ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ : สัญญา
ในขณะที่เวลาดำเนินไปอย่างเชื่องช้า ความเงียบสงบ เมื่อรวมเข้ากับ แสงสีของเมืองทำให้บรรยากาศตอนนี้ดูสบายตา ซึ่งเงียบ .. เงียบเกินไป�
"อย่าตามมาสิเว้ยยย !!" ผมตะโกนออกมาดังลั่น หลังจากที่อยู่ดีๆผมก็ถูกตามล่าด้วยอะไรบางอย่างที่ผมไม่รู้จัก
ผมพยายามหลบหลีกไปมาตามซอกตึกแต่มันก็ยังหาผมเจอตลอด ซึ่งมันยังมีบางอย่างที่ผมกลัวมันอยู่ด้วย นั้นก็คือปืนสั้นคู่ สีดำนิลที่กำลังจ่อหัวผมอยู่�
"เอาก็เอาวะ เป็นไงเป็นกัน" ผมสถบกับตัวเองพร้อมกันเคลื่อนตัวออกมาจากปืนและใช้แรงทั้งหมดผลักปืนกระเด็นออกไป และ วิ่งสุดฝีเท้าทันที
มันมองผมด้วยสายตาเอือมระอาเต็มที แต่มันก็ยังตามผมมาอีก
ผมที่รู้จักเส้นทางในเมืองนี้อย่างดี คิดจะจบเรื่องนี้ด้วยการวิ่งขึ้นบนตึกสิบชั้น ผมวิ่งขึ้นชั้นที่ 1 และ ขึ้นต่อไปจนถึงชั้นที่ 8 ผมเริ่มสงสัยว่าทำไมผมไม่ได้ยินเสียงคนเดินตามผมมาเลย หรือ ว่า มันจะหนีไปแล้วกันนะ เมื่อคิดได้ดังนั้น จึงค่อยเดินขึ้นไปบนดาดฟ้าของตึกอย่างไม่รีบร้อนนัก
แอ้ดดดดดด ... เสียงประตูไม้เก่าๆดังขึ้นเมื่อถูกเปิดขึ้น เนื่องจากการที่ไม่ได้ใช้งานมานาน�
"มาได้ซะทีนะเจ้ามนุษย์"�
"เฮ้ยย !!!!" ผมร้องออกมาทันทีเมื่อพบว่ามันนั่งห้อยขาอยู่ข้างบนประตูนั้นเอง
มันยิ้มก่อนจะกล่าวอีกครั้งว่า "มาเถอะ ... ข้าไม่ทำอะไรหรอกน่า"
"ฉันไม่เชื่อแกหรอก ยัยปีศาจ !!!!!" ผมว่าพร้อมถอยหลังออกมาทีะก้าว
"เห้อออ ... ไม่อยา่กจะใช้ความรุนแรงเล้ยย ... แต่มาพูดแบบนี้ ข้าไม่ชอบเฟ้ยยยย !!!"
มันคำราม พร้อมยกปืนคู่สีนิลชี้มาทางผมทันที
"หนอยยย ...." ผมว่าพร้อมถอยร่นไปอีก ซึ่งผมสัมผัสได้ถึงแรงลมประทะด้านหลังของตนเองแล้ว
-:: วิ้งงง ::-
กระสุนสีดำพุ่งออกมา วิถึกระสุดนั้นเฉี่ยวหัวผมไปเพียงนิดเดียว นั่นทำให้ผมไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย แต่แค่นั้นก็เพียงพอที่จะทำให้ผมหงายหลังตกลงไปแล้วล่ะ
"เห้ยยย !!!" มันตะโกนพร้อมกับพุ่งมาทางผมทันที
ฟ้าววววววววววววววว ....... !!!
ผมค่อยๆยอมรับความตายของตัวเองช้าๆ และ ค่อยหลับตาลง ทันใดนั้นเองก็มีสิ่งที่ผมไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้น
"ยื่นมือมาสิ เจ้ามนุษย์ หากแค่เพียงเจ้าจีบมือข้า ข้าก็จะช่วยเจ้าเช่นกัน" ผู้หญิงอีกคนที่มีผมยาวประบ่าสีดำนิล แววตาสีน้ำเงินข้าง แดงข้าง พร้อมปีกสีครามด้านหลังทั้ง 6 ปีกสะบัดเบาๆ
เสียงหวานอ่อนนุ่มของผู้หญิงคนนั้นไม่เหมือนแม้แต่ลักษณ์ของปีศาจเมื่อครู่ ไม่รู้เหมือนกันมีอะไรดลใจผมสักอย่าง ทำให้ผมค่อยๆยื่นมือไปสัมผัสมือเธอ�
ทันทีที่ผมสัมผัสมือนั่น ผมก็รู้สึกสบายและ ผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก จากนั้นเธอก็ค่อยๆดึงผมเข้าไปหาเธอ�
"เอาล่ะ จากนั้นก็ทำสัญญาสินะ" เธอยิ้มที่มุมปากก่อนที่จะค่อยๆโน้มตัวลงมา ... และ ทำสัญญากับผม ซึ่งสัญญาที่ว่าก็คือการจุมพิต เธอจูบผมและกล่าวเบาๆว่า "หากท่านยอมรับเรา เราก็จะยอมรับท่าน และ จะยอมเป็นทาสท่านชั่วนิจนิรันดร์" หลักจากนั้นผมก็หลับไป ภายในอ้อมกอดแห่งความมืดนั้นเอง ...
