ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : หนึ่ง
ชีคลูกครึ่งหนุ่มรูปหล่อนามว่าอดัมเดินเข้าไปในงานเพชรที่สุดเเสนจะเลิศล้า อลังการ เขาส่องตามองไปทั่วๆงานตามปกติเเล้วจู่ๆตาของเขาก็ต้องหยุดนิ่งไปทันทีที่เขาได้พบเจอกับผู้หญิงคนนึง ที่มีใบหน้าที่สวยงดงาม รวมกับเรือนร่างที่สุดเเสนจะเเปะเวอร์ นอกจากนั้นผิวของเธอก็ยังสวยเปรียบเสมือนนางงามในวรรณคดีไทย ที่ใครเห็นก็คงจะต้องหลงรักในตัวของเธอตั้งเเต่เเรกเห็นเหมือนกับเขาทุกคน
"เธอ....."
ชีคหนุ่มเดินเข้าไปหามิรันดาเเล้วใช้มือโอบเอวของเธอเข้ามาสบตามองเขา ยิ่งเขาเห็นใบหน้าของเธอเขาก็ยิ่งหลงอยู่ในภวังค์เเห่งรักจนมิอาจถอนตัวขึ้น
"ท่านชีคมีอะไรกับดิฉันเหรอค่ะ"
มือพยายามที่จะปัดป้องเขาออกเเต่เขากลับไม่ยอมปล่อยเพราะกําลังรู้สึกที่ดีที่มีโอกาสได้สัมผัสเรือนร่างทีสุดเเสนจะบอบบางเเล้วก็นุ่มนวลของเธอ
"เธอชื่ออะไร"
"ท่านถามดิฉันทําไมเหรอค่ะ"
มิรันดาสบตามองหน้าของเขาที่ตอนนี้กําลังจะก้มหน้าลงมาจูบเธอ เธอเลยต้องปกป้องตัวเองด้วยการเบี่ยงหน้าหนีไม่ให้ปากของเขามีโอกาสถูกปากของเธอได้
"ฉันไม่รู้หรอกน่ะว่าเธอเป็นใคร ฉันรู้เพียงเเต่ว่าฉันต้องการเธอ ดั่งนั้นฉันจะยอมให้เธอเรียกราคา เท่าไหร่ก็ได้ ตามใจเธอเลย เเต่ทันทีที่เธอรับเงินของฉันเธอต้องตกลงไปอยู่กับฉันที่วัง เเล้วก็ต้องยอมมอบกายให้กับฉันอย่างไม่มีข้อเเม้ ตกลงมั้ย"
คนที่ได้ในทุกสิ่งที่เขาต้องการมาโดยตลอดเอามือตวัดไปมาที่ใบหน้าสวยของเธอ ส่วนมิรันดาก็กําลังกํามือไว้เเน่นด้วยความโกรธที่ถูกเขาหยามเเล้วก็ดูถูกศักษ์ศรีของเธอเบบนี้
"ขอโทษทีน่ะค่ะเเต่บังเอิญว่าดิฉันไม่ได้ขายตัวค่ะ ถ้าไม่มีอะไรเเล้วดิฉันขอตัวก่อนน่ะค่ะ"
มิรันดาสะบัดเเขนของชีคหนุ่มรูปหล่อที่ตวัดเเขนของเธอเข้ามาอีกครั้งเเล้วพยายามที่จะประทับริมฝีปากของเขาไปที่ริมฝีปากของเธอ มิรันดาไม่ยอมเลยใช้มือปิดปากของเธอไว้ ส่วนชีคหนุ่มคนนี้ก็กําลังยิ้มอยู่กับความพยศของมิรันดา เขาเลยหอมเเก้มของเธอเเทนด้วยความหมั่นไส้ที่เธอกล้าดีปฎิเสธเขา
"ปล่อยฉันน่ะ....."
