จําเลยชีค

ลำดับตอนที่ #2 : สอง

มิรันดาเอามือเช็ดปากของเธอด้วยความรังเกียจจากนั้นเธอก็เดินเข้าไปหาสาริศเเล้วโอบกอดสาริศไว้ด้วยความกลัวที่ถูกเขารังเเกเมื่อกี้นี้ สาริศที่เห็นถึงความผิดปกติของเธอก็กอดร่างอรชรของเธอเอาไว้ เพราะไม่ว่าเธอจะมีปัญหาอะไรเขาก็พร้อมที่จะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ 

"คุณริศช่วยรันด้วย" 

จู่ๆไฟทั้งงานก็ดับสนิทไปหมดเเขนของมิรันดาถูกใครบางคนกระชากไว้อย่างเเรง เธอเลยรีบตะโกนขึ้นมาเพื่อขอความช่วยเหลือ เเต่ก็คงไม่มีใครสามารถมาช่วยเธอได้เพราะตอนนี้ในงานนี้มันช่างมืดมนเหลือเกิน

"ช่วยรันด้วย! ปล่อยรันน่ะ! ใครก็ได้ช่วยรันด้วย" 

มิรันดาพยายามที่จะดิ้นรนหนีเเต่เธอก็ถูกใครบางคนอุ้มร่างของเธอขึ้นมาเเล้วพาเธอเดินออกไปจากงานนี้อย่างรวดเร็ว ไม่ว่าเธอจะทุบตี ข่วน เหรอว่าดิ้นรนยังไงเธอก็ไม่สามารถที่จะสู้เเรงใหญ่ของเขาคนนี้ได้

"รัน! รัน! รัน!" 

สาริศตะโกนเเต่ก็ไม่สามารถตามหามิรันดาเจอเพราะในตอนนี้ชีคหนุ่มรูปหล่อคนนี้ได้พาร่างที่สุดเเสนจะดิ้นรนของมิรันดาออกไปจากงากนี้สําเร็จเเล้ว

"ปล่อยฉันน่ะ!! ปล่อย!!" 

มิรันดาถูกชีคหนุ่มรูปหล่อคนนี้พาขึ้นรถตู้โดยให้คนขับรถของเขาขับรถเพื่อเตรียมเดินทางเข้าไปสู่วังในทะเลทรายของเขาที่ดินเเดนฮาซาน บ้านเกิดของเขา 

"คุณจับตัวของฉันมาทําไม! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้น่ะ!" 

ร่างของมิรันดาทั้งดิ้น ทั้งทุบตีตัวของชีคหนุ่มคนนี้เเต่ชีคหนุ่มคนนี้กลับกระตุกยิ้มเเล้วเอาจมูกเขาไปสูดดมกลิ่นหอมที่เเก้มนุ่มนวลของเธอ

"ฉันก็จะจับเธอมาทําอย่างนี้ไงล่ะ" 

ชีคหนุ่มนําร่างบางของเธอจับท่าให้เธอนอนอยู่ที่เบาะหลังรถยาว พร้อมกับเอาตัวของเขาขึ้นไปประทับตัวของเธอไว้เเล้วก้มลงใช้ริมฝีปากสุดเเข็งหนาของเขาเข้าไปจูบบนริมฝีปากสุดหวานหอมของเธอ 

"อื้อ....อื้อ....." 

มิรันดาพยายามที่จะกัดปากของเขาเเต่เขารู้ทันเลยใช้เเรงที่มีมากกว่าบดขยี้ริมฝีปากของเธอไว้ มือของมิรันดาดิ้นสุดความสามารถเเต่ถึงยังไงเขาก็ไม่ยอมปล่อยเธอสักทีนํ้าตาของมิรันดาไม่อาจช่วยอะไรเธอได้เพราะชีคหนุ่มคนนี้ไม่มีความเมตตาให้กับใครหน้าไหนทั้งนั้น เขาอยากได้อะไรเขาก็ต้องได้ เเล้วในตอนนี้เขาอยากได้เธอดั่งนั้นเธอต้องตกเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น!

ดิ้นได้สักพัก มือของมิรันดาก็อ่อนระทวยลงเธอเลยใช้มือของเธอเข้าไปดึงเสื้อของเขาไว้เพื่อที่จะพยายามใช้เเรงอันน้อยนิดของเธอผลักดันเขาออกไป เเต่มันก็ไม่เป็นผลเพราะเเรงของชีคหนุ่มคนนี้ช่างเยอะเหลือเกิน! 

ชีคหนุ่มคนนี้ใช้มือปลดเสื้อนอกของเธอออกมิรันดาเลยดิ้นรนสุดความสามารถอีกครั้งเเต่เพราะความอ่อนเเอของเธอก็ทําให้เธอนั้นหมดสติลงไปในที่สุด

"เธอ....เธอ...." 

ชีคหนุ่มสบตามองใบหน้าเเสนสวยที่อาบไปด้วยนํ้าตาอยู่ในตอนนี้ด้วยความสงสารที่เขาไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน ชีคหนุ่มคนนี้เลยนํามือใหญ่ของเขาลูบหัวของเธอไว้เเล้วเเถมรอยจูบไปที่เเก้มสุดนุ่มนวลของเธอ 

"อย่าโกรธฉันเลยน่ะที่รักของฉัน" 

ชีคหนุ่มคนนี้นํามือของเขาลูบไหลไปทั่วใบหน้าสวยของเธอ เขายังไม่รู้จักเธอเลยว่าเธอเป็นใครมาจากไหน เเล้วเธอมีชื่อนามว่าอะไรเเต่ที่เขารู้ก็คือว่าหญิงสาวหน้าสวยคนนี้ได้ขโมยหัวใจของเขาไปเเล้วทั้งดวง!