"อย่าตามมาสิเว้ยยย !!" ผมตะโกนออกมาดังลั่น หลังจากที่อยู่ดีๆผมก็ถูกตามล่าด้วยอะไรบางอย่างที่ผมไม่รู้จัก
ผมพยายามหลบหลีกไปมาตามซอกตึกแต่มันก็ยังหาผมเจอตลอด ซึ่งมันยังมีบางอย่างที่ผมกลัวมันอยู่ด้วย นั้นก็คือปืนสั้นคู่ สีดำนิลที่กำลังจ่อหัวผมอยู่�
"เอาก็เอาวะ เป็นไงเป็นกัน" ผมสถบกับตัวเองพร้อมกันเคลื่อนตัวออกมาจากปืนและใช้แรงทั้งหมดผลักปืนกระเด็นออกไป และ วิ่งสุดฝีเท้าทันที
มันมองผมด้วยสายตาเอือมระอาเต็มที แต่มันก็ยังตามผมมาอีก
ผมที่รู้จักเส้นทางในเมืองนี้อย่างดี คิดจะจบเรื่องนี้ด้วยการวิ่งขึ้นบนตึกสิบชั้น ผมวิ่งขึ้นชั้นที่ 1 และ ขึ้นต่อไปจนถึงชั้นที่ 8 ผมเริ่มสงสัยว่าทำไมผมไม่ได้ยินเสียงคนเดินตามผมมาเลย หรือ ว่า มันจะหนีไปแล้วกันนะ เมื่อคิดได้ดังนั้น จึงค่อยเดินขึ้นไปบนดาดฟ้าของตึกอย่างไม่รีบร้อนนัก
แอ้ดดดดดด ... เสียงประตูไม้เก่าๆดังขึ้นเมื่อถูกเปิดขึ้น เนื่องจากการที่ไม่ได้ใช้งานมานาน�
"มาได้ซะทีนะเจ้ามนุษย์"�
"เฮ้ยย !!!!" ผมร้องออกมาทันทีเมื่อพบว่ามันนั่งห้อยขาอยู่ข้างบนประตูนั้นเอง
มันยิ้มก่อนจะกล่าวอีกครั้งว่า "มาเถอะ ... ข้าไม่ทำอะไรหรอกน่า"
"ฉันไม่เชื่อแกหรอก ยัยปีศาจ !!!!!" ผมว่าพร้อมถอยหลังออกมาทีะก้าว
"เห้อออ ... ไม่อยา่กจะใช้ความรุนแรงเล้ยย ... แต่มาพูดแบบนี้ ข้าไม่ชอบเฟ้ยยยย !!!"
มันคำราม พร้อมยกปืนคู่สีนิลชี้มาทางผมทันที
"หนอยยย ...." ผมว่าพร้อมถอยร่นไปอีก ซึ่งผมสัมผัสได้ถึงแรงลมประทะด้านหลังของตนเองแล้ว
-:: วิ้งงง ::-
กระสุนสีดำพุ่งออกมา วิถึกระสุดนั้นเฉี่ยวหัวผมไปเพียงนิดเดียว นั่นทำให้ผมไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย แต่แค่นั้นก็เพียงพอที่จะทำให้ผมหงายหลังตกลงไปแล้วล่ะ
"เห้ยยย !!!" มันตะโกนพร้อมกับพุ่งมาทางผมทันที
ฟ้าววววววววววววววว ....... !!!
ผมค่อยๆยอมรับความตายของตัวเองช้าๆ และ ค่อยหลับตาลง ทันใดนั้นเองก็มีสิ่งที่ผมไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้น
"ยื่นมือมาสิ เจ้ามนุษย์ หากแค่เพียงเจ้าจีบมือข้า ข้าก็จะช่วยเจ้าเช่นกัน" ผู้หญิงอีกคนที่มีผมยาวประบ่าสีดำนิล แววตาสีน้ำเงินข้าง แดงข้าง พร้อมปีกสีครามด้านหลังทั้ง 6 ปีกสะบัดเบาๆ
เสียงหวานอ่อนนุ่มของผู้หญิงคนนั้นไม่เหมือนแม้แต่ลักษณ์ของปีศาจเมื่อครู่ ไม่รู้เหมือนกันมีอะไรดลใจผมสักอย่าง ทำให้ผมค่อยๆยื่นมือไปสัมผัสมือเธอ�
ทันทีที่ผมสัมผัสมือนั่น ผมก็รู้สึกสบายและ ผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก จากนั้นเธอก็ค่อยๆดึงผมเข้าไปหาเธอ�
"เอาล่ะ จากนั้นก็ทำสัญญาสินะ" เธอยิ้มที่มุมปากก่อนที่จะค่อยๆโน้มตัวลงมา ... และ ทำสัญญากับผม ซึ่งสัญญาที่ว่าก็คือการจุมพิต เธอจูบผมและกล่าวเบาๆว่า "หากท่านยอมรับเรา เราก็จะยอมรับท่าน และ จะยอมเป็นทาสท่านชั่วนิจนิรันดร์" หลักจากนั้นผมก็หลับไป ภายในอ้อมกอดแห่งความมืดนั้นเอง ...
�
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น