มิรันดาใช้เเรงของเธอทั้งหมดผลักร่างใหญ่ของเขาออกเเล้วด้วยความที่เธอยังเด็ก เธอเลยเผลอสะบัดมือตบหน้าของเขากับอารมณ์ที่พุ่งพล่านของเธอ
"ฉันไม่สนหรอกน่ะว่าคุณจะเป็นใครเเล้วใหญ่มาจากไหน เพราะถึงยังไงคุณก็ไม่มีสิทธ์ที่จะมารังเเกเหรอว่าข่มเหงใครได้อยู่ดี เเล้วฉันก็จะขอบอกกับคุณตรงนี้เลยว่าฉันไม่มีวันที่จะยอมตกไปเป็นเมียคุณ ต่อให้คุณจะให้เงินฉันห้าร้อยล้าน ฉันก็ไม่เอา"
มิรันดาเดินหนีชีคหนุ่มคนนี้ไป ส่วนชีคหนุ่มคนนี้ก็รับไม่ได้ที่ถูกสาวน้อยตัวเล็กๆคนนี้ปฎิเสธ ถ้าหากเธอเลือกที่จะปฎิเสธเขาเบบนี้ เดี๋ยวอีกไม่นานเธอจะได้รู้ว่าการที่ปฎิเสธชีคหนุ่มผู้ยิ่งใหญ่อย่างเขาจะมีผลเป็นอย่างไร!
มิรันดาเดินอยู่ในงานต่อ เธอรู้สึกเกลียดชีคหนุ่มคนนี้เหลือเกินที่เห็นผู้หญิงเป็นของไม่มีค่า นึกอยากได้ก็ใช้เงินฟาด ต่อให้เขาเป็นเพียงผู้ชายคนเดียวบนโลกเธอก็ไม่มีวันที่จะเอาเขาเด็ดขาด เพราะผู้ชายประเภทของชีคหนุ่มคนนี้เป็นประเภทที่เธอนั้นรังเกียจมากที่สุด!
"รัน"
มิรันดาหันหน้าไปมองสาริศที่กําลังถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่มาให้เธออยู่ จากนั้นเขาก็คุกเข่าลงไปกับพื้นเพื่อที่ขอหญิงสาวคนสวยตรงหน้านี้เเต่งงาน
"เเต่งงานกับผมน่ะครับรัน"
มิรันดาพยักหน้ารับเเล้วจับมือของเขาเอาไว้ คนทั้งงานต่างพากันเฮดีใจ มีเพียงเเต่ชีคหนุ่มนามว่าอดัมคนเดียวเท่านั้นที่มองดูภาพนี้ด้วยความโกรธ เพราะเขาได้ตีตราเอาไว้เเล้วว่าผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นของเขา ดั่งนั้นใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธ์ที่จะมายุ่งกับเธอทั้งนั้น!
มิรันดาเดินไปหยิบนํ้าพร้อมกับรอยยิ้มที่เธอกําลังจะได้เเต่งงานกับชายหนุ่มคนรักที่เเสนดีของเธอเช่นสาริศ ผู้เพียบพร้อมทั้งหน้าตา หน้าที่การงาน เเถมนิสัยของสาริศก็ยังดีเเสนดีอีกต่างหาก จากที่มีรอยยิ้มได้เพียงไม่นานมือของเธอก็ถูกใครบางคนคว้าเเขนเอาไว้เสียก่อน
"เธอคิดเหรอว่าฉันจะยอมให้เธอเเต่งงานกับมัน!"
"ฉันจะเเต่งงานกับใครมันก็สิทธ์ของฉันน่ะค่ะ"
มิรันดาดิ้นรนเเต่คนป่าเถื่อนกลับดึงเธอเข้ามาหอมซอกคอด้วยอารมณ์หึงหวงที่เขาไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน มีเธอนี่เเหล่ะที่เป็นคนเเรกของเขา
"ปล่อยฉันน่ะ.....ปล่อย"
ชีคหนุ่มใช้มือคว้าใบหน้าของเธอเอาไว้เเล้วนําริมฝีปากหนาเเข็งที่เต็มไปด้วยหนวดเคราของเขาจูบลงไปที่ริมฝีปากสุดเเสนจะนุ่มนวลของเธอ มิรันดาดิ้นรนสุดความสามารถเเต่ไม่ว่ายังไงชีคหนุ่มคนนี้ก็ไม่ยอมปล่อยเธอ มิรันดาเลยใช้มือของเธอกวาดไปทั่วๆโต๊ะเเล้วหยิบจานมาทุบที่ใหล่ใหญ่ของเขา เเถมยังฮึดเเรงของตัวเองสู้กัดริมฝีปากสุดเเข็งกร้าวของเขาอีกต่างหาก
"สารเลว!"
