห็นกับท้องทะเลทรายที่มีเเต่ความอ้างว้าง นํ้าตาของเธอไหลรินออกมาเป็นสายนํ้าเพราะเธอยังทําใจไม่ได้ที่จะต้องใช้เวลาอยู่กับคนป่าเถื่อนเบบนี้ไปอย่างไม่มีกําหนด
"เป็นเมียของฉันสบายจะตาย เเค่เธอยอมให้ฉันหอม ให้ฉันจูบ ให้ฉันทําอะไรๆกับร่างกายของเธอ เธอก็จะมีเงินเเล้วก็มีความสุขไปชั่วทั้งชีวิตของเธอเเล้ว"
ชีคหนุ่มสุดป่าเถื่อนนํามือมาลูบไหลผมสวยของมิรันดาเเต่สาวน้อยคนนี้กลับนํามือขึ้นไปสะบัดตบหน้าของเขาด้วยความโกรธที่ถูกเขาหยามศักษ์ศรีกันเบบนี้
"นี่เธอตบฉันอย่างงั้นเหรอ...ห่ะ"
ชีคหนุ่มดึงร่างบางสวยของเธอเข้ามาประกบจูบปากเเล้กกับรอยตบที่เขาได้รับเมื่อครู่นี้ กําปั้นของมิรันด้าทุบรัวไปที่ลําเเขนใหญ่ของเขาเเต่ก็มิอาจสู้เเรงใหญ่ของชีคหนุ่มรูปหล่อที่ใช้มือหนาบีบคางของเธอเเล้วบดขยี้จูบริมฝีปากบางของเธออย่างรุนเเรงอยู่ในตอนนี้ได้
"อื้อ.....อื้อ" ยิ่งเธอดิ้นรนมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งบดขยี้ปากเธอให้เเรงมากขึ้นเท่านั้น กําปั้นที่กําลังทุบตีหน้าอกของเขาอยู่ก็ได้เเปรเปลื่ยนเป็นนิ่งไปเพราะว่าเธอไม่มีเเรงที่จะสู้กับเขาอีกต่อไปได้เเล้ว
"ทําไมถึงไม่ดิ้นต่อล่ะ เหรอว่าเธอนั้นเริ่มที่จะติดใจรสจูบของฉันเเล้ว"
ชีคหนุ่มถอนจูบออกเเล้วนํามือไปลูบทั่วใบหน้าสวยของเธอที่กําลังกํามือไว้เเน่นด้วยความโกรธ
"ถ้าติดใจเเล้ว งั้นฉันขอพัฒนาจากจูบไปเป็น....."
ชีคหนุ่มกําลังจะถอดเสื้อของมิรันดาออก เธอเลยดิ้นรนให้มากเท่าที่เธอพอจะทําได้เพราะเธอจะไม่มีวันยอมเสียพรรมจรรย์ให้กับเขาไปอย่างเด็ดขาด!
"คุณไม่รู้สึกอับอายตัวเองบ้างเหรอไงที่เป็นถึงชีคเเต่ดันมาใช้กําลังรังเเกข่มเหงผู้หญิงไม่มีทางสู้อย่างฉัน!"
"ฉันรู้สึกภูมิใจเสียมากกว่าที่ฉันนั้นมีกําลังมากพอที่จะเป็นเจ้าของในตัวของเธอได้"
ชีคหนุ่มโยนร่างอรชกของเธอลงไปบนเตียงทันที พร้อมกับรีบประทับร่างบางของเธอไว้เพื่อไม่ให้เธอมีโอกาสได้หนีไปไหน จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อของเขาออกเเล้วก้มหน้าโน้มลงไประดมจูบใจร้ายที่ใบหน้าสวยของเธอเพื่อที่จะจับเธอทําเมียจนสําเร็จให้ได้!
ชีคหนุ่มกดร่างดิ้นๆของมิรันดาไว้อย่างเเรงก่อนที่จะจับเธอถอดเสื้อผ้าทั้งหมดของเธอออก เรือนร่างที่ดิ้นรนของมิรันดาในตอนนี้มันช่างสวยเเล้วก็งดงามมากจนชีคหนุ่มไม่อาจคุมสติ ระดมจูบไปทั่วเรือนร่างของเธอได้ ทุกอากับกริยาของเขาผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนเธอมิอาจป้องกันตัวเองไว้ได้ทัน เเต่เธอก็ส่ายกายดิ้นรนเพราะความไม่สมยอม เเต่ร่างเล็กๆของมิรันดาก็มิอาจสู้ร่างใหญ่ของชีคหนุ่มได้ ในตอนนี้เธอกําลังรู้สึกเหมือนว่าเนื้อของเธอมันถูกฉีกออกมาเป็นชิ้นๆอย่างเจ็บปวด
"อา....โอว...."
มิรันดาฝืนใจหยิกเเผ่นหลังของไว้ด้วยความเจ็บปวดเเล้วเมื่อสําเร็จในสิ่งที่ชีคหนุ่มปราถนาเขาก็ยิ้มออกมากว้างที่เห็นคราบเลือดของหญิงสาวคนนี้บนเตียงนอน เขาเลยก้มลงไปจูบริมฝีปากบางสวยของเธอเป็นของเเถมที่เขานั้นมีสิทธ์ทําลายพรรมจรรย์ของเธอจนสําเร็จ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น