มิรันดาผลักชีคหนุ่มรูปหล่อคนนี้ออกเเล้ววิ่งหนีเข้าไปท่ามกลางที่ซึ่งมีผู้คนอยู่เยอะเพื่อที่จะปกป้องตัวของเธอเอง ส่วนชีคหนุ่มคนนี้ก็กําลังมองตามร่างสวยของเธออยู่ ตั้งเเต่เขาเกิดมายังไม่เคยมีใครกล้าทําร้ายเขาเบบนี้มาก่อนเลย ดั่งนั้นอีกไม่นานเธอจะต้องได้รับบทเรียนราคาเเพงที่สุดเเสนจะยิ่งใหญ่จากเขาคนนี้!
"เธอ....."
ชีคหนุ่มเดินเข้าไปหามิรันดาเเล้วใช้มือโอบเอวของเธอเข้ามาสบตามองเขา ยิ่งเขาเห็นใบหน้าของเธอเขาก็ยิ่งหลงอยู่ในภวังค์เเห่งรักจนมิอาจถอนตัวขึ้น
"ท่านชีคมีอะไรกับดิฉันเหรอค่ะ"
มือพยายามที่จะปัดป้องเขาออกเเต่เขากลับไม่ยอมปล่อยเพราะกําลังรู้สึกที่ดีที่มีโอกาสได้สัมผัสเรือนร่างทีสุดเเสนจะบอบบางเเล้วก็นุ่มนวลของเธอ
"เธอชื่ออะไร"
"ท่านถามดิฉันทําไมเหรอค่ะ"
มิรันดาสบตามองหน้าของเขาที่ตอนนี้กําลังจะก้มหน้าลงมาจูบเธอ เธอเลยต้องปกป้องตัวเองด้วยการเบี่ยงหน้าหนีไม่ให้ปากของเขามีโอกาสถูกปากของเธอได้
"ฉันไม่รู้หรอกน่ะว่าเธอเป็นใคร ฉันรู้เพียงเเต่ว่าฉันต้องการเธอ ดั่งนั้นฉันจะยอมให้เธอเรียกราคา เท่าไหร่ก็ได้ ตามใจเธอเลย เเต่ทันทีที่เธอรับเงินของฉันเธอต้องตกลงไปอยู่กับฉันที่วัง เเล้วก็ต้องยอมมอบกายให้กับฉันอย่างไม่มีข้อเเม้ ตกลงมั้ย"
คนที่ได้ในทุกสิ่งที่เขาต้องการมาโดยตลอดเอามือตวัดไปมาที่ใบหน้าสวยของเธอ ส่วนมิรันดาก็กําลังกํามือไว้เเน่นด้วยความโกรธที่ถูกเขาหยามเเล้วก็ดูถูกศักษ์ศรีของเธอเบบนี้
"ขอโทษทีน่ะค่ะเเต่บังเอิญว่าดิฉันไม่ได้ขายตัวค่ะ ถ้าไม่มีอะไรเเล้วดิฉันขอตัวก่อนน่ะค่ะ"
มิรันดาสะบัดเเขนของชีคหนุ่มรูปหล่อที่ตวัดเเขนของเธอเข้ามาอีกครั้งเเล้วพยายามที่จะประทับริมฝีปากของเขาไปที่ริมฝีปากของเธอ มิรันดาไม่ยอมเลยใช้มือปิดปากของเธอไว้ ส่วนชีคหนุ่มคนนี้ก็กําลังยิ้มอยู่กับความพยศของมิรันดา เขาเลยหอมเเก้มของเธอเเทนด้วยความหมั่นไส้ที่เธอกล้าดีปฎิเสธเขา
"ปล่อยฉันน่ะ....."
มิรันดาใช้เเรงของเธอทั้งหมดผลักร่างใหญ่ของเขาออกเเล้วด้วยความที่เธอยังเด็ก เธอเลยเผลอสะบัดมือตบหน้าของเขากับอารมณ์ที่พุ่งพล่านของเธอ
"ฉันไม่สนหรอกน่ะว่าคุณจะเป็นใครเเล้วใหญ่มาจากไหน เพราะถึงยังไงคุณก็ไม่มีสิทธ์ที่จะมารังเเกเหรอว่าข่มเหงใครได้อยู่ดี เเล้วฉันก็จะขอบอกกับคุณตรงนี้เลยว่าฉันไม่มีวันที่จะยอมตกไปเป็นเมียคุณ ต่อให้คุณจะให้เงินฉันห้าร้อยล้าน ฉันก็ไม่เอา"
มิรันดาเดินหนีชีคหนุ่มคนนี้ไป ส่วนชีคหนุ่มคนนี้ก็รับไม่ได้ที่ถูกสาวน้อยตัวเล็กๆคนนี้ปฎิเสธ ถ้าหากเธอเลือกที่จะปฎิเสธเขาเบบนี้ เดี๋ยวอีกไม่นานเธอจะได้รู้ว่าการที่ปฎิเสธชีคหนุ่มผู้ยิ่งใหญ่อย่างเขาจะมีผลเป็นอย่างไร!
มิรันดาเดินอยู่ในงานต่อ เธอรู้สึกเกลียดชีคหนุ่มคนนี้เหลือเกินที่เห็นผู้หญิงเป็นของไม่มีค่า นึกอยากได้ก็ใช้เงินฟาด ต่อให้เขาเป็นเพียงผู้ชายคนเดียวบนโลกเธอก็ไม่มีวันที่จะเอาเขาเด็ดขาด เพราะผู้ชายประเภทของชีคหนุ่มคนนี้เป็นประเภทที่เธอนั้นรังเกียจมากที่สุด!
"รัน"
มิรันดาหันหน้าไปมองสาริศที่กําลังถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่มาให้เธออยู่ จากนั้นเขาก็คุกเข่าลงไปกับพื้นเพื่อที่ขอหญิงสาวคนสวยตรงหน้านี้เเต่งงาน
"เเต่งงานกับผมน่ะครับรัน"
มิรันดาพยักหน้ารับเเล้วจับมือของเขาเอาไว้ คนทั้งงานต่างพากันเฮดีใจ มีเพียงเเต่ชีคหนุ่มนามว่าอดัมคนเดียวเท่านั้นที่มองดูภาพนี้ด้วยความโกรธ เพราะเขาได้ตีตราเอาไว้เเล้วว่าผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นของเขา ดั่งนั้นใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธ์ที่จะมายุ่งกับเธอทั้งนั้น!
มิรันดาเดินไปหยิบนํ้าพร้อมกับรอยยิ้มที่เธอกําลังจะได้เเต่งงานกับชายหนุ่มคนรักที่เเสนดีของเธอเช่นสาริศ ผู้เพียบพร้อมทั้งหน้าตา หน้าที่การงาน เเถมนิสัยของสาริศก็ยังดีเเสนดีอีกต่างหาก จากที่มีรอยยิ้มได้เพียงไม่นานมือของเธอก็ถูกใครบางคนคว้าเเขนเอาไว้เสียก่อน
"เธอคิดเหรอว่าฉันจะยอมให้เธอเเต่งงานกับมัน!"
"ฉันจะเเต่งงานกับใครมันก็สิทธ์ของฉันน่ะค่ะ"
มิรันดาดิ้นรนเเต่คนป่าเถื่อนกลับดึงเธอเข้ามาหอมซอกคอด้วยอารมณ์หึงหวงที่เขาไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน มีเธอนี่เเหล่ะที่เป็นคนเเรกของเขา
"ปล่อยฉันน่ะ.....ปล่อย"
ชีคหนุ่มใช้มือคว้าใบหน้าของเธอเอาไว้เเล้วนําริมฝีปากหนาเเข็งที่เต็มไปด้วยหนวดเคราของเขาจูบลงไปที่ริมฝีปากสุดเเสนจะนุ่มนวลของเธอ มิรันดาดิ้นรนสุดความสามารถเเต่ไม่ว่ายังไงชีคหนุ่มคนนี้ก็ไม่ยอมปล่อยเธอ มิรันดาเลยใช้มือของเธอกวาดไปทั่วๆโต๊ะเเล้วหยิบจานมาทุบที่ใหล่ใหญ่ของเขา เเถมยังฮึดเเรงของตัวเองสู้กัดริมฝีปากสุดเเข็งกร้าวของเขาอีกต่างหาก
"สารเลว!"
มิรันดาผลักชีคหนุ่มรูปหล่อคนนี้ออกเเล้ววิ่งหนีเข้าไปท่ามกลางที่ซึ่งมีผู้คนอยู่เยอะเพื่อที่จะปกป้องตัวของเธอเอง ส่วนชีคหนุ่มคนนี้ก็กําลังมองตามร่างสวยของเธออยู่ ตั้งเเต่เขาเกิดมายังไม่เคยมีใครกล้าทําร้ายเขาเบบนี้มาก่อนเลย ดั่งนั้นอีกไม่นานเธอจะต้องได้รับบทเรียนราคาเเพงที่สุดเเสนจะยิ่งใหญ่จากเขาคนนี้